ตอนที่ 31 เกมแห่งความแค้น

เสียงปืนดังสนั่นไปทั่วบริเวณทะเลสาบที่เคยเงียบสงบ หลงเฟยหลบซ่อนอยู่หลังเสาหินอ่อนของระเบียงบ้าน ขณะที่กระสุนปืนวิ่งทะลุผ่านผนังไม้หรูราคาแพง เขาได้ยินเสียงก้องของเฉินซานเกอจากด้านนอก

"หลงเฟย! คิดว่าการซ่อนตัวจะช่วยแกได้เหรอ? กูรอวันนี้มาสิบปีแล้ว!"

ด้วยความเชี่ยวชาญที่สั่งสมมาหลายทศวรรษ หลงเฟยประเมินสถานการณ์อย่างรวดเร็ว เขาได้ยินเสียงฝีเท้าของคนของเฉินซานเกอกำลังแยกตัวล้อมบ้านจากหลายทิศทาง จากเสียงที่ได้ยิน เขาประเมินได้ว่ามีคนอย่างน้อยแปดคน ทั้งหมดติดอาวุธครบ

"ไป๋หู่!" หลงเฟยตะโกนใส่อินเตอร์คอม "สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?"

"บอส! พวกเราถูกโจมตีจากทุกทิศทาง คนของผมสองคนบาดเจ็บแล้ว แต่เรายังควบคุมสถานการณ์ได้"

หลงเฟยรู้ว่าเขาต้องรักษาความปลอดภัยของซูหลิงและหลงเฉินกวงเป็นอันดับแรก เขาค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังห้องครัวที่เธอซ่อนอยู่

"ที่รัก เป็นอย่างไรบ้าง?" เขาถามด้วยเสียงเบา

"เราสองคนไม่เป็นไรค่ะ แต่เฉินกวงกลัวมาก"

ซูหลิงกอดลูกชายไว้แนบอก ดวงตาของเด็กน้อยเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"ฟังผมนะ" หลงเฟยพูดด้วยเสียงที่เด็ดเดี่ยว "มีทางลับในห้องนี้ หลังตู้เย็น มีบันไดลงไปยังอุโมงค์ใต้ดินที่จะพาคุณไปยังเ