หน้าหลัก / โรแมนติก / สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน) / ตอนที่ 22 คนที่เจ้าของวันเกิดอยากเห็นหน้า

แชร์

ตอนที่ 22 คนที่เจ้าของวันเกิดอยากเห็นหน้า

ผู้เขียน: บ.เบญวีร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-09 00:41:03

บรรยากาศยามเย็นของไร่ในวันนี้แตกต่างจากทุกวัน พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ท้องฟ้าไล่เฉดสีส้มอ่อนละมุนไปจนถึงม่วงหม่น

กลิ่นหอมของอาหารลอยตามลมมาจากเตาย่างข้างบ้าน เสียงหัวเราะคิกคักของเด็ก ๆ วิ่งไล่กันอยู่แถวบริเวณลานกลางไร่ที่จัดงานวันเกิดของผู้เป็นเจ้านาย ในขณะที่คนงานผู้หญิงกำลังกางผ้าปูโต๊ะลายสกอตใต้ต้นปีบใหญ่หน้าบ้าน

เจ้าของงานวันเกิดเดินออกมาจากโรงเรือนในชุดเสื้อเชิ้ตสีแดงเลือดนกกับกางเกงยีนสีเข้ม ท่าทางไม่ได้ยินดียินร้ายด้วยซ้ำว่าวันนี้คือวันเกิดของตัวเองจริง ๆ

เขาหยุดยืนตรงระเบียงบ้าน มองภาพตรงหน้าที่ทุกคนดูวุ่นวายอยู่กับการเตรียมอาหาร และจัดโต๊ะอย่างขยันขันแข็ง

ส่วนผู้เป็นพ่อกำลังยืนย่างไส้กรอกอยู่หน้าเตาถ่านพร้อมกับยิ้มรับทักทายพูดคุยกับคนงานในไร่อย่างเป็นกันเอง

ธราดลถอนหายใจน้อย ๆ แต่มุมปากกลับยกยิ้มจาง ๆ ขณะกำลังยกดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน

สักพักร่างสูงใหญ่ของนายตำรวจเพื่อนสนิทที่วันนี้สวมใส่เสื้อโปโลสีเข้มก็ขยับเข้ามานั่งตามราวกับกลัวว่าเจ้าของงานวันเกิดจะเหงา

"มึงไม่ทำงานทำการหรือไงว่ะ เช้าถึงเย็นถึงจริง ๆ "

"เอ้า! นี่มันงานวันเกิดหมา
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 24 อวยพรให้ฉันหน่อย📌♥️

    วิมลลักษณ์ที่ตั้งใจจะเข้าไปช่วยพี่ ๆ คนงานผู้หญิงเก็บกวาดสถานที่จัดงานและล้างถ้วยชามหลังงานเลี้ยงร่ำลาในค่ำคืนนี้ แต่ปรากฏว่าทุกอย่างเสร็จสิ้นเรียบร้อยหมดแล้ว หลังจากส่งเด็กชายวัยเจ็ดขวบจนถึงมือผู้เป็นพ่อ เธอก็ใช้เวลาคุยกับท่านสักพัก...ท่านเพียงถามไถ่สารทุกข์สุกดิบและลอบมองเธอเงียบ ๆ ก่อนจะเอ่ยปากขอบคุณที่ช่วยดูแลลูกชายคนเล็ก ร่างบางเดินออกไปเรื่อย ๆ ท่ามกลางแสงไฟที่ส่องสว่างอยู่ข้างทาง ก่อนหน้านี้ประทับจิตโทรมาหาเธอและตั้งใจว่าจะไปส่งที่ท้ายไร่ หากวิมลลักษณ์ไม่อยากรบกวนด้วยเห็นว่าดึกมากแล้ว...ท้ายที่สุดจึงต้องเดินย่ำต๊อกกลับไร่ไปคนเดียว ระหว่างทางที่เดินสายตาก็คอยสอดส่องอย่างระแวดระวังด้วยชุดที่กำลังสวมใส่ดูไม่ค่อยทะมัดทะแมงเท่าที่ควร เธอสังเกตได้ว่าค่ำคืนนี้ดูเงียบงันผิดปกติ ลมเย็น ๆ พัดเสียงใบไม้ไหวหวีดหวิวแผ่วเบา หากเธอไม่หูแว่วไปเอง วิมลลักษณ์รับรู้ได้ในนาทีนี้ว่าเหมือนมีเสียงฝีเท้าดังตามหลังมาเบา ๆ แต่สม่ำเสมอ...ราวกับตั้งใจไม่ให้รู้ตัวแต่เธอจับสังเกตได้ทันใดนั้น... แขนแกร่งก็คว้าร่างบางนุ่มนิ่มของเธอไว้มากอดจากด้านหลัง!“อย่าร้อง!” เสียงทุ้มนุ่มแต่เด็ดขาดกระซิบเบา ๆ ข้างห

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 23 กูรักมาก่อนมึง!

    ร่างบางแอบยืนมองจากที่ไกล ๆ หลังจากเสียงหัวเราะและบรรยากาศครึกครื้นค่อย ๆ จางลงเมื่อค่ำคืนเดินทางมาถึงช่วงไฮไลต์ของงาน ก่อนที่เสียงเพลงอวยพรวันเกิดจะดังขึ้นอีกครั้ง วิมลลักษณ์ยืนอยู่จุดที่เงาต้นไม้ทอดยาวทาบพื้น เธอไม่ได้เดินเข้าไปใกล้ในงาน ไม่มีเค้ก ไม่มีของขวัญ ไม่มีแม้แต่การคำอวยพรที่มอบให้เขา...มันเป็นมาแบบนี้ทุกปีนั่นล่ะ ปีนี้ก็ไม่ได้แตกต่างมากนักหญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดเบา ๆ กับแสงไฟที่ส่องจากระเบียงไปถึงปลายเท้าของเธอ“สุขสันต์วันเกิดนะคะ...” คำแอบอวยพรที่เธอมอบให้เขาทุกปี เสียงที่เบาราวกับลมหายใจ รู้ดีว่ามันจะไม่มีวันถูกได้ยินแต่เธอก็สบายใจที่จะทำเช่นนี้ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับอย่างเงียบ ๆ ปล่อยให้แสงไฟอุ่น ๆ ค่อย ๆ ละลายเงานั้นให้จางหายไป"แบตหมดแล้วง่ะ เล่นเกมต่อไม่ได้เลยพี่มะพร้าว"เด็กชายวัยเจ็ดขวบเอ่ยปากกับเพื่อนใหม่ที่เป็นพี่ชายวัยสิบเอ็ดขวบอย่างเซ็ง ๆ ก่อนที่เสียงใส ๆ จะเอ่ยทักขึ้นลอย ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจเด็ก ๆ“คืนนี้ดาวเยอะจังเลยแหะ...” เสียงหวานล้ำลึกของหญิงสาวเอ่ยขึ้นขณะเงยหน้ามองฟ้าพร้อมผ้าปูผืนเล็กที่ถือไว้ในมือ ตอนแรกว่าจะเอาไปเก็บ...เห็นทีว่าคงต้องถูก

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 22 คนที่เจ้าของวันเกิดอยากเห็นหน้า

    บรรยากาศยามเย็นของไร่ในวันนี้แตกต่างจากทุกวัน พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ท้องฟ้าไล่เฉดสีส้มอ่อนละมุนไปจนถึงม่วงหม่น กลิ่นหอมของอาหารลอยตามลมมาจากเตาย่างข้างบ้าน เสียงหัวเราะคิกคักของเด็ก ๆ วิ่งไล่กันอยู่แถวบริเวณลานกลางไร่ที่จัดงานวันเกิดของผู้เป็นเจ้านาย ในขณะที่คนงานผู้หญิงกำลังกางผ้าปูโต๊ะลายสกอตใต้ต้นปีบใหญ่หน้าบ้านเจ้าของงานวันเกิดเดินออกมาจากโรงเรือนในชุดเสื้อเชิ้ตสีแดงเลือดนกกับกางเกงยีนสีเข้ม ท่าทางไม่ได้ยินดียินร้ายด้วยซ้ำว่าวันนี้คือวันเกิดของตัวเองจริง ๆ เขาหยุดยืนตรงระเบียงบ้าน มองภาพตรงหน้าที่ทุกคนดูวุ่นวายอยู่กับการเตรียมอาหาร และจัดโต๊ะอย่างขยันขันแข็ง ส่วนผู้เป็นพ่อกำลังยืนย่างไส้กรอกอยู่หน้าเตาถ่านพร้อมกับยิ้มรับทักทายพูดคุยกับคนงานในไร่อย่างเป็นกันเองธราดลถอนหายใจน้อย ๆ แต่มุมปากกลับยกยิ้มจาง ๆ ขณะกำลังยกดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ตกดิน สักพักร่างสูงใหญ่ของนายตำรวจเพื่อนสนิทที่วันนี้สวมใส่เสื้อโปโลสีเข้มก็ขยับเข้ามานั่งตามราวกับกลัวว่าเจ้าของงานวันเกิดจะเหงา"มึงไม่ทำงานทำการหรือไงว่ะ เช้าถึงเย็นถึงจริง ๆ ""เอ้า! นี่มันงานวันเกิดหมา

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 21 ต่างคนต่างอยู่

    เซอร์สไพรส์ลูกรัก! แฮปปี้เบิร์ดเดย์ล่วงหน้านะลูกชาย"ธราดลที่เดินรีบเดินตรงขึ้นเรือนใหญ่ด้วยหวังว่าจะมากินข้าวกลางวันกับใครบางคนพอให้ได้ชุ่มชื่นหัวใจ เห็นผู้เป็นพ่อพร้อมกับน้องชายและน้องสาวต่างแม่ยืนโบกมือทักทายเขาอยู่หน้าบ้านด้วยรอยยิ้มกว้าง“พ่อ?” เขาขมวดคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจ แต่ปากก็ยกยิ้มไม่รู้ตัว“มาไม่โทรบอกผมเลย”ชายสูงวัยไม่ตอบทันที ก่อนที่น้องสาววัยสิบเอ็ดขวบกับน้องชายวัยเจ็ดขวบจะวิ่งมายกมือไหว้คนตรงหน้า หากยังไม่กล้าเข้าใกล้ด้วยกลัวหน้าดุ ๆ นั้นตามสัญชาตญาณ“สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้านะคะ” เสียงใส ๆ ดังลั่น พร้อมกับดอกไม้พลาสติกในมือที่ยื่นมาตรงหน้าเด็กชายอีกคนดูเขิน ๆ ยกมือไหว้เบา ๆ “สวัสดีครับพี่ชาย...”ก่อนที่ธราดลผู้เป็นพี่ชายจะหัวเราะในลำคอเบา ๆ รับไหว้เด็ก ๆ ทั้งสองคน แล้วหันไปมองพ่อที่ตอนนี้ยืนกอดอก มองภาพตรงหน้าอย่างภาคภูมิใจกับความสำเร็จของลูกชายคนโต"แล้วน้ากิ่งไม่มาด้วยเหรอครับ?""รายนั้นเขาเกรงใจ...คงอยากให้พ่อมีเวลาอยู่กับแกเต็มที่ล่ะมั้ง"ผู้เป็นพ่อเอ่ยออกไปตามความจริงที่ภรรยาใหม่บอกกับตนเช่นนั้น ธราดลเองไม่อยากก้าวล่วงการตัดสินใจของผู้ใหญ่ครั้งในอดีตที่พ่อก

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 20 ตอบไม่ตรงคำถาม

    ตลอดทางที่กลับไร่ทั้งสองคนต่างเงียบ...เงียบจนได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของรถกระบะดังก้องอยู่ในอกธราดลเหลือบมองคนข้างกายเป็นระยะ แต่เธอกลับเอาแต่มองออกไปนอกหน้าต่าง เหม่อลอยคล้ายกำลังหลบเลี่ยง...เหมือนไม่อยากเสวนากับเขาแม้เพียงสักวินาทีมือของเธอกำกระเป๋าไว้แน่น ขอบตายังแดงช้ำ แต่ไม่ยอมพูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียวเขาเองก็เงียบ...ไม่ใช่เพราะไม่อยากพูด แต่เพราะกลัวว่าถ้าพูดอะไรออกไปตอนนี้ มันจะยิ่งทำให้คนตัวเล็กอึดอัดมากขึ้นไปอีก...แค่เธอยอมนั่งรถกลับมากับเขาด้วยก็บุญเท่าไหร่แล้วจนกระทั่งรถเลี้ยวเข้าไร่ธราดล ทันทีที่รถจอดสนิท...เหมือนวิมลลักษณ์จะรอจังหวะนี้อยู่นานแล้ว ร่างบางขยับตัวทันทีที่เครื่องยนต์ดับลงก่อนจะวิ่งขึ้นบันไดไม้สัก...พุ่งตรงไปยังห้องของตัวเองแทบจะทันที "พี่มน..."ไม่แม้แต่จะทักทายสาวน้อยวัยสิบสี่ที่รีบโบกมือให้ผู้เป็นพี่สาวด้วยความดีใจเสียงประตูปิดดังสนั่นเสมือนตัดขาดทุกอย่างไว้ด้านหลังร่างสูงยืนนิ่งข้างรถ มือยังวางอยู่บนพวงมาลัย ริมฝีปากเม้มแน่น ดวงตาทอดมองไปยังเรือนไม้สักของตนเองเงียบ ๆ ราวกับอยากทะลุผ่านผนังเข้าไปนั่งข้าง ๆ เธอในความเงียบงันนั้นอยากกอดอยากจูบอยากทำทุกอ

  • สัปปะดลวิมนรัก (ซีรีส์ชุดสัปปชญานน)   ตอนที่ 19 คนตามเมีย

    "มนขอบคุณคุณเกรซนะคะสำหรับชุดที่ซื้อมาฝาก"คนตรงหน้ายกมือไหว้ขอบคุณอีกครั้งหลังจากที่ทั้งสามทานอาหารเสร็จเรียบร้อย ณิชารีย์ก็รบเร้าให้พี่ชายมาเลี้ยงกาแฟตอนเช้าต่อ ไม่วายอานิสงส์นั้นกลับถูกเผื่อแผ่มาถึงวิมลลักษณ์ด้วย...หญิงสาวไม่ค่อยถนัดดื่มกาแฟ หากขอรับเป็นชาเขียวเย็นหวานน้อยสักแก้ว ก่อนจะถือโอกาสขอบคุณคนตรงหน้าอีกครั้ง"เกรซเหรอ?" หญิงสาวร่างระหงในชุดเดรสสีน้ำเงินผ้าฝ้ายหันหน้าไปทางพี่ชายประหนึ่งว่ากำลังงงกับประโยคเมื่อครู่ หากพอเห็นสีหน้าลำบากใจของคนตรงหน้าก็พอจะเดาได้ว่าคงอาศัยเอาชื่อเธอไปแอบอ้าง ร้ายไม่เบาพี่ชายของเธอ"ไม่เป็นไรเลย จริง ๆ เกรซมีชุดที่เตรียมไว้ให้มนเยอะแยะเลยนะ มีน้ำหอมมาฝากจากฝรั่งเศสด้วย เอาไว้วันเกิดพี่ดล...เกรซจะแวะเอาไปให้เราวันนั้นเลยแล้วกัน""เอ่อคือ...มนว่าจะขอตัวก่อนน่ะค่ะ พอดีมนมี..."หากไม่ทันจะพูดได้จบประโยคดีก็ดูเหมือนว่าคนที่ถูกพูดถึงเมื่อครู่จะอายุยืนอย่างที่โบราณว่าเอาไว้ไม่มีผิด ร่างสูงใหญ่กำยำดูกระหืดกระหอบราวกับกำลังตามหาคนหายอย่างไรอย่างนั้น "พี่ดล!...ไปไงมาไงคะเนี่ย ไม่เจอตั้งนาน...หล่อเป๊ะกว่าเดิมอีกนะคะ"เสียงกระเซ้าเย้าแหย่จากน้องสาวเพื่

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status