LOGINShare
บทที่1
Last Updated:
2025-04-15 14:15:04คุณเคยแอบรักใครไหม แอบรักจนเก็บไปฝันว่าสักวันเราทั้งสองคนจะได้เป็นแฟนกัน พัฒนาความสัมพันธ์วาดฝันไปถึงตอนการสร้างครอบครัว ใช่ เธอวาดฝันเอาไว้ว่ามันคงจะเป็นเช่นนั้น วาดฝันทุกอย่างและคิดว่าชีวิตจริงมันคงจะง่าย
แต่ ทุกอย่างมันกลับไม่ใช่ เธอเป็นได้เพียงแค่เพื่อนร่วมห้อง เป็นได้แค่เพียงผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรพิเศษโดดเด่นให้คนที่เธอต้องการหันมามอง เด็กหน้าห้องมีดีแค่เรียนเก่งอย่างเธอ หน้าตาถือว่าซะว่าอยู่ในระดับที่พอไปวัดไปวาแล้วหมาไม่เห่า ใบหน้าเรียวเล็กมีแว่นตาหนาเตอะสวมเอาไว้ตลอดเวลาที่อยู่ในโรงเรียน "มิลาน" "ฮะ ว่าอะไรนะ" "เป็นอะไร ฉันเรียกตั้งนานแล้ว"เด็กสาวในวัยสะพรั่งใช้นิ้วขยับแว่นตาให้เข้ากับกรอบหน้า เธอส่งยิ้มเขินให้เพื่อนสนิทเพราะเมื่อครู่เธอกำลังคิดถึงใครบางคนจึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงเพื่อนเรียก "ขอโทษนะกุ๊กไก่ เมื่อกี้ฉันคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่พอดีเลยไม่ได้ยิน" "หึ คิดถึงไอ้หล่อนั้นอีกแล้วล่ะสิ"มิลานทำปากยื่นเมื่อเพื่อนสนิทยิงคำถามถูกจุด "เฮอะ แกนี่นะเมื่อไหร่จะเลิกวาดฝันถึงไอ้หล่อมันสักที" "นี่ กุ๊กไก่แกก็อย่าไปว่ามิลานมันเลยเรื่องแบบนี้มันห้ามกันได้ซะที่ไหน" "ใช่ ๆ เรื่องแบบนี้มันห้ามกันไม่ได้หรอกเนอะมีนา"มิลานรีบพาเพื่อนช่วยทำให้กุ๊กไก่ถอนหายใจมองค้อนเพื่อนสนิททั้งสอง "ชอบมันไปได้ยังไงก็ไม่รู้ ขี้เก๊กจะตายคิดว่าตัวเองหล่อนักหรือไง ชิ" "ก็หล่ออยู่นะ" "นี่"เสียงแหวดของกุ๊กไก่คุณหนูขี้วีนดังขึ้นทำเอามิลานรีบหาที่หลบซึ่งคงไม่พ้นแผ่นหลังของมีนาลูกสาวนักธุรกิจใหญ่มีกิจการมากมายครอบคลุมทั่วทั้งประเทศ ส่วน มิลาน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกซึ่งใกล้จะเรียนจบภายอีกในไม่ช้า เธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดามีผิวขาวใสราวกับน้ำนม ใบหน้าสวยถูกบดบังด้วยแว่นตาหนาเตอะ สถานะทางบ้านพออยู่พอกินเธอมีแม่เพียงคนเดียวเป็นเสาหลักของบ้าน ส่วนพ่อ เธอไม่เคยเห็นหน้าของท่านเลยตั้งแต่เกิดมา ส่วนคนที่เป็นหัวข้อบทสนทนาในเมื่อครู่ระหว่างเธอและเพื่อน ก็คือ ราเชนทร์ เขาเป็นเด็กนักเรียนชายร่วมห้อง เป็นคนที่อยู่ในใจของมิลานเสมอมาตั้งแต่สมัยมัธยมปีที่สามที่ทำให้ทั้งคู่ได้ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันนับตั้งแต่ตอนนั้นจนมาถึงตอนนี้มัธยมชั้นปีสุดท้าย "เธออย่าไปว่ามิลานเลยนะกุ๊กไก่ เพื่อนรักใครชอบใครเราก็ควรที่จะสนับสนุนไม่ใช่เหรอ" "แต่ไม่ใช่ไอ้หมอนี่"กุ๊กไก่เถียงทันควันในระหว่างที่ทั้งสามนั้นกำลังเดินกลับห้องเรียนเพราะใกล้จะหมดเวลาพักเที่ยง วันนี้เป็นวันแรกสำหรับการสอบปลายภาคระยะเวลาอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนก็จะถึงเวลาที่นักเรียนชั้นปีสุดท้ายถึงเวลาแยกย้ายกันไปเจริญเติบโต รวมถึงพวกเธอทั้งสามคน "ทำไมล่ะ แกช่วยบอกฉันหน่อยจะได้ไหมว่าทำไมฉันถึงไม่สมควรที่จะรัก" "ผู้ชายอย่างมันไม่เหมาะสำหรับผู้หญิงดี ๆ อย่างแกหรอกมิลานเชื่อฉันสิ" "..." "ที่ฉันเตือนเพราะฉันหวังดีกับแก แกก็เห็นว่ารอบตัวของราเชนทร์มีแต่ผู้หญิงสวย ๆ แล้วอีกอย่างหมอนั่นเจ้าชู้จะตาย ฉันไม่อยากให้แกต้องเสียใจทีหลัง"มิลานเม้มริมฝีปากเข้าหากัน เธอรู้สึกทราบซึ้งในน้ำใจของเพื่อนสนิทคนนี้ "ขอบใจนะ แต่แกไม่ต้องห่วงหรอก แกก็รู้ว่าในสายตาของเชนทร์ฉันเป็นได้แค่เพียงเพื่อนร่วมห้อง" "..." "ฉันขอแค่ได้มอง ได้แอบรักเขาต่อไปแบบนี้มันก็ดีแล้ว"คนไม่มีอะไรอย่างเธอย่อมรู้ตัวเองดีอยู่เสมอ เพราะเธอไม่สามารถเทียบผู้หญิงรอบการของชายหนุ่มได้เลย "แต่ฉันกลับไม่คิดอย่างนั้นนะ"มีนาพูดขึ้นทำให้กุ๊กไก่และมินานหันไปมองเป็นตาเดียวด้วยแววตาตั้งคำถาม "แกไม่อึดอัดใจหรือไง แอบรักมาตั้งสี่ปีเต็มถ้าเป็นฉันนะฉันบอกความรู้สึกไปนานแล้ว" "..." "เหลือเวลาอีกไม่ถึงหนึ่งเดือนแล้วนะมิลาน แกจะปล่อยให้ความรักของแกหลุดลอยไปอย่างเปล่าประโยชน์แบบนี้เหรอ" "..." "ถ้าเป็นฉันนะ ฉันจะบอกความรู้สึกภายในใจดีกว่าที่เราต้องจากกันทั้งที่อีกฝ่ายไม่ได้รับรู้อะไรเลย"มิลานคิดหนักตามคำพูดของมีนา "สี่ปีเลยนะมิลาน สี่ปีที่แกแอบรักมันมาโดยตลอด ปีหน้าเราทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันเข้ามหาลัย มันจะไม่มีโอกาสเลยนะถ้าแกไม่คิดจะบอกมันในตอนนี้" "..." "คิดให้ดีนะมิลาน ฉันไม่อยากให้แกต้องเก็บความรู้สึกพวกนี้เอสไว้คนเดียว" "แล้วถ้าฉันบอกไปแล้วเขาไม่สนใจขึ้นมาล่ะ" "แกยังมีฉันกับกุ๊กไก่ เราสองคนจะคอยยืนเคียงข้างแกอยู่ตรงนี้ ใช่ไหมกุ๊กไก่"ทั้งมีนาและมิลานหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทอีกคนพร้อมเพรียงกัน ซึ่งกว่าอีกคนจะให้คำตอนนั้นก็ทำเอาสองสาวต่างพากันยืนลุ้นเพราะพวกเธอรู้ดีว่ากุ๊กไก่เป็นห่วงมิลานมากแค่ไหน ราเชนทร์คือราชาของโรงเรียนที่เพียบพร้อมทั้งหน้าตาและฐานะทางครอบครัว รอบกายของเขามีผู้หญิงมากมายอีกทั้งยังมีราชินีของโรงเรียนอย่างเสียงเพลงลูกสาวนักธุรกิจใหญ่เคียงคู่ประดับโรงเรียนไม่ห่างกายไปไหนจนมีข่าวลือว่าทั้งคู่กำลังคบหาดูใจกันอยู่ แม้มิลานจะรู้ว่าผู้หญิงธรรมดา ๆ อย่างเธอไม่คู่ควรแต่ความรักมันห้ามกันได้ซะที่ไหน ถ้ามันห้ามกันได้ง่าย ๆ เธอคงเลิกรักเขาไปนานแล้วคงไม่เก็บความลับนี้ไว้มาตลอดสี่ปีเต็มหรอก "ว่ายังไงล่ะกุ๊กไก่ เราสองคนพร้อมจะซัปพอร์ตเพื่อนใช่ไหม"มีนาเค้นเสียงถามอีกครั้งเมื่อกุ๊กไก่เอาแต่ยืนจ้องหน้ามิลานไม่วางตา "หึ เอาสิที่บ้านมีผ้าเช็ดหน้าหลายผืน" "..." "แกคนเดียว คงใช้ไม่หมดหรอก" "เพื่อนบ้า"เพื่อนสาวทั้งสามคนที่คบหากันมานานตั้งแต่มัธยมต้นปีแรกหัวเราะกันออกมาก่อนทั้งสามจะพากันเดินไปยังตึกเรียนเมื่อใกล้จะถึงเวลาสอบในช่วงบ่ายภายในเวลาอีกไม่กี่นาที
Latest chapter
สยบรักนายวายร้าย บทที่51
"ฉันขอเลียมันนะ""อะ...อื้อ"เสียงครางในลำคอเล็กดังขึ้นเมื่อปลายลิ้นแตะลงบนเนื้อสาวผ่านผิวผ้าบางของกางเกงในสีขาว ใบหน้าของหญิงสาวแดงระเรื่อมีเหงื่อซึมไหลลมหายใจเริ่มหนักหน่วง ตรงช่วงล้างกำลังมีปลายลิ้นร้ายของชายหนุ่มปาดซ้ายเลียขวาเรียกน้ำหวานให้ซึมไหลออกมา"อ๊าส์ ซี๊ด""หวานมากเลยมิลาน"เขาเอ่ยชมก่อนจะก้มลงไปจัดการกับเนินเนื้อของเธอต่อ มิลานน้ำตาคลอเธอยืนขาสั่นเกร็ง ยิ่งเขาเร่งตวัดปลายลิ้นถี่มากเท่าไหร่ยิ่งทำให้เธออ่อนแรงจนแทบจะยืนไม่ไหว"ราเชนทร์ อ๊าส์ เบาหน่อย อื้อ หยุดก่อน"เธอรีบเอ่ยปรามเมื่อรู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะปลดปล่อยบางสิ่งบางอย่างออกมาแต่ทว่าชายหนุ่มกลับไม่คิดจะหยุด ราเชนทร์ใช้นิ้วสากของตัวเองเกี่ยวขอบกางเกงในตัวบางให้มาอยู่ตรงกลางกลีบอูม กลีบขาวสีขาวสวยทั้งสองฝั่งรัดกางเกงในตัวบางดันทรงให้เม็ดสวยเด้งขึ้นมาล่อตาล่อใจซึ่งมันเกินกว่าที่ชายหนุ่มจะอดใจไหวได้เม็ดสวยสีชมพูแนบไปกับกางเกงในสีขาวตัวบางจนเห็นเป็นรูปทรงสวย ราเชนทร์ฉวยโอกาสในตอนที่เธอเผลอโน้มหน้าเข้าไปฉกชิมความหอมหวานจากติ่งสวยของเธอจนมิลานดิ้นพล่านแผล็บ แผล็บ แผล็บ"อ๊าย ราเชนทร์ ฉันทนไม่ไหวแล้ว อื้อ""ก็ไม่ต้องทน ปล่
สยบรักนายวายร้าย บทที่50
"พ่อกับแม่ไปก่อนนะ แล้วก็อย่าลืมเรื่องหลานนะพ่อกับแม่แก่แล้วอยากอยู่บ้านเลี้ยงหลานมากกว่า"มิลานเขินอายจนหน้าแดงเมื่อมารดาทั้งของเธอและทั้งของชายหนุ่มพูดแบบนั้นออกมา แม้ว่าพวกท่านทั้งสี่จะเดินออกไปจากห้องหอของเธอในคืนนี้ได้สักพักแล้วแต่มิลานก็ยังคงเขินอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปมองสามีหมาด ๆ ของตัวเธอพรึ่บ"อุ๊ย"มิลานร้องอุทานเมื่อฝ่ามือใหญ่ของสามีอย่างราเชนทร์แตะลงบนท่อนแขนเปลือย "เป็นอะไรเหรอ""ปะ...เปล่า เราไม่ได้เป็นอะไร"เธอตอบชายหนุ่มออกไปด้วยน้ำเสียงซึ่งไม่ค่อยจะมั่นคงสักเท่าไหร่ สายตาเหลือบมองไปยังท่อนแขนซึ่งยังมีฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มสัมผัสอยู่"ไม่ได้เป็นอะไรแล้วทำไมตัวสั่นล่ะ หรือว่าเธอกลัว""กะ...ก็""ถ้าเธอกลัว ฉันจะรอให้ถึงวันที่เธอพร้อมก็ได้นะ"เพราะเขาเองก็ไม่อยากฝืนน้ำใจของเธอเหมือนกันแม้ว่าคืนนี้มันจะเป็นคืนสำคัญระหว่างเขาและเธอ"ไม่ใช่อย่างนั้นนะ"มิลานรีบหันตัวใช้ฝ่ามือคว้าท่อนแขนของชายหนุ่มเอาไว้เมื่อเขาดึงฝ่ามือออกจากท่อนแขนของเธอชายหนุ่มหันมามองหน้าภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายปล่อยให้เธอเดินเข้ามาสวมกอดโดยไม่คิดจะผลักเธอออกไปเพราะเรื่องแบบนี้เขาเข้าใจมันดี"คือฉันแค่กลั
สยบรักนายวายร้าย บทที่49
'จับมือแล้วเดินกันไปด้วยกันนะ'คำคำนี้พวกเขาทั้งสองมักจะบอกต่างฝ่ายเอาไว้เสมอยามเมื่อต้องเจอเรื่องที่มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน ซึ่งเรื่องเหล่านั้นมันก็จะเกิดขึ้นในชีวิตซึ่งมันเป็นเรื่องปกติสำหรับคู่ของใครหลาย ๆ คนซึ่งหนึ่งในนั้นมันก็เป็นคู่ของเขาแต่ไม่ว่าทั้งสองจะเจอปัญหาอะไรต่างฝ่ายต่างก็ไม่คิดจะเดินหันหลังหนีให้พวกเขาทั้งสองจะใช้เวลาในการปรับความเข้าใจเพราะว่าการทำแบบนี้มันดีกว่าการเดินหนีปัญหาแล้วปล่อยให้คนรักคิดหนักไปต่าง ๆ นานา การเดินหนีปัญหาแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายต้องมานั่งจมอยู่กับความคิดมันไม่ใช่ทางเลือกของทั้งสองคน ทั้งราเชนทร์และมิลานจับมือครองรักกันมายาวนานจนถึงสี่ปีตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงปีสี่ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับทั้งสอง คู่รักแห่งปีไม่เคยมีข่าวเสียหายเพราะต่างฝ่ายต่างให้ความสำคัญและยึดมั่นกับคนรักมากกว่าใคร วันรับปริญญาคือวันส่งท้ายการใช้ชีวิตอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยที่ราเชนทร์ได้มอบของขวัญสุดพิเศษให้กับแฟนสาวของเขา"แต่งงานกับเชนทร์นะ"น้ำตาของคนถูกขอแต่งงานอย่างมิลานแทบจะไหลทะลักอวดโชว์กลางสายตานับกว่าร้อยชีวิต มิลานทั้งรู้สึกเขินอายและอยากจะร้องไห้ในเวลาเดียวกัน เธอไม่ทั
สยบรักนายวายร้าย บทที่48
ความรู้สึกของทั้งสองตลอดระยะเวลาหลายปีถูกปลดปล่อยมันออกมา ภาพที่ทั้งสองเคยคิดอยู่ในหัวตอนนี้มันได้เป็นจริงเสียแล้ว การคบหาของมิลานและราเชนทร์เป็นที่รับรู้ของทั้งสองครอบครัว เพราะหลังจากราเชนทร์จัดเซอร์ไพรส์มอบเกียร์วิศวะให้กับมิลานในเย็นวันนั้นรุ่งเช้าเขาก็พาเธอเข้าไปพบพ่อแม่ที่บ้านหลังใหญ่เรียกว่าการเปิดตัวคนรักของลูกชายในครั้งนี้ทำเอาคุณสุชาดาและคุณหญิงเพียงเพ็ญแทบจะตั้งตัวรับไม่ทัน'นี่มิลานครับ เธอเป็นแฟนของผม''...''เธอคือคนที่ผมเลือกแล้ว'ราเชนทร์มองตาผู้เป็นบิดา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาก้าวขาเข้ามาเหยียบในบ้านหลังนี้หลังจากเกิดเหตุการณ์ครั้งนั้นซึ่งมันก็ผ่านมานานหลานเดือนบรรยากาศการของพบหน้าบิดามารดาของแฟนหนุ่มแม้มันจะดูผิดแปลกแต่มิลานก็สัมผัสได้ว่าท่านทั้งสองไม่ได้นึกรังเกียจเธอ และบางครั้งเธอก็แอบเห็นแววตาของท่านสุชาดาแอบมองบุตรชายอยู่บ่อยครั้งเหมือนกับว่ามีเรื่องบางอย่างอยากจะพูดด้วย'ขนมฝีมือคุณน้าอร่อยจังเลยนะคะ ไม่ทราบว่าขนมแบบนี้เขาทำกันยังไงเหรอคะ หนูอยากลองทำบ้างเผื่อวันว่าง ๆ จะได้ทำให้ราเชนทร์ได้ทาน''หนูอยากทำเหรอจ๊ะ''ค่ะ หนูอยากทำ'มารดาของราเชนทร์ยิ้มออกมาก่อนท่านจะ
สยบรักนายวายร้าย บทที่47
"ทำไมรีบกลับจังเลยล่ะคะไม่อยู่กับหนูก่อนเหรอ"น้ำเสียงออดอ้อนของมิลานดังขึ้นเมื่อรถตู้คันหรูเคลื่อนตัวมาจอดยังสนามบิน ร่างเล็กของมิลานเข้าไปกอดบิดามารดาด้วยความคิดถึงอีกครั้งวันนี้ตลอดทั้งวันเธอได้ใช้เวลาอยู่กับท่านทั้งสองส่วนแฟนหนุ่มอย่างราเชนทร์ได้เดินทางกลับคอนโดเพื่อกลับไปเตรียมตัวสำหรับการประชุมรับน้องในวันนี้"เอาไว้พ่อเคลียร์เรื่องงานเสร็จเมื่อไหร่พ่อกับแม่จะรีบเดินทางมาหาหนูนะลูก""จริงนะคะ""จริงสิ แต่ถ้าลูกอยากจะเดินทางไปหาพ่อกับแม่ที่นั่นก็ได้นะพ่อจะได้ส่งเครื่องบินมารับ"โรเบิร์ตโอบกอดบุตรสาวเพียงคนเดียวด้วยความรัก "แม่กับพ่อต้องไปแล้ว ดูแลตัวเองรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีนะลูกเข้าใจไหม""ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ""จ้ะลูกรัก"บุตรสาวเพียงคนเดียวโบกมือลาทั้งสอง มิลานมองร่างของบิดาและมารดาเดินเคียงคู่ขึ้นไปบนเครื่องบินส่วนตัว รถตู้คันหรูเครื่องตัวออกมาจากตรงนั้นอย่างเชื่องช้า หลังจากฝ่าฟันรถติดในช่วงเวลาเย็นมาได้ทำให้มิลานรู้สึกเหนื่อยอยู่ไม่น้อย ร่างเล็กล้มตัวนอนลงบนโซฟาตัวยาวด้วยความเหนื่อยล้าแต่ทว่าวันนี้กลับเป็นวันที่เธอมีความสุขมากที่สุดเลยก็ว่าได้'พ่อกับแม่อนุญาตให้ลูกทั้งส
สยบรักนายวายร้าย บทที่46
หนึ่งชั่วต่อมารถตู้คันหรูสองคันเคลื่อนตัวเข้ามาจอดยังบริเวณหน้าบ้านหลังใหญ่สาวใช้ที่เห็นว่ามีรถคันใหญ่เคลื่อนตัวเข้ามาจอดก็รีบวิ่งไปบอกผู้เป็นเจ้านายแตกต่างกับสีหน้าของคนในรถ"นี่มันอะไรกันเหรอคะ คุณพ่อพาหนูมาที่นี่ทำไม"บ้านหลังใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยก้าวขาเข้ามาเหยียบที่นี่และตอนนี้เธอก็ได้กลับมาเหยียบอีกครั้งพร้อมกับบิดาและมารดาของเธอ"คุณพ่อคะ""พ่อก็แค่จะทำเรื่องทุกอย่างให้มันจบ"ฝ่ามือสากกุมแก้มข้าวของลูกสาว รอยแผลจากเรื่องเมื่อวานยังคงเป็นรอยอยู่บนใบหน้าของมิลาน"ไม่ต้องกลัวอะไรนะลูก พ่อจะคอยปกป้องหนูเองจะไม่มีใครมาทำร้ายลูกสาวของพ่อได้อีก""คุณพ่อคิดจะทำอะไรคะ"โรเบิร์ตไม่ตอบเขาหันมองออกไปนอกตัวรถเห็นร่างของชายหญิงวัยกลางคนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตู"เราลงจากรถกันเถอะค่ะ"ครืดประตูรถตู้คันหรูถูกเปิดออกด้วยฝีมือของบอดีการ์ดก่อนร่างของอุษณีกับสามีจะก้าวขาเดินลงมาจากรถด้วยท่าทีสง่างามดั่งคนมีเงิน"สวัสดีครับคุณโรเบิร์ตคุณหญิงเป็นเกียรติอย่างมากที่คุณโรเบิร์ตเดินทางมาที่นี่ด้วยตัวเอง"เกริกพลอดีตนักธุรกิจชื่อดังและภรรยาอย่างคุณหญิงประภาพรซึ่งตอนนี้ตำแหน่งคุณหญิงได้ถูกปลดออกไปเป็นที่เ
You may also like
สัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา332.7K viewsบอสฮั่ว พี่ชายทั้งสิบของคุณผู้หญิงเร่งให้หย่าอีกแล้วนะ
เจียงซือซัน48.3K viewsเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก325.5K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsธารนางครวญ
เฟยฮวา255 viewsHelp me please!! ช่วยด้วยครับ แฟนผมหื่น (END)
Kiiro87 viewsSWEET SITUATION หนีรักมาพบคุณ
Mamaya Writer558 viewsวิวาห์เปลี่ยนรัก
อักษรปรุงรัก2.7K views
