Home / วัยรุ่น / สะพานรักซีลีน / เพราะเธอมีค่า

Share

เพราะเธอมีค่า

last update Last Updated: 2025-12-19 11:04:10

เสียงเครื่องยนต์คำรามต่ำ สะท้อนดังในห้องโดยสาร ร่างสูงนั่งนิ่งอยู่หลังพวงมาลัย ดวงตาคมมองตรงไปข้างหน้า ขณะที่มืออีกข้างวางสบาย ๆ บนเกียร์ สลับกับจับกุมมือบางเอาไว้เป็นระยะ

ซีลีนเอียงตัวนิด ๆ แสร้งมองออกไปนอนวิวถนนที่เลื่อนผ่านกระจกราวกับมันเป็นเรื่องปกติ แต่ภายในใจของเธอกลับไม่เป็นปกติสักนิด ความเงียบในรถทำให้เธอได้ยินชัดเจน แม้กระทั่งเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นแรงไม่หยุด

“ตกลง นายจะพาฉันไปไหนกันแน่”

เธอเอ่ยถามอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่แข็งกว่าปกติ แต่แฝงไปด้วยความอยากรู้ ลมเหลือบตามองเธอแวบหนึ่ง มุมปากยกยิ้มเล็ก ๆ

“บอกตอนนี้ก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ”

“ฉันไม่ใช่เด็กนะ จะได้ให้นายมาหลอกล่อกันง่าย ๆ”

เธอประชดกลับ แต่ใบหน้ากลับร้อนผ่าวโดยไม่รู้ตัว เขาไม่เถียง แค่หัวเราะในลำคอเบา ๆ แล้วกลับไปสนใจกับถนนตรงหน้า ความมั่นใจและความนิ่งของเขา ทำให้ซีลีนอดสงสัยไม่ได้ว่าปลายทางที่เธอกับเขากำลังจะไปมันคือที่แบบไหนกันแน่ ทำไมเส้นทางนี้มันดูคุ้นตาแปลก ๆ

จนกระทั่งรถสปอร์ตหรูแล่นชะลอเข้ามาจอดหน้ารั้วสูงตระหง่าน บ้านเดี่ยวสีขาวที่มีป้ายหินอ่อนฉลุอักษร ธาดาภิวัฒน์ ชัดเจนอยู่เบื้องหน้า

“ลม…นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ มาที่นี่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • สะพานรักซีลีน   เพราะเธอมีค่า

    วันต่อมาเช้าวันนี้เป็นวันที่เธอเข้ามาฟังคะแนนและการประเมินโปรเจกต์ที่เพิ่งส่งไป ห้องบรรยายยังคงเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยเบา ๆ จากเพื่อนร่วมชั้น ขณะที่อาจารย์ค่อย ๆ ไล่เรียกชื่อทีละคน พร้อมกับข้อคิดเห็นที่ทั้งสร้างแรงกดดันและเป็นประโยชน์ในคราวเดียวกันเมื่อการประเมินสิ้นสุดลง เธอก้มหัวรับคำแนะนำอย่างสุภาพ รวบแฟ้มเอกสารเข้าหากันแล้วเดินออกมาสูดอากาศสดชื่นด้านนอก ลมอ่อนพัดเอากลิ่นหญ้าเปียกชื้นหลังรดน้ำเช้าเข้ามาแตะจมูกเธอเลือกนั่งลงใต้ร่มไม้ใหญ่ตรงลานกว้าง เฝ้ามองผู้คนที่กำลังทยอยเดินออกมาจากอาคารเรียน บางคนสีหน้ายิ้มแย้มโล่งอก บางคนยังเต็มไปด้วยความกังวล จนกระทั่งลานกว้างที่เคยพลุ่งพล่านไปด้วยนักศึกษาก็เริ่มเบาบางตาลงจนแทบจะไร้ผู้คนซีลีนวางกระเป๋าลงบนโต๊ะหินอ่อน พลางกดข้อความส่งบอกคนตัวโตว่า เธอมาทำธุระที่คณะเสร็จเรียบร้อยแล้ว พลันสายตาก็หันไปสบกับร่างสูงของเพื่อนสนิทอย่างเมฆทว่ายังไม่ทันเอ่ยทักทาย เธอก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศแปลก ๆ รอบตัว ตั้งแต่เมฆเดินเข้ามาหา อีกทั้งแววตาที่เขามองเธอมันไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา“ซี เราขอคุยด้วยหน่อย” น้ำเสียงเมฆทุ้มต่ำกว่าปกติ ริมฝีปากเม้มแน่น“เมฆมีอะ

  • สะพานรักซีลีน   เพราะเธอมีค่า

    เสียงเครื่องยนต์คำรามต่ำ สะท้อนดังในห้องโดยสาร ร่างสูงนั่งนิ่งอยู่หลังพวงมาลัย ดวงตาคมมองตรงไปข้างหน้า ขณะที่มืออีกข้างวางสบาย ๆ บนเกียร์ สลับกับจับกุมมือบางเอาไว้เป็นระยะซีลีนเอียงตัวนิด ๆ แสร้งมองออกไปนอนวิวถนนที่เลื่อนผ่านกระจกราวกับมันเป็นเรื่องปกติ แต่ภายในใจของเธอกลับไม่เป็นปกติสักนิด ความเงียบในรถทำให้เธอได้ยินชัดเจน แม้กระทั่งเสียงหัวใจตัวเองที่เต้นแรงไม่หยุด“ตกลง นายจะพาฉันไปไหนกันแน่”เธอเอ่ยถามอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงที่แข็งกว่าปกติ แต่แฝงไปด้วยความอยากรู้ ลมเหลือบตามองเธอแวบหนึ่ง มุมปากยกยิ้มเล็ก ๆ“บอกตอนนี้ก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ”“ฉันไม่ใช่เด็กนะ จะได้ให้นายมาหลอกล่อกันง่าย ๆ”เธอประชดกลับ แต่ใบหน้ากลับร้อนผ่าวโดยไม่รู้ตัว เขาไม่เถียง แค่หัวเราะในลำคอเบา ๆ แล้วกลับไปสนใจกับถนนตรงหน้า ความมั่นใจและความนิ่งของเขา ทำให้ซีลีนอดสงสัยไม่ได้ว่าปลายทางที่เธอกับเขากำลังจะไปมันคือที่แบบไหนกันแน่ ทำไมเส้นทางนี้มันดูคุ้นตาแปลก ๆจนกระทั่งรถสปอร์ตหรูแล่นชะลอเข้ามาจอดหน้ารั้วสูงตระหง่าน บ้านเดี่ยวสีขาวที่มีป้ายหินอ่อนฉลุอักษร ธาดาภิวัฒน์ ชัดเจนอยู่เบื้องหน้า“ลม…นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ มาที่นี่

  • สะพานรักซีลีน   ไม่จำเป็นต้องร้องขอ

    ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาหลังจากเหตุการณ์ความวุ่นวายในลานเกียร์ คลิปที่ลมยกโทรโข่งตะโกนว่า ‘ผมโดนนางฟ้าสถาปัตย์ฟันแล้วทิ้ง!’ ก็ถูกอัปโหลดลง เพจมหาวิทยาลัย พร้อมแคปชัน เสือร้ายวิศวะสิ้นลาย โดนนางฟ้าสถาปัตย์เทกลางลาน! #ของจริงไม่จกตา ยอดไลก์พุ่งหลักหมื่นภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง คอมเมนต์รัวเป็นพันAtomy : กรี๊ดดดด ในที่สุดก็มีคนกำราบเสือลมแห่งวิศวะได้ 5555+Tomy : นางฟ้าซีลีนคือที่สุดแล้วว่ะ แค่เดินหนียังทำให้เสือลมคลั่งได้นาเดียร์ : หนุ่มวิศวะเขาจะเก็บรวบคนสวยสถาปัตย์ไปทุกคนเลยเหรอ ครั้งก่อนก็พี่ซันกับน้องไอริส ครั้งนี้ต้องเสียพี่ซีลีนไปให้อีกแล้วทว่านอกจากเพจมหาลัย ก็ยังมีเพจของคณะอย่าง เพจเกียร์แฉ ที่ไม่ทันข้ามวัน ก็ลงคลิปเดียวกันพร้อมวีดีโอช็อตสั้น ๆ ซูมหน้าซีลีนตอนหันกลับมาตวาดชายหนุ่มว่า ไอ้บ้าลม! ซ้ำ ๆ พร้อมแคปชันยิ่งที่ไฟลุกยิ่งกว่า เสือร้ายวิศวะประกาศตามหาเมียกลางลานเกียร์! นางฟ้า สถาปัตย์งานเข้าแล้วครับทุกโคนนน #เสือถูกล่ามโซ่ #เกียร์แฉไม่แผ่ว”ทันทีที่ทั้งสองเพจนั้นแชร์ ยอดวิวก็ทะยานขึ้นแตะหลักแสน คนแทบทั้งมหาวิทยาลัยพูดถึงแต่เรื่องนี้ บางคนก็เอาคลิปไปตัดต่อใส่เพลง ใส่ซับขำ ๆ จนกลา

  • สะพานรักซีลีน   เล่นใหญ่

    เสียงเครื่องยนต์ดังคำรามตลอดเส้นทาง ลมขับรถตรงดิ่งไปที่คณะ ใบใบหน้าเรียบนิ่งไม่แสดงอารมณ์นัก แต่ความคิดในหัวกลับตีกันวุ่นวาย ต่าง ๆ นานา คิดถึงแต่ใครบางคนที่หายไปตั้งแต่เช้าไม่นาน แมคเคลเรล720S All Black คันคุ้นเคยก็เลี้ยวเข้าไปในลานจอดรถคณะวิศวะฯ ก่อนที่ร่างสูงจะเดินจากรถตรงไปยังกลุ่มเพื่อนที่กำลังนั่งรวมกันใต้ต้นไม้ใหญ่ทุกคนได้แต่ชะงักและหันมามองแทบพร้อมกัน เสียงฮือฮาของผู้คนรอบข้างดังขึ้นทันทีเมื่อเห็นหนุ่มฮอตปรากฏตัว โดยเฉพาะพวกสาว ๆ ที่ดูจะกรี้ดกร้าดเป็นพิเศษ เพราะตั้งแต่ที่มีโปรเจกต์ลมก็ไม่ค่อยได้เข้าคณะเลย“เฮ้ย ไอ้ลม! มาได้ไงวะ ปกติมึงน่าจะอยู่ที่ไซต์”“หน้าเครียดเชียว กูว่าต้องมีเรื่องแน่ ๆ”เสียงทุ้มของเดย์เอ่ยถามทันที เมื่อเห็นว่าใครกำลังเดินเข้ามา ตามด้วยเสียงของไนท์ที่หันไปมองตามเสียงของแฝดตัวเองลมเดินเข้ามาหย่อนตัวลงนั่งบนม้านั่งไม้ กวาดตามองพวกมันทีละคน เสยผมขึ้นด้วยท่าทีหงุดหงิด“กูมาหาพวกมึงไม่ได้หรือไง”เขาพูดเสียงเรียบ ก่อนเอนหลังพิงพนัก มือยกโทรศัพท์ขึ้นไถ่ฟีดเลื่อนไปมาอย่างหงุดหงิด เพราะไม่รู้จะไปตามหาอีกคนที่ไหน เขาเลยตัดสินใจขับรถมาหาเพื่อน ๆ ที่คณะแทน“สรุปว

  • สะพานรักซีลีน   ช่วยด้วยครับ

    แสงแดดในช่วงสายของวันที่ลอดผ่านผ้าม่านสีเข้มเข้ามา ทำให้ลมค่อย ๆ รู้สึกตัว ก่อนมือหนาจะคว้านหาร่างบางที่เขากอดมาตลอดทั้งคืน แต่ปรากฏว่าข้างกายเขากลับว่างเปล่า มีเพียงร่องรอยยับย่นบนผ้าปูที่ยืนยันว่า เมื่อคืนเขาไม่ได้อยู่คนเดียว กลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ของร่างบางยังติดอยู่บนปลอกหมอน ในเมื่อเขาเป็นคนอุ้มเธอกลับมาจากที่ไซต์งานมาต่อที่ห้องด้วยตัวเอง แต่เจ้าตัวกลับหายไปไหน“หนีไปอีกแล้วสินะ”ร่างแกร่งหยัดกายลุกเอนหลังพิงหัวเตียง มือหนาเอื้อมคว้าโทรศัพท์ที่หัวเตียง ก่อนจะเปิดเช็กบางอย่าง เพราะเขารู้ดีว่าคนตัวเล็กมักจะชอบโพตทุกอย่างไว้บนสตอรี่ ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็ตาม แต่เช้านี้มันกลับว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลยเรียวคิ้วเข้มขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ความเงียบในห้องยิ่งทำให้ความรู้สึกข้างในวาวโรจ์นขึ้นมา ลมโยนโทรศัพท์ลงบนที่นอน ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นนั่ง เสยผมขึ้นอย่างหงุดหงิด“ได้ฉันแล้วจะทิ้งเหรอ”เสียงทุ้มพึมพำออกมาอย่างไม่สบอารมณ์นัก เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทิ้งเขาไว้คนเดียวบนเตียงแบบนี้ร่างแกร่งลุกขึ้นจากเตียงด้วยร่างกายเปื่อยเปล่าที่เต็มไปด้วยรอยแดงและการขีดข่วนจากปลายเล็บ ลมยังคงเดินหาใครบางคนจน

  • สะพานรักซีลีน   ไม่ปล่อย

    จูบที่เริ่มจากการรุกเร้าเบา ๆ กลับกลายเป็นไฟราคะที่ลุกโชน ริมฝีปากหนาไม่ปล่อยโอกาสให้เธอได้พัก มือใหญ่เลื่อนจากแผ่นหลังขึ้นมากดท้ายทอยเล็ก รั้งเธอให้รับแรงจูบลึกขึ้นเรื่อย ๆ“อื้อออออ”มือหนาอีกข้างเลื่อนต่ำมาทาบเอวบาง ลากปลายนิ้วไปตามสันโค้งจนเธอสั่นสะท้าน ร่างเล็กที่นั่งบนตักเผลอขยับเบียดแน่นขึ้นทุกครั้งที่เขาดึงให้เข้าใกล้“ต้องการกันไหมครับ”ลมกระซิบเสียงพร่าแนบข้างหู ก่อนจะเล็มจูบลงมาตามแนวสันกรอบหน้า สัมผัสกับผิวเนียนที่แดงจัด“ฉัน…ไม่”คำคัดค้านเอ่ยขึ้นอย่างติด ๆ ขัด ๆ เมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวซุกลงมาตรงลำคอขาว มือเล็กเผลอเกาะบ่ากว้างแน่นเพื่อหาที่พยุง เสียงหัวเราะทุ้มพร่าเล็ดลอดจากลำคอเขา เมื่อเห็นร่างบางสั่นสะท้านอยู่ในอ้อมแขน“ร่างกายเธอมันกำลังต้องการฉัน”ลมกดจูบหนักลงที่ซอกคอ ฝากทิ้งร่องรอยรักแดงสีกุหลาบอย่างไม่ยอมออมแรง ขณะมือหนาบีบเคล้นหน้าอกอวบอิ่ม มืออีกข้างก็ลูบไล้ไปตามเอวบางและสะโพกกลม จนเธอคล้อยตามไปกับสิ่งที่เขากำลังนำพาเธอไปคนตัวเล็กเริ่มหอบหายใจถี่ หน้าแดงจัดจนแทบลามไปถึงหู ทั้งร้อน ทั้งอาย แต่กลับมีเพียงเสียงครางกระเส่าที่หลุดออกมาเบา ๆ เท่านั้น“อื้มมม ลม”แต่คนตั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status