บทที่ 1

สัญญารักมาเฟียร้าย : IN TRO

"วันนี้สวยอีกแล้วนะ"

เสียงใสของผู้หญิงวัยเดียวกันพูดแซวบุคคลที่กำลังเดินเข้ามาในงานเปิดตัวรถสปอร์ตคันหรูท่ามกลางผู้คนมากมายที่กำลังสนใจหญิงสาวใบหน้าสวยมากกว่ารถสปอร์ตเสียอีก

"เรื่องธรรมดาควรชินได้แล้วนะ" ไอรีนพูดด้วยรอยยิ้มในขณะที่ตัวเองยืนประจำรถสปอร์ตคันหรู ซึ่งเป็นไฮไลท์ของงานมอเตอร์โชว์ประจำปี

"จ้า...แม่คนสวยสุดในรุ่น" นินิวพูดเชิงกระแหนะกระแหนตามสไตล์เพื่อนซี้ปึก และเดินไปประจำจุดของตัวเองซึ่งห่างจากเพื่อนสาวไม่มากพอที่จะพูดคุยกันได้

วันนี้เป็นงานเปิดตัวรถสปอร์ตสุดหรูภายในงานมอเตอร์โชว์ประจำปี มีรถหลายรุ่น หลายยี่ห้อ ต่างจัดแสดงในบูธของตัวเอง เหล่าพริตตี้เอ็มซีสาวสวยก็เข้าประจำค่ายรถของตัวเอง เรียกได้ว่าเป็นงานรวมพริตตี้สาวสวยมากหน้าหลายตามารวมกันในงานนี้อย่างคับคั่ง เรียกได้ว่าเป็นช่วงกอบโกยของเหล่าพริตตี้เอ็มซีเลยก็ว่าได้

"วันนี้ได้ข่าวว่าจะมีคนดังมาดูรถรุ่นนี้ด้วยนะ"

"ตั้งแต่ทำงานมามีใครบ้างที่ไม่ดังแล้วมาดูรถของบูธเรา" ไอรีนตอบกลับทันที ต่อให้พวกเธอยืนโชว์ตัวอยู่ข้างรถหรูแต่ก็มีความสามารถที่จะพูดคุยกันได้โดยไม่หลุดโฟกัสของกล้องแต่ละตัวที่พยายามจับภาพสาวสวยของงาน

ตั้งแต่ไอรีนเข้าวงการพริตตี้มาก็มีเหล่าคนดังมากมายแวะเวียนกันมาดูรถอยู่เป็นประจำอยู่แล้ว เลยไม่ได้ทำให้เธอตื่นเต้นกับสิ่งที่นินิวพูดเลย

"แกก็รู้ว่าตอนนี้เราอยู่โชว์รูมรถที่ไม่ใช่จะมีใครซื้อง่ายๆ นอกจากพวกมีเงินเหลือกินเหลือใช้เท่านั้น"

"ควรยืนโพสต์ท่าสวยๆมากกว่าสนใจคนอื่นนะ ถ้าภาพออกมาไม่สวยก็งอแงกับฉันอีก" ไอรีนไม่ได้สนใจคำพูดของเพื่อนสนิทเลย ตอนนี้เธอสนใจแค่งานเท่านั้น เรื่องที่นินิวพูดมันคือเรื่องจริงเธอก็รู้ดี รถที่เธอกำลังยืนโพสต์ท่าสวยกันอยู่ตอนนี้ก็ระดับห้าสิบล้าน การที่จะมีคนสนใจต้องมีเงินเหลือกินเหลือใช้ และรวยมากพอที่จะยอมเสียเงินมากมายขนาดนี้

หลายชั่วโมงผ่านไป....ที่เหล่าพริตตี้เอ็มซียืนยิ้มและโพสต์ให้กับคนที่ผ่านไปผ่านมาถ่ายรูปคู่กับรถ การเป็นพริตตี้เอ็มซีของงานระดับนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ถึงใครจะบอกว่าแค่ยืนสวยๆก็ได้เงินแล้ว แต่ความจริงพวกเธอคือสู้ชีวิตมาก ต้องยืนบนรองเท้าส้นสูงเป็นเวลาหลายชั่วโมง ต่อให้เมื่อยแค่ไหนก็ต้องฉีกยิ้มและทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร และกว่าที่ไอรีนจะมายืนอยู่จุดนี้ได้เธอก็ต้องผ่านอะไรมาเยอะแยะ ไม่ใช่อยู่ดีๆจะขึ้นมาเป็นพริตตี้เอ็มซีแนวหน้าของเมืองไทยได้ง่ายๆ

ทุกคนล้วนตะเกียกตะกายแย่งชิงกันทั้งนั้น ยิ่งทำให้ตัวเองเป็นที่รู้จักของคนทั่วประเทศยิ่งมีลูกค้าจ้างงานและยี่ห้อรถหรูๆมากมายต่างจับจองตัวกันล่วงหน้าทั้งนั้น การเป็นพริตตี้เอ็มซีไม่ใช่แค่ยืนโพสต์สวยๆแล้วจบ ยังต้องรู้รายละเอียดของรถโชว์รูมตัวเองได้เป็นอย่างดี ต้องศึกษาข้อมูลทุกอย่าง ถึงจะไม่ต้องเรียนรู้เหมือนเซลล์แต่พวกเธอต้องมีความรู้ติดตัวอยู่บ้าง

"ห้า....สี่....สาม...สอง....หนึ่ง เยส!"

"ออกนอกหน้าขนาดนี้ระวังปีหน้าไม่มีลูกค้าจ้างนะ" เสียงนับถอยหลังของเพื่อนสนิททำให้ไอรีนแทบจะกลั้นขำไม่อยู่ เพราะมันเป็นการนับถอยหลังที่พวกเราจะได้พักเบรกหลังจากที่ยืนจนน่องปูด และทั้งคู่ก็พากันเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อไปพักผ่อนและพักกินข้าว

"ไม่มีทางหรอกยะ เพราะฉันนับให้แกได้ยินคนเดียว" นินิวทำลอยหน้าลอยตาอย่างไม่แคร์คำพูดของเพื่อนสาว ไอรีนที่เห็นท่าทางของเพื่อนก็ได้แต่ส่ายหัวอย่างยิ้มๆ

"แล้วไหนละคนดังที่แกว่าฉันยังไม่เห็นแม้แต่เงา"

"ไหนว่าไม่สนใจ"

"งั้นไม่อยากรู้ละ" ไอรีนเห็นท่าทางยียวนของเพื่อนสนิทก็รีบตัดบท

"แค่นี้ทำน้อยใจ ฉันก็ยังไม่เห็นเขาเหมือนกัน แกไม่รู้เรื่องนี้จริงดิ" นินิวมองหาบุคคลที่เธอพูดถึงไปรอบๆงานพร้อมกับบอกเพื่อนสนิทและถามกลับอย่างสงสัย

ไอรีนพยักอย่างเป็นคำตอบ

"เขาคนนั้นนะหล่ออย่างกับเทพบุตร สไตล์ลูกครึ่งยุโรป แค่นึกถึงหน้าเขาก็ทำให้ฉันฟินแล้ว และที่สำคัญเป็นที่รู้จักกันในวงการธุรกิจเรียกได้ว่า หล่อ รวย เก่ง"

"หน้าตาแกเหมือนคิดไปไกลเลยนะ" เธอมองเพื่อนสนิทที่ทำหน้าเพ้อฝันอย่างออกนอกหน้า

"ก็แน่สิ ใครๆก็หมายปองทั้งนั้นแหละ...นี่ฉันจะบอกอะไรให้ ผู้หญิงอยากขึ้นเตียงกับเขาทั้งนั้น" นินิวกระซิบเบาๆในประโยคสุดท้าย

"รวมถึงแกด้วยหรือเปล่า?"

"ถ้าเขาสนใจฉันก็ไม่คิดปฏิเสธ"

"เฮ้อ...แล้วผู้ชายที่แกพร้อมจะถวายชีวิตให้ชื่ออะไร" ไอรีนถอนหายใจพรืดใหญ่กับคำตอบของนินิว แต่ก็อดที่จะถามชื่อของผู้ชายคนนั้นไม่ได้

"โนอาร์"