ตอนที่ 8 แผนหนีที่ล้มเหลว

รุ่งเช้ามาถึงพร้อมกับความมุ่งมั่นครั้งใหม่ในใจของ ซูหลิง แม้ร่างกายจะยังคงระบมและจิตใจเต็มไปด้วยความสับสนจากค่ำคืนที่ผ่านมา แต่ประกายไฟแห่งการแก้แค้นและอิสรภาพกลับลุกโชนขึ้นอีกครั้ง รอยจูบและรอยแดงช้ำบนผิวของเธอไม่เพียงเป็นหลักฐานการถูกครอบครอง แต่ในสายตาของซูหลิง มันคือรอยสักแห่งความแค้นที่สลักลึกลงไปในวิญญาณ เตือนให้เธอต้องแข็งแกร่งและหลบหนีออกไปจากกรงทองของ หลงเฟย ให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

เธอจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว กินอาหารเช้าเพียงเล็กน้อยเพื่อเติมพลัง รสชาติจืดชืดของอาหารไม่อาจกลบความขมปร่าในลำคอ จากนั้นจึงเริ่มสำรวจเพนท์เฮาส์อีกครั้งอย่างละเอียดถี่ถ้วน เธอรู้ว่าหลงเฟยไม่ได้ประมาท เขาวางระบบรักษาความปลอดภัยไว้แน่นหนา ทุกย่างก้าวของเธอบ่งบอกถึงความระมัดระวัง แต่ในแววตากลับฉายชัดถึงความมุ่งมั่นที่ไม่อาจสั่นคลอน เธอเชื่อว่าทุกอย่างย่อมมีช่องโหว่เสมอ ซูหลิงเดินไปตามระเบียงทางเดินยาวที่เชื่อมแต่ละห้องเข้าหากัน เธอใช้มือลูบไล้ไปตามผนัง ตรวจสอบทุกจุดที่สงสัย จนกระทั่งเธอรู้สึกถึงรอยต่อเล็กๆ บนผนังใกล้กับห้องเก็บของที่เธอไม่เคยสังเกตมาก่อน

ซูหลิงใช้เวลานานในการพยายามแกะรอยต่อ