“แม่บุหงายอดรัก พี่รักเอ็งทั้งหัวใจ หากชาตินี้พี่กับเอ็งไม่มีวาสนาต่อกัน ขอให้ชาติหน้าเราสองได้ครองคู่เป็นผัวเมียอยู่กินร่วมกันไปจวบจนสิ้นอายุขัย”
วิญญาณของชายหนุ่มร่ำไห้ขณะที่สมสู่กับเด็กสาวด้วยร่างเสือสมิง เขาไม่อยากข่มเหงย่ำยี่หล่อนเช่นนี้เลย แต่สันดานเดียรัจฉานในตัวเขามันกระเสือกกระสนหาหนทางปลดปล่อยกามกำหนัดในตัวหล่อน
อำนาจอาถรรพ์แห่งตัณหาราคะควบคุมให้พ่อหมอเมฆินทร์เสือกไสแก่นกายแข็งร้อนเข้าสู่ช่องทางสวาทของบุหงา ร่างบางสะดุ้งสะท้านทุกครั้งที่ร่างสัตว์กลัดมันถาโถมโจนจ้วง
หล่อนกรีดร้องจนริมฝีปากสั่น ความใหญ่ยาวของท่อนเอ็นที่เบียดเสียดบดขยี้ติ่งเสียวอย่างถนัดถนี่ต่อเนื่องนั้นทำให้น้ำหวานแตกทะลักออกมาจากกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สมิงหนุ่มยังพุ่งโผนโจนทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างไร้ปรานี
มันมุ่งหมายบดขยี้พรหมจรรย์ของหล่อนให้แหลกลาญยับเยิน ทว่าความดุร้ายป่าเถื่อนนั้นกลับปลุกเร้าอารมณ์รัญจวนได้อย่างประหลาดล้ำ
“อ๊อย... พี่เมฆินทร์จ๋า ฉันระบมไปหมดแล้ว อ๊า...”
บุหงาร้องครวญครางนัยน์ตาลอย ร่องกลีบอวบอูมขมิบดูดท่อนเอ็
“แม่บุหงายอดรัก พี่รักเอ็งทั้งหัวใจ หากชาตินี้พี่กับเอ็งไม่มีวาสนาต่อกัน ขอให้ชาติหน้าเราสองได้ครองคู่เป็นผัวเมียอยู่กินร่วมกันไปจวบจนสิ้นอายุขัย”วิญญาณของชายหนุ่มร่ำไห้ขณะที่สมสู่กับเด็กสาวด้วยร่างเสือสมิง เขาไม่อยากข่มเหงย่ำยี่หล่อนเช่นนี้เลย แต่สันดานเดียรัจฉานในตัวเขามันกระเสือกกระสนหาหนทางปลดปล่อยกามกำหนัดในตัวหล่อนอำนาจอาถรรพ์แห่งตัณหาราคะควบคุมให้พ่อหมอเมฆินทร์เสือกไสแก่นกายแข็งร้อนเข้าสู่ช่องทางสวาทของบุหงา ร่างบางสะดุ้งสะท้านทุกครั้งที่ร่างสัตว์กลัดมันถาโถมโจนจ้วงหล่อนกรีดร้องจนริมฝีปากสั่น ความใหญ่ยาวของท่อนเอ็นที่เบียดเสียดบดขยี้ติ่งเสียวอย่างถนัดถนี่ต่อเนื่องนั้นทำให้น้ำหวานแตกทะลักออกมาจากกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สมิงหนุ่มยังพุ่งโผนโจนทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างไร้ปรานีมันมุ่งหมายบดขยี้พรหมจรรย์ของหล่อนให้แหลกลาญยับเยิน ทว่าความดุร้ายป่าเถื่อนนั้นกลับปลุกเร้าอารมณ์รัญจวนได้อย่างประหลาดล้ำ“อ๊อย... พี่เมฆินทร์จ๋า ฉันระบมไปหมดแล้ว อ๊า...”บุหงาร้องครวญครางนัยน์ตาลอย ร่องกลีบอวบอูมขมิบดูดท่อนเอ็
ริมฝีปากเต็มอิ่มเผยออ้าครอบกลืนปลายลึงค์อลังการเอาไว้เต็มโพรงแก้ม เด็กสาวดูดเลียแท่งเนื้อที่มีเส้นเลือดปูนโปนอย่างอร่อยลิ้น สองมือชักรูดไปตามความยาวขรุแข็งเป็นจังหวะ“หยุด... หยุดเดี๋ยวนี้ กรรร...” ครางกระโชกอย่างสุดเสียวทรมานความรู้สึกที่เรียวลิ้นและโพรงปากหวานฉ่ำพลิ้วรัดดูดกลืนความเป็นชาย ทำให้พ่อหมอเมฆินทร์สยิวสะท้านไปถึงจิตวิญญาณ ร่างอมนุษย์ของเขาสั่นยะเยือก เส้นขนที่เสียดสีกับสองเต้าขาวอวบลุกเกรียวบุหงารับรู้ได้ถึงอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่านของชายหนุ่ม เขาถูกหล่อนทรมานจนได้ที่แล้วร่างบางก้าวขาขึ้นคร่อมร่างหนา ค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งทับองคชาตเขื่องชันและขยับสะโพกโยกส่ายไถลลื่นจนร่องสวาทแฉะชื้นไปด้วยน้ำเสียวพ่อหมอเมฆินทร์ครางลึกในอก ด้วยรู้สึกถึงความอ่อนนุ่มชุ่มเปียกที่บดเบียดเคลียเคล้าบนแก่นกายแข็งร้อน เขาอยากกระชากแขนขาให้หลุดจากเชือกอาคมที่พันธนาการเหลือเกิน เพื่อจะคร่อมขี่หล่อนแล้วก็สมสู่กับหล่อนอย่างป่าเถื่อนเยี่ยงสันดานสัตว์เดียรัจฉานแต่ถ้าหากทำเช่นนั้นบุหงาอาจจะเจ็บปวดถึงตาย และเขาอาจจะคลุ้มคลั่งจนกัดกินเลือดเนื้อของหล่อน
รัศมีแห่งเดือนเพ็ญ ในคืนวันบูรณจันทร์มีฤทธามหาศาล แสงอาถรรพ์ที่แทรกซึมเข้าสู่ผิวเนื้อของพ่อหมอเมฆินทร์ทำให้เลือดลมในกายชายหนุ่มเดือดพล่าน ท้องไส้ร้องโครกครากปั่นป่วนด้วยความหิวโหยจนน้ำลายไหลซึมออกมาจากมุมปากเส้นขนทั่วสรรพางค์งอกยาวและเปลี่ยนสี นิ้วมือนิ้วเท้างองุ้มเปลี่ยนรูปทรง แต่ด้วยถูกเชือกลงอาคมร้อยรัดรอบแขนขาและลำคอ ร่างกายและใบหน้าของเขาจึงอยู่ในสภาพครึ่งคนครึ่งเสือฉับพลันจมูกของสัตว์นักล่าก็ได้กลิ่นหอมหวานของเหยื่ออันโอชากรุ่นโชยใกล้เข้ามาทุกขณะกลิ่นกายหอมหวานเหมือนดอกไม้ป่า...แม่บุหงา! หล่อนมาที่นี่ได้อย่างไร“ไสหัวไปให้พ้น! กรรร...”พ่อหมอเมฆินทร์แผดเสียงคำรามข่มขวัญเพื่อขับไล่เด็กสาวแต่บุหงาไม่ยอมล่าถอยง่าย ๆ หล่อนตั้งใจแน่วแน่ว่าจะผลีกายใช้เลือดสาวบริสุทธิ์ลบล้างคำสาปร้ายที่ครอบงำจิตวิญญาณของเขา“โฮกกก... อย่าเข้ามา กรรร!!!” ชายหนุ่มกระโชกขู่เสียงดังกระหึ่ม ทว่าเด็กสาวยังดื้อดึงเดินเข้ามาใกล้ และกระตุ้นให้เขารู้สึกหิวโหยในตัวหล่อนมากยิ่งขึ้น
สภาพของการะเกดไม่ได้ย่ำแย่แต่ก็ไม่น่าวางใจ ร่างกายภายนอกไม่มีบาดแผลเลือดตกยางออกและไม่มีรอยไหม้ เด็กสาวนอนนิ่งเหมือนคนหลับลึกและเนื้อตัวอุ่นจัดการะเกดกลืนกินเหล็กไหลโกฏิปีของพ่อหมอไกรเข้าไปและของขลังชิ้นนั้นมีวิญญาณเสือไฟสิงสู่ เรือนของพ่อหมอดำอยู่ในตำแหน่งที่มีแสงสว่างมากเกินไป ดวงตะวันมีอิทธิอำนาจแรงกล้าต่อเหล็กไหล พ่อหมอไกรจึงต้องรีบเร่งพาการะเกดไปรักษาตัวอยู่ที่เรือนของตนเองในหมู่บ้านสักทอง“หมู่บ้านสักทองอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลาเดินทางแค่ครึ่งชั่วยามเท่านั้น แม่ดอกแก้วกับแม่บุหงาไม่ต้องกังวลว่าจะไม่ได้เจอแม่การะเกด ไอ้ไกรเป็นเจ้าของเหล็กไหลโกฏิปีชิ้นนั้นและเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยแม่การะเกดได้” พ่อหมอดำพูดปลอบใจ“แล้วการะเกดจะฟื้นเมื่อไหร่หรือจ๊ะ”ดอกแก้วกับบุหงาจับมือกันแน่น แม้จะมั่นใจว่าน้องสาวคนเล็กไม่มีอันตรายถึงแก่ชีวิต แต่พวกหล่อนก็ยังรู้สึกเป็นห่วง“ไอ้เมฆินทร์ มึงรู้หรือไม่”พ่อหมอดำหันไปถามเพื่อนรัก“แม่การะเกดไม่ได้หมดสติหรือมีอาการบาดเจ็บ วิญญาณของหล่อนอยู่ในภาวะจำศี
ในวันบูรณจันทร์ ลานฝึกดาบและพื้นที่โล่งบริเวณด้านทิศตะวันออกของเรือนพ่อหมอดำได้ถูกดัดแปลงให้กลายเป็นลานประกอบพิธีกรรมบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์การสรรเสริญอันเชิญทวยเทพเทวดาและครูบาอาจารย์จำต้องกระทำอย่างเปิดเผย ผู้ฝักใฝ่ในไสยเวทย์วิชาจึงแห่แหนกันมาร่วมงานจำนวนหลายชีวิตการสวดบริกรรมคาถาเริ่มตั้งแต่ย่ำรุ่งและเสร็จสิ้นในเวลาสองชั่วยามถัดมา หลังจากนั้นพ่อหมอดำ พ่อหมอเมฆินทร์ และพ่อหมอไกรจึงปลีกตัวไปพักผ่อน แต่บริเวณลานพิธียังมีกลุ่มชายฉกรรจ์นุ่งขาวห่มขาวยืนสนทนากันเกี่ยวกับเรื่องปลุกเสกวัตถุของขลังหายากเสียงพูดคุยต่าง ๆ จึงดังมาเข้าหูของการะเกดที่แอบด้อม ๆ มอง ๆ อยู่แถวนั้น“เหล็กไหลโกฏิปี[1] มีอิทธิอำนาจเหนือเหล็กไหลทั้งมวล ยิ่งผ่านการปลุกเสกจากพ่อหมอทั้งสามก็ยิ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ ผู้ใดได้ครอบครองถือว่ามีบุญวาสนามาก ข้าอยากเร่งให้ถึงเวลาเที่ยงวันใจจะขาด”“อุตส่าห์ตั้งตารอวันบูรณจันทร์[2] มาเป็นแรมปี อดทนรออีกสักประเดี๋ยวคงไม่ถึงตายหรอกกระมัง”“พวกเอ็งพูดราวกับจะได้ครอบครองเครื่องรางของขลังเสียเอง
“แม่วาด... กลับมาที่นี่อีกทำไม”หล่อนขมวดคิ้วสงสัยวาดคอแข็งทันที “ทำไมฉันจะมาไม่ได้”“หากพี่เมฆินทร์เห็นเข้า แม่วาดอาจจะโดนไล่ตะเพิด”“พ่อหมอก็แค่แสร้งทำท่าเกรี้ยวกราดไปอย่างนั้นเอง อย่าได้หลงคิดเข้าข้างตัวเองว่าเป็นของใหม่แล้วเขาจะพิศวาสหล่อนมากกว่าคนอื่น ผู้ชายที่หล่อเหลาและมีดีรอบด้านอย่างพ่อหมอเมฆินทร์น่ะ มีผู้หญิงให้มาเลือกตั้งมากมาย เขาแข็งแรงคึกหื่นตลอดเวลา เด็กสาวที่เพิ่งเกิดเมื่อวานซืนอย่างหล่อนไม่เก่งกล้าพอจะรับมือเขาไหวหรอก”วาดหรี่ตามองเหยียด ทำให้บุหงารู้สึกเดือดดาลขึ้นมาทันที อีกฝ่ายกล้าดีอย่างไรถึงมาดูถูกดูแคลนหล่อนแบบนี้“ถ้าแม่วาดเก่งมากนัก ทำไมหล่อนถึงได้โดนเขาเฉดหัวทิ้งเล่า”“ก็เขาเห็นแก่ตัวน่ะสิ พ่อหมอเมฆินทร์ทิ้งฉันเพราะฉันไม่ใช่สาวพรหมจรรย์ ที่เขาทำเป็นรักใคร่หล่อนนักหนา ก็เพราะต้องการเลือดบริสุทธิ์ของหญิงพรหมจรรย์ที่รักเขาอย่างจริงใจมาล้างคำสาปของเสือสมิง หากหล่อนเสียสาวให้เขาแล้ว หล่อนก็หมดประโยชน์ !”บุหงาส่ายหน้าเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน “ไม่จริง แม่วาดอย่ามาเป่าหูฉันเสียให้ยาก หล่อนริษยาคนอื่นจนเป็นบ้าไปแล้ว”“อีหน้าโง่ ! หากไม่เชื่อก็คอยดูไปเถอะ” วาดแ