Beranda / รักโบราณ / สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ / บทที่ 13.2 แม่ดอกบัวขาวเรียกรวมพลอีกแล้ว

Share

บทที่ 13.2 แม่ดอกบัวขาวเรียกรวมพลอีกแล้ว

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-27 01:39:40

"คงจะเป็นนาง" เจียงเยี่ยนฟางเห็นสีหน้าตกใจของเจินเจินยังคงไม่เปลี่ยนแปลงก็พูดต่อ "นางเป็นอะไรกับท่านอ๋อง" แม้จะรู้อยู่แล้วแต่ก็ยังคงถามออกไป

"ก่อนหน้านี้ชาวบ้านต่างรู้กันทั่วว่า คุณหนูรองอี๋... หม่อมฉันหมายถึงพระสนมอี๋เป็นคนรักของท่านอ๋อง แต่มีแค่คนในตำหนักเท่านั้นที่รู้ว่าท่านอ๋องไม่เคยชอบพอนางเลย เรื่องการหมั้นหมายก็เป็นเพียงแค่ข่าวลือ ภายหลังท่านอ๋องยกทัพปราชัยอยู่นอกด่านหลายปี นางก็ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เข้ามาดูแลตำหนักของผู้อื่น ยามนั้นสถานที่พักของท่านอ๋องยังคงเป็นในวังหลวงที่ตำหนักหย่ง นางก็เข้าออกจนเหมือนเป็นบ้านของตนเอง ครั้นพอท่านอ๋องหายไปช่วงหนึ่ง จนผู้คนเล่าลือว่า..." เจินเจินหยุดไปช่วงหนึ่ง ก่อนจะกระซิบเสียงเบาอีกนิด ด้วยไม่กล้าพูดแช่งเจ้านาย "ว่าท่านอ๋องเสียชีวิตไปแล้ว บิดาของสนมอี๋ก็สั่งห้ามเข้ามาที่วังหลวงอีก ภายหลังที่ท่านอ๋องกลับมาและพิการ นางก็ถูกแต่งตั้งเป็นเต๋อเฟยก่อนแล้ว"

"แล้วพระชายากู่เล่า แต่งเข้ามาเมื่อใด" เวลานี้นางคงสามารถถามเจินเจินได้แล้วกระมัง เจินเจินคงเอนเอียงมาทางนางบ้างแล้ว อาจไม่คิดว่าตนเป็นนกสองหัวอีก แถมนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นความลับอีกด้วย

"เ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 15.4 ไม่หายใจแล้ว

    หึ นี่หรือที่บอกว่าตนเองพิการ ต่อให้นางตาบอดก็ยังบอกได้ว่าความจริงเป็นเช่นไรเจียงเยี่ยนฟางวางเขาลงข้างบ่อน้ำ เอามือจุ่มน้ำในสระมาลูบหน้าให้เขาแผ่วเบา"...ตบหัวลูบหลัง?" เซียวลี่หยางเริ่มมีสติขึ้นมาบ้างแล้ว ไม่รู้เพราะมือนุ่มนิ่มที่เต็มไปด้วยความเย็นของน้ำมาลูบใบหน้าอย่างอ่อนโยน หรือเพราะยาสมุนไพรที่ถูกยัดใส่ปากก่อนหน้านี้กันแน่ที่ทำให้สติของเขาแจ่มชัดขึ้นมา"เข้าใจผิดแล้ว" เจียงเยี่ยนฟางไม่เคยมีความคิดเหล่านั้นในหัว "ว่ายน้ำเป็นหรือไม่" นางเอ่ยถามราวกับพูดคุยธรรมดาฉันสามีภรรยาครอบครัวทั่วไปพึ่งกระทำ"อืม" เขาตอบในลำคอ พิงซบร่างบางที่กอดตนเองไว้ แม้เมื่อครู่จะโกรธนางแทบตาย แต่ยามนี้แทบไม่มีแรงด่าคน เงยหน้ามองดูใบหน้าที่อยู่ไม่ห่าง ตาเขาพร่ามัวไปอีกหรือไร ทำไมหน้าตานางถึงดูไม่เหมือนเดิม"เช่นนั้นก็ลงไปว่ายน้ำดับร้อนสักรอบเถิด""!!!" เซียวลี่หยางคราแรกหลับตาเตรียมพักผ่อน แต่ก็ต้องเบิกตาขึ้นมามองคนพูดแทบจะในทันที! ชั่วอึดใจเขาก็ถูกนางยกอุ้มขึ้นมาอย่างมั่นคงอีกรอบ แต่ที่ไม่มั่นคงคือหัวใจของเขาต่างหาก! "เจียงเยี่ยน..." ไม่รอให้เขาได้ตำหนิหรือด่าทอ สตรีที่มีแรงเหลือล้นผู้นี้ก็จับเขาโยนลงไปใ

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 15.3 เฝ้ามองดูท่านถูกแผดเผา

    "เจียงเยี่ยนฟาง! ดับไฟ!""จะตะโกนทำไม จะปวดคอเอาได้นะเพคะ ไหนบอกจะไม่โกรธหม่อมฉัน นี่หม่อมฉันก็กำลังพิสูจน์เรื่องขาของท่านอ๋อง ตามที่ท่านอ๋องบัญชามามิใช่หรือไร เชือกมัดแน่นขนาดนั้น หนทางเดียวก็มีเพียงท่านลุกขึ้นมา แล้วเดินออกมาพร้อมเก้าอี้รถเข็นด้วยเท้าของตนเอง มันอาจจะลำบากที่ต้องผูกติดกับเก้าอี้ แต่ถ้าออกมาได้ ไว้หม่อมฉันจะช่วยคลายเชือกให้เพคะ"ระหว่างพูดอยู่ เจียงเยี่ยนฟางขยับถอยไปด้านหลังอีกสองก้าว สบสายตาเข้ากับคนที่ต่อให้ตกอยู่ในกองเพลิงก็ไม่มีความกลัวตรงหน้า สมแล้วที่เขาคือเทพแห่งสงคราม ความตายคืบคลานมาข้างหน้าขนาดนี้ก็ทำเพียงขมวดคิ้วไม่พอใจนางเท่านั้น "หม่อมฉันจะรอท่านอ๋องที่ด้านนอกนะเพคะ" นางหมุนตัว ถีบประตูที่เริ่มลุกไหม้ไปให้พ้นทาง และถอยออกไปยืนอยู่กลางลานด้านนอกที่ยังสามารถมองเห็นร่างของเซียวลี่หยางได้อยู่ไฟลุกโหมขึ้นสูงเกินครึ่งตัวนางแล้ว ยามนี้สายลมพัดมาเป็นระลอก ยิ่งทำให้ความแรงของไฟโชติช่วงยิ่งกว่าเดิม เรือนไม้ผุพังที่นางเคยอยู่ก็คือเชื้อเพลิงชั้นดี ในเวลาอันสั้น คนด้านในต้องทนไม่ไหว คงได้ลุกขึ้นมาแล้วก้าวออกมาพร้อมรถเข็นเป็นแน่ นางมั่นใจแต่เมื่อผ่านไปสักพักแล้ว คนผ

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 15.2 ไปทำที่เรือนไม้

    เซียวลี่หยางมองเห็นเติ้งอู๋ที่แอบอยู่ในมุมมืดรอคำสั่ง เขากลับส่ายหน้าไม่ให้ตามไป เผื่อสตรีนางนี้นึกอยากเล่นอะไรไม่รู้จักอายฟ้าอายดินกลางแจ้งขึ้นมา!"ท่านอ๋อง หม่อมฉันขอถามท่านอีกครั้ง จะไม่โกรธ?""อืม" การส่งเสียงในลำคอนั้น ติดจะยานคางเล็กน้อย พร้อมกับมุมปากที่ขยับไหวขึ้นมานิดหนึ่ง"เชื้อพระวงศ์ พูดแล้วไม่คืนคำ"เซียวลี่หยางกลับรู้สึกว่าน้ำเสียงของคนด้านหลังดูอารมณ์ดีขึ้นมาแปลก ๆ ทั้งที่ปกติต่อให้นางจะพูดยียวนเขาเช่นไร น้ำเสียงนั้นก็ฟังชัดไม่เปลี่ยนแปลง แต่ยามนี้กลับเหมือนกลั้วหัวเราะผสมมาเพราะอารมณ์ดี"ไปที่ใด""เรือนไม้ที่ท่านเคยมอบให้หม่อมฉัน""..." ที่แท้แล้วนางต้องการพาเขาไปทำในที่ที่นางคุ้นชิน?ผ่านไปหนึ่งก้านธูปกว่า เจียงเยี่ยนฟางเพิ่งจะพาคนมาถึงเพราะต้องออกแรงดันรถเข็นไปด้วย จึงทำให้เวลาคลาดเคลื่อนออกไปกว่าที่นางเดินทางเพียงคนเดียวนางผลักเปิดประตูให้เปิดออก เสียงของบานประตูพลันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดออกมาด้วยไม่เคยถูกซ่อมแซมมานาน หลังจากนั้นเจียงเยี่ยนฟางก็พาคนไปนั่งกลางเรือนไม้ที่ผุพัง ก่อนจะเดินกลับไปปิดประตูจนเกิดเสียงดังหนวกหูแบบเดิมขึ้นอีกรอบเซียวลี่หยางรู้สึกว่าอากาศรอบเรือ

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 15.1 เริ่มการพิสูจน์แล้ว

    บทที่ 15เข้าหอในเรือนไม้ผุพังดวงจันทร์วันนี้กลมโตทอประกาย เมฆหมอกบางเบา แม้ไม่ต้องจุดคบไฟก็ยังสามารถเห็นทางเดินรอบตัวได้กระจ่างชัดเวลานี้หงเปากำลังยืนเป็นกังวลในเรือนอี้ของชินอ๋อง มือบีบแน่นเข้าหากัน "ท่านอ๋อง คุณหนูใหญ่เจียงจะมาจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ""เจียงเยี่ยนฟางก็แค่มาทดสอบ คงไม่กล้าลงมือจริง" เซียวลี่หยางทั้งที่เอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ ดูไม่รอคอย แต่กลับสวมอาภรณ์เหลือแค่ตัวใน "นางอาลัยอาวรณ์รักกั่วหลีหมิ่นขนาดนั้น จะมาเปลืองตัวเองก็คงไม่ใช่ เพียงแค่อยากหลอกล่อข้าให้เข้าไปติดอยู่ในแผนของตนเองเท่นั้น ก็ลองเดินตามนางดูสักครา เผื่อจะได้อะไรคืบหน้าขึ้นมาบ้าง" แต่ใจหนึ่งเขาก็กำลังคิดว่าหากนางชมชอบกั่วหลีหมิ่นขนาดนั้น แล้วฮ่องเต้เล่า มิใช่ว่านางอยากเป็นอย่างสนมอี๋หรือไรรึว่านางกับพี่ชายของเขาตกลงกันเรื่องนี้แทน ว่าหากเจียงเยี่ยนฟางสามารถเปิดโปงเขาได้ นางจะได้กลับไปตบแต่งเป็นภรรยาของกั่วหลีหมิ่นอีกที เท่าที่เขาให้เติ้งอู๋ตามสืบเรื่องกั่วหลีหมิ่นก็ได้รู้เหตุผลว่าทำไมอีกฝ่ายไม่ไปขอเจียงเยี่ยนฟางแต่งงานสักที ด้วยเพราะบิดาของตนคัดค้าน ดังนั้นบางทีฮ่องเต้ก็อาจจะสืบทราบเรื่องนี้ตั้งแต่ที่เจียงเจี

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 14.2 ท้าพิสูจน์

    "ฮ่องเต้เสด็จ..."เซียวลี่หยางจึงปล่อยคนให้เป็นอิสระเจียงเยี่ยนฟางเองก็ขยับตัวยืนขึ้น เตรียมรอรับเสด็จ นางเอ่ยกระซิบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ โดยไม่หันไปมองเซียวลี่หยาง "ไม่ต้องห่วง หมอพิษพเนจรผู้นี้ ก็แค่คนไร้ค่า!" เพียงแค่มองทะลุผ่านไปเบื้องหลังของเซียวมู่หยาง นางก็รู้ได้ทันทีว่าเรื่องของชินอ๋องไม่มีทางถูกเปิดเผยแน่ ยังคงเป็นนางที่ได้เปรียบ เพราะกุมความลับของอีกฝ่ายไว้เพียงผู้เดียวในระหว่างที่เซียวลี่หยางกำลังดูตรวจอาการ เจียงเยี่ยนฟางก็ถูกพาถอยไปที่หลังฉากกั้นของห้องกลาง เซียวมู่หยางที่ออกมารอด้วยกันกับนางก็เอ่ยขึ้นมาว่า"หมึกที่เจ้ามอบให้มาครานั้นใช้ดียิ่งนัก นอกจากสีจะติดเนื้อกระดาษดีแล้วก็ยังมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ พาให้ผ่อนคลายยิ่งนัก ตอนนี้เราก็ใช้หมดแล้ว""ฝ่าบาททรงงานหนักทุกวัน หมึกทำออกมาตลับเล็กเพียงนั้น ไม่แปลกที่จะหมดในเร็ววันเพคะ หากพระองค์ทรงชอบ ไว้หาของที่ใช้ทำได้ครบแล้ว หม่อมฉันจะทำมาถวายอีกเพคะ""รบกวนเจ้าแล้ว""ไม่รบกวนเลยเพคะ คราวหน้าหม่อมฉันจะทำให้ใหญ่กว่าเดิมด้วย!" แม้นไม่อาจมองหน้าอีกฝ่ายตรง ๆ ได้ แต่นางก็แสร้งยิ้มเพียงดวงตาอย่างแนบเนียน แถมน้ำเสียงที่เอ่ยออกไปก็เป็นจังหวะ

  • สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ   บทที่ 14.1 โต้เถียงกันแล้ว

    บทที่ 14หมอพิษพเนจรผู้นี้ หม่อมฉันไม่รู้จักเช้าวันต่อมาเจียงเยี่ยนฟางกลับถูกคนมาแจ้งข่าวให้เข้าวังทันที ดีที่นางให้เจินเจินออกไปสั่งตัดชุดไว้ก่อนแล้วตั้งแต่ออกมาจากวังหลวงคราวนั้น รอบนี้จึงสวมชุดแบบสตรีแคว้นเฉิงไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้แทนระหว่างที่เจินเจินกำลังช่วยเจ้านายแต่งตัว นางก็เล่าเรื่องที่ไปแอบดูมาเมื่อวานให้พระชายาฟัง ถึงอีกฝ่ายจะบอกว่าไม่ใส่ใจก็ตาม แต่เจินเจินก็อยากรู้จริง ๆ ว่าท่านอ๋องจะทำโทษคนที่ตนบอกว่ารักมากได้ลงคอหรือไม่ ผลปรากฏว่าครั้งนี้ทำจริง "เมื่อคืนดูเหมือนท่านอ๋องจะพิโรธจริงเพคะ อนุกู่ถูกตีจนสลบไป หลังของนางคงต้องรักษาไปอีกนาน"เรื่องการใส่ร้ายคนแถมถึงขั้นทำตุ๊กตาอูกู่ขึ้นมา หลอมรวมกับเรื่องที่ผ่านมาซึ่งเคยปล่อยผ่านไปเฉย ๆ ครั้งนี้หากไม่ทำโทษอีกก็คงไม่ได้ เมื่อวานตอนเจินเจินไปแอบดูยังต้องปิดหูเพราะเสียงร้องของสตรีผู้นั้นที่เพิ่งถูกลดขั้นไปอยู่เลย เสียงร้องของอนุกู่ทั้งโหยหวนและหนวกหู ปากยังพร่ำอ้อนวอนท่านอ๋องไม่หยุด แต่หงเปาที่ไปคอยยืนดูกลับไม่ใจอ่อนลงเลยแม้แต่น้อย"..." เจียงเยี่ยนฟางเพียงฟังผ่าน ๆ อย่างไรเสียนางก็แก้แค้นในทางอื่นไปแล้ว อีกฝ่ายจะถูกลงโทษหรือไม่ ย่อ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status