Главная / รักโบราณ / สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ / บทที่ 3 เข้าหอตามประเพณีไม่ผิดเพี้ยน nc

Share

บทที่ 3 เข้าหอตามประเพณีไม่ผิดเพี้ยน nc

Aвтор: Lovedee
last update Последнее обновление: 2025-04-24 15:35:37

“ ช่างเถอะ คงไม่มีอะไรหรอก ” แล้วอี้ชิงก็เปิดตู้เสื้อผ้าค้นชุดคลุมตัวยาวเนื้อผ้าบางเบามันลื่นนุ่มมืออย่างยิ่ง มาสวมใส่บนร่างอวบเพียงตัวเดียว  เมื่อสวมลงบนร่างอวบแล้วรู้สึกสบายเนื้อตัวอย่างยิ่ง นางจึงไม่ได้สวมกางเกงและเอี๊ยมข้างในอีกชั้นหนึ่ง เพราะนอนแค่เพียงผู้เดียวคงไม่มีอะไร 

แล้วนางจึงได้เดินไปทรุดนั่งที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง  ลงมือทาเครื่องประทินผิวเพื่อบำรุงผิวหน้าและลำคอขาวผ่องน่าลูบไล้  เครื่องประทินผิวที่มีกลิ่นหอมเหล่านี้ราคาคงจะแพงมาก นางไม่เคยใช้มาก่อน เมื่อทาแล้วรู้สึกสบายผิวดี อี้ชิงหยิบหวีมาสางผมนุ่มสลายที่ยาวจนถึงกลางหลังของนางช้าๆ จนมันนุ่มสลวย แล้วจึงได้เดินไปรินน้ำดื่มเล็กน้อยพอให้ชุ่มคอแล้วจึงได้เดินที่เตียงนอนใหญ่เพื่อเข้านอน นางเป็นเจ้าสาวที่จะว่าไปก็อนาถไม่น้อย เข้าหอโดยที่ไม่ต้องรอเจ้าบ่าวดังเช่นเจ้าสาวคนอื่นๆ เพราะคงไม่มีวันที่เจ้าบ่าวของนางจะมาเข้าหอ

อี้ชิงครุ่นคิดขณะที่นางเอนกายลงนอนบนหมอนนุ่มๆแล้วดึงผ้าผวยผ้านุ่มลื่นห่มสบายตัวอย่างยิ่งขึ้นมาห่มบนร่างอวบแล้วหลับพริ้มลงทันที เวลาผ่านไปอี้ชิงที่เหน็ดเหนื่อยไม่น้อยกับการเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวในวันนี้ก็หลับผล็อยไปทันที ครู่หนึ่งหลังจากนั้น ผ้าผวยของนางที่ห่มเอาไว้ถึงอกอวบก็ค่อยเลื่อนหลุดลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้าของนาง

สาปเสื้อที่มันอ้าน้อยก็ค่อยเลิกขึ้นจนหลุดจากอกอวบใหญ่นั้นเปิดเผยอกอวบใหญ่ขาวผ่องมีผลอิงเถาสีชมพูเข้มสั่นระริกเหมือนรอคอยอะไรบางอย่าง มีเสียงกลืนน้ำลายเบาๆดังขึ้น แล้วอยู่ๆผลอิงเถานั้นก็สั่นไหวคล้ายถูกเลียและมันเริ่มเปียกปอนชุ่มโชกไปทั้งสองข้าง ครู่หนึ่งผลอิงเถานั้นก็เริ่มแข็งเป็นไตคล้ายมันทั้งถูกดูดและเลียอย่างรุนแรง 

“ อ๊าาา อ๊าาา อ๊าา ซี๊ด อ๊ะ อ๊ะ อย่านะ อย่าดูด อย่าดูดมันนะ อ๊าายย อ๊าา ” ปากอวบอิ่มของอี้ชิงร้องครางออกมาเบาๆ นางกำลังฝันว่าถูกบุรุษรูปหล่อดวงตาคมดุและร่างสูงใหญ่ล่ำสัน กล้ามเนื้ออกของเขาแน่นและลื่นเป็นมันน่าลูบไล้ยิ่งนัก กำลังดูดผลอิงเถานางอย่างเมามัน เขาทั้งดูดมันจนติดเข้าไปในปากหนาที่ร้อนรุ่มนั่นและทั้งเลียและใช้ลิ้นสากดุนดันมันไปมา อี้ชิงเสียว เสียวเหลือเกิน อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน นางหลับหูหลับตาร้องครวญครางอย่างเสียวซ่าน นางไม่อยากจะตื่นจากฝันวาบหวามนี้เลย 

เมื่อเขาดูดผลอิงเถาของนางจนพอใจแล้วก็เลียร่างอวบของนางไปจนทั่ว เขาทั้งบีบเค้นและฟอนเฟ้นร่างอวบของอี้ชิงไปจนทั่ว มือหนาที่นางรู้สึกถึงมันได้ก็เลื่อนมาฟอนเฟ้นอกอวบของนางจนเนื้อของมันปลิ้นออกมาตามร่องนิ้วของเขาไปมา อี้ชิงดิ้นพล่านเพราะนางเสียว เสียวเหลือเกิน สองขาอวบของนางเบียดชิดเข้าหากันเพราะนางเสียว เสียวจนต้องพยายามเบียดต้นขาอวบเข้าหาและถูไถมันเข้าด้วยกัน รูเสียวของนางบัดนี้มีน้ำรักของนางไหลรินออกมาอย่างมากมาย  “ อ๊าย ซี๊ด อ๊าายย อ๊าา ข้าเสียว เสียวเหลือเกิน อ๊าาา ” นางร้องครวญครางเสียงกระเส่า 

ขณะที่มือหนาที่ร้อนรุ่มคู่นั้นก็เลื่อนลงมาที่รอยแยกของร่องอวบของนางแล้วสอดนิ้วแกร่งเข้าไปในร่องอวบที่กำลังฉ่ำน้ำรักของนาง เขาสอดนิ้วกลางเข้าไปแหย่ที่รูเสียวของนางแล้วถอกเข้าถอกออกช้าๆและสะกิดเมล็ดดอกไม้ของนางไปมา จนสะโพกอวบแอ่นขึ้นเพราะความเสียวที่เพิ่มพูนอย่างมากมาย

“ อ๊ายย อ๊าา อ๊าา อ๊าย อ๊าายย อ๊ายยย ” ร่างหนาสูงใหญ่นั้นเลื่อนตัวของเขาลงไปที่ร่องอวบของนาง มือหนาแยกขาขาวอวบออกจากกัน แล้วก้มลงไล้เลียร่องเสียวของนาง ลิ้นสากที่ร้อนรุ่มนั้นเลียร่องเสียวของนางจนทั่ว ขณะที่อี้ชิงดิ้นพล่านร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่ง นางเสียว เสียวจนทนแทบไม่ไหวแล้ว อี้ชิงหลับหูหลับตาร้องครวญครางไม่ขาดปากสะโพกอวบก็โยกขยับเข้าหาใบหน้าหล่อคมนั้นอย่างทนต่อไปไม่ไหว นิ้วแกร่งที่ถอกเข้าออกแหย่รูเสียวของนางไปมานั้นสอดเข้าไปในร่องอวบคราวเดียวจนมิดด้าม 

“ อ๊ายย เจ็บนะ เจ็บ ข้าเจ็บนะ อ๊าายย ” นางกรีดร้องเพราะความเจ็บที่อยู่ ๆก็เกิดขึ้นอย่างมากจนความเสียวหายไปกว่าครึ่ง เมื่อแช่นิ้วแกร่งเอาไว้ครู่หนึ่ง เขาก็ชักเข้าสุดออกสุดช้าๆ เนิบนาบแล้วจึงเร่งเข้าออกอย่างรุนแรง “ อ๊าย อ๊าาา อ๊า เสียวเสียวเหลือเกิน อ๊าาา อ๊าาา ” นิ้วแกร่งชักเข้าชักออกอย่างรุนแรงเร่งจังหวะให้รวดเร็วถี่ยิบจนกระทั่งสะโพกอวบของอี้ชิงกระตุกหลายๆครั้งแล้วปล่อยน้ำรักพุ่งออกมาเป็นสายอย่างรุนแรงเพราะความเสียวอย่างที่สุดของนาง 

เมื่อเงาร่างหนานั้นหลบวูบจากน้ำรักที่พุ่งเป็นสายออกมาอย่างรุนแรงของนางแล้ว เขาก็กลับมาก้มลงเลียร่องอวบที่ฉ่ำน้ำรักของนางอย่างเมามัน นิ้วแกร่งก็ถอกเข้าถอกแหย่รูเสียวของนางอีกครั้งอย่างหยอกเย้า ขณะที่ดูดเมล็ดดอกไม้ของนางอย่างรุนแรง ความเสียวซ่านที่ทวีขึ้นอีกครั้งอย่างมากมายของอี้ชิง ที่บัดนี้เสียวยิ่งกว่าเดิมอีก

“ อ๊าา ซี๊ด อ๊าย ได้โปรด นายท่านได้โปรด เอาข้า เอาข้าเสียที ข้าเสียวหลือเกิน เสียวจนทนไม่ไหวแล้ว อ๊าาย อ๊าาาา อ๊าาย ” ในฝันนั้นนางรับรู้ว่าเขาคือนายท่าน และนางต้องการเขา ต้องการท่อนเอ็นใหญ่ยาวของเขาที่มันกระทบขาขาวอวบของนางไปมาจนรู้สึกได้ว่ามันทั้งใหญ่ทั้งยาวและแข็งชัน 

“ อ้อนวอนข้าสิ หญิงร่าน หญิงชั้นต่ำเช่นเจ้าคงจะเสียวมากล่ะสิ แพศยาร่านรักเช่นนี้ คงจะอยากให้ข้าขย่มเต็มทีแล้ว บอกข้ามาว่าใช่หรือไม่ ”  อี้ชิงได้ยินคำพูดเหยียดหยามนั้นเต็มหู แต่นางยอมรับ  ยอมรับว่า นางอยาก นางอยากเหลือเกิน ต้องการมันเหลือเกิน

“ ใช่เจ้าค่ะ ข้าคือหญิงร่าน หญิงชั้นต่ำที่กำลังร่าน ร่านเหลือเกิน อยากจะได้ท่อนเอ็นใหญ่ ๆ ของนายท่าน ได้โปรดเจ้าค่ะ ได้โปรดแทงมันเข้ามา แทงข้าเจ้าค่ะ ” อี้ชิงร้องครางด้วยเสียงกระเส่าบอกเขา ใบหน้าหล่อเหลานั้นยกยิ้มสมใจ เขาขยับกายให้ท่อนเอ็นยาวใหญ่ที่แข็งขึงเหลือเกินนั้นจ่อที่รูสวาทของนางแล้วค่อยดันมันเข้าไป อี้ชิงกรีดร้องเสียงดังเพราะนางเจ็บ เจ็บเหลือเกิน 

“ อ๊าาย เจ็บเหลือเกิน นายท่านเจ้าขา ข้าเจ็บ ” ร่างหนากระซิบเบาๆ “ จุ๊ๆ อดทนหน่อย อีกเดี๋ยวเจ้าก็จะมีแต่ความเสียวเชื่อข้า ” แล้วใบหน้าหล่อคมนั้นก็ก้มลงประกบจูบปากอวบอิ่มที่ร้องครวญครางอยู่ใต้ร่างของเขา จนเขาเองก็เสียว เสียวเหลือเกิน จนปลายหัวหยักมีน้ำรักไหลยืดออกมาอย่างมาก มันแปลว่าเขาต้องการนางเหลือเกิน

คราวนี้ท่านแม่หาหญิงงามได้ถูกใจเขายิ่งนัก นางเป็นหญิงชาวบ้านธรรมดาแต่เด็ดยิ่งกว่านางโลมอันดับหนึ่งที่เขาเคยเชยชมเสียอีก นางทำเขาติดใจเสียแล้ว ไม่เสียแรงที่ท่านแม่แต่งนางมาเป็นฮูหยินของเขา ใช่แล้ว เขาคือคุณชายหม่าเฟยหลงสามีของนาง 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 25 เป็นฮูหยินน้อยอย่างแท้จริง

    “ เป็นอย่างไรเล่า เมียรัก สิ้นฤทธิ์แล้วใช่หรือไม่ ตอนนี้ชัดแล้วหรือไม่ว่าเจ้าเป็นเมียของพี่ และต่อไปก็ต้องเป็นแม่ของลูกพี่ด้วย พี่รักเจ้านะ รักเจ้าเพียงผู้เดียวเมียรัก “อี้ชิงเงยหน้ามองสบตาที่มองนางอย่างรักใคร่นั่น นางยอมแพ้้แล้ว นางเองก็รักเขาไม่น้อย แค่นางน้อยใจที่เขาหมางเมินและน้อยใจที่นางต่ำต้อยเกินไปที่จะเป็นฮูหยินของเขา และนางเข็ดไม่อยากจะเจ็บปวดต่อไปอีกแล้ว แต่เมื่อโชคชะตาทำให้ท่านพี่กลับมาจดจำนางได้ และรับนางกลับเข้าจวนหม่ามาเช่นนี้แล้ว นางก็จำต้องยอมรับและรักเขาดังที่ใจนางเองก็ต้องการ ” เจ้าค่ะ ข้าคือเมียของท่านพี่ และต้องเป็นเมียเพียงผู้เดียวด้วยนะเจ้าคะ หากท่านพี่หาเมียเพิ่มข้าจะกลับบ้านของข้าทันที ข้าไม่อยากใช้สามีร่วมกับหญิงใด และไม่ยอมเป็นเมียน้อยของชายใดเช่นกัน แม้ข้าจะต่ำต้อย ยากไร้ แต่ก็ไม่อยากจะเป็นอนุในจวนของผู้ใดเจ้าค่ะ " “ เมียรัก เจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก พี่เป็นชายที่รักเดียวใจเดียว ไม่เจ้าชู้ หากไม่พี่คงไม่ไปตามเจ้ากลับมาหรอก หญิงงามเมืองนี้ออกจะมากมาย และอดีตคู่หมั้นที่งดงามไม่น้อยก็กลับมาขอคืนดีกับพี่แล้วด้วยซ้ำแต่พี่ปฏิเสธนางไปเพราะพี่มีเมียแล้ว เจ้ายังไม่เช

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 25 เตียงสี่เสาที่เร่าร้อน nc

    คุณชายหม่าเงยหน้าขึ้นจากอกอวบของนาง เขาจ้องมองนางด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความต้องการอย่างมากมาย จนอี้ชิงเบือนหน้าหลบสายตาคมนั้น คุณชายหนุ่มถอดอาภรณ์ของตนเองทีละชิ้นขณะที่ตาก็จ้องมองใบหน้าหวานที่เริ่มแดงระเรื่อแก้มของนางน่าจูบยิ่งนักเมื่อกายล่ำสันที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามหนั่นแน่นไปทั้งตัวเปลือยเปล่า เขาก็เบียดต้นขาแข็งแกร่งนั้นแทรกผ่านเรียวขาขาวอวบทั้งสองข้างของนาง แล้วถูไถเสียดสีโหนกบุปผาไปมา แค่เพียงเท่านี้ก็ส่งผลให้อี้ชิงร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่งแล้ว นางบิดกายไปมาเพราะความเสียวที่เพิ่มขึ้นอย่างมากมาย ไม่ใช่การดิ้นรนหนีไปจากคนบนร่างอีกแล้ว ปากก็ร้องครวญครางด้วยเสียงหวาน มือหนาเลื่อนขึ้นไปกอบกุมทรวงอกอวบใหญ่ของนาง แล้วฟอนเฟ้นมันหนักเบาสลับกันไป จนทำให้อี้ชิงผวาร่างขึ้นอย่างวาบหวามเหลือเกิน นางหายใจสะดุด สะบัดร้อนสะบัดหนาว สมองก็ขาวโพลนไปหมด คิดสิ่งใดไม่ออกแล้วเวลานี้สติของนางกระเจิดกระเจิงไม่น้อย สัมผัสที่ทำให้นางเสียวไปหมด จนลืมสิ้นทุกสิ่ง ความโกรธ ความน้อยเนื้อต่ำใจที่พวกเขาดูถูกว่านางต่ำต้อยไม่คู่ควรกับเขาจนนางไม่อยากจะกลับมาใช้ชีวิตกับเขาอีกแล้ว นั่นเพราะร่างกายของนางมันจดจำได้ว่

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 24 ทบทวนความหลังกันสักหน่อย nc

    อี้ชิงหน้าบึงตึ้งขึ้นทันที “ คุณชายหม่า ท่านมาขู่ข้าเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ข้าไม่กลับไปกับท่าน ข้าไม่ใช่เม่ียของท่าน กลับไปเสีย และอย่ามาวุ่ยวายกับข้าอีก ” นางยังพยศเพราะเหมือนรู้สึกว่าเขามัดมือชกนาง และนางไม่แน่ใจว่าฮูหยินใหญ่จะยินยอมให้นางเป็นฮูหยินเพียงคนเดียวของเขา นางเกรงว่าจะต้องตกเป็นอนุของเขา หากนางยอมกลับไปกับเขาง่ายๆ “อี้ชิง หากเจ้าไม่กลับไปกับข้าแต่โดยดี ข้าจะมาที่นี่ทุกวัน มานั่งเฝ้าเจ้า หากมีชายอื่นมาเกี้ยวพาเจ้า ข้าก็จะป่าวประกาศว่าเจ้าเป็นเมียของข้า ที่คิดจะสวมหมวกเขียวให้ข้า ข้าก็อยากจะรู้ว่าจะมีใครอยากจะได้เจ้าไปเป็นเมียกัน เพราะเจ้ามันมีผัวเก่าตามติดเช่นนี้ ”เมื่อฮูหยินลู่ได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจยิ่ง หากคุณชายหม่ามานั่งเฝ้าอี้ชิงทุกวันจะต้องเกิดเรื่องแน่เพราะมักจะมีบุรุษมาเกี้ยวพาและสั่งอาหารนั่งกินเพื่อเกี้ยวอี้ชิงแทบจะทุกวัน มันจะต้องเกิดเรื่องทุกวันอย่างแน่นอน และยิ่งไปกว่านัั้นจะต้องเกิดข่าวลือที่ไม่ดีเกี่ยวกับบุตรสาวจะยิ่งอับอายไปกว่านี้ สู้ให้นางรีบกลับไปจวนหม่าแต่งเข้าจวนหม่าอย่างถูกต้องเสียดีกว่า ไม่เช่นนั้นจะเกิดเรื่องฉาวโฉ่เล่าลือไปทั้งเมือง แล้วอี้ชิงจะหาสามี

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 23 อย่าคิดว่าจะหาสามีใหม่

    คุณชายหม่าเฟยหลงเดินเข้าไปในตลาดอย่างมีความหวัง เขาจะต้องง้องอนนางกลับไปด้วยให้ได้ เขาห่างจากนางมาเกือบสองเดือนแล้ว คิดถึงนางเหลือเกินอยากจะนอนกอดนางจะแย่อยู่แล้ว เขาเดินไปเรื่อยๆลัดเลาะผ่านผู้คนจนมุ่งหน้ามาถึงหน้าร้านขายของเฟิ่งหมัน แล้วเขาก็มองหาร้านขายอาหารเล็กๆ แล้วเขาก็เห็นมัน อยู่เลยไปอีกสองคูหาเขาเดินมุ่งตรงไปเมื่อถึงหน้าร้านเขามองหาร่างอวบที่คุ้นเคย จนพบนางกำลังนั่งสนทนาก้บบุรุษผู้หนึ่งอยู่ บุรุษผู้นั้นดูคุ้นเคยเช่นกัน เขาเฝ้ามองเห็นทั้งสองพูดคุยกันอย่างยิ้มแย้ม ใบหน้าหล่อเหลาที่มีรอยยิ้มสว่างไสวเมื่อครู่กลายเป็นเรียบเฉย กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นมือหนากำแน่นอยู่ข้างลำตัว หนอย !! ไม่พบกันแค่เพียงสองเดือน คิดจะหาผัวใหม่เช่นนั้น หรือ ไม่มีทางอย่างเด็ดขาด ในเมื่อผัวเก่าอย่างข้าจะทำทุกวิถีทางให้เจ้ากลับไปอยู่กับข้าให้ได้ แล้วร่างหนาของคุณชายหม่าก็เดินเข้าไปร้านตรงไปที่โต๊ะกลมริมผนังที่อี้ชิงนั่งสนทนากับท่านหมอจงอยู่ “ ชิงเอ๋อ ผัวมารับเจ้ากลับจวนแล้ว ” อี้ชิงได้ยินเสียงทุ้มที่คุ้นเคยนางจึงได้หันมามองอย่างรวดเร็ว รวมถึงท่านหมอจงก็พลอยหันมาจ้องมองด้วย“ คุณชายหม่า ท่านแข็งแรงดีมากแ

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 22 ตามหาเมีย

    ยามเฉินวันต่อมา หย่งเอ๋อเดินถือถาดอาหารเช้าของคุณชายใหญ่เดินนำหน้าสาวใช้อีกผู้หนึ่งที่ยกถาดไม้อีกถาดตามมาเช่นกัน คุณชายใหญ่ต้องการอยู่เพียงผู้เดียวในช่วงนี้เพราะเขาต้องการพักผ่อน จึงยังไม่ได้ไปกินอาหารที่เรือนหลัก จึงสั่งให้ตั้งสำรับที่เรือนนี้จนกว่าเขาจะแข็งแรงมากกว่านี้จึงจะไปกินอาหารกับมารดาที่เรือนหลักเมื่อเปิดประตูเข้าไปพบว่าคุณชายหนุ่มนั่งรออยู่ที่โต๊ะกลมกลางห้องนั่นแล้ว หย่งเอ๋อและสาวใช้ที่เดินตามนางมาจึงได้รีบตั้งสำรับ สาวใช้นางนั้นเมื่อวางถาดไม้ลงบนโต๊ะแล้ว ก็หันไปจัดป้านน้ำชาที่ตั้งอยู่ริมห้อง ยกมาวางที่โต๊ะกลมหย่งเอ๋อจัดโต๊ะอาหารให้กับคุณชายใหญ่จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว คุณชายหนุ่มก็เอ่ยว่า “ หย่งเอ๋ออยู่ที่นี่เพียงผู้เดียวก็พอแล้ว เจ้ากลับไปได้ อีกชั่วยามค่อยมาเก็บสำรับนี่ ” สาวใช้นางนั้นรับคำเบาๆแล้วเดินออกไปจากเรือนนั้นทันที “ หย่งเอ๋อเจ้าเล่ามาตามตรงไม่ต้องกลัวท่านแม่ ข้าต้องการรู้เรื่องของเมียของข้า ตั้งแต่นางเริ่มเข้ามาอยู่ที่เรือนนี้ ” หย่งเอ๋อชะงักไปครู่หนึ่ง จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของนายน้อย “ นายน้อยจำได้แล้วหรือเจ้าคะ ว่าเคยได้แต่งงานกับฮูหยินน้อยแล้ว ” เขาพยักหน้าให

  • สามีของข้าคือคุณชายผี...บรื้อ   บทที่ 21 ความทรงจำกลับมาแล้ว nc

    คืนนั้นคุณชายหม่านอนอยู่บนเตียงหลังใหญ่นั้น ขณะที่เขาหลับสนิทอยู่นั้น ในฝันของเขามันชัดเจนยิ่งนักจนเหมือนจริงมาก ตัวของเขากำลังขย่มร่างอวบของหญิงผู้หนึ่งอยู่บนเตียงหลังนี้ เขายังจำความรู้สึกนั้นได้ ในฝันเขาก้มลงชิมน้ำหวานจากร่องอวบของนางจนเหือดแห้ง เขาดื่มมันอย่างเอร็ดอร่อยแล้วอยู่ ๆ เขาก็จับร่างอวบนั้นพลิกคว่ำลงฟูกนอนแล้วดึงบั้นท้ายอวบอั๋นของนางขึ้นให้มันลอยสูงพอที่เขาจะสอดท่อนเอ็นร้อนที่แข็งขึงไปหมดของเขาจ่อเข้ากับร่องอวบของนางจากทางด้านหลัง“ อ๊าาา อ๊าายท่านพี่เจ้าคะ สอดมันเข้ามา ได้โปรดเจ้าค่ะ เอาข้าเสียที เอาข้า เอาชิงเอ๋อ อ๊าา อ๊าา อ๊ายยย “ อี้ชิงแอ่นก้นงามงอนของนางส่ายไปมาเพื่อยั่วยวนเขาอย่างถึงที่สุด นางร่าน ร่านเหลือเกิน” อี้ชิง หญิงร่าน หญิงแพศยา ร่านชายเช่นนี้ ถูกใจข้ายิ่งนัก ข้าจะเอาเจ้าแล้ว เอาเจ้าให้มิดด้าม เอาแรงๆ ให้เจ้าเดินไม่ได้เลยคอยดู “ ” อู๊ยยยย อูยยย ท่านพี่เจ้าคะ ท่านพี่ อ๊าา อูยยยย อูยย “ ” โอ้ววว โอ้ววว แน่นมาก แน่นมากเมียรัก เสียว เสียวเหลือเกิน โอ้ววว โอ้วววว “ คุณชายหนุ่มแทงท่อนเอ็นแข็งขึงของเขาเข้าไปจนมิดด้าม และแช่เอาไว้เพียงครู่ แล้วค่อย ๆ ขยับบั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status