LOGINShare
บทที่ 5
Latest chapter
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 30
รถปอร์เช่ของคริสเตียนชะลอจนหยุดสนิทตรงหน้าบ้านของฉัน เครื่องยนต์ดับลง เหลือเพียงความเงียบระหว่างเราที่หนักอึ้งจนเหมือนมีคนที่สามอยู่ในรถด้วย เมื่อมองผ่านหน้าต่าง ฉันเห็นบ้านของฉันเหมือนเดิมทุกอย่างที่ฉันทิ้งไว้เมื่อหลายวันก่อน มันเรียบง่าย คุ้นเคย เป็นโลกที่แยกจากไร่องุ่นและคฤหาสน์ที่เราเพิ่งจากมาอย่างสิ้นเชิงตลอดทางขับกลับมาเกือบจะเงียบสนิท ความพยายามพูดคุยกันเล็กน้อยดับวูบลงอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเราทั้งคู่รู้ว่าคำพูดใด ๆ อาจทำลายการสงบศึกที่เปราะบางที่เราสร้างขึ้น คริสเตียนสุภาพ ถามว่าฉันสบายดีไหม ต้องการให้จอดที่ไหนไหม ฉันก็สุภาพไม่แพ้กัน ตอบเป็นคำสั้น ๆ เราแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ว่าเราไม่ได้นอนในห้องเดียวกัน ไม่ได้แบ่งปันเรื่องราวส่วนตัว ไม่ได้เต้นรำด้วยกัน และไม่ได้จูบกันเราทั้งคู่แสร้งทำเหมือนจะไม่มีความปรารถนาใด ๆ“ถึงแล้ว” คริสเตียนพูดในที่สุด มือยังวางอยู่บนพวงมาลัยทั้งที่รถจอดสนิท “ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง โซอี้ เบนเน็ตต์”ความเป็นทางการในน้ำเสียงที่เรียกชื่อเต็มของฉันเจ็บกว่าที่ควรจะเป็น“ขอบคุณค่ะ” ฉันตอบ น้ำเสียงนิ่งจนน่าประหลาดใจ “สำหรับการเคลียร์หนี้ของพ่อฉัน
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 29
ฉันวิ่ง โดยไร้ทิศทาง ปราศจากจุดหมาย แค่หนีไปให้ไกล แค่หนีจากภาพนั้น หนีจากเขาภาพของคริสเตียนกับฟรานเชสก้าที่อยู่ใกล้กันจนเกือบจะจูบกันเผาไหม้อยู่ในใจฉันเหมือนรอยตราประทับร้อน ๆ “ไม่ต้องห่วง มันจบแล้ว” เขาพูดก่อนจะเดินออกไป ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าคำพูดนั้นหมายถึงอะไรฉันไม่ควรจะรู้สึกอะไร นี่เป็นแค่ข้อตกลง ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น คริสเตียน เคนซิงตันไม่ได้มีภาระผูกพันเรื่องความซื่อสัตย์หรือความจงรักภักดีกับฉัน นอกเหนือจากที่ตกลงกันไว้ แล้วทำไมหน้าอกฉันถึงเจ็บเหมือนโดนต่อย ทำไมภาพถึงพร่ามัวไปด้วยน้ำตาที่ไม่ยอมหยุดไหลเท้าของฉันพาฉันผ่านสวน แล้วเข้าสู่ไร่องุ่น แสงจันทร์ส่องทางระหว่างแถวองุ่น ชุดสีน้ำเงินที่ดูสมบูรณ์แบบเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ตอนนี้พันขาฉันไว้ ทำให้หนีได้ช้าลง แต่มันก็ไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะไปไหน ไม่มีทางหนีจากตัวเองได้ จากความรู้สึกทรยศที่กำลังฉีกหัวใจฉันในที่สุดฉันก็หยุด ฉันหายใจหอบอยู่ที่จุดชมวิวเล็ก ๆ บนยอดเขา จากตรงนั้น ฉันเห็นคฤหาสน์ที่สว่างไสว งานอีเวนต์ของอินฟลูเอนเซอร์ยังคงคึกคักอยู่เบื้องล่าง ร่างเล็ก ๆ เคลื่อนไหวเหมือนมดหลากสี เป็นไปได้อย่างไรที่บางสิ่งจะดูห่างไก
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 28
มุมมองของคริสเตียน“ไม่ คริสเตียน นี่มันเกินไปแล้ว!”ผมรู้สึกว่านิ้วของโซอี้ที่หลุดออกจากมือผมไปแล้ว และก่อนที่ผมจะทันได้ตั้งตัว เธอก็ดึงตัวออกไป แล้วหายลับไปในฝูงชนอย่างรวดเร็วชั่วขณะหนึ่ง ผมได้แต่ยืนนิ่ง มองชุดสีน้ำเงินของเธอค่อย ๆ กลืนหายไปท่ามกลางสายตาสงสัยนับสิบคู่ที่มองสลับระหว่างผมกับร่างที่กำลังเดินหนีของเธอคุณปู่ของผมยังคงอยู่บนเวที สีหน้าเปี่ยมความภาคภูมิของท่านเริ่มเปลี่ยนเป็นความสับสนเสียงของท่านดังผ่านไมโครโฟน กลายเป็นเหมือนคำสั่งเสียมากกว่าเสียงเรียก“คริสเตียน? โซอี้?”ไม่มีเวลาให้คิด ประสบการณ์จากการเจรจายาก ๆ หลายปีสอนให้ผมรู้จักแก้สถานการณ์เฉพาะหน้าได้ดีผมฝืนยิ้มให้ดูน่าเชื่อที่สุด แล้วก้าวขึ้นไปบนเวทีคนเดียว พลางโอบไหล่คุณปู่อย่างแนบเนียน“ขอโทษแทนคู่หมั้นของผมด้วยครับ” ผมพูดใส่ไมโครโฟน พยายามรักษาน้ำเสียงให้มั่นคง “โซอี้แค่กลัวเวทีนิดหน่อย โดยเฉพาะตอนที่ทุกสายตาจับจ้องอยู่ที่เธอ”เสียงพึมพำอย่างเข้าใจดังแว่วในกลุ่มคนดูผมแทบจะมองเห็นเหล่าอินฟลูเอนเซอร์กำลังคิดแคปชั่นกันอยู่ในหัวแล้ว “เจ้าสาวขี้อายแสนน่ารัก!”“เธอแค่รู้สึกซึ้งกับการประกาศจนต้องขอเวลาต
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 27
ฉันมองตัวเองในกระจกในขณะที่กำลังทาลิปสติกเสร็จพอดี ชุดที่ฉันเลือกสำหรับงานนี้เป็นสีน้ำเงินเข้ม ตัดเย็บราวกับว่าถูกวัดมาพอดีตัวฉัน ผ้าไหมที่พลิ้วไหวเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวลทุกย่างก้าว สร้างภาพลักษณ์ที่ดูประณีตซึ่งตัดกับความเรียบง่ายของการออกแบบ เช่นเดียวกับของขวัญอื่น ๆ ของคริสเตียน มันสง่างามโดยไม่ฉูดฉาด ดูดีมีรสนิยมโดยไม่มีความเกินเลยคริสเตียนลงไปตรวจความเรียบร้อยขั้นสุดท้ายก่อนแล้ว ทิ้งให้ฉันอยู่กับความคิดที่ว้าวุ่นของตัวเอง ทิ้งฉันไว้กับความคิดที่ไม่สงบ การสนทนาจากคืนก่อนยังคงก้องอยู่ในหัวของฉัน เขาที่ยอมรับว่ายังรู้สึกบางอย่างกับฟรานเชสก้า ฉันที่เปิดเผยความฝันที่ฝังลึกมานานในด้านการประชาสัมพันธ์ คนสองคนที่แตกสลายแสร้งทำเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบ ความย้อนแย้งนี้ยังอยู่กับตัวฉันเมื่อฉันเดินลงไปถึงไร่องุ่นที่จัดงาน ฉันก็แทบจำสถานที่ไม่ได้ ความสง่างามแบบชนบทของโรงบ่มไวน์ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นปรากฏการณ์ที่มีสีสัน ซึ่งดูเหมือนถูกดึงออกมาจากงานแสดงของตกแต่งโซเชียลมีเดียเลยทีเดียว ซุ้มลูกโป่งโทนสีพาสเทล หมอนอิงขนาดใหญ่วางกระจัดกระจายอย่างมีกลยุทธ์ ไฟระยิบระยับห้อยลงมาจากโครงโลหะ แม้แต่ชิงช้า
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 26
คำถามแขวนอยู่ระหว่างเรา หนักอึ้งและหลีกเลี่ยงไม่ได้ คริสเตียนจ้องมองฉันเป็นเวลานาน ราวกับกำลังชั่งน้ำหนักว่าฉันสมควรที่จะได้ยินความจริงมากน้อยแค่ไหน จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างน่าประหลาดใจ ไม่ใช่รอยยิ้มที่มั่นใจที่เขาแสดงต่อโลก แต่เป็นบางสิ่งที่นุ่มนวลกว่า เกือบจะยอมจำนน“มันไม่ใช่สิ่งที่ลืมได้ในชั่วข้ามคืน” เขาโยนคำพูดของฉันกลับมา และไม่รู้ทำไม นั่นกลับเจ็บปวดกว่าคำตอบอื่นใดฉันเบือนสายตาไปทางอื่น อยู่ ๆ ก็รู้สึกสนใจลวดลายของพรมใต้เท้าของเรา คริสเตียนเดินเข้ามาใกล้ขึ้น แม้ว่าเขายังคงรักษาระยะห่างที่เหมาะสม“มันไม่ใช่แบบที่คุณคิด” เขาอธิบาย “ผมไม่ได้รู้สึกรักเธออีกแล้ว ไม่อีกต่อไป แต่ผมรู้สึกถึงบาดแผลที่เธอทิ้งไว้” เขายกมือขึ้นเสยผม ท่าทางที่บ่งบอกถึงความอึดอัดที่ฉันเริ่มจำได้ “การทรยศของเธอไม่ได้กระทบแค่ธุรกิจของครอบครัวผม แต่มันส่งผลกระทบต่อความสามารถในการ... ไว้ใจของผมด้วย”ความเปราะบางในน้ำเสียงของเขาทำให้ฉันตั้งตัวไม่ติด นี่ไม่ใช่ซีอีโอผู้มั่นใจ หรือเสน่ห์แพรวพราวที่ใคร ๆ เห็น แต่เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง ที่มีแผลจากความรักที่ผิดพลาด เหมือนกับฉัน“ฉันเข้าใจมากกว่าที่คุณคิดนะ” ฉันพึมพำ ค
ว่าจ้างรัก เศรษฐีพันล้าน บทที่ 25
คำพูดของอเล็กซ์ยังค้างอยู่ในอากาศ หนักอึ้งไปด้วยนัยยะที่แฝงอยู่ ร่างกายของฉันตอบสนองอย่างขัดแย้งกัน อาการสั่นสะท้านต่อความทรงจำที่ทรยศหัวใจซึ่งฉันยังไม่อาจลืมเลือนไปได้หมดสิ้นก่อนที่ฉันจะเอ่ยตอบ เสียงเย็นชาและมีอำนวจควบคุมก็แทรกเข้ามาในจังหวะนั้น“ผมมาขัดจังหวะรึเปล่า?”คริสเตียนยืนอยู่ที่ฐานบันได มองมาทางเราด้วยสีหน้าที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน ดวงตาของเขาที่ปกติมักจะอบอุ่นเมื่อสบตาฉัน ตอนนี้แข็งกร้าวราวกับหิน กรามของเขาเกร็งแน่น ท่าทางตึงเครียดอเล็กซ์ยิ้ม ก้าวถอยหลังไปแต่ไม่แสดงอาการกระดากอายแม้แต่น้อย“แค่รำลึกความหลังกับคู่หมั้นของคุณนิดหน่อยเอง” เขาพูดด้วยน้ำเสียงเป็นกันเองอย่างจงใจ “ผมกับโซอี้มี… อดีตร่วมกันมากมายน่ะครับ”คริสเตียนก้าวเข้ามาสร้างระยะห่างระหว่างเราอย่างมีจังหวะ วางตัวเองไว้ข้างฉัน แขนของเขาสอดรอบเอวฉันในท่าทางเป็นเจ้าของ ปลายนิ้วกดเบา ๆ ลงบนเนื้อผ้าบางเบาของชุดฉัน“อดีต ใช่เลยล่ะ” คริสเตียนตอบ เสียงของเขาเย็นจัด “บางสิ่งที่ควรอยู่แค่ในอดีต”เขามองฉันอย่างแรงกล้าแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปสบตาอเล็กซ์อีกครั้ง“แขกเริ่มเข้าห้องอาหารกันแล้ว ผมขอแนะนำให้คุณไปร่วมกับ
You may also like
คุณทนายตัวร้าย ฉันขอบายนะคะ
หรงหรงจื่ออี67.2K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ119.5K viewsกับดักรัก ท่านประธานเอวดุ
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)33.5K viewsท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น35.8K viewsดั่งต้องมนตร์อสูร
พราวนภา95 viewsเล่ห์เสน่หาผัวเด็ก
ณณัท40 viewsMy Ex. แฟนเก่าของฉันเป็นประธานบริษัท
light sky1.2K viewsร้ายโจรกรรมรัก
rasita_suin54 views
