"เอาแต่เปิดเทอมวันแรกเลยมึง" ธีรดนย์ยื่นแก้วที่ชงเหล้าให้ธนาเรียบร้อย ฝ่ายนั้นก็กระดกรวดเดียวจนหมด
"เบา จะรีบไปไหน" เปิดเทอมวันแรกชวนพวกเขามาดื่มเลยมีเรื่องกลุ้มใจอะไร
"เหนื่อย อากูแม่งยัดคาบสอนจนเต็ม หมดแล้วมั้งอาจารย์ในวิทยาลัย!"
"มึงจะได้ไม่ฟุ้งซ่านไง" ปลัดหนุ่มว่าขำๆ รับรู้ว่าอาของธนาจะดัดนิสัยเรื่องอะไร ธนาจะได้ไม่มีเวลาไปล่อใครในรั้ววิทยาลัยไง
"มึงพูดเหมือนอาภาคย์เด๊ะ หรือความจริงมึงซี้กับอากูด้วย"
"เปล่า แล้วความยุ่งของมึงทำให้มีเวลาไปล่อสาวๆ หรือไง"
"ไม่มีสิ แต่กูว่าจะเลิกทำแล้ว อยากเป็นคนที่ดีขึ้น"
"จริง?"
"อืม แต่เมื่อเช้าเพิ่งไปล่อมา"
"ไอ้ห่า" ธีรดนย์ส่ายหัวก่อนจะขำออกมา ธนาเหรอจะหยุดได้
"เพราะอะไรรู้ไหมกูถึงเลิกไม่ได้"
"เพราะ?"
"มึงจำคนเมื่อคืนนี้ได้ไหม ที่เราไปดูหมอลำงานแต่งไอ้เข้มกับเมียมัน คนที่แอบมองเป้ากู"
"สาวสวยสองคนนั้นน่ะเหรอ" เขาจำได้ แต่มันลืมรูดซิปเอง จะไปกล่าวหาเขาได้ไง
"ใช่ หนึ่งในนั้นกูได้ไปส่งเขาที่บ้าน"
"คนไหน คนขาวๆ น่ะเหรอ" ที่เอามือปิดปากตัวเองกลั้นยิ้ม
"ใช่ พี่เขาวานกูไปส่งน้องสาวเขา"
"พี่เขาก็กล้าปล่อยน้องสาวตัวเองไปกับมึงเนอะ เขาคิดอะไรกับมึงเปล่าเนี่ย"
"มึงคิดว่าไงล่ะ"
"กูก็ต้องบอกว่าเขาคงอยากให้น้องสาวเขาได้กับมึง"
"อืม กูรู้ กูก็เลยไม่ลังเลที่จะไปส่งเขา เพราะเขาสวยถูกใจกูด้วย กูอ้อนจนเกือบได้กินเขาแล้ว แต่เขาบอกไม่พร้อม"
"สรุปว่ายังไม่ได้กิน?"
"ยัง"
"สานต่อมั้ย?"
"แน่นอน กูว่ากูต้องหาโอกาสไปเจอเขาอีกแน่ๆ แต่พอเช้ามาแม่ง เขาดันคือนักศึกษาที่กูสอน"
"โห วาสนาของมึงเนอะ" ภาคินที่ฟังมาตลอดส่ายหัว ไอ้นี่มันก็วนเวียนอยู่แต่กับเด็กเนี่ยแหละ
"กูก็ว่าจะเลิกนิสัยแบบนั้นแล้ว แต่ดันมาเจออีกให้ทำไง"
"ทำใจแล้วเอาคนอื่นไง"
"กูค้างกับเขา ไม่ได้ค้างกับคนอื่น ใครที่มาทำให้กูจูนติดก็ต้องเป็นฝ่ายปิดจบให้กูป่าววะ"
"ถ้าได้ปิดจบแล้วจะไม่กลับไปสานต่อว่างั้นเถอะ"
ธนาเงียบไม่ตอบ ยกเหล้าขึ้นกระดกแทน ความจริงก็อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้แม่ ในเมื่อเธอตรงสเปกเขาทุกอย่าง ไม่อยากกินแค่ครั้งสองครั้งแล้วก็จากไป
"จะเอาให้ได้ว่างั้น?" ภาคินถามใหม่
"แน่นอน" อย่างที่เขาบอกว่าเขาไม่ผิดเพราะไม่รู้มาก่อนไง
เธอยอมรับว่ารักเขา แล้วเขาต้องกังวลอะไร ในเมื่อเขาก็พึงพอใจในตัวคำแพง
ยิ่งไอ้ที่เห็นเมื่อเช้าแดงแจ๋จนอยากยัดลูกชายเข้าใส่ แต่ตัดใจไม่ทำ นี่ก็คิดว่าทนสุดๆ แล้วนะ
เหี้ยมั้ย ก็เหี้ยอยู่ ไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นคนดี แต่อยากทำให้ดีขึ้น ก็คิดอยู่ว่าจะดีได้ไปในทิศทางไหน
คำแพงเรียนทั้งปีทั้งชาติเสียเมื่อไหร่ อีกเทอมเดียวก็จบแล้วป่ะ
@เช้าวันต่อมา
"เอื้อยคำหล้า คำแพงไปเรียนไป่" (พี่คำหล้า คำแพงไปเรียนยัง)
หนุ่มหล่อสาขายานยนต์มีเรียนเช้าคาบเดียวกันกับคำแพงเมื่อไหร่จะแวะมาหาตลอด เพื่อจะชวนอีกคนนั่งรถบิ๊กไบค์ไปเรียนด้วยกัน
"ยัง เดี๋ยวเอื้อยบอกให้" (ยัง เดี๋ยวพี่บอกให้)
เอ่ยแล้วเดินเข้าไปเรียกคำแพงในบ้าน น้องสาวก็เดินถือรองเท้าออกมาพอดี
"คำแพง โจ้มันมาซวนนั่งรถไปกับมันน่ะ" (คำแพง โจ้มันมาชวนนั่งรถไปกับมันน่ะ)
เธอรู้ว่าโจ้ชอบน้องสาวตัวเอง จีบมาตลอด แต่คำแพงไม่ตกลงปลงใจสักที สงสัยคำแพงคงไม่ได้รักโจ้แบบนั้น
ส่วนเธอน่ะไม่ติดหรอกนะหากว่าน้องสาวจะชอบใคร หล่อหรือไม่หล่อก็ได้ ฐานะทางบ้านไม่ว่ารวยหรือจน
เพราะครอบครัวพวกเราก็ไม่ได้เริศหรูขนาดที่ต้องเลือกคนมีโปรไฟล์โดดเด่นเท่านั้นมาเป็นคู่ชีวิต ขอแค่รักกันและมีความจริงใจให้กันก็พอ พากันสร้างเนื้อสร้างตัวได้ก็โอเคแล้ว
แต่ทางบ้านโจ้ก็ถือว่ามีฐานะมากนะหากเทียบกับคนในหมู่บ้าน เพราะบ้านของอีกฝ่ายมีอู่ซ่อมรถยนต์ขนาดใหญ่
คำแพงเดินออกจากบ้านไปยิ้มให้โจ้ เราสองคนมีตารางเรียนตรงกันอาทิตย์ละสองวัน นอกนั้นเธอเข้าเรียนเช้ากว่าหรือสายกว่า
หันมารับเงินกับพี่สาว แล้วเดินไปซ้อนท้ายรถบิ๊กไบค์สีดำคันโตอย่างทุลักทุเลเพราะกระโปรงมันตึง รับหมวกกันน็อกที่โจ้เตรียมมาให้ทุกครั้งใส่หัว กอดเอวอีกฝ่าย แล้วรถก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป
คำหล้ากำลังจะเดินไปปิดบ้านเพื่อออกไปทำงานเหมือนกัน ทว่ามีรถเก๋งยี่ห้อยุโรปสีดำคันหนึ่งมาจอดที่หน้าบ้าน มองดูคุ้นๆ กระทั่งเจ้าตัวเดินลงมาจากรถ
"สวัสดีครับ" ธนามาในลุคไปสอนนักศึกษา เสื้อเชิ้ตสีฟ้าอมเทาอ่อนๆ กับกางเกงสแล็คสีเทาเข้ม ด้านล่างสวมเป็นรองเท้าหนังสีดำถูกขัดจนขึ้นเงา
ยกมือไหว้คนที่ให้เขามาส่งน้องสาวถึงที่บ้าน อายุมากหรือน้อยกว่าเขาไม่รู้ แต่อนาคตเขาก็คือน้องเขยต้องเคารพพี่เมียอยู่ดี
"คุณมาทำอะไรคะ" คนอะไรข๊าวขาว หล๊อหล่อ แต่งตัวก็ดี เซตผมแบบนี้นึกว่าดาราเกาหลี ขนาดอยู่ข้างเวทีหมอลำตอนกลางคืนยังพาออร่ากระจาย อยากถามว่าเคยตากแดดบ้างไหม
"ผมมาหาคำแพงครับ ผมจะมารับคำแพงไปเรียน"
"อะ..อ๋อ คำแพงไปกับโจ้แล้วค่ะ" ชี้มือไปทางถนนเข้าไปในตัวอำเภอ
"ไปไหนครับ"
"ไปเรียนค่ะ โจ้มารับไปเมื่อกี้ ปกติหากมีเรียนเวลาเดียวกันโจ้ก็จะมารับค่ะ"
".." ธนาได้ยินก็นิ่ง ที่บอกไปเมื่อคืนไม่ฟังเลย สงสัยอยากโดนดี!
"งั้นผมไปแล้วนะครับ" ยกมือไหว้อีกครั้งก่อนจะเดินกลับไปขึ้นรถแล้วขับออกไป
คำหล้ายืนประมวลเหตุการณ์ แหม..คำแพงมีอะไรปิดบังเธออยู่หรือเปล่าเนี่ย ที่บอกไม่มีอะไรเชื่อได้แค่ไหนกัน
"ไม่เอาค่ะ ถ้าอีพริกต้องตาย ก็ขอตายในหน้าที่ หน้าที่บนเตียง อิ๊อิ๊"ทศวรรษอมยิ้มก่อนจะส่ายหัวออกมา"พรุ่งนี้ไปจดทะเบียนสมรสกันนะ อาอยากให้พริกเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย"พริกหวานตกใจ ก่อนจะฉีกยิ้มออกมา"ไปค่ะ"ตอบแทนความดีของเขาด้วยการจูบลงบนริมฝีปากหยัก ทศวรรษตอบสนองอย่างไว ทั้งคู่ดูดดื่มอย่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งห้องจึงมีแต่เสียงครวญครางทศวรรษเครื่องติดเรียบร้อย จัดการเปลื้องผ้าของพริกหวานและทั้งตัวเองจนเปลือยดันตัวอีกคนขึ้นแล้วรั้งให้นั่งลงมา ก่อนที่ลูกชายของเขามันจะจมหายเข้าไปในร่องอุ่นของพริกหวานทั้งหมด"อ๊ะ..อ๊าาาา"พริกหวานทำหน้าฟิน โยกขึ้นโยกลงช้าๆ เสียวไปหมดจนไม่สามารถขยับได้เร็วทศวรรษประคองมือสองข้างที่เอวคอดกิ่ว ขณะพริกหวานเคลื่อนไหวเขาก็ดูดนมสาวไปด้วยเต่งตึงเนียนนุ่ม อีกทั้งยังหอมหวาน ก่อนจะย้ายไปดูดอีกข้าง ลิ้นร้อนละเลงเลียจนกายสาวสั่นสะท้าน พริกหวานขย่มขึ้นลงเร็วๆ จนหมดแรงทศวรรษสอดแขนเข้าใต้ขาของพริกหวานแล้วอุ้มอีกคนขึ้นวางบนโต๊ะทำงาน ในขณะที่พริกหวานรีบเอามือโอบรอบคอเขาดันตัวหญิงสาวนอนราบ สองมือค้ำลงไปกับโต๊ะ ส่งผลให้สะโพกของพริกหวานลอยขึ้นอยู่ในระดับเดียวกันกับลูกช
หอมแก้มสามีทั้งสองข้างแล้ววิ่งกลับขึ้นบ้านไปเอาผ้าขนหนูลงมาอาบน้ำ แต่งตัวเสร็จเดินลงมาข้างล่างอาหารก็พร้อมเสิร์ฟวันนี้อาทศทำนึ่งปลาทับทิมกับตำแจ่วพริกย่างหอมๆ ตั้งแต่ได้มาอยู่กับอาทศเธอเจริญอาหารทุกวันสามีใครน้า..ทำกับข้าวเก่งจังอ๋อ สามีอีพริกหวานนี่เองถามเองตอบเอง อิ๊อิ๊ถ้าผัวเธอทำกับข้าวไม่เป็นเธอคงต้องได้ซื้อกินทุกคาบเพราะตัวเองไม่ชอบเอามากๆให้เธอทำอย่างอื่นทำได้ แต่ยกเว้นทำกับข้าว เธอไม่มีศิลปะในข้อนี้จริงๆหลังกินข้าวอิ่มเธอก็เข้าห้องทำบัญชีหอพักให้อาทศ เธออาสาทำเองเพราะไม่อยากอยู่ว่างๆ ใช้เวลาในแต่ละวันค่อยๆ ทำไปส่วนสามีเธอไปอาบน้ำ ไม่นานก็เห็นเขาเข้ามาหา เธอลุกจากเก้าอี้ให้อีกฝ่ายเดินมานั่ง"อาทศตรวจให้พริกหน่อยค่ะ"เธอทำส่วนของหอพักในตัวอำเภอเสร็จแล้ว เดี๋ยวทำในส่วนที่อยู่ในตัวจังหวัดต่อทศวรรษเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ ก่อนจะรั้งเอวบางให้พริกหวานนั่งลงบนตัก แขนซ้ายโอบรัดที่ช่วงเอว วางคางเกยลงบนไหล่ขวา ได้กลิ่นหอมๆ ของพริกหวานอดโน้มเข้าไปหอมแก้มนุ่มไม่ได้ตาดูจอโน๊ตบุ๊ค มือขวาเลื่อนดูข้อมูลที่ถูกกรอกลงในแบบฟอร์มที่เขาทำขึ้นมาเขาจะทำแบบนี้เป็นประจำทุกเดือนเพื่อเก็บเป็นข้อมู
@เช้าวันต่อมา'ไอ้พริก''ไอ้พริกเอ้ย!'คนที่กำลังนอนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย ลุกออกจากที่นอนแล้วเดินไปดูตรงระเบียงบ้านที่มองเห็นได้ว่ามีเดินใครเข้าออก ก็เห็นใบหน้าของพ่อตัวเองถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง เดินลงไปด้านล่างไปยืนตรงหน้าพ่อ"อะไรพ่อ" พริกหวานหน้าบึ้ง นี่เธอแต่งงานแล้วนะยังมาตามเรียก 'ไอ้พริกๆ' อีก"นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วฮะ ทำไมถึงตื่นสายขนาดนี้"ดูสภาพไม่บอกก็รู้ว่านอนเพิ่งตื่น และที่ตื่นก็เพราะพ่อมันมาปลุกเนี่ยจะบอกว่ารู้จักนิสัยลูกสาวดี กลัวไปเป็นภาระผู้ใหญ่ทศเปล่าๆ"แล้วจะทำไมพ่อ พริกตื่นสายแล้วมันทำไม"พริกหวานเอามือค้ำเอวจนคนเป็นพ่อตกใจกับการกระทำของลูกสาว"นี่เอ็งค้ำเอวใส่พ่อเลยเหรอไอ้พริก!""อย่ามาเรียกไอ้พริกนะพ่อ พริกไม่ใช่ลูกสาวคนเดิมของพ่ออีกต่อไปแล้วนะ""ฮะ เอ็งไม่ใช่ลูกสาวพ่อ แล้วมันลูกหมาตัวไหนวะ!"ช่างพูดให้มีน้ำโหดีแท้ กูทำกับแม่มึงตั้งนานสองนานกว่าจะได้ออกมาเป็นคนเนี่ย พอได้ผัวพูดมาได้ว่าไม่ใช่ลูกกู!หึย!"ไม่ใช่แบบนั้นพ่อ"พริกหวานถอนหายใจออกมาอย่างเซ็ง ที่พ่อดูเข้าใจยาก"พริกยังเป็นลูกพ่อ แต่พริกไม่ใช่ไอ้พริกคนเดิม""ทำไม ไอ้อีผีตัวไหนมันเข้าสิงลูกกู
ส่วนคนที่โดนร่องสวาทของพริกหวานโอบรอบ ทศวรรษซี๊ดปากหลุดคราง จับสองขาเรียวขึ้นพาดไหล่ของตัวเองทั้งสองข้างแล้วโน้มตัวลงไปหาคนด้านล่าง สองมือวางค้ำลงไปกับที่นอนส่งผลให้พริกหวานรู้สึกจุกมากไม่นานก็รู้สึกได้ว่าร่างกายกำลังต้องการอะไรบางอย่าง กายสาวเริ่มสั่นเกร็ง ตากลมมองหน้าสามีอย่างคนขอความช่วยเหลือ ทั้งออดทั้งอ้อนให้เขาช่วยเธอที และห้ามหยุดในเวลานี้โดยเด็ดขาด!"อะ..อื้อสามีขาาาา พริกเสียวไม่ไหวแล้วฮื่ออออ เสียวไม่ไหวแล้ว กระแทกแรงๆ เอาพริกแรงๆ ที!"ทศวรรษที่ได้ยินแบบนั้น วางสองขาเรียวลงไปกับแขนแล้วโน้มใบหน้าลงไปดูดปากเล็ก ส่งผลให้สะโพกพริกหวานลอยเหนือขึ้นจากที่นอน ยิ่งเป็นการรับแรงกระแทกได้ดีปึก! ปึก! ปึก!ทศวรรษขยับเอวสอบถี่ๆ จนเนื้อสาวสะบัด ไม่นานพริกหวานก็กรีดร้องเข้ามาในโพรงปากพร้อมกับร่างกายแดดิ้น เขานิ่วหน้าเมื่อเธอรัดรึงจนเขาปวดหนึบไปหมดผละจูบออกแล้วจับคนตัวเล็กขึ้นมาคลานเข่าด้วยความเร็ว ล็อกสะโพกเพรียวให้แน่นแล้วตอกอัดเข้าไป ทำคนที่เสร็จแล้วจุกท้องจนหายใจไม่ออก ปากหวานครวญครางไปกับความรู้สึกเสียวซ่านและจุกปะปนกันพริกหวานหลับตาปี๋กับแรงกระแทกกระทั้น ห่อหน้าท้องก็หลายรอบ ทว่าก็
@บ้านผู้ใหญ่บ้านหมู่สิบสอง@20.00น.ร่างบอบบางถูกวางลงบนที่นอน หลังจากคนทั้งคู่อาบน้ำด้วยกันเสร็จทศวรรษตามลงไปคร่อม จูบลงบนหน้าผากเกลี้ยงเกลาคนตัวเล็ก พริกหวานส่งยิ้มให้สามี"ที่พริกเคยถามอาว่าอยากมีลูกกี่คนจะตั้งท้องให้ พริกพูดเล่นหรือพูดจริง"คิดทบทวนมาตลอด เขาเองก็อยากมีลูกไม่ใช่ไม่อยากมี แต่หลายๆ สิ่งหลายๆ อย่างทำให้เขาไม่มั่นใจกระทั่งคำพูดของพ่อถึงเขาจะมีชีวิตไม่ยืนยาวเหมือนปู่ แต่หากเขาตายไปแล้วทรัพย์สมบัติเขามีมากพอที่จะทิ้งไว้ให้คนข้างหลังได้ใช้ต่ออย่างสุขสบาย พริกหวานเองก็สามารถบริหารอสังหาที่เขามีต่อได้เขาจึงหมดห่วงสองแขนเรียวยกขึ้นคล้องคอ รั้งใบหน้าหล่อเหลาลงมาใกล้ชิดกันแล้วโน้มขึ้นไปจุ๊บริมฝีปากหยัก"พูดจริงสิคะ อยากมีเร็วๆ ด้วยค่ะเพราะจะได้โตทันพริก พริกไม่อยากแก่ก่อนที่ลูกจะโตค่ะ""งั้นมีให้อาสักคนนะ""สองดีกว่าไหมคะลูกเราจะได้ไม่เหงา""พริกไหวหรือเปล่าหากต้องเจ็บตัวบ่อยๆ""อาทศก็เสกฝาแฝดเข้ามาในท้องพริกสิคะ พริกจะได้ตั้งท้องทีเดียว""..ลูกชายหรือลูกสาวดี" ทศวรรษอมยิ้มก่อนจะเอ่ยออกมา ไม่มั่นใจว่าจะทำได้หรือเปล่า"ลูกสาวค่ะ ชื่อน้องมะนาวกับน้องโซดา""ชะ..ชื่ออื่นดีไหม
"ทำไม น้ำฟ้านั่นทำไม มึงได้กินแล้วนี่"จำได้แล้ว สิบแสนเคยเล่าให้ฟังว่าน้ำฟ้าเป็นครู เป็นแฟนไอ้ยอด และเป้าหมายของสิบแสนคือแย่งคนที่ไอ้ยอดคั่วทุกคน"ไอ้ยอดมันบอกว่าน้ำฟ้าท้องกับกู""ฮะ!"/"ฮะ!" ทั้งสิงห์และเข้มอุทานออกมาพร้อมกันอย่างไม่เชื่อหู"ท้องจริงเหรอ แต่เรื่องมันเกิดนานแล้วนี่ หรือมึงกลับไปกินเขาซ้ำ" เข้มถามด้วยความสงสัยเขาแต่งงานกับช้องนางนานแล้วนะ จะให้ไปท้องตอนไหนได้ล่ะ ถ้าท้องนานแล้วแสดงว่าลูกไอ้แสนคงโตไม่ต่างจากไอ้ขุน เพราะปกติแล้วไอ้แสนมันไม่ปล่อยให้รอดมานานขนาดนี้ถึงค่อยมากิน"กูไม่ได้กลับไปกินซ้ำ" เขาไม่เคยกินใครซ้ำ"แสดงว่า..""ถ้าไอ้ยอดมันบอกว่าผู้หญิงคนนั้นท้องกับกู ตอนนี้เด็กน่าจะขวบนึง""ขวบนึง!""อืม""นี่มึงทำแฟนเก่าไอ้ยอดท้องเหรอวะ" เวรกรรม! เกลียดไอ้ยอด แต่ดันไปทำแฟนเก่ามันท้อง"น้ำฟ้าเป็นน้องของไอ้ยอด ไม่ใช่แฟนมัน""ฮะ!" เข้มตกใจอีกครั้ง แล้วไหนสิบแสนบอกวันนั้นว่าน้ำฟ้าคือแฟนของไอ้ยอดไง"มันเป็นลูกคนเดียวไม่ใช่เหรอ" แล้วน้ำฟ้าจะมาเป็นน้องของไอ้ยอดได้ไง"ลูกติดเมียใหม่พ่อมัน""อ๋อ แล้วมึงไม่รู้เลยเหรอ""วันๆ กูจะได้สนใจใครไหม"วันนึงเขามีอะไรให้ทำเยอะแยะ แค่รู้ว