LOGINShare
50
Last Updated:
2025-08-03 10:00:13“ใครกัน” คิ้วเข้มที่ข้างหนึ่งมีรอยขาดแหว่งกระตุกเข้าหากันด้วยความสงสัย
“เรื่องนี้ข้ารู้มาจากสหายคนหนึ่ง นางคือนักฆ่าแห่งสำนักมังกรดำ นางได้ยินเจ้าสำนักของนางคุยกับบุรุษผู้หนึ่งด้วยความบังเอิญ นางตามสืบจนรู้ว่าบุรุษผู้นั้น ถูกนางข้าหลวงคนสนิทของมเหสีแห่งต้าหมิงจ้างวานมาอีกทอดหนึ่ง”
“เป็นข่าวที่น่าตกใจยิ่งนัก เพราะความอิจฉาริษยาสินะถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นี่แหละจิตใจที่แท้จริงของเหล่าสตรีสูงศักดิ์”
“ข้าได้คุยกับสหายของข้าแล้ว นางตกลงให้ความร่วมมือกับเรา เพราะจุดประสงค์ของเรากับนางไม่ต่างกัน”
“ฆ่าพระชายาของมันต่อหน้ามัน ให้มันได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดทรมาน ให้ใจมันแหลกสลาย ฮาๆๆ ฮาๆๆ แค่คิดข้าก็สะใจแล้วสุนไหล่ ถ้าได้แก้แค้นมันแบบนั้นจริงๆ ข้าจะไม่เสียใจอีกแล้ว” ฉงเฉินหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความพอใจ “ข้าอยากได้ตัวนางมาเร็วๆ แล้วสิสุนไหล่”
“ข้าจะพยายามท่านเฉิน”
“ดีมาก เจ้าไปได้แล้ว อย่ารุนแรงกับนาง ถนอมนางให้ดีที่สุด เพราะข้าอยากให้นางมีความสุขก่อนตายด้วยน
Latest chapter
สลักรักอ๋องนักรบ 50
“ใครกัน” คิ้วเข้มที่ข้างหนึ่งมีรอยขาดแหว่งกระตุกเข้าหากันด้วยความสงสัย“เรื่องนี้ข้ารู้มาจากสหายคนหนึ่ง นางคือนักฆ่าแห่งสำนักมังกรดำ นางได้ยินเจ้าสำนักของนางคุยกับบุรุษผู้หนึ่งด้วยความบังเอิญ นางตามสืบจนรู้ว่าบุรุษผู้นั้น ถูกนางข้าหลวงคนสนิทของมเหสีแห่งต้าหมิงจ้างวานมาอีกทอดหนึ่ง”“เป็นข่าวที่น่าตกใจยิ่งนัก เพราะความอิจฉาริษยาสินะถึงได้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น นี่แหละจิตใจที่แท้จริงของเหล่าสตรีสูงศักดิ์”“ข้าได้คุยกับสหายของข้าแล้ว นางตกลงให้ความร่วมมือกับเรา เพราะจุดประสงค์ของเรากับนางไม่ต่างกัน”“ฆ่าพระชายาของมันต่อหน้ามัน ให้มันได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดทรมาน ให้ใจมันแหลกสลาย ฮาๆๆ ฮาๆๆ แค่คิดข้าก็สะใจแล้วสุนไหล่ ถ้าได้แก้แค้นมันแบบนั้นจริงๆ ข้าจะไม่เสียใจอีกแล้ว” ฉงเฉินหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยความพอใจ “ข้าอยากได้ตัวนางมาเร็วๆ แล้วสิสุนไหล่”“ข้าจะพยายามท่านเฉิน”“ดีมาก เจ้าไปได้แล้ว อย่ารุนแรงกับนาง ถนอมนางให้ดีที่สุด เพราะข้าอยากให้นางมีความสุขก่อนตายด้วยน
สลักรักอ๋องนักรบ 49
จนกระทั่งวันนี้ หลังจากกินข้าวกลางวันด้วยกันแล้วเขาก็บอกว่าจะไปพบนายอำเภอและชวนนางไปด้วยกัน แต่นางก็หาข้ออ้างเพื่อปฏิเสธ เพราะอยากช่วยเหลือนักฆ่าเคราะห์ร้ายคนนี้มากกว่า“ไม่รู้ว่าท่านอ๋องจะทรมานเจ้าไปเพื่ออะไร ทำไมไม่ฆ่าเจ้าให้ตายๆ ไปเลยจะได้หมดเวรหมดกรรม” นางสงสารเขามากแต่ก็ไม่มีปัญญาจะช่วยเหลือได้มากไปกว่านี้“ข้าเคยบอกแล้วไงว่าสามีของเจ้าต้องการคำตอบจากข้า เขาจึงทรมานข้าอยู่อย่างนี้ เมื่อใดที่เขาได้คำตอบข้าก็ไร้ความหมาย”“ดังนั้นท่านจึงไม่ยอมเปิดปาก”“บอกก็ตายไม่บอกก็ตาย”“ถ้าอย่างนั้นสู้กินให้อิ่มแล้วค่อยตายดีกว่า เพราะถ้าตายก่อนท้องอิ่มมันคงทรมานน่าดู”“ข้าขอตายอย่างมีศักดิ์ศรีดีกว่าพระชายา” คำตอบของนักฆ่าก็คือปฏิเสธอาหารที่นางหยิบยื่นให้“ศักดิ์ศรีของท่านไร้ค่าตั้งแต่วันที่ท่านเลือกใช้ชีวิตเป็นนักฆ่าแล้ว คนดีเท่านั้นที่คู่ควรกับคำว่าศักดิ์ศรี ส่วนนักฆ่าอย่างท่านเขาเรียกว่าคนเลว”“ข้าไม่เข้าใจท่านเลย ท่านเหมือนโกรธเคืองข้าแต่ท่านก็แอบ
สลักรักอ๋องนักรบ 48
“คารวะท่านอ๋อง” จวงเล่ยตามหลังผู้เป็นนายเข้ามาในกระโจมในเวลาเกือบจะไล่เลี่ยกัน“ข้ามีเรื่องส่วนตัวให้เจ้าไปทำ”“ขอรับท่านอ๋อง” รองแม่ทัพคนสนิทน้อมรับคำสั่งและรู้ว่าเรื่องนี้มีเพียงตนเท่านั้นที่รู้ เพราะในกระโจมหลังนี้มีเพียงตนและเขาเท่านั้นแม่ทัพใหญ่เกาหรงซานเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างทาง และแผนการที่วางไว้ให้จวงเล่ยฟัง“ข้าจึงอยากให้เจ้าสะกดรอยตามมัน สืบให้รู้ว่ามันติดต่อกับใคร หลังจากนั้นก็ส่งมันไปรับโทษที่นรก โทษฐานที่มันคิดจะฆ่าชายาของข้า”“ขอรับท่านอ๋อง แล้วเมื่อไหร่ท่านอ๋องจะปล่อยมันไปขอรับ”“อีกเจ็ดวัน”“ท่านอ๋องจะปล่อยมันในวันที่เราเคลื่อนทัพกลับเมืองหลวงหรือขอรับ”“ใช่ ข้าคิดว่าวันนั้นเหมาะสมที่สุด เพราะพวกเราทุกคนจะวุ่นวายกับการเตรียมตัวเดินทาง ความวุ่นวายจะทำให้มันคิดไม่ถึงว่าเราแกล้งปล่อยให้มันหนี แต่หลังจากนั้นเจ้าต้องคอยติดตามมันอย่างใกล้ชิด ห้ามคลาดสายตาเด็ดขาด”“เรื่องนั้นท่านอ๋องโปรดไว้ใจข้า ถ้ามันไม่ถ
สลักรักอ๋องนักรบ 47
นักฆ่าผู้โชคร้ายคลี่ยิ้มขมขื่น อยากหัวเราะเยาะให้แก่ตัวเองแต่ก็เจ็บที่ลำคอจนไม่สามารถทำได้“ประทังชีวิตไปเพื่ออะไร เพื่อให้สามีเจ้าทรมานข้าหรือ” เขามองใบหน้างามตราตรึงนั้นด้วยสายตาอ่อนแสง “อย่าทำดีกับข้าเลย เพราะถึงอย่างไรข้าก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสั่งให้สังหารเจ้า ข้าแค่รับคำสั่งมาจากเจ้าสำนักเท่านั้น”“ถ้าอย่างนั้นข้าถามท่านหน่อยเถอะ ท่านกล้าสังหารข้าด้วยเหรอ ในเมื่อข้ากับท่านไม่เคยบาดหมางใจกันมาก่อน”“ข้าเป็นนักฆ่า การฆ่าคนคืองานของข้า ต่อให้ข้ารอดไปได้ข้าก็ต้องตามฆ่าเจ้าให้สำเร็จจนได้” มือสังหารประกาศจุดยืนของตัวเอง “สวรรค์ลิขิตชีวิตมาให้ข้าแบบนี้ ข้าเลือกเองไม่ได้ ข้าหวังว่าเจ้าจะยอมรับชะตากรรมของตัวเองเหมือนกัน”“สวรรค์บ้าที่ไหนจะลิขิตคนให้เป็นคนเลว เจ้าเลวเพราะเจ้าอยากเลวเองต่างหาก แล้วถ้าเจ้าเลวเจ้าก็ไม่ได้ขึ้นสวรรค์หรอกนะ นรกใต้ดินนี่ต่างหากที่เหมาะกับคนเลวอย่างเจ้า!” นางกล่าวอย่างเดือดดาลแล้วโยนหมั่นโถวไว้ตรงหน้านักฆ่าหน้าโง่ “ชีวิตเป็นของเจ้า เจ้าตัดสินใจเอาเองก็แล้วกันว
สลักรักอ๋องนักรบ 46
คำพูดของนางกัดเซาะหัวใจที่เคยแข็งกระด้างจนอ่อนปวกเปียกเหมือนก้อนเต้าหู้ เขาไม่ตอบรับเพียงแต่กอดนางไว้แล้วมองพื้นที่รอบๆ ในห้องครัว“ถ้าอย่างนั้นข้าจะฝังผู้เฒ่าไว้ตรงนั้นก็แล้วกัน” ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ต้องการให้นางออกไปเผชิญกับความหนาวเหน็บ โดยที่ไม่มีเขาคอยโอบกอดเพื่อถ่ายเทลมปราณสร้างความอบอุ่นให้หรอก “เจ้านั่งรอข้าอยู่ตรงนี้นะ จะได้ไม่หนาว” จับร่างบางให้นั่งลงใกล้ๆ เตา เดินไปยังจุดหมายแล้วหยิบกระบี่ออกมาสะบัดใส่หน้าดินไม่กี่ทีก็ได้หลุมขนาดใหญ่ขึ้นมาหนึ่งหลุมเฟิ่งต้าชวี่มองสามีที่กำลังเดินกลับมา ลุกขึ้นแล้วยกแขนซับเหงื่อที่หน้าผากให้เขาอย่างเอาใจใส่“เหงื่อท่านออกเยอะมาก”“ข้าแค่ใช้กำลังเยอะไปหน่อย” ตั้งแต่เดินทางมาถึงโรงเตี๊ยมแห่งนี้เขาก็ต้องหาบน้ำให้นางอาบ หลังจากนั้นก็มัวเมาอยู่กับความสุข ยังไม่ทันเรียบร้อยดีก็เกิดเรื่องขึ้น เสร็จแล้วก็ต้องมาขุดหลุมฝังศพอีกแต่ทั้งหมดที่เกิดขึ้นก็ไม่ได้ทำให้เขาเหนื่อยจนต้องเสียเหงื่อ สาเหตุที่แท้จริงเป็นเพราะเขาตกใจตอนที่นางจะถูกแทงด้วยมีดสั้นต่างหาก จึงทำให้ล
สลักรักอ๋องนักรบ 45
คำตอบของมันทำให้แม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ตวัดปลายกระบี่ปาดลำคอของมันเป็นทางยาว แต่ก็ไม่ลึกจนถึงขั้นจะเอาชีวิต มองเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาอย่างเย็นชา แล้วรีบใช้ฝักกระบี่ที่ถือไว้ด้วยมืออีกข้างปัดยาพิษที่มันหยิบขึ้นมา“ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ตาย เจ้าได้ตายสมใจอยากแน่ เพียงแต่ไม่ใช่เวลานี้เท่านั้น ข้าจะให้เจ้าตายอย่างทรมานถ้าเจ้าไม่บอกว่าใครส่งเจ้ามา แต่ถ้าเจ้ายอมบอก ข้าจะให้เจ้าตายในดาบเดียว” เขาให้เวลาอีกฝ่ายตัดสินใจเลือกวิธีตายอยู่สามลมหายใจเข้าออกแล้วเอ่ยขึ้นอีกครั้ง “เจ้าเลือกเองนะ” แล้วใช้ฝักกระบี่จี้สกัดจุดให้มันยืนหยิ่งอยู่แบบนั้น ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าไปในห้องพักทันทีที่ผลักประตูเข้าไป มือที่จับกระบี่ก็กำแน่นจนเห็นเส้นเลือดโปนที่หลังมือ เมื่อเห็นนางผู้เป็นที่รักกำลังถูกมีดสั้นเล่มหนึ่งจ่ออยู่ที่ลำคอระหงตรงกลางห้อง เขาตกใจจนไม่กล้าปริปากถามออกไปด้วยซ้ำ เพราะกลัวนางจะถูกทำร้ายเฟิ่งต้าชวี่ถอนหายใจออกมาดังๆ ด้วยความโล่งอก เมื่อเห็นเขาปลอดภัยดีกลับมา“ข้าดีใจที่ท่านปลอดภัย ข้านึกว่าท่านเสียท่าให้พวกมันแล้วซะอีก” ตอนที่นางถูกสตร
You may also like
ยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว308.0K viewsฮูหยินใหญ่
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้11.4K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น14.4K viewsนางร้ายอย่างข้าขอลิขิตชะตาเอง
ชวี่เหว่ย22.0K viewsพี่สาวจอหงวนไม่ง่าย
ประดับดิน2.8K viewsท่านแม่ทัพ เอ็นดูข้าสักนิดได้หรือไม่
ฉู่เฉียว3.6K viewsเกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน
Myเหมยลี่13.3K viewsรักเร่าร้อนของฮูหยินทั้งห้า
ไห่ถาง8.8K views
