Home / แฟนตาซี / ศึกเทพชิงพิภพ / ตอนที่7 ไม่รู้ทำไม

Share

ตอนที่7 ไม่รู้ทำไม

last update Last Updated: 2025-05-10 15:19:59

ดิสมันเดินทางไปทันที

   “เจ้าเนี่ยทำไม ไม่บอกราชาเทียรี่ล่ะ เราโดนแกล้งชัด ๆ ” เบต้าบ่น

 “เจ้าคิดว่ามีเรื่องกับพี่ ๆ เขาแล้ว มันจะจบแบบไหนกัน ข้าน่ะทำได้แค่อดทนเท่านั้นล่ะ” ดิสมัสพูด

ตลอดทางดิสมัสรู้สึกประหลาดใจมาก เพราะว่า เขาไม่เห็นร่องรอยของพวกโจรเลยแม้คนเดียว แต่ก็ยิ่งต้องตกใจเมื่อมาถึงเมือง พบว่าเมืองโดนถล่มไปแล้ว ดิสมัสรีบสั่งให้ตรวจสอบทันที พบว่าไม่มีใครรอดชีวิตเลยแม้แต่คนเดียว !

“รีบกลับไปที่เมืองหลวงเร็ว” ดิสมัสสั่งก่อนไปเขาร่ายมนตร์สร้างกองทัพโครงกระดูกจากทุกศพที่เห็น

ที่เมืองหลวงยออาน เหล่านักรบโจมตีโดยที่ไม่มีใครคาดถึง แต่กระนั้นเหล่าเอลฟ์นรานุนก็ต่อสู้อย่างกล้าหาญ โดยดาเมี่ยงกับดิดิเย่ร์เป็นคนนำทัพมาเอง ขณะที่กำลังต่อสู้อยู่นั้นก็ร่างของทหารกระเด็นมา

“ทำไมท่านพ่อต้องให้นำทัพมารบกับพวกนี้ด้วยนะ งานแบบนี้มันของไอ้อ้วนธอร์ไม่ใช่เหรอ” ชายหนุ่ม ผมสั้นสีทอง ตาสีฟ้า ใบหน้างดงาม จนแทบไม่อยากเชื่อว่าเป็นบุรุษเพศ รูปร่างของเขาดูไม่เหมือนนักรบเลยนักนิดแต่เหมือนกับพวกกวี หรือ หนุ่มเจ้าชู้ซะมากกว่า ไม่รู้ทำไม สองแฝดรู้สึกถึงพลังที่แผ่ออกมา ทำให้พวกเขาขนลุก

“ฝาแฝดเหรอ ข้าจะเกลียดฝาแฝดที่สุดเลยโวย” เขาพูดจบก็สร้างลูกพลังแสงและขว้างออกไป ดาเมี่ยงรีบหลบ ดิดิเย่ร์สร้างบาเรียคุ้มกันตัวเอง

“ปากดีนักนะ ไอ้หน้าก้นเด็ก เดี๋ยวพ่อจะฟันให้ขาดเป็นสองท่อนเลย” ดาเมี่ยงเข้ามาโจมตีทันที คมดาบหมายเอาชีวิตของผู้ชายตรงหน้า แต่เขากำลังจะเจอเรื่องประหลาดที่สุดในชีวิตของเขาแล้ว ผู้ชายตรงหน้าไม่แม้แต่จะขยับตัวหลบ คมดาบฟันเข้าเต็ม ๆ ที่หัวของอีกฝ่าย แต่ดาบกลับเด้งออกมาเหมือนกับฟันยางไม่มีผิด เพลงดาบของเขาไม่เคยทำให้ผิดหวัง ทำไมวันนี้มันกลับทำอะไรผู้ชายตรงหน้าไม่ได้ แถมอีกฝ่ายยังกวักมือเป็นเชิงท้าทายเขา ดาเมียงโกรธจัดกระหน่ำฟันไม่หยุด แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จนเริ่มเหนื่อย

“ตาข้าแล้วนะ”

เขาออกหมัดชกอีกดาเมี่ยงกระเด็น ดิดิเย่ร์ ร่ายมนตร์สร้างโกเล็มขึ้นมาจากพื้นดินและสั่งให้ไปโจมตีทันที แต่ไม่ว่าโกเล็มจะออกแรงทุบไปสักเท่าไหร่ แต่ร่างของกายของชายผมทองก็ไม่สะดุ้งสะเทื้อนเลยแม้แต่น้อย ยังมันทันไรก็มีค้อนลอยมาทุบ ร่างของโกเล็มแตกละเอียด

            “ธอร์ เจ้ายุ่งอะไรด้วยเนี่ย” ชายผมทองตะโกน

            “เจ้าล่ะมั่วเล่นอะไรอยู่ บาลเดอร์”  ธอร์มาพร้อมกับลูก ๆ เมื่อดิดิเย่ร์เห็นเพาเดอร์ก็ร้องถามว่า

            “เจ้าเป็นเอลฟ์เผ่าไหนกัน ทำไมถึงมาร่วมกับพวกนี้”

            “พวกแกเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย ถามอยู่ได้ข้าไม่ใช่เอลฟ์แถวนี้โวย !” เพาเดอร์ตะโกนและวิ่งนำไปหา    ดิดิเย่ร์ แต่ดาเมี่ยงเอาดาบของตนมารับคมดาบของเพาเดอร์เอาไว้ก่อน ทั้งสองปะทะเพลงดาบกัน ดิดิเย่ร์เห็นท่าไม่ดีแล้ว จึงร่ายมนตร์ สร้างทหารโครงกระดูกออกมาเข้าต่อสู้ทันที แต่ธอร์และลูก ๆ เข้าทำลายมันพวกมันได้อย่างง่ายดาย ดิดิเย่ร์ยังเสกขึ้นมาไม่หยุดแต่บาลเดอร์กลับยืนดูเฉย ๆ

            “น่ารำคาญ จริง” ธอร์ปล่อยสายฟ้าออกจากค้อน ทหารโครงกระดูกกลายเป็นขี้เถ้า ดิดีเยร์เสกกะโหลกเพลิงออกมาจำนวนมากให้มันพุ่งไปหมายจะสังหารธอร์ และบาลเดอร์  ธอร์สะบัดค้อนทำลายกะโหลกเพลิงได้ ส่วนบาลเดอร์ ร่างของมันเปล่งแสงออกมา กะโหลกเพลิงสลายไปทันที และยังไม่ทันไร บาลเดอร์ยิงลำแสงออกมา ลำแสงโดนร่างของดิดิเย่ร์ทำให้เจ็บปวดไปทั้งร่างเขาถึงกับล้มลงไป และขยับตัวไม่ได้อีก ส่วนดาเมี่ยงนั้นมีเชิงดาบที่เสมอกับเพาเดอร์ ทำให้การต่อสู้เป็นไปอย่างสูสี แต่เขาบาดเจ็บจากที่โดนบาลเดอร์โจมตี ทำให้พลาดโดนฟันเป็นแผลยาวเขาล้มลงไป

            “ลูกพ่อ” เทียรี่รีบออกมาดูลูกชายทั้งสองคน

            “หัวหน้าที่นี่มาแล้วสินะดีล่ะ ให้ข้าสนุกหน่อยเถอะ” ธอร์พูดพลางควงค้อน

            ดิสมัสมาถึงเมืองแล้วเขาเห็นสภาพเมืองก็ต้องตกตะลึงเขาเพิ่งเคยเห็น พวกเอลฟ์รานุนที่ปราชัยขนาดนี้ อาจเรื่องได้ว่าแพ้ยับ ดิสมันคิดถึงมารดาขึ้นมาเป็นคนแรก เขาสั่งให้ทหารเข้าโจมตีทันที กองทัพโครงกระดูกของเขาเหมือนแก้สถาณการณ์ได้บ้าง แต่ว่าไทร์ปรากฏตัวขึ้นมายืนขว้างเอาไว้ ดิสมัสรู้สึกถึงความน่ากลัว เขาสั่งให้โครงกระดูกรุมโจมตีทันที ไทร์เหวี่ยงดาบทำลายโครงกระดูกไปทั้งหมด ดิสมัสเอาตุ๊กตาออกมาโยนไปที่กองเศษเหล็ก และพูดว่า

            “EMETH” เหล็กเหล่านั้นถูกหลอมกลายเป็นตัวโกเล็ม และเข้าไปโจมตีไทร์ทันที

            “มันเอาไม่อยู่หรอกนะ” เบต้าพูด

“ไม่ได้หวังจะให้มันต่อสู้ชนะ แต่อยากจะซื้อเวลา ข้าจะไปตามหา ท่านแม่” ดิสมัสควบม้าไปอีกทาง เขารู้สึกเย็นวาปที่หลังรีบเรียกอรอลโต้ออกมา และให้มันพาบินหนี ม้าของเขาถูกผ่าเป็นสองซีก ไทร์มองดิสมัสที่หนีไปตรงนั้น เขากลับไม่คิดจะติดตาม

            อีกด้านหนึ่ง เทียรี่ต่อสู้กับธอร์ อย่างสูสี เทียรี่เป็นแบล็กพาลาดิน จึงสามารถใช้เวทย์มนตร์และอาวุธคู่ใจของเขาคือ ไม้เท้า ที่ใช้ร่ายมนตร์ก็ได้ หรือจะใช้เป็นอาวุธโจมตีระยะประชิดก็ได้เช่นกัน มันแข็งแรงขนาดที่เรียกได้ว่า ฟาดอะไรต้องแตก ทั้งสองต่อสู้กันอยู่นาน ไม่มีใครทำอันตรายกันได้เลยแม้แต่น้อย

            “ไม่คิดเลยนะว่าพวกเอลฟ์จะมีฝีมือเช่นนี้ นี่ทำให้ข้าสนุกมากจริง ๆ” ธอร์รวมพลังสายฟ้าและยิงออกไป เทียรี่เสกกะโหลกเพลิง แต่ถูกสายฟ้าทำลาย ธอร์ขว้างค้อนไป เทียรี่หลบ แต่ค้อนลอยกลับมา หาธอร์   เทียรี่หลบอีกครั้งหนึ่ง และเขาประชิดตัวฟาดอาวุธไปเต็มแรง เสียงอาวุธฟาดที่ร่างกายของธอร์ดังสนั่นแต่ว่า ธอร์กลับไม่ได้แสดงอาการว่าเจ็บปวดเลยสักนิด ไม่ว่าเทียรี่จะออกแรงฟาดไปขนาดไหนก็ตามที เทียรี่รู้เลยว่าคนตรงหน้าไม่ใช่คนอ้วนธรรมดา ร่างกายนี้เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อและชั้นไขมันที่แน่นหนาจนกลายเป็นเหมือนกับเสื้อเกราะธรรมชาติ

            “คัน ๆ ว่ะ” ธอร์ฟาดค้อนสวนไปโดนเข้าที่อกเต็ม ๆ เสียงกระดูกหัก ซี่โครงของเทียรี่หัก เขากระอักเลือด

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่75 ตะโกนเสียงดังลั่น

    “ใช้คาถานั่นกับข้า” “เฮ้ย ! ไอ้การเป็นคนเสียสตินี่ นี่เป็นโรคติดต่อหรือไงวะเนี่ย” ดิดิเย่ร์พูด “ทำเลย” ดาเมี่ยงตะโกนเสียงดังลั่น “ก็ได้ แต่ไม่รับรู้ด้วยนะโวย ว่าจะเกิดอะไรขึ้น” ดิดิเย่ร์ร่ายมนตร์ควันสีดำมาปกคลุมร่างของดาเมี่ยงเหมือนกับดิสมัส ทั้งสองโจมตีอีกครั้งแม้พลังจะเพิ่มขึ้นแต่ก็ไม่อาจระคายผิว ของบาลเดอร์ได้เลย แถมยังถูก บาลเดอร์ปล่อยลำแสงออกมาเล่นงานทั้งสองอีก คราวนี้ทั้งสองหลบไม่ได้โดนเข้าไปเต็ม ๆ ถึงล้มลงไปและลุกแทบไม่ขึ้น ดิดิเย่ร์ซึ่งตอนนี้ทำอะไรแทบไม่ถูกแล้ว แต่เมื่อมองไปที่ร่างเปลือยเปล่าของบัลเดอร์ก็นึกบางอย่างออก เขาเลยตัดสินใจลุกขึ้น เหวี่ยงไม้คถาไปที่หว่างขาของมัน ซึ่งเป้าหมายคือ ลูกอัณฑะ ร่างของมันที่เปลือยเปล่าทำให้เห็นเป้าหมายชัดเจน ซึ่งเขาคิดอย่างไรเสีย มันก็เป็นผู้ชาย โดนฟาดไปเต็ม ๆ แบบนี้ยังไงก็ต้องเจ็บปวดแน่นอนแต่กลายเป็นบาลเดอร์ไม่เป็นอะไรเลย “คิดว่าข้าจะเจ็บกับอะไรแบบนี้หรือไง” และมันก็แตะเข้าที่หว่างขาของดิดิเย่ร์คืน เขารู้สึกเจ็บและจุกจนยืนแทบไม่ได้“กระจอกมาก ไม่มีอะไรในโลกที่ฆ่าข้าได้หรอกโวย” พูดยังไม่ทันขาดคำมีบางอย

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่74

    “จะช่วยเขาก็มีทางเดียวแล้วล่ะ ข้าต้องเสกอาวุธที่สามารถฆ่าเจ้านั้นได้ หวังว่าคงไม่ได้ตัวอะไรมาอีกนะ” ศุภมิตรพูด เขาก่อกองไฟขึ้นมา นั่งขัดสมาธิ และเริ่มร่ายมนตร์ เปลวไฟตรงหน้าลุกโชนราวกับมันกำลังเต้นระบำอย่างสนุกสนาน สองพี่น้องมองดูด้วยใจเต้นแรง และภาวนาให้พิธีนี้สำเร็จโดยเร็ว และสักพักก็มีต้นไม้ต้นเล็กสีเขียวปรากฏขึ้นมา มันดูอ่อนแอและบอบบางจนไม่น่าเชื่อว่าจะใช้ทำอาวุธอะไรได้ “ท่านเสกอีหยังมาเนี่ย” คำพูนพูดอย่างแปลกใจ ศุภมิตรนิ่งคิดก่อนจะตอบว่า “มันเรียกว่าต้น มิสเซิลโท เป็นต้นไม้ตระกูลกาฝากน่ะ เจ้าต้นไม้ต้นนี้ ตอนที่แม่ของบาลเดอร์ไปทำสัญญานั้น มันยังเล็กอยู่จึงไม่ได้ทำสัญญาด้วย นี่อาจเป็นสิ่งเดียวที่ฆ่าเจ้านั่นได้” “ฮ่วย ! มันต้นน้อยซ่ำนี่ และแถมดูอ่อนหลาย ๆ จะเอามาเฮ็ดเป็นอีหยังได้” คำพูนพูดพลางลองหักด฿ ซึ่งมันก็อ่อนอย่างที่คำพูลพูดจริง ๆ ศุภมิตรทำหน้าไม่ถูก แค่คำแพงกลับเห็นอะไรบ้างอย่าง “ข้อยจะเฮ็ดมันเป็นอาวุธเอง” ที่สนามรบ ดิสมัส อลิซซ่า ดิดิเยร์ ดาเมี่ยงกำลังยืนดูกองทัพไวกิ้งกำลังเคลื่อนพลมา ทั้งดิสมัสและ ดิดิเยร์เสกโกเ

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่73 จอมทัพคงกระพัน

    ดิสมัสปั้นหน้าไม่ถูกเพราะ เขาไม่เคยเห็นคนที่เป็นราชาแสดงท่าทางแบบนี้ต่อหน้าคนเยอะ ๆ เช่นนี้ อิบารา โดจิกับศุภมิตรพูดจาปราศัยกันสักพัก อรุณนภาต้องถามว่า “ท่านศุภมิตรพาใครมาเหรอเจ้าคะ”ศุภมิตรเลยรีบแนะนำเอลฟ์ทั้งสอง “ดิสมัส กับ อลิซซ่า พวกเขาเป็นเอลฟ์ ที่ยึดดินแดนใหญ่ของเจ้าเพาเดอร์ไป”ชูเท็นโดจิหันขวับมา แต่อรุณนาภารีบบอกว่า “ใจเย็นก่อนชูเท็น มานั่งกินเหล้าเงียบ ๆ เถอะนะ”ชูเท็นโดจิ หันมาพูดกับอิบารากิโดจิว่า “วันนี้เจ้ากับข้ามีเรื่องพูดกันเยอะนะ อย่าเพิ่งไปไหนล่ะ” ชูเท็นโดจิกลับนั่งและดื่มเหล้า อลิซซ่าก้าวเท้าออกมาโค้งคำนับอย่างสุภาพ “ข้าอลิซซ่า ตัวแทนของเหล่าเอลฟ์ มาขอคาราวะองค์ราชาและราชินี” “พวกเจ้ามายึดดินแดนข้า ไม่ต้องมาทำเป็นสุภาพหรอก” ชูเท็นโดจิพูดด้วยน้ำเสียงพร้อมหาเรื่อง แต่อรุณนภากลับพูดว่า “ใจเย็นก่อนชูเท็นเจ้าก็รู้นี่ ว่าไอ้เอลฟ์ที่มายึดเมืองเราต้องนั้นไม่ใช่พวกเขา ข้าขอเจรจาเอง” ชูเท็นโดจิยกเหล้าขึ้นดื่ม “จริงอยู่ดินแดนนั้นเคยเป็นของพวกท่าน แต่ท่านเสียให้เพาเดอร์ไปก่อนแล้ว ตอน

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่72 ศึกนรสิงฆ์

    แม้ว่าตอนนี้ พวกมนุษย์หนูจะกลัวพวกนรสิงฆ์ แต่มันกลัวดิสมัสมากกว่า เลยตามดิสมัสไป เขากระโดดไปเกาะเจ้านกแสก ให้มันพาบินไปที่สนามรบและปล่อยร่างของนายมันลงไป เบต้าเองก็บินตามมาด้วย ดิสมัสกำดาบในมือแน่น เหล่านรสิงฆ์เข้ามาโจมตีเข้า ดิสมัสหลบได้และฟันสวนไปโดนเกราะ ดาบเด้งออกมา ทำให้รู้ว่าเกราะที่พวกเขาสวมอยู่ทำจากหวายสาน ! และดูจากสีของมันแล้ว มันต้องถูกแช่ในน้ำมันมาแน่น ๆ เกราะชนิดนี้มีน้ำหนักเบาแต่มีความเหนียวมาก อาวุธมีคมทำลายได้ไม่ง่าย ยิงพวกธนูยิ่งแล้วใหญ่มันเจาะเกราะแบบนี้ไม่ได้ แน่ ๆ “เบต้า แกบินไปบอกพี่ข้า ว่าเกราะพวกนี้เป็นหวายแช่น้ำมัน !” เบต้าพยักหน้ารับรู้และบินไปทันที คำแพงกับคำพูนกำลังจะตามช่วยดิสมัส แต่ดาเมี่ยงยืนขว้างหน้าเอาไว้ก่อน “คิดจะทำบ้าอะไร” “ก็ไปซอยอ้ายมัดติ เจ้าหลบไป” คำแพงพูด ดาเมี่ยงเลิกคิ้วเพราะเขาไม่ค่อยออกว่า คำแพงพูดว่าอะไรบ้าง ดิดิเย่ร์เลยพูดว่า “นางคงอยากให้เจ้าหลีกล่ะมั้ง เจ้ายังไม่ต้องไปไหนเดี๋ยว ไอ้ดิสมัสก็ส่งข่าวมา” ดิดิเย่ร์พูด “ฮู้ได้จั๋งได๋” คำแพงถาม ดิดิเย่ร์ตอบว่า

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่71 อ้ายเฮ็ดอีหยัง

    ดิสมัสไม่พูดอะไรอีกเขาเดินออกจากที่ประชุม และไปดูอาหารของตัวเอง ซึ่งเป็นเนื้อเค็มสูตรเขาและบิสกิสก้อนหิน “อ้ายเฮ็ดอีหยัง” คำแพงถามเขา “อยากจะเอาอะไรท่านพี่ทั้งสองกินสักหน่อย” ดิสมัสพูดขึ้นมา คำแพงมาดูแล้วพูดว่า “เอาของบ่เป็นตาแดก ไปให้สองคนนั้นเด้ เขาก็ชังอ้ายหลาย ๆ อยู่แฮ้ว เดี๋ยวก็ได้ชังหนักว่าเดิมติ”คำแพงพูดและมองรอบ ๆ ตอนนี้มีเพียงไข่กับข้าวเท่านั้น “รอก่อนเด้อ”คำแพงทำข้าวจี่และให้ดิสมัสเอาไปให้ฝาแฝด ตั้งแต่ถูกจับมา ดาเมี่ยงดูจะหงุดหงิดไปกับทุกอย่างรอบตัว ผิดกับดิดิเย่ร์ที่ดูสงบมากตั้งแต่เข้ามาในห้องขัง “โวยวายหาอะไรวะ ดาเมี่ยง” “แกไม่หงุดหงิดหรือไงวะ คุกนี้พวกเราคุมการสร้างเองนะโวย ! ใครจะไปคิดวะว่าจะเอามาขังพวกเราเอง” “ไม่นานหรอก เดี๋ยวพวกมันก็มาปล่อยเรา” ดิดิเย่พูด ดิสมัสกับคำแพงมาหาเขา ดิดิเย่ร์มองหน้าดิสมัสแล้วถามว่า “ต้องการอะไร” “ข้าแค่เอาอาหารมาให้เท่านั้นล่ะ” ดิสมัสวางข้าวจี่ตรงหน้าของฝาแฝด พวกเขาทำหน้างง แล้วถามพร้อมกันราวกับนัดกันไว้ “ไอ้เหลือง ๆ นี่

  • ศึกเทพชิงพิภพ    ตอนที่ 70 ให้รอเหรอ

    “อ้ายล่อมันไปก่อน ข่อยจะเหวี่ยงหินใส่มัน” “เจ้าเป็นบ้าบ่ โตนมันยังกะยักษ์ หินก้อนน้อย ๆ ของเจ้าจะเฮ็ดหยังมันได้” พูดยังไม่ทันขาดคำเหล่าพานรมฤครุมโจมตีโกเล็มซะก่อน คำแพงเห็นเป็นโอกาสรีบเหวี่ยงหินไปทันที แต่ว่า ดาเมี่ยงโผล่มาเอาดาบปัดหินทิ้ง “คิดว่าหินแบบนี้จะฆ่าพวกเราได้งั้นเหรอ”คำพูลรีบมาขว้างหน้าคำแพง เขาตะโกนเสียงดังลั่น “ข่อยขอท้าสู้กับเจ้า โตต่อโต”ดาเมี่ยงได้ยินก็หัวเราะเสียงดังลั่น “เจ้าพูดบ้าอะไร อย่างเจ้าเหรอจะมาท้าทายข้าหา” “หรือว่าเจ้าย่านข่อยบ่”ดาเมี่ยงได้ยินก็ยิ่งหัวเราะเข้าไปอีก คราวนี้มันถึงกับน้ำตาไหล แล้วพูดว่า “อยากตายนักก็ได้ ข้าจะสงเคราะห์ให้ ดิดิเย่ร์ เจ้าไม่ต้องยุ่ง” ดาเมี่ยงพูด ดิดิเย่ร์หยักไหล่แล้วพูดว่า “ล้อเล่นเปล่าเนี่ย แค่มนุษย์คนเดียว แกยังจะให้ข้าลงมืออีกเหรอ”ดาเมี่ยงชักดาบออกมา คำพูลกำพร้าในมือเอาไว้แน่น เขารู้สึกถึงความกดดันที่แผ่เข้ามา ทำให้รู้ว่าฝีมือของอีกฝ่ายน่าจะเหนือกว่าตนหลายเท่า ดิสมัสตัดสินใจลุกขึ้นมาและเรียกเจ้านกแสกกลับ เขารวมพลังยิงกะโหลกเพลิงออ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status