LOGINShare
บทที่ 13.1 ทั้งนายและบ่าว ต่างเห็นด้วยว่านางงดงามแค่ ผม มือ และส่วนสูง (─‿‿─)
Last Updated:
2025-08-24 23:06:27
Latest chapter
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.6 ไม่ถือโทษโกรธเคือง
ตัวเขาไม่เคยสนใจสตรีนางใด และนั่นก็เป็นทางออกเพียงทางเดียวในเวลาอันคับขัน อีกทั้งยังใช้กู่เยว่ชิงกันเรื่องมงคลสมรสได้อีกทางด้วย เขาจึงตกปากรับคำในที่สุดไม่คิดว่า... เพียงพริบตาเรื่องราวก็ดำเนินมาจนถึงตอนนี้จวบจนวันนี้ พอคิดว่าเจียงเยี่ยนฟางจะต้องมายั่วยวนให้เขาเกิดอารมณ์เพื่อเปิดเผยความจริงให้คนบงการนางรู้ ภายหลังจากไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้แล้ว เขาจึงไม่ได้ให้คนไปบอกให้กู่เยว่ชิงใช้เลือดตนเองกลั่นยาให้เขา พานทำให้ตอนที่ถูกเจียงเยี่ยนฟางทิ้งไว้ในกองเพลิง หรือจับโยนลงน้ำ ถึงได้เกือบเอาตัวไม่รอดแถมยามนี้กู่เยว่ชิงก็ถูกโบยจนกินอะไรไม่ได้ สมุนไพรตัวนั้นที่นางต้องกินก็ดันเป็นวันนี้ ในเมื่อนางถูกทำโทษจนเจ็บหนัก เขาเองก็คิดว่าคงต้องฝืนทนให้พิษกัดกร่อนภายในไปก่อนไหนเลยจะคาดได้ว่าเจียงเยี่ยนฟางแค่กดไปตามจุดบนตัวของเขา กับเข็มเล่มเดียวที่ปักลงบนคอ ก็สามารถทำให้เขาสบายตัวขึ้นมาได้ขนาดนี้ หากเป็นเมื่อก่อนแม้จะดื่มยาแก้พิษไปแล้ว ในทุก ๆ ครั้งก็ยังรู้สึกไม่สบายตัวอยู่เลยเจียงเยี่ยนฟางทำได้อย่างไรกันคำถามนี้วนเวียนในหัวของเขากระทั่งถึงเรือนอี้ กระทั่งทำเรื่องราวที่ควรทำเสร็จแล้วก็ยังคิดไม่ตก"เช่นนั้น
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.5 เปลี่ยนางไว้ใต้ร่าง
เจียงเยี่ยนฟางยังคงมองหน้าคนที่มีสีหน้ากังวลและเอาแต่จ้องเจ้านายตนเองว่าไอเอาน้ำออกมาหมดรึยัง ในตอนนี้เพิ่งจะมาตอบอีกฝ่ายว่า "ข้าล้อเล่น" พูดจบก็ยืนขึ้น และหลุบตามองต่ำลงไปที่พื้น"เจียงเยี่ยนฟาง" เซียวลี่หยางพอได้สติแล้วก็กดเสียงต่ำ กระชากข้อมือคนที่ยืนมองตัวเองอย่างดูแคลนลงมาหา ก่อนจะพลิกตัวกดนางลงที่พื้นด้วยความแค้น มือกำรอบคอคนใต้ร่างอย่างแรง แม้ขาจะยังไร้เรี่ยวแรงในการทรงตัว แต่เขาก็ยังพอใช้หัวเข่ายันพื้นไว้ได้"ท่านอ๋องทรงเย็นพระทัยก่อนพ่ะย่ะค่ะ อย่าลืมว่าเราจะให้พระชายาเจียงเป็นอะไรไปไม่ได้!" เติ้งอู๋รีบห้าม แต่ก็ไม่ได้ดึงตัวเจ้านายออกมา"ข้าจะมอบโทษฐานปลงพระชนม์คนของราชวงศ์ให้นางเอง ดูสิ คราวนี้ใครยังจะกล้าค้าน!"เจียงเยี่ยนฟางพยายามพูดให้ชัดที่สุดว่า "ท่านบอกว่าจะไม่โกรธ ยามนี้คือสิ่งใด กลืนคำพูดตัวเองแล้วหรือไร" แม้จะโดนบีบคอจนหน้าเริ่มขึ้นสีแล้วแต่ก็ไม่สนใจ นางยกมือจับไปยังข้อมือที่กำลังบีบคอตนเองอยู่โดยไม่ทันคิดอะไร ทว่าในเวลาแห่งความเป็นความตาย เจียงเยี่ยนฟางกลับเพิ่งจะตระหนักได้ว่า ตนพลาดเรื่องใดไปเมื่อได้สัมผัสเส้นชีพจรของเขา มือจึงเปลี่ยนไปดึงบางอย่างออกมาจากผ้าคาดเอว
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.4 ไม่หายใจแล้ว
หึ นี่หรือที่บอกว่าตนเองพิการ ต่อให้นางตาบอดก็ยังบอกได้ว่าความจริงเป็นเช่นไรเจียงเยี่ยนฟางวางเขาลงข้างบ่อน้ำ เอามือจุ่มน้ำในสระมาลูบหน้าให้เขาแผ่วเบา"...ตบหัวลูบหลัง?" เซียวลี่หยางเริ่มมีสติขึ้นมาบ้างแล้ว ไม่รู้เพราะมือนุ่มนิ่มที่เต็มไปด้วยความเย็นของน้ำมาลูบใบหน้าอย่างอ่อนโยน หรือเพราะยาสมุนไพรที่ถูกยัดใส่ปากก่อนหน้านี้กันแน่ที่ทำให้สติของเขาแจ่มชัดขึ้นมา"เข้าใจผิดแล้ว" เจียงเยี่ยนฟางไม่เคยมีความคิดเหล่านั้นในหัว "ว่ายน้ำเป็นหรือไม่" นางเอ่ยถามราวกับพูดคุยธรรมดาฉันสามีภรรยาครอบครัวทั่วไปพึ่งกระทำ"อืม" เขาตอบในลำคอ พิงซบร่างบางที่กอดตนเองไว้ แม้เมื่อครู่จะโกรธนางแทบตาย แต่ยามนี้แทบไม่มีแรงด่าคน เงยหน้ามองดูใบหน้าที่อยู่ไม่ห่าง ตาเขาพร่ามัวไปอีกหรือไร ทำไมหน้าตานางถึงดูไม่เหมือนเดิม"เช่นนั้นก็ลงไปว่ายน้ำดับร้อนสักรอบเถิด""!!!" เซียวลี่หยางคราแรกหลับตาเตรียมพักผ่อน แต่ก็ต้องเบิกตาขึ้นมามองคนพูดแทบจะในทันที! ชั่วอึดใจเขาก็ถูกนางยกอุ้มขึ้นมาอย่างมั่นคงอีกรอบ แต่ที่ไม่มั่นคงคือหัวใจของเขาต่างหาก! "เจียงเยี่ยน..." ไม่รอให้เขาได้ตำหนิหรือด่าทอ สตรีที่มีแรงเหลือล้นผู้นี้ก็จับเขาโยนลงไปใ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.3 เฝ้ามองดูท่านถูกแผดเผา
"เจียงเยี่ยนฟาง! ดับไฟ!""จะตะโกนทำไม จะปวดคอเอาได้นะเพคะ ไหนบอกจะไม่โกรธหม่อมฉัน นี่หม่อมฉันก็กำลังพิสูจน์เรื่องขาของท่านอ๋อง ตามที่ท่านอ๋องบัญชามามิใช่หรือไร เชือกมัดแน่นขนาดนั้น หนทางเดียวก็มีเพียงท่านลุกขึ้นมา แล้วเดินออกมาพร้อมเก้าอี้รถเข็นด้วยเท้าของตนเอง มันอาจจะลำบากที่ต้องผูกติดกับเก้าอี้ แต่ถ้าออกมาได้ ไว้หม่อมฉันจะช่วยคลายเชือกให้เพคะ"ระหว่างพูดอยู่ เจียงเยี่ยนฟางขยับถอยไปด้านหลังอีกสองก้าว สบสายตาเข้ากับคนที่ต่อให้ตกอยู่ในกองเพลิงก็ไม่มีความกลัวตรงหน้า สมแล้วที่เขาคือเทพแห่งสงคราม ความตายคืบคลานมาข้างหน้าขนาดนี้ก็ทำเพียงขมวดคิ้วไม่พอใจนางเท่านั้น "หม่อมฉันจะรอท่านอ๋องที่ด้านนอกนะเพคะ" นางหมุนตัว ถีบประตูที่เริ่มลุกไหม้ไปให้พ้นทาง และถอยออกไปยืนอยู่กลางลานด้านนอกที่ยังสามารถมองเห็นร่างของเซียวลี่หยางได้อยู่ไฟลุกโหมขึ้นสูงเกินครึ่งตัวนางแล้ว ยามนี้สายลมพัดมาเป็นระลอก ยิ่งทำให้ความแรงของไฟโชติช่วงยิ่งกว่าเดิม เรือนไม้ผุพังที่นางเคยอยู่ก็คือเชื้อเพลิงชั้นดี ในเวลาอันสั้น คนด้านในต้องทนไม่ไหว คงได้ลุกขึ้นมาแล้วก้าวออกมาพร้อมรถเข็นเป็นแน่ นางมั่นใจแต่เมื่อผ่านไปสักพักแล้ว คนผ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.2 ไปทำที่เรือนไม้
เซียวลี่หยางมองเห็นเติ้งอู๋ที่แอบอยู่ในมุมมืดรอคำสั่ง เขากลับส่ายหน้าไม่ให้ตามไป เผื่อสตรีนางนี้นึกอยากเล่นอะไรไม่รู้จักอายฟ้าอายดินกลางแจ้งขึ้นมา!"ท่านอ๋อง หม่อมฉันขอถามท่านอีกครั้ง จะไม่โกรธ?""อืม" การส่งเสียงในลำคอนั้น ติดจะยานคางเล็กน้อย พร้อมกับมุมปากที่ขยับไหวขึ้นมานิดหนึ่ง"เชื้อพระวงศ์ พูดแล้วไม่คืนคำ"เซียวลี่หยางกลับรู้สึกว่าน้ำเสียงของคนด้านหลังดูอารมณ์ดีขึ้นมาแปลก ๆ ทั้งที่ปกติต่อให้นางจะพูดยียวนเขาเช่นไร น้ำเสียงนั้นก็ฟังชัดไม่เปลี่ยนแปลง แต่ยามนี้กลับเหมือนกลั้วหัวเราะผสมมาเพราะอารมณ์ดี"ไปที่ใด""เรือนไม้ที่ท่านเคยมอบให้หม่อมฉัน""..." ที่แท้แล้วนางต้องการพาเขาไปทำในที่ที่นางคุ้นชิน?ผ่านไปหนึ่งก้านธูปกว่า เจียงเยี่ยนฟางเพิ่งจะพาคนมาถึงเพราะต้องออกแรงดันรถเข็นไปด้วย จึงทำให้เวลาคลาดเคลื่อนออกไปกว่าที่นางเดินทางเพียงคนเดียวนางผลักเปิดประตูให้เปิดออก เสียงของบานประตูพลันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดออกมาด้วยไม่เคยถูกซ่อมแซมมานาน หลังจากนั้นเจียงเยี่ยนฟางก็พาคนไปนั่งกลางเรือนไม้ที่ผุพัง ก่อนจะเดินกลับไปปิดประตูจนเกิดเสียงดังหนวกหูแบบเดิมขึ้นอีกรอบเซียวลี่หยางรู้สึกว่าอากาศรอบเรือ
สลับชะตามาเป็นชายาอ๋องพิการ บทที่ 15.1 เริ่มการพิสูจน์แล้ว
บทที่ 15เข้าหอในเรือนไม้ผุพังดวงจันทร์วันนี้กลมโตทอประกาย เมฆหมอกบางเบา แม้ไม่ต้องจุดคบไฟก็ยังสามารถเห็นทางเดินรอบตัวได้กระจ่างชัดเวลานี้หงเปากำลังยืนเป็นกังวลในเรือนอี้ของชินอ๋อง มือบีบแน่นเข้าหากัน "ท่านอ๋อง คุณหนูใหญ่เจียงจะมาจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ""เจียงเยี่ยนฟางก็แค่มาทดสอบ คงไม่กล้าลงมือจริง" เซียวลี่หยางทั้งที่เอ่ยน้ำเสียงราบเรียบ ดูไม่รอคอย แต่กลับสวมอาภรณ์เหลือแค่ตัวใน "นางอาลัยอาวรณ์รักกั่วหลีหมิ่นขนาดนั้น จะมาเปลืองตัวเองก็คงไม่ใช่ เพียงแค่อยากหลอกล่อข้าให้เข้าไปติดอยู่ในแผนของตนเองเท่นั้น ก็ลองเดินตามนางดูสักครา เผื่อจะได้อะไรคืบหน้าขึ้นมาบ้าง" แต่ใจหนึ่งเขาก็กำลังคิดว่าหากนางชมชอบกั่วหลีหมิ่นขนาดนั้น แล้วฮ่องเต้เล่า มิใช่ว่านางอยากเป็นอย่างสนมอี๋หรือไรรึว่านางกับพี่ชายของเขาตกลงกันเรื่องนี้แทน ว่าหากเจียงเยี่ยนฟางสามารถเปิดโปงเขาได้ นางจะได้กลับไปตบแต่งเป็นภรรยาของกั่วหลีหมิ่นอีกที เท่าที่เขาให้เติ้งอู๋ตามสืบเรื่องกั่วหลีหมิ่นก็ได้รู้เหตุผลว่าทำไมอีกฝ่ายไม่ไปขอเจียงเยี่ยนฟางแต่งงานสักที ด้วยเพราะบิดาของตนคัดค้าน ดังนั้นบางทีฮ่องเต้ก็อาจจะสืบทราบเรื่องนี้ตั้งแต่ที่เจียงเจี
You may also like
เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว
หลิ่วเยว่122.5K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่133.4K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน32.8K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์31.2K viewsมิติเพี้ยนเซียนดอกท้อ
จันทร์ดวงแรก94 viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้30.4K viewsเหมยลี่ฮูหยินแม่ลูกอ่อน
กาสะลอง2.6K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ23.0K views
