ตอนที่6 เข้าต่อสู้

เสียงสี่เสียงดังขึ้นมา เป็นผู้ชายสองคน และผู้หญิงหนึ่งคน และเอลฟ์อีกหนึ่งตน ชายคนแรกรูปร่างสูงใหญ่ผมยาวสีทอง ในมือถือขวาน เขาคือ โมดิ บุตรแห่งธอร์ อีกคนรูปร่างเตี้ยล่ำเป็นมะขามข้อเดียว ใช้ตะบองเป็นอาวุธ เขาคือ แม็กนี บุตรแห่งธอร์ สวนผู้หญิงในกลุ่มนั้น มีใบหน้างดงาม ผมสีแดง ถักเปีย มีรูปร่างกำยำล่ำสัน ใช้ดาบกับโล่เป็นอาวุธ นางคือ ทรุด บุตรีแห่งธอร์

ส่วนเอลฟ์นั้นรูปร่างสูงโย่ง ผมสีแดง ผิวเข้ม ในมือถือดาบ เขาชื่อว่า เพาเดอร์ บุตรแห่งธอร์

“หวังว่าข้าจะไม่เผลอฆ่าญาติของเจ้าไปนะ” แม็กนีพูด เพาเตอร์หันไปพูดว่า

“ข้าไม่ใช่เอลฟ์แถวนี้”

ทั้งสี่เข้าต่อสู้ทันที

            มารีสนำทหารเข้าต่อสู้ เขาเป่าขลุ่ยและมีแท่งน้ำแข็งพุ่งใส่พวกทหารผู้รุกราน ทำให้พวกมันต้องเริ่มถอยห่าง ส่วนอลิซซ่า เธอใช้คถาปล่อยพลังสายฟ้าใส่พวกทหารล้มตายไปจำนวนมาก แต่แล้วบุตรของธอร์ทั้งสี่ก็บุกเข้ามา และจัดการเหล่าเอลฟ์ได้ ทั้งหมด เมื่อ อลิซซ่าเห็นเพาเดอร์ก็พูดว่า

“นี่เจ้าเป็นเอลฟ์เผ่าไหนกัน ทำไมถึงช่วยเผ่าอื่นโจมตีพวกเรา”

            “ข้าไม่ใช่เอลฟ์ที่นี่ ข้าขอจัดการพวกมันเอง พวกเจ้าอยู่เฉย ๆ นะ” เพาเดอร์พูด และควงดาบออกไป และมองไปที่มารีสก่อนจะพูดว่า

“ล้อเล่นหรือเปล่า แกจะเอาขลุ่ยมาสู้กับดาบเนี่ยนะ” เพาเดอร์พูด มารีสเป่าขลุ่ยซ้ำอีกที แท่งน้ำแข็งพุ่งไป แต่เพาเดอร์ใช้ดาบปัดทิ้งได้ทั้งหมด และเข้าประชิดตัว มารีสเอาขลุ่ยรับดาบเอาไว้ได้

            ”ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าขลุ่ยของแกจะสู้ดาบนี่ได้”

เพาเดอร์รู้สึกถึงความเย็น เลยต้องถอยออกมา ขลุ่ยนี้ปล่อยไอเย็นกลายเป็นดาบ และเข้าโจมตี เสียงอาวุธกระทบกันดังสนั่น เชิงการต่อสู้ของมารีสไม่ได้ด้อยกว่าเพาเดอร์เลยแม้แต่น้อย

            “เฮ้ย ! เล่นมากเกินไปแล้วเพาเดอร์” ทรุด ตะโกนเสียงดัง เพาเดอร์พยักหน้ารับรู้และ เขียนเครื่องหมายลงไปบนดาบ ดาบมีไฟลุกพรึ่บขึ้นมาละลายดาบน้ำแข็งของมารีส และยังไม่ทันไรก็เผาร่างของมารีสแม้จะไม่ถึงตายแต่เขาก็เจ็บหนัก  อลิซซ่าร่ายมนตร์รักษามารีส ไม่งั้นเขาตายแน่ เขาถูกทรุด จับกดเอาไว้ มารีสพยายามจะลุกแต่เขาสู้แรงของเธอไม่ได้ ! ผู้หญิงคนนี้มีพละกำลังยิ่งกว่าเขาซะอีก โมดิ แม็กนีเดินเข้าไปหาอลิซซ่า นางรีบยิงพลังสายฟ้าเข้าใส่แต่อีกฝ่ายหาเป็นอะไรไม่

            “พวกข้านะบุตรแห่งสายฟ้าโวย ไอ้พลังสายฟ้าเนี่ยสำหรับข้าแล้วมันเหมือนกับนวดคลายเส้น” แม็กนีพูด อลิซซ่าร่ายมนตร์เกิดลมแรงมากระแทกทั้งสองกระเด็น

            “อะไรเนี่ย”

            “ข้าน่ะไม่ใช้ได้แค่สายฟ้าหรอกนะ พายุสังหาร” อลิซซ่าร่ายมนตร์ เกิดกระแสลมพุ่งมาพัดร่างของทั้งสองกระเด็นอีก เธอกำลังจะร่ายมนตร์อีกครั้ง แต่ว่าทรุดโผล่ตรงหน้าตอนไหนก็ไม่รู้และชกเธอกระเด็น

            “ไม่ควรส่งผู้ชายมาทำงานของผู้หญิงนะ จัดการนางซะสิ” ทรุด พูด โมดิกับแม็กนี มองหน้ากันและเดินเข้าไปหาอลิซซ่า มารีสรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขากำลังจะรีบไปช่วยอลิซซ่า

            “ใครให้แกยืนขึ้น”  ทรุดพูดและจับเขากดลงกับพื้นอีกครั้ง

“เจ้าก็เป็นสตรีเหมือนกับนาง ทำไมจะปล่อยให้นางเจอเรื่องแบบนี้ได้”

“เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า นางแพ้พวกเรา พวกเราจะทำอะไรนางก็ได้” มารีสถึงน้ำตาไหลมันไม่ใช่น้ำตาแห่งความอ่อนแอแต่มันเป็นน้ำตาแห่งความคับแค้นใจ ที่ไม่สามารถช่วยอลิซซ่าได้

            “พวกเจ้าคิดจะทำอะไร” เสียงหนึ่งดังขึ้นมา ทำให้ทั้งสี่สะดุ้งเฮือก หญิงสาววัยกลางคน มีใบหน้าที่งดงาม สวมเกราะ ถือหอกเดินเข้ามา พร้อมกับกลุ่มทหารหญิงอีกกลุ่มใหญ่

              “ท่านเฟย์จา” ทั้งสี่พูดพร้อมกัน

 “ถึงนางเป็นผู้พ่ายแพ้สงคราม แต่เราไม่ใช่คนเถื่อน ต้องให้เกียรตินางด้วยเอาตัวไป” เฟย์จาสั่ง เหล่าทหารหญิงมาจับตัวอลิซซ่าและมารีสไป ตอนนี้ดินแดนของเอลฟ์รูมิแย่ตกเป็นของโอดินแล้ว ทุกคนต่างประสบค์กับความสิ้นหวัง

ที่อาณาจักร ยออาน

            วันนี้คือ  วันเก็บเสบียง โดยจะมอบหมายให้ทหารแต่ละกลุ่มไป เก็บเสบียงตามเมืองต่าง ๆ ในอาณาจักรยออา  โดย งานนี้คนที่จะมอบหมายงานคือ ดิดิเย่ร์ โดยราชาเทียรี่สั่งมาว่า

“ให้ดิสมัส ร่วมงานด้วยนี้ด้วย” ซึ่งเขาเลยถือโอกาส ส่งงานที่อันตรายที่สุดให้ดิสมัส

            “เมือง ป๊วซซง ข้ามีทหารแค่ 300 คน ท่านให้ข้าไปเก็บเสบียงที่เมืองนั้นเลยเหรอ”

            “ให้ทำอะไรก็ไปทำเถอะอย่าพูดมาก หรืออยากให้สั่งขังเจ้า !” ดิดีเย่ร์พูดตัดบท

            เมืองป๊วซซงนั้น เดิมเป็นที่ตั้งเอลฟ์ฟอร์แคร์เผ่า แซมม่อน เป็นดินแดนที่อยู่ติดกับแม่น้ำสายใหญ่ ที่พวกเขาเรียกว่า มูมอง จึงเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา อยู่เต็มไปหมด หลังจากที่พวกเอลฟ์รานุนยึดดินแดนก็กลายเป็นแหล่งเสบียงที่ใหญ่แหล่งหนึ่ง โดยพวกเอลฟ์รานุนได้มาทำไร่เพาะปลูกข้าวสาลี่เลี้ยงนกโดโด้ และวัวกันที่นี่ อาจจะพอบอกได้ว่า ที่นี่เจริญขึ้นหลังจากที่ โดนพวกเอลฟ์รานุนบุกก็ได้ แต่ว่าการมาเอาเสบียงที่นี่นั้น มันเรื่องเสี่ยงพอสมควร เพราะยังมีเอลฟ์ฟอร์แคร์บางส่วน ที่ไม่ยอมจำนนแถมพวกนี้ยังสมคบกับพวกออร์ค คอยมาดักปล้นบ่อย ๆ ด้วย เรียกว่ากว่าจะได้เสบียงมาต้องมีบาดเจ็บล้มตายกันพอสมควรเลย