คืนนี้ดอกแก้วเตรียมตัวเตรียมใจมาเสียตัวให้พ่อหมอดำอยู่แล้ว หล่อนอาบน้ำอาบท่าขัดสีฉวีวรรณร่างกายทุกซอกมุมจนเกลี้ยงเกลาขาวสะอาด ประพรมน้ำอบน้ำหอมมาอย่างดี แต่พอเผชิญหน้ากับชายหนุ่มตรง ๆ หล่อนกลับรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ
เขาอาบน้ำประแป้งมานั่งรออยู่ที่แคร่ใต้ถุนเรือน พอเห็นหล่อนก็พุ่งเข้ามาหาทันที ร่างสูงใหญ่บึกบึนมีเพียงผ้าขาวม้าเดียวห่อหุ้มท่อนล่าง
“ทำไมช้านักล่ะ”
พ่อหมอดำแย่งถาดใส่กาจากมือหญิงสาวไปถือเอง พลางกวาดมองเรือนร่างขาวผ่องอย่างมีความหมาย
ยามนี้ดอกแก้วนุ่งแค่ผ้าแถบกับผ้าถุง หล่อนไม่ได้สวมเสื้อผ่าอกหรือใส่สไบเช่นเมื่อตอนกลางวัน เขาจึงมองเห็นลาดไหล่และเนินอกอวบใหญ่อย่างสะดวกสายตา
“ฉันรอให้คนอื่นเข้านอน แล้วก็ไปต้มน้ำชามาให้พี่ดำจ้ะ”
ดอกแก้วก้มหน้าตอบเสียงเบา กิริยาขวยอายไร้จริตมารยาทำให้ชายหนุ่มบังเกิดอารมณ์ฮึกเหิมคึกคัก อยากจะทำเรื่องตื่นเต้นกับหล่อนไว ๆ
“เรารีบขึ้นเรือนกันเถอะ”
เขาเอ่ยชวนเอาดื้อ ๆ และหล่อนก็ไม่ได้อิดออด ถ้าขืนกระบิดกระบวนอยู่ตรงนั้นนานอาจจะมีคนผ่านมาเห็น
พอก้าวข้ามกรอบธรณี ได้ยินเสียงปิดประตูตามหลังดอกแก้วก็มีอาการหัวใจสั่นระรัว
พ่อหมอดำอุ้มร่างบอบบางอ้อนแอ้นไปนอนที่เตียงโดยไม่รีรอให้เสียเวลา ห้องนอนของชายหนุ่มอยู่ทางด้านฝั่งทิศเหนือของเรือนใหญ่ ซึ่งปลูกห่างจากเรือนทุกหลังจึงเป็นมุมที่สงบเงียบที่สุด และติดกับคลองขุดโดยที่ดินฟากตรงข้ามเป็นสวนผลไม้
“พี่ดำไม่ดื่มน้ำชาสักหน่อยหรือจ๊ะ”
ดอกแก้วหาเรื่องชวนคุย เพราะตั้งแต่เห็นหน้ากันเขาก็ทำท่าจะจับหล่อนแก้ผ้าอย่างเดียว ต่อให้เตรียมใจมาล่วงหน้าหล่อนก็ยังรู้สึกเขินอายอยู่ดี
“พี่อยากดื่มน้ำในกายแม่ดอกแก้วมากกว่า” ชายหนุ่มพูดอย่างไม่กระดากปาก สายตาที่มองร่างบางเหมือนอยากจับหล่อนกลืนกินทั้งตัว
“พี่ดำจุดตะเกียงนอนแบบนี้ทุกคืนหรือจ๊ะ” ยังมีเรื่องให้หล่อนซักไซ้สงสัย เพราะภายในห้องจุดตะเกียงน้ำมันตั้งไว้ทั้งสี่มุมทำให้สว่างจ้าราวกับตอนกลางวัน
“ปกติไม่จุดเลยสักดวง พี่เป็นคนขี้ร้อน”
คราวนี้หล่อนถึงกับนิ่งอึ้ง รู้ทันทีว่าเขาตั้งใจจะส่องดูอะไร
“คนลามก” หญิงสาวทำปากขมุบขมิบ ถึงแม้ไม่มีซุ่มเสียงเปล่งออกมา ทว่าชายหนุ่มก็คาดเดาความหมายนั้นได้ แต่แทนที่จะรู้สึกสลด เขากลับยิ้มกรุ้มกริ่มชอบใจ
“พี่อยากให้ภาพจำครั้งแรกของเราชัดเจน”
ทั้งสองจ้องมองตากันนิ่งนาน แสงสว่างอบอุ่นและกลิ่นเครื่องหอมอบอวลกระตุ้นอารมณ์วาบหวามรัญจวน ใบหน้าคมกร้ามก้มลงไปหาใบหน้าขาวสวย ริมฝีปากหยักประกบจูบกลีบปากเต็มอิ่ม ฝ่ามือหนาทำหน้าที่ปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกายสาว
รสจูบและสัมผัสชวนเคลิบเคลิ้มนั้นปลุกเร้าความรู้สึกซ่านสยิว
ดอกแก้วเผยอปากครางหวิวหวาน แล้วปลายลิ้นร้อนก็สอดแทรกเข้ามาในโอษฐ์อุ่น ร่างบางนอนระทดระทวยไร้เรี่ยวแรง ชายหนุ่มไม่ได้เพียงแค่กอดจูบประเล้าประโลม แต่เขาดูดกลืนเอาหัวใจและจิตวิญญาณของหล่อนไปด้วย
“อื้อ... พี่ดำจ๋า... อ๊า...” ร้องครางออกมาด้วยความเสี้ยนเสียวทรมาน มือน้อยเหนี่ยวรั้งฉุดดึงร่างหนาเข้ามาแนบชิด แอ่นสองเต้าอวบใหญ่ให้เขาจูบไซ้บีบขยำคลึงเคล้น ตอหนวดสากระคายทิ่มตำผิวพรรณอ่อนบาง เนื้อหนังเปล่าเปลือยที่เสียดสีระหว่างกันร้อนฉ่า
กายสาวสั่นสะท้านเมื่อโดนชายหนุ่มลูบล้วงแหย่แยง เขาจับท่อนขาเรียวงามแยกออก แล้วก้มหน้าลงไปใกล้กับเนินหนั่นโหนกนูน ใช้นิ้วคลี่กลีบอวบอูมแบะอ้า ลมหายใจอุ่นระอุที่เป่ารดลงบนผิวขาวละเอียดอ่อนสร้างความรู้สึกร้อนวูบวาบ
“แม่ดอกแก้วของพี่ช่างแดงฉ่ำน่ากินจริง ๆ”
พ่อหมอดำบ่นพึมพำกับตัวเอง ปลายลิ้นร้อนปาดไล้ละเลงเลียรูร่องสาวสดระรัวเร็ว เสียงกระดกลิ้นแลบเลียแผล็บ ๆ และเสียงหวีดร้องด้วยความซ่านเสียวดังระงมห้อง
“อูยยย... ตอดดุ้นถี่ยิบเลย ผัวทำเมียเจ็บหรือจ๊ะ”ชายหนุ่มเอ่ยถามน้ำเสียงห้าวพร่า ใบหน้าหล่อคมบิดเบ้ทรมาน สะโพกแกร่งบดโยกให้ช่องทางสวาทขมิบขยายเข้ากับขนาดพวงสวรรค์“มะ ไม่เจ็บจ้ะ... แต่จุกเสียดขึ้นมาถึงกลางอกเลย อื้อ...” เด็กสาวแยกขาชันเข่าขึ้นเพื่อเปิดทางให้เรือนกายบึกบึนขยับขย่มเข้าหาได้ถนัดถนี่ยิ่งกว่าเดิม ดวงตากลมโตคู่งามวาวเยิ้มด้วยอารมณ์พิศวาส“ถ่างขากว้างอีกนิดเมียจ๋า ซี้ด...”พ่อหมอเมฆินทร์สูดปากครางโหย ตาคมชำเลืองดูตรงจุดที่พวงเพศชายหญิงเสียบคาติดหนึบ โยนีอ่อนนุ่มบอบบางของหล่อนดูดกลืนองคชาตใหญ่ยักษ์ของเขาได้อย่างน่าอัศจรรย์ชายหนุ่มค่อย ๆ ถอนความยาวออกไปทั้งยวง แล้วก็เสือกกายเข้ามาในรวงรูรัดรึงจนสุดขนาดบุหงาหวีดร้องเสียงหลง กายสาวที่ผวากอดร่างหนาสั่นสะท้านไปตามแรงกระแทกกระทั้นหื่นห่าม ทุกครั้งที่ทั้งคู่สวมสอดร่วมรัก หล่อนรู้สึกราวกับว่าเพิ่งจะเสียสาวให้เขาครั้งแรก“แม่บุหงาเมียรัก... ชอบให้ผัวกระเด้าซอยลึก ๆ หรือจ๊ะ อูย... ขมิบรัวเชียว... ซี้ดดด...”ฟันคมขบเม้มริมฝีปากอิ่
เพิ่งจะบ่ายแก่ ๆ แม้ว่าหน้าต่างและประตูทุกบานถูกปิดมิดชิด แต่ภายในห้องหับก็ยังสว่างคำพูดสัพยอกของพ่อหมอดำทำให้พ่อหมอเมฆินทร์ต้องลำบาก บุหงาบ่ายเบี่ยงอยู่นานกว่าจะยอมให้เขาถอดชุดเจ้าสาวของหล่อนออก“พี่เมฆินทร์ห้ามทำเสียงดังนะจ๊ะ ประเดี๋ยวคนข้างนอกได้ยิน ฉันอาย...” บุหงาพูดเบาราวกระซิบ มองชายหนุ่มด้วยสายตาบีบบังคับขู่เข็ญร่างบางอ้อนแอ้นนอนหนีบขากระมิดกระเมี้ยน ใช้มือซ้ายปิดจุกบนสองเต้าตูมเต่งและมือขวาปิดเนินเนื้อโหนกนูน แต่สัดส่วนโค้งเว้าและผิวพรรณขาวใสอล่องฉ่องก็ยังทำให้หล่อนดูยั่วยวนน่าใคร่เมื่อไหร่ที่พ่อหมอเมฆินทร์เห็นเมียเด็กคนนี้แก้ผ้า เขาจะมีอาการปวดหน่วงทรมานตรงเป้ากางเกงทุกครั้ง“แม่บุหงาคงต้องเอาอะไรยัดปากพี่ไว้”เขาก้มลงบดจูบกลีบปากอิ่ม พรมจูบหล่อนตั้งแต่บนลงล่าง ฝ่ามือหนาบีบขยำคลำเคล้นสองเต้ากลมโตไม่ออมแรงเสียงอ๊ะดังขึ้น เมื่อชายหนุ่มแหวกกลีบแคมอวบอูมแล้วดูดเลียน้ำหวาน เขาสอดนิ้วยาวใหญ่แทงคว้านเข้ามาลูบคลึงจุดกระสันภายในความสาวของหล่อน โดยไม่อนาทรต่อซุ่มเสีย
“แม่บุหงากล้าเสี่ยงตายช่วยชีวิตพี่เพราะเอ็งเชื่อใจพี่ ทั้งที่พี่ไม่กล้าเชื่อใจตัวเองด้วยซ้ำ เพียงแค่เรื่องผู้ชายต่อยตีกัน เอ็งจะไม่เชื่อใจพี่ได้อย่างไร”คำพูดเหล่านั้นทำให้บุหงาคิดได้ หล่อนไม่ควรบั่นทอนกำลังใจเขา“ฉันเชื่อใจพี่และจะไม่ขัดขวางอะไรแล้ว พอใจหรือยัง” ขยับเข้าไปกอดร่างหนาอย่างประจบประแจง“เอ็งไม่ขัดขวางอะไรแล้วแน่นะ”น้ำเสียงเขาเคร่งขรึม“ทำไมหรือ ?” หล่อนขมวดคิ้ว“เพราะพี่จะทำแบบนี้กับเอ็งอย่างไรเล่า”เขาจับหล่อนนอนตะแคงแยกขา เรือนกายบึกบึนขยับประชิดซ้อนแผ่นหลังบาง คว่ำฝ่ามือหนาตะปบเนินเนื้ออวบอูมบดขยี้อารมณ์สาวด้วยความเจนจัดช่ำชอง“อ๊าย! พี่เมฆินทร์... อย่าดันเข้ามา...”บุหงากรีดร้องเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มเสือกกายเข้าหาอย่างใจร้อน ถึงแม้จะมีน้ำรักและเมือกเสียวเอ่อล้นเต็มร่อง แต่ลำลึงค์ของเขาใหญ่ยาวราวกับไอ้ช่อนตัวเขื่อง เพียงเขายัดเยียดเข้ามาแค่ส่วนหัว รวงรูสาวสดของหล่อนก็ปริตึงจนบวมเป่ง“แม่บุหงาบอกว่
พ่อหมอเมฆินทร์ครางเสียงแหบ สองมือรั้งสะโพกผายเข้ามากระเด้ากระทั้น ยิ่งกดดันเข้าลึกร่องกลีบอวบอูมยิ่งขมิบดูดหนึบแน่น เขาเร่งขยับบั้นเอวกระทุ้งกระถอกลำลึงค์เข้าไปในความสาว กึ่งกลางกายของทั้งคู่อัดกระแทกเข้าหากันเน้น ๆ“อ๊ะ ๆ พี่เมฆินทร์จ๋า... ผัวจ๋า... อ๊า... อร๊า!”บุหงาหวีดร้องเสียงแหลมขณะที่ชายหนุ่มตะบันกายบดขยี้ความอ่อนนุ่มด้วยจังหวะหนักหน่วงและถี่ยิบ หล่อนเกร็งก้นแอ่นเนินโหนกเด้งรับท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่กระหน่ำตอกรวงรูรัดรึงอย่างเอาเป็นเอาตายเสียงเนื้อกับเนื้อปะทะกันดังระรัวแรงราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด ฉับพลันน้ำรักสองสายก็แตกซ่านสวนทาง“โอ...” พ่อหมอเมฆินทร์คำรามเสียงเข้ม ร่างสูงใหญ่บึกบึนโอบกอดร่างบางไว้แนบแน่น ก่อนจะทรุดฮวบนอนลงบนพื้นหญ้า สุขสมจนสั่นสะท้านไปถึงแก่นกระดูกความเหนื่อยล้าทำให้บุหงาผล็อยหลับไปครู่ใหญ่ ครั้นลืมตาขึ้นอีกครั้ง หล่อนก็ได้เห็นรอยยิ้มปลื้มปริ่มของพ่อหมอเมฆินทร์“งามเหลือเกิน... แม่บุหงาเมียพี่”ชายหนุ่มทำท่าจะก้มลงมาจูบ หล่อนจึงยกมือดันร่าง
พ่อหมอเมฆินทร์ก้มลงจูบเด็กสาวอย่างดุเดือดเร่าร้อน กอดรัดร่างบางไว้เต็มอ้อมแขนชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกึ่งกลางความเป็นหญิง ขยับสะโพกโยกเบียดจนหล่อนแฉะชื้น แล้วเสือกกายเข้าสู่รวงรูรัดรึงจนสุดขนาด ด้วยการสวมสอดตอกตรึงเพียงครั้งเดียว ความจุกเสียดคับแน่นนั้น ทำให้บุหงาเกร็งกระตุกตอดรัดรอบความเป็นชายระริกระรัว“พี่ทำให้เอ็งเจ็บหรือ” เขาถามน้ำเสียงแหบพร่า ฝ่ามือหนาเลื่อนไล้ลงมาตามสัดส่วนโค้งเว้า แล้วจับเรียวขาคู่งามถ่างกว้าง พลางบดเบียดกลีบแคมอวบอูมให้แบะบาน และควงลำคว้านลึกภายในความอบอุ่นคับแน่น เพื่อให้หล่อนเหยียดขยายเข้ากับสัดส่วนอลังการของเขา“อ๊ะ... เจ็บตัวแค่นี้ เทียบไม่ได้กับความเจ็บใจ ที่พี่ปิดบังเรื่องสำคัญกับฉันหรอก”หล่อนสูดหายใจลึกกับความเสียวซ่านวาบหวามที่มีเขาเติมเต็มอยู่ในกาย พลันตวัดแขนโอบรอบต้นคอแกร่ง เหนี่ยวกอดเรือนกายบึกบึนไว้เป็นหลักยึด“แม่บุหงา แอบไปรู้เห็นอะไรมาอีก อูยยย...”ชายหนุ่มสูดปากครางโหย จับร่างบางนั่งคร่อมหน้าตัก กุมกระชับแก้มก้นกลมกลึงเอาไว้เต็มฝ่ามือ พร้อมกับโยกตัวเข้าหาเนิ
“แม่บุหงายอดรัก พี่รักเอ็งทั้งหัวใจ หากชาตินี้พี่กับเอ็งไม่มีวาสนาต่อกัน ขอให้ชาติหน้าเราสองได้ครองคู่เป็นผัวเมียอยู่กินร่วมกันไปจวบจนสิ้นอายุขัย”วิญญาณของชายหนุ่มร่ำไห้ขณะที่สมสู่กับเด็กสาวด้วยร่างเสือสมิง เขาไม่อยากข่มเหงย่ำยี่หล่อนเช่นนี้เลย แต่สันดานเดียรัจฉานในตัวเขามันกระเสือกกระสนหาหนทางปลดปล่อยกามกำหนัดในตัวหล่อนอำนาจอาถรรพ์แห่งตัณหาราคะควบคุมให้พ่อหมอเมฆินทร์เสือกไสแก่นกายแข็งร้อนเข้าสู่ช่องทางสวาทของบุหงา ร่างบางสะดุ้งสะท้านทุกครั้งที่ร่างสัตว์กลัดมันถาโถมโจนจ้วงหล่อนกรีดร้องจนริมฝีปากสั่น ความใหญ่ยาวของท่อนเอ็นที่เบียดเสียดบดขยี้ติ่งเสียวอย่างถนัดถนี่ต่อเนื่องนั้นทำให้น้ำหวานแตกทะลักออกมาจากกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สมิงหนุ่มยังพุ่งโผนโจนทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างไร้ปรานีมันมุ่งหมายบดขยี้พรหมจรรย์ของหล่อนให้แหลกลาญยับเยิน ทว่าความดุร้ายป่าเถื่อนนั้นกลับปลุกเร้าอารมณ์รัญจวนได้อย่างประหลาดล้ำ“อ๊อย... พี่เมฆินทร์จ๋า ฉันระบมไปหมดแล้ว อ๊า...”บุหงาร้องครวญครางนัยน์ตาลอย ร่องกลีบอวบอูมขมิบดูดท่อนเอ็