สัมผัสร้ายนายวิศวะ EP.4 สะดุดตา

ด้านดีเอ็มหลังจากที่ร่างสูงพาปาลินเดินออกมาจากโรงยิมแล้วนั้น และแยกตัวจะกลับไปหาเพื่อนๆ ของตนโดยไม่มีท่าทีจะสนใจปาลินเลยซักนิด ด้านปาลินที่เห็นท่าทีที่เปลี่ยนไปของดีเอ็มถึงกับเอ่ยถามด้วยท่าทีสงสัย

"ดีเอ็มคะ นั้นดีเอ็มจะไปไหนเหรอ"

"พอดีฉันมีนัดกับไอ้เจมส์ และไอ้ดีเทลนะ ส่วนนัดของเราคืนนี้เลื่อนไปก่อนละกัน" ดีเอ็มเอ่ยจบร่างสูงก็เดินดุ่มๆ ออกไปโดยที่ไม่สนใจเธอเลย

"แต่ดีเอ็มคะ ปาลินจองห้องไว้แล้วนะคะ" ปาลินไม่พูดเปล่าเมื่อเห็นว่าดีเอ็มพยายามเลื่อนนัดกับตนคืนนี้ปาลินถึงกับรีบวิ่งเข้าไปเกาะแขนดีเอ็ม อย่างที่เคยทำ

"จองไว้เธอก็ยกเลิกได้ คืนนี้ฉันไม่ว่าง และไม่ต้องมาหาฉันที่นี่อีก" ดีเอ็มเอ่ยกับผู้หญิงของตนเสียงแข็งอย่างไม่เคยเป็น

ด้านปาลินที่ได้ยินร่างสูงตัดพ้อมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยเชิดถึงกับชะงักและซีดเผือกลงทันที ในเมื่อดีเอ็มนั้นเป็นคนที่คาดเดาอะไรได้ยากเธอจึงได้แต่ปล่อยให้ชายหนุ่มนั่นหลุดมือของตนไปด้วยท่าทีที่หงุดหงิด

"ให้ตายเถอะดีเอ็มนะดีเอ็ม ทำไมถึงได้ใจร้ายทำกับฉันเช่นนี้ บ้าที่สุด" ปาลินเอ่ยเสียงเบาออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ จากนั้นเธอก็เดินกลับไปหายี่หวาเพื่อนสนิทของเธอ

อีกด้านของดีเอ็มหลังจากที่ร่างสูงแยกตัวออกมาจากปาลินแล้วนั้น ร่างสูงก็เดินกลับไปยังคณะวิศวะทันที สายตาคมเหลือบมองนาฬิกาข้อมือ นี้เขาหายไปกับปาลินนานเกือบจะครึ่งชั่วโมงแบบนี้เจมส์และดีเทลคงออกไปแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นดีเอ็มก็ขับรถสปอร์ตคันหรูของตนนั้นกลับคอนโดเพื่อจะไปพักทันที

หลายชั่วโมงต่อมา

@คอนโดณดา

ด้านณดาหลังจากวันนี้ที่ฉันเล่นเทนนิสเป็นเพื่อนยัยมินนี่แล้วนั้น พอกลับมาถึงคอนโดฉันก็สลบอย่างที่เห็นนี้แหละ ฉันเป็นคนที่ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย เพราะนานๆ ออกทีฉันก็เหนื่อยเหมือนว่ากำลังจะตาย ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็เป็นเวลาสามทุ่มกว่าๆ ที่ตื่นไม่ใช่อะไรหรอกนะ เพราะท้องฉันเริ่มร้องและเลยเวลาทานมื้อเย็นมาแล้ว ร่างบางที่กำลังจะลุกตัวขึ้นจากที่นอน แต่จู่ๆ กับมีเสียงเคาะห้องที่ดังแว่วเข้ามาในหูของฉัน

!! ก๊อก ก๊อก !! ณดาที่งัวเงียและสะลึมสะลือจากอาการง่วงนั้นถึงกับลุกขึ้นไปเปิดประตูก็พบว่าคนที่มาหาเธอนั้นคือมินนี่

!!หาว!! ใบหน้าสวยถึงกับงัวเงียสุดๆ

"นี้แกมาหาฉันมีเรื่องอะไร" ณดาเอ่ยถามเพื่อนสนิทมาด้วยท่าทีสงสัย

"ณดาแกช่วยฉันหน่อยสิ ยัยจันจิ ไลน์มาเจอไอ้พี่พีทที่คลับ แกช่วยไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย ฉันจะไปดูหน้าไอ้ผู้ชายตอแหล มันโกหกฉันว่านอนป่วยที่คอนโด" มินนี่เอ่ยอย่างคาดโทษแฟนหนุ่มที่กล้าโกหกเธอ

"ฉันนี้นะ แกก็รู้ว่าตั้งแต่กลับมาที่ไทย ฉันไม่กล้าออกไปที่ไหนนอกจากโรงแรมของแกและมหาลัย" ณดาที่ฉันไม่กล้าออกไปไหนก็กลัวคนของคุณพ่อ

"น่านะ ณดาถือว่าฉันขอร้อง แกช่วยฉันหน่อยเถอะ แกคงไม่ซวยเจอคนของพ่อแกที่คลับหรอกน๊า ถือว่าฉันขอนะ ยัยณดาคนสวย"

"แต่..."

"ไม่มีแต่ถือว่าเพื่อนขอร้อง ฉันช่วยแก แกช่วยฉันโอเค น๊าๆ ณดาช่วยฉันเถอะน๊า พลีส" มินนี่ไม่พูดเปล่าหญิงสาวยังเดินไปยังตู้เสื้อผ้าของณดาและหยิบชุดสวยๆ มาให้กับเพื่อนสนิทอย่างเอาใจ ในเมื่อยัยมินนี่มัดมือชกฉันแบบนี้แล้ว ฉันจะทำอะไรได้

"ฉันยอมไปเป็นเพื่อนแกก็ได้แต่คืนนี้แกต้องเลี้ยงฉัน"

"โอเค เลย แม้กลับมาครั้งนี้ เหมือนว่าแกจะขี้งกมากเลยนะณดา" มินนี่ได้แต่เอ่ยและยิ้มให้กับณดาเบาๆ

"ก็แหง่ละ แกก็รู้นิว่าฉันไม่ได้ขอตังคุณพ่อแล้วนิ"

"เออ ใช่โทษทีวะ ฉันลืมคิดไปหนะ" มินนี่ได้แต่ยิ้มแห้งๆ ให้กับณดา

ด้านณดาจริงๆ ฉันก็ไม่อยากจะไปหรอกนะ แต่คนอย่างยัยมินนี่ฉันไม่เคยปฏิเสธนางได้เลยสักครั้งเดียว ถึงปฏิเสธยังไงยัยมินนี่ก็ลากฉันไปด้วยอยู่ดี

@The X Bar คลับ

ไม่นานณดาและมินนี่ก็ปรากฏตัวที่คลับหรูแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง ร่างบางในชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงที่ตัดกับสีผิวขาวเนียนละเอียด ใบหน้าเรียวสวยหวานแต่งแต้มเครื่องสำอางเพียงเล็กน้อย ผมยาวสลวยถูกม้วนและปล่อยยาวลงกลางหลัง โชว์แผ่นหลังเนียนขาวเล็กน้อย แต่นั้นก็เพิ่มความเซ็กซี่ให้กับเธอได้ไม่เบา

หลังจากที่ฉันและยัยมินนี่นั่งลงที่โต๊ะได้ไม่นาน ก็มีเด็กในร้านนำอาหารมาเสิร์ฟพวกฉัน เอาจริงฉันไม่ได้เที่ยวและออกมานั่งดื่มอะไรแบบนี้นานมากแล้ว โดยที่ว่าคลับที่นี่มีทั้งแบบอินดอร์และเอ้าท์ดอร์ผู้คนในร้านก็จะเดินผ่านไปมา สายตามองไปทั่วบริเวณของร้าน จู่ๆ ก็มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่หันมายกยิ้มให้กับฉัน พอเจอคนที่หันมายิ้มแบบนี้แล้วฉันก็รู้สึกแปลกๆ ไม่ชินยังไงไม่รู้

"แกยัยมินแกไม่รู้สึกแปลกๆ อะไรบ้างเหรอ" ณดาเอ่ยถามเพื่อนเพราะตอนนี้ฉันรู้สึกว่ามีสายตาหลากหลายคู่ที่มองมาที่ฉัน และยัยมินนี่

"แปลกยังไง ผู้มองงั้นเหรอ แต่งตัวสวยขนาดนี้ไม่มองนะสิแปลก ยิ่งมองเยอะ แสดงว่าความสวยของแกตกคนพวกนี้ได้เต็มๆ ขนาดฉันเป็นเพื่อนแกฉันยังว่าวันนี้แกสวยมากๆ จนผู้โต๊ะกลุ่มนั้นมองแกจนตาเยิ้มเชียว" ด้านมินนี่ที่เอ่ยเช่นนั้น ยอมรับว่าคืนนี้ณดานั้นสวยมากๆ เพราะนานแค่ไหนแล้วที่ณดานั้นไม่ได้แต่งตัวสวยๆ แบบนี้ บอกเลยขนาดเธอเป็นผู้หญิงด้วยกันยังต้องเหลียวหลังมอง

"หึ...! แกก็ชมฉันเกินไป" ณดาหันมายกยิ้มให้กับมินนี่ที่ชมเธอจนเกินไป

"บอกเลยคืนนี้ ความสวยของแกตกผู้ได้หลายคนเลยแหละ แกดูผู้กลุ่มนั้นสิ พวกเขามองแกไม่หยุดเลย แต่จะว่าไปถ้าแกกลัวคุณลุงให้แกหมั้นหมาย ฉันว่าแกไม่ลองคบกับใครซักคน เผื่อแกมีแฟน แล้วคุณลุงล้มเลิกความคิด" เจ้าแม่แผนการอย่างยัยมินนี่เอ่ยกับฉันมา

"เป็นความคิดที่ดีมาก แต่แกเองก็รู้ว่าฉันไม่สนใจใคร ก่อนที่คืนนี้แกจะหาผัวให้ฉัน แกหาพี่พีทให้เจอก่อนเถอะยะ"

ขณะที่ณดาเอ่ยไปเช่นนั้น จู่ๆ สายตาของมินนี่ก็สะดุดเข้ากับร่างสูงของแฟนหนุ่มที่นั่งอยู่อีกฟากโต๊ะ

"ไอ้พี่พีท" มินนี่เอ่ยเสียงแข็งขึ้นมา

"ณดาแกรอฉันที่โต๊ะนะ ห้ามไปไหนเด็ดขาด ฉันขอไปลากคอไอ้คนตอแหลก่อน" พูดจบมินนี่ก็กระดกแก้วไวน์ลงคอ และเดินออกจากโต๊ะของเธอไป

เมื่อ 10 นาทีที่แล้ว

อีกด้านของดีเอ็มร่างสูงในชุดกางเกงยีนส์สีเข้มและเสื้อยืดคอกลมที่นั่งดื่มกับเจมส์และดีเทลอยู่อีกโซนหนึ่งของ ร้าน The x Bar Club นั้น ขณะที่ฝ่ามือหนาหยิบแก้วบรั่นดีขึ้นมากระดกอยู่นั่น สายตาของผมกับสะดุดเข้ากับร่างบางสาวสวยในชุดเดรสสีแดงที่เดินเข้ามากับเพื่อนของเธอ จู่ๆ ใบหน้าสวยหวานของยัยพลอยณดานั่น ก็ลอยเข้ามาในห่วงความคิดของผม

"ให้ตายเถอะ ทำไมจู่ๆ ผมต้องนึกถึงใบหน้าสวยๆ ของยัยนี้ด้วย แค่เห็นว่าสวย แต่ก็ไม่ได้มีอะไรให้คิดถึงหน้าของเธอหรอกนะ ร่างสูงที่รู้สึกเมากรึบๆ ถึงกับพยายามสลัดภาพของเธอนั้นออกจากหัวของตน แต่ใบหน้าสวยๆ ของเธอคนนั้นกับคล้ายคลึงกับยัยนั่นมากๆ เหมือนว่าคนๆ เดียวกัน

"เชี่ยหรือว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนั่น จะเป็นเธอจริง" เสียงของดีเอ็มที่เอ่ยออกมา ทำเอาทั้งสองหนุ่มอย่างเจมส์ และดีเทลถึงกับมองตาม

"หึ...ใครวะ มึงรู้จักเหรอ แม่งสวยชิบหาย" จู่ๆ เสียงของไอ้ดีเทลก็เอ่ยขึ้นมา ผมพยายามตั้งสติและมองยัยนั่นในระยะไกลอีกครั้ง เพราะโต๊ะของผมและเธอห่างกันประมาณห้าโต๊ะ ในจังหวะที่ยัยนั่นหันมา

"ชัดเลยครับ" ฝ่ามือหนาของดีเอ็มหยิบแก้วบรั่นดีในมือขึ้นมากระดกลงคอ หึ...! นั่งคนเดียวแบบนี้ สงสัยต้องไปทักทายเธอหน่อย