ตอนที่ 46 ||งูกัดเจ้าแต่พิษกระจายมาถึงหัวใจข้าแล้ว…

ตอนที่ 46 ||งูกัดเจ้าแต่พิษกระจายมาถึงหัวใจข้าแล้ว…

ภายในห้องของ ฮูหยินซ่ง บรรยากาศตึงเครียดจนแทบไม่มีใครกล้าหายใจแรง ทุกคนต่างเฝ้ามอง อาหลี ด้วยความเป็นห่วง ร่างของเด็กสาวตัวเล็กนอนอยู่บนเตียงกว้าง เหงื่อเย็นไหลซึมทั่วใบหน้า เสื้อผ้าที่นางสวมใส่เปียกชุ่มไปหมด ริมฝีปากซีดเผือด ดวงตากลมโตพร่ามัวเพราะพิษกำลังแทรกซึมเข้าสู่กระแสเลือด

ถึงอย่างนั้น นางกลับไม่ร้องไห้แม้แต่ครึ่งคำ

อาหลีเป็นหมอ นางย่อมรู้ว่าหากตนเองขาดสติ จะทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก และอาการของนางอาจหนักจนเกินกว่าจะรักษาได้ ดังนั้นนางจึงอดทนทุกข์ทรมานโดยไม่ปริปาก นางรู้สึกเหมือนร่างกายถูกไฟแผดเผาจากภายใน ความร้อนและอาการชาแผ่ขยายจากข้อเท้าขึ้นมาเรื่อย ๆ หากยังไม่มีใครมาถอนพิษ นางคงหมดสติในอีกไม่นาน

แต่ต่อให้นางเจ็บปวดทรมานเพียงใด อาหลีก็ยังคงมีสติและคิดแทนผู้อื่น

"อาหนิว อาจิ่ว… ยา… เตรียมสมุนไพร… ไว้ให้พร้อม… อย่าลืม…"

เสียงของนางแหบแห้ง และแผ่วเบาราวกับลมหายใจ แต่นางยังคงสั่งการอย่างมั่นคง อาหนิวกับอาจิ่วรีบพยักหน้า ทั้งสองสาวใช้ที่ภักดีต่อฮูหยินของพวกนาง น้ำตานองหน้า แต่ก็ทำตามคำสั่งโดยไม่อิดออด

นางคือฮูหยินของท่านหมอซ่