"นายมาที่นี่ได้ยังไงครับ"
"ทีมึงยังมาได้"
"ผมถามเป็นงานเป็นการนะครับ"
"เอ้าไอ้นี่"
"เดี๋ยวค่อยคุยกันนะครับผมจะรีบไปธุระ"
"หยุดนะไอ้กาย!" ถึงแม้ผู้เป็นเจ้านายจะตะโกนตามหลังแต่กายก็ไม่หยุด "ไอ้นี่มันชักจะเอาใหญ่"
"อ้าวสวัสดีครับเสี่ย" ธามม์มาถึงก็เห็นสมิงดำบ่นพึมพำอยู่ทางเข้าคลับ
"มึงมาก็ดีแล้ว บอกกูมาซิว่าไอ้นั่นมันไปถูกยาเสน่ห์ใครเข้าให้"
"ยาเสน่ห์?"
"ทิ้งงานทิ้งการ บอกกูมาว่ามันกำลังติดพันใครอยู่"
"ไม่มีหรอกครับ" ธามม์ก็ทะแม่งๆ อยู่ สมิงดำถามมาแบบนี้มันก็ยิ่งยืนยันความคิดของตัวเองว่าต้องใช่แน่ๆ "แล้วนี่ไอ้กายไปไหนวะ" ธามม์หันไปกระซิบถามบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่หน้าประตู
"เมื่อกี้พวกผมพูดเรื่องพิมพ์กันครับ ว่าเสี่ยไพโรจน์เรียกพิมพ์ไปนั่งด้วย"
"อยู่ห้องไหน"
"ห้องพิเศษหนึ่งครับ"
"ผมขอตัวครู่หนึ่งนะครับ" พูดกับเสี่ยสมิงดำแล้วธามม์หันไปสั่งลูกน้องให้พาเสี่ยไปห้องพิเศษ และไม่ลืมที่จะสั่งด้วยว่าให้จัดหาเด็กเข้าไปดูแลด้วย
หน้าห้องพิเศษหนึ่ง..
"เข้าไม่ได้" ลูกน้องของเสี่ยไพโรจน์ที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องเห็นว่าบอดี้การ์ดของทางร้านจะบุกเข้าไปเลยไม่อนุญาต
"กูบอกให้ถอยไปไง"
"เฮ้ยไอ้กายหยุดนะ!" ธามม์มาทันตอนที่กายกระชากคอเสื้อของลูกน้องเสี่ยไพโรจน์พอดี "มึงจะทำเกินไปแล้วนะ"
"ทำอะไร"
"มึงจะบ้าเหรอพิมพ์ทำงานเอนเตอร์เทนก็ต้องอยู่ในห้องกับลูกค้าสิ"
"แต่กูได้ยินมาว่าไอ้ลูกค้าคนนั้นมันหื่นกาม"
"มันก็ต้องแบบนั้นอยู่แล้วเขาถึงมาเที่ยวกันที่แบบนี้"
แกร็ก.. จังหวะที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ประตูห้องก็ถูกเปิดออกมาจากคนที่อยู่ด้านใน
"พิมพ์" กายสะบัดมือธามม์ที่เหนี่ยวรั้งเขาอยู่ออกก่อนจะเดินเข้าไปหาพิมพ์ "มันทำอะไรเธอ"
"เปล่า" ถึงพิมพ์จะไม่พูดแต่สีหน้าของเธอบ่งบอกได้ชัดว่าด้านในมันต้องเกิดอะไรขึ้น
"ถ้างั้นฉันจะไปถามจากมันเอง"
"ไอ้กายเดี๋ยวก่อนสิวะ" ธามม์กระชากคอเสื้อกายจากทางด้านหลังไว้ก่อนจะลากเพื่อนออกมา
"มีอะไรสนุกๆ ให้เราทำแล้ว" หลังจากมีคนมาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้กิ๊ฟซี่ฟัง กิ๊ฟซี่ก็คิดอะไรขึ้นมาได้
"ยังไง"
"แกไปบอกคุณฟ้างามนะ" กิ๊ฟซี่กระซิบบอกเพื่อนอีกคนว่าต้องไปพูดยังไงกับฟ้างาม
หลังจากที่มีคนไปแจ้งฟ้างามก็ต้องมาดูเด็กในความดูแล
"ลืมถามเลยว่าห้องพิเศษไหน.." แต่ก็ไม่ทันแล้ววันนี้มีแขกจองห้องพิเศษไปแค่ 2-3 ห้องเองลองเปิดเข้าไปดูก่อนก็ได้
พอเดินมาห้องพิเศษที่มีไฟสัญญาณบอกว่าห้องนี้มีแขกใช้บริการอยู่ ฟ้างามก็เปิดเข้าไปก่อนเลย
"อุ๊ย" แต่พอเปิดเข้ามา เธอก็ตกใจจนรีบหันหลังไป เพราะแขกคนนี้กำลังนัวเนียอยู่กับเด็กในร้าน
"คุณฟ้า" เด็กในร้านคนนั้นรีบขยับเสื้อเข้าหากันเพื่อปิดตรงที่ถูกล้วงอยู่เมื่อครู่
"ที่นี่ไม่อบรมมารยาทของพนักงานเหรอ ก่อนเข้าห้องลูกค้าไม่มีส่งสัญญาณบอกกันเลย"
"......." ทีแรกฟ้างามไม่ได้ดูหรอกว่าลูกค้าที่ใช้บริการห้องนี้คือใคร แต่พอได้ยินเสียงที่เหมือนจะคุ้นหูเธอถึงได้หันกลับไปมอง "หึ.." ฟ้างามทำแค่ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วก็หันหลังอีกที
"ทำสีหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง"
"คำตอบของฉันมันก็อยู่ที่การกระทำของคุณนั่นแหละค่ะ" แขกบางคนเธอยังได้ชมเลยว่าเป็นสุภาพบุรุษมากเรียกน้องๆ ไปนั่งด้วยแต่ก็ไม่แม้จะแตะต้องตัว แต่กับแขกอีกบางจำพวก...เหมือนเสี่ยเพื่อนเจ้าของคลับคนนี้แหละ
ถึงยังไงพิมพ์ก็ไม่สบายใจเรื่องนี้อยู่ดี เขาอาจจะพูดไปเพราะอยากทำให้เธอสบายใจ"คุณยังไม่นอนเหรอ" กายที่เพิ่งหลับไปตื่นขึ้นมาเพราะคนข้างๆ ขยับตัว"ฉันกวนคุณเหรอคะ""ไม่ได้กวนหรอกผมยังไม่หลับสักหน่อย คุณไม่สบายใจเรื่องนั้นอยู่อีกเหรอ" จริงๆ เขาก็นอนหลับไปแล้วแหละแค่อยากพูดให้เธอสบายใจว่าไม่ได้กวนถ้าคนพวกนี้ไม่โผล่หน้ามาเธอคงลืมไปแล้วว่ามีญาติ ทำไมความทุกข์ใจถึงมาทุกครั้งที่เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตนี้เธอจะหาความสุขไม่ได้เลยหรือไง เพราะพิมพ์ยังเป็นห่วงเรื่องความรู้สึกของกายอยู่"คุณไม่ต้องคิดมากเรื่องนั้นแล้ว พวกนั้นจะไม่มีทางมาทำอะไรคุณได้อีก""คุณจะไม่เปลี่ยนไปใช่ไหมคะ""เกี่ยวอะไรกับผม"ถ้าเธอยังไม่ตั้งท้อง เธออาจจะไม่คิดมากขนาดนี้ "ลูกที่อยู่ในท้องฉันเป็นลูกของคุณนะคะ""เดี๋ยวนะพิมพ์" กายที่นอนคุยกับเธออยู่ตะแคงข้างแล้วหันไปมองเธอ "คุณคิดว่าผมจะเชื่อคำของพวกนั้นงั้นเหรอ""ตั้งแต่เกิดมา แม้แต่ผู้ให้กำเนิดยังไม่ค่อยอยากเชื่อคำที่พิมพ์พูดเลยค่ะ" คนรอบข้างของเธอเป็นพวกประเภทที่ชอบพูดชอบคุยกับคนปากหวานก้นเปรี้ยวไม่เว้นแม้แต่พ่อกับแม่ บางครั้งถ้าญาติพวกนั้นมาฟ้องว่าเธอทำอะไรผิด ถึงแม้ว่
เย็นวันต่อมา..ที่คลับ S̄ingk̄hr"มองอะไร""ทำไมวันนี้คนเยอะจังคะ" จะว่าเป็นลูกค้าก็ไม่น่าใช่เพราะส่วนมากลูกค้าจะมาช่วงเย็น"สงสัยจะมาสมัครงาน""สมัครงานเหรอคะ""ใช่ กำลังเปิดรับสมัครคนงานใหม่ เมื่อวานนี้ถูกไล่ออกไปหลายคนเลย" กายพูดพลางยิ้มไปด้วย"คุณยิ้มอะไร" สายตาของพิมพ์มองค้อนคนเป็นสามีก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน"รอก่อนสิครับคนสวย" กายรีบเดินตามหลังเธอเข้าไป"พิมพ์?"พิมพ์ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเธอมาจากกลุ่มที่ยืนรอสมัครงานอยู่ เลยหันไปมอง "พร?""ฉันไม่นึกเลยว่าจะเจอเธอที่นี่" พรหรือกนกพรรีบเดินตรงเข้ามาหาพิมพ์"ใครหรือพิมพ์" กายเห็นว่าคนที่มาสมัครงานทักทายพิมพ์เหมือนคนรู้จัก แต่ทำไมดูสีหน้าพิมพ์ไม่ยินดีที่ได้เจอผู้หญิงคนนี้เลย"คนรู้จักค่ะ""คนรู้จักอะไรล่ะเราเป็นญาติสนิทกันค่ะ พรไม่คิดว่าจะเจอพิมพ์ที่นี่ ดูชื่อสิคะยังพอพานเหมือนกันเลย" กนกพรเดินเข้ามาใกล้ก็ยื่นมือไปขอจับมือกับผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ พิมพ์"สวัสดีครับผมชื่อกายเป็นสามีของพิมพ์" กายทำแค่พยักหน้าตอบโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับ แถมยังแนะนำว่าพิมพ์เป็นภรรยาของเขาด้วย"สามีของพิมพ์หรือคะ เธอมีสามีแล้วเหรอ ทำไมถึงไม่ส่งข่าวกลับบ้านเลย
ในห้องเวลานี้มีแค่พิมพ์ ยี่หวาและฟ้างาม ..สมิงดำปล่อยให้พวกเธอคุยกันเป็นการส่วนตัวส่วนทางด้านอารียาตอนนี้ออกไปเก็บของและรอรับเงินกับฝ่ายบัญชี ที่อารียายอมแต่โดยดีเพราะเสี่ยสมิงดำให้เงินล่วงหน้าสามเดือน เพื่อให้มีทุนขณะที่ออกไปหางานใหม่ทำ"คุณฟ้าพูดจริงเหรอคะ""จริงสิ ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่ต้องจัดการกับคนพวกนี้แบบจริงจังสักที""แต่ถ้าพวกเขาถูกไล่ออก.." เธอเคยตกอยู่ในสภาพนั้นมาก่อน พิมพ์รู้ดีว่ามันทรมานมากกับการที่ไม่มีงานทำ"พวกเขาทำตัวเอง ถ้าทำตัวดีๆ ใครจะอยากไล่ออกล่ะ เก็บไว้มีแต่จะขวางหูขวางตา และสร้างความเดือดร้อนให้พวกเราอีก ถือเสียว่าให้บทเรียนพวกนั้นก็แล้วกัน"คุณฟ้างามพูดมาก็ถูก พิมพ์ไม่อยากให้คนรุ่นหลังที่เข้ามาทำงานเจอพวกนี้จิกกัดเหมือนเธอ เพราะอีกหน่อยถ้าท้องโตกายคงไม่ให้เธอทำงานแล้ว"พิมพ์มีอยู่ในใจ 2-3 คนค่ะ" 2-3 คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกัน และเป็นกลุ่มที่เล่นงานเธอประจำผ่านไปไม่นานคนที่มีรายชื่อต่างก็โวยวายว่าตัวเองไม่ได้ทำผิดแล้วทำไมถูกไล่ออก"พวกเราไม่ออกนะคะ พวกเราทำงานอยู่ของเราดีๆ จะมาไล่ออกได้ยังไง" นกแก้วเริ่มโวยวายคนแรกเลย"ฉันไม่น่าเข้ากลุ่มกับพวกเธอเลย รู้แบบนี้ฉั
"ทำไมคุณฟ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะคะ คุณลองถามเสี่ยสิงขรดูสิคะ ว่ามันเป็นความคิดของใคร""ใช่ความคิดนี้อารียามาเสนอกับฉันเอง" สิงขรยืนยันอีกเสียง พออารียาเสนอมาเขาก็เห็นว่ามันเป็นผลดี เลยจัดการประสานไปทางผู้จัดการของนักร้องท่านนั้น ทีแรกนักร้องก็บอกว่าหาคิวยังไม่ได้ แต่พอเห็นเงินค่าตัวแล้วก็จัดให้ตามวันและเวลาที่ลูกค้าต้องการเลย"ฉันไม่ได้หมายถึงว่าคนที่มาเสนอ ฉันหมายถึงคนที่คิดเรื่องจัดคอนเสิร์ต""คุณฟ้ารู้อะไรมาคะ" พิมพ์ที่ยืนฟังอยู่ถามบ้าง ทีแรกพิมพ์ก็แปลกใจอยู่ว่าทำไมอารียาถึงคิดเรื่องนี้ได้"รอแป๊บนะ" ฟ้างามเดินไปเปิดประตูแล้วก็เรียกพนักงานเสิร์ฟสองคนนั้นเข้ามา เธอทำงานที่นี่มานานจนจำเสียงของพนักงานที่นี่ได้ พอออกจากห้องน้ำฟ้างามก็เข้าไปคุยกับพนักงานคนที่คุยกันในห้องน้ำ และบอกพวกเธอให้มายืนรออยู่หน้าห้องผู้บริหาร"??!!" เห็นพนักงานเสิร์ฟกลุ่มนี้เข้ามาอารียาถึงกับหน้าเปลี่ยนสี แต่ก็พยายามปรับสีหน้าตัวเองให้กลับมา"พูดเหมือนที่พวกเธอพูดกันในห้องน้ำซิ" ที่ฟ้างามต้องไปใช้ห้องน้ำร่วมกับพนักงานเพราะว่าสามีกำลังคุยงานอยู่ เลยไม่อยากเข้ามากวน"เอ่อ.." พนักงานเสิร์ฟที่ถูกเรียกตัวเข้ามาไม่ค่อยกล้า
"ถ้างั้นก็ตกลงเอาตามนี้เลยแล้วกัน เธอเก่งมากเลยนะอารียา"ก๊อก ก๊อก จังหวะที่สิงขรกำลังชมอารียาอยู่ประตูห้องก็มีคนมาเคาะ"เข้ามา"หลังจากที่ได้รับอนุญาตคนที่อยู่ด้านนอกก็เปิดประตูเข้ามา"สวัสดีค่ะ.." คนที่เข้ามาก็คือพิมพ์เธอมาพร้อมกับเอกสารในมือและพิมพ์ก็ไม่คิดว่าจะเจออารียาอยู่ในนี้ด้วย"มีอะไรหรือพิมพ์" กายเห็นเธอไม่มองมาทางนี้เลยเดินเข้าไปหา"พิมพ์เอางานมาส่งเสี่ยค่ะ""งานเสร็จแล้วเหรอ""ค่ะ""งานอะไร" สิงขรมองดูเอกสารที่พิมพ์ถือเข้ามาด้วย พิมพ์เลยยื่นเอกสารนั้นไปให้กับสิงขรได้ดู"หือ?" พอเห็นใบแรกของเอกสาร คิ้วของสิงขรก็ขมวดเข้าหากันจนยุ่งเหยิง"อะไรเหรอ" สมิงดำเลยเข้าไปดูเอกสารที่สิงขรดูอยู่พอเห็นข้อความในเอกสารนั้นสมิงดำเลยหยิบเอกสารของอารียาออกมาดู เพราะเอกสารสองฉบับนี้มันคล้ายกันมาก"มีอะไรคะ" พิมพ์แปลกใจเธอคิดว่างานของเธอทำออกมาดีที่สุดแล้ว แล้วมันมีอะไรที่บกพร่องเหรอ"ทำไมโปรเจคของพวกเธอทั้งสอง..""โปรเจคของพิมพ์ทำไมคะ" พิมพ์เห็นสีหน้าของเสี่ยทั้งสองแล้วก็อยากจะเห็นโปรเจคอีกฉบับ"มีอะไรคะ" อารียาก็ทำท่าทีแปลกใจเหมือนกัน"ก็โปรเจคของพวกเธอทั้งสองมันอันเดียวกันเลยนี่ พวกเธอทำด
"เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย" หลังจากที่สาวๆ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับมา หนุ่มๆ ก็ไปเข้าบ้าง"สงสัยเมียมึงอยู่ห้องคนเดียวคงจะเหงา""คงใช่ แล้วนี่มึงมองเหี้ยอะไรอยู่" ธามม์รีบเอามือมาบังสายตาของกายเพราะทั้งสองกำลังยิงกระต่ายแข่งกันอยู่"ดูมันสั้นลงหรือเปล่าวะ มึงใช้งานมันหนักไปไหมเนี่ย""ไอ้บ้า! จัญไรนะมึง""ของมึงสั้นลงหรือของกูยาวขึ้นวะ""ยังไม่จบอีก""ฮ่าาา"[คลับ S̄ingk̄hr] "คุณเข้าไปอยู่ในห้องก่อนนะ ผมขอดูงานข้างนอกก่อน" ธามม์บอกให้ยี่หวาเข้าไปกับพิมพ์ที่ห้องทำงานก่อน"คุณยี่หวาเข้าไปในห้องรอก่อนนะคะพิมพ์ไปเอาของในห้องนี้ก่อน" เดินผ่านห้องหัวหน้าพิมพ์ก็นึกได้ว่าเอกสารที่เธอทำวันก่อนยังไม่ได้เอาออกมา"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันเข้าไปด้วย""หวังว่าแม่นั่นคงยังไม่มานะคะ""ยังไม่ถึงเวลาเข้างานเลยฉันว่ายังไม่มาหรอก พิมพ์จะเอาอะไรก็เข้าไปเอาก่อนเถอะ"พิมพ์เปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าไม่มีใครอยู่ในห้องจริงๆ เธอเลยเดินตรงไปที่โต๊ะทำงาน"เจอไหมพิมพ์""ไม่เจอค่ะพิมพ์เอาวางไว้ตรงนี้นี่คะ"ผ่านไปไม่นานคนที่ออกไอเดียให้หานักร้องดังๆ มาแสดงสดที่นี่ก็เดินยิ้มแป้นมาเพราะการแสดงเมื่อวานทำรายได้ให้กับที่นี่เยอะเลย"เป็น