ตอนที่ 1 ความเดิมตอนที่แล้ว
“อื้อออ~” ร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมาจู่ๆเกิดอาการปวดหัวตุบๆที่ขมับและเบ้าตาจนต้องยกมือขึ้นมาคลึงเพื่อบรรเทาอาการปวด แสงแดดที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างนั้นทำให้เกิดอาการแสบตาเล็กน้อยจนต้องพลิกตัวเพื่อหนีแสง ปึก! แขนของเธอกระทบเข้ากับอะไรบางอย่างที่มีลักษณะอุ่นและนุ่มในขณะที่เปลือกตาบางยังคงหลับอยู่ มือเรียวลูบไล้ขึ้นลงเล็กน้อยพบว่ามันเป็นก้อนอะไรซักอย่างคล้ายซิกแพ็กของคน คิ้วโก่งขมวดด้วยความส่งสัยก่อนที่เปลือกตาบางจะค่อยๆเปิดออกแล้ว... “กรี๊ดดดดดดดด!!!! ” หญิงสาวกรี๊ดร้องสุดเสียงเมื่อพบว่ามีผู้ชายผิวขาวจั้วนอนเปลือยกายอยู่ข้างๆก่อนจะก้มสำรวจตัวเองดูพบว่าเธอเองก็เปลือกายเช่นกัน ...แสดงว่าเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันแต่เป็นเรื่องจริง!!! “กรี๊ดหาพระแสงอะไร! ” เสียงเข้มพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่ชายคนนั้นจะพลิกตัวหนีเธอ มะ...ไม่จริง! เรื่องเมื่อคืนคือเรื่องจริง...เธอมีอะไรกับผู้ชายคนนี้! พรึ่บ! “โอ้ยยย!!! ” ร่างบางดีดตัวขึ้นส่งผลให้เกิดอาการเจ็บแปร้บที่ใจกลางร่างก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอนเหมือนเดิม มือบางยกขึ้นกุมท้องน้อยไว้เพราะเกิดอาการจุกหน่วง ก่อนที่ดวงตากลมโตจะก้มมองไปยังใจกลางร่างแล้วต้องตกใจสุดขีด เมื่อเธอเจอเลือดและคราบน้ำสีขาวเลอะบนหน้าขาและผ้าปูที่นอน มันคือเลือดของเธอและน้ำของเขา!!! “ไม่จริง! ” ดวงตากลมโตสั่นไหวระริกก่อนจะจ้องมองไปยังแผ่นหลังขาวเนียนที่กำลังนอนหันหลังให้ เธอกับผู้ชายคนนี้มีอะไรกันจริงๆและเขาก็เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ! “หนวกหู! ” ร่างสูงพูดด้วยความรำคาญเพราะหญิงสาวกรี๊ดร้องไม่หยุดจนทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด “ถ้าไม่หยุดกรี้ดฉันจะเอาปืนกรอกปากเธอ” “...” แม้จะกลัวคำขู่เล็กน้อยแต่ร่างบางก็ต้องพยามใจดีสู้เสือเข้าไว้ “คะ...คุณกับฉัน...มีอะไรกันจริงๆหรอคะ” “...” เสียงพ่นลมหายใจอย่างไม่สบอารมณ์ทำให้เธอรู้สึกเกร็งเล็กน้อย ดวงตากลมโตที่จ้องมองแผ่นหลังสั่นไหวระริก ผู้ชายคนนี้ดูท่าทางน่ากลัวเหลือเกิน ...นี่เธอมีอะไรกับผู้ชายท่าทางน่ากลัวคนนี้ได้ยังไง! แกร๊ก! ชายคนนั้นพลิกตัวมาหาก่อนวัตถุที่มีความแข็งจะจิ้มเข้าที่ขมับของเธอ ส่งผลให้ร่างบางหลับตาปี๋พร้อมกลั้นลมหายใจจนไม่กล้ามองหน้าของชายคนนั้น แค่ถามเฉยๆถึงกับเอาปืนมาขู่เขาช่างน่ากลัวเหลือเกิน นานเท่าไหร่ไม่รู้หญิงสาวค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อพบว่าไม่มีวัตถุแข็งๆจิ้มที่หัวแล้ว ดวงตากลมโตถึงกับเบิกโพลงทันทีเมื่อผู้ชายที่นอนอยู่ตรงหน้าคือผู้ชายในความฝันของเธอเมื่อคืน!!! เขามีตัวตนจริงๆไม่ใช่แค่ฝัน ผู้ชายที่หล่อเหลาราวกับรูปปั้น “เท่าไหร่! ” ปากหยักเปล่งด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วชวนขนลุก “...” หญิงสาวยังคงตะลึงในความหล่อของเขา ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่มีอะไรกับเธอเมื่อคืนจะหล่อเหลาขนาดนี้และดูเหมือนว่าเขาจะไม่ใช่คนไทยเพราะเขากำลังพูดภาษาอังฤกษกับเธอและโชคดีที่เรียนสายภาษามาทำให้พูดภาษาอังกฤษได้คล่อง แต่เหนือสิ่งอื่นใดคือดวงตาของเขามันเย็นชาและลึกลับจนดูน่าค้นหามันมีเสน่ห์เหลือล้นจนไม่สามารถละสายตาได้ “ฉันถามว่าเท่าไหร่! ” ร่างสูงตะคอกเมื่อคนตัวเล็กนอนนิ่งแถมยังจ้องมองหน้าของเขาไม่วางตา “คะ...คุณหมายถึงอะไรคะ” ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงกล้าๆกลัวๆเมื่อสายตาของเขาตวัดมองราวกับกำลังจะฆ่าเธอให้ตายทางสายตา “ค่าตัวเธอ” “ฉะ...ฉันไม่ได้ขายค่ะ” ร่างบางก้มหน้างุดเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ความบริสุทธิ์ที่สะสมมานานถึง 18 ปีพังทะลายลงเพียงเพราะงานพิเศษที่เธอทำ ใช่แล้ว...เธอโดนเพื่อนสนิทชักชวนมาชงเหล้าที่ผับแห่งหนึ่งเพราะรายได้ดี อีกทั้งมหาวิทยาลัยกำลังจะเปิดเธอจึงต้องรีบทำงานหาเงินเพื่อเก็บเป็นค่าเทอม เป็นครั้งแรกที่ทำงานมาแบบนี้และก็...เกิดเรื่องอย่างว่า จะไม่โทษใครเพราะเหตุทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเธอไม่ระวังตัวและไม่มีประสบการณ์มากพอในด้านนี้ แต่ลึกๆก็แอบเสียใจอยู่เหมือนกัน “ให้ฟรีว่างั้น” ร่างสูงเลิกคิ้วถามก่อนจะวางปืนลงที่โต๊ะข้างๆเตียง ส่งผลให้เธอกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ ตั้งแต่เกิดมาสิบแปดปีเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสปืน พรึบ! ร่างสูงหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ท่ามกลางสายตาคนตัวเล็ก พอยืนขึ้นถึงทำให้รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูงเอามากๆน่าจะเกือบๆ 190 เซนติเมตร และปฏิเสธไม่ได้ว่าหุ่นของเขาดีราวกับนายแบบเพราะมัดกล้ามเนื้อที่เรียงตัวสวยบนหน้าท้องนั้นบ่งบอกว่าผ่านการดูแลมาเป็นอย่างดี “...” ร่างบางกัดปากเมื่อเขาสวมใส่เสื้อผ้าจนเสร็จ แววตาที่แสนเย็นชานั้นทำให้เธอเย็นเยือกไปถึงไขสันหลัง ปึก! เขาวางแบงค์เทาปึกหนึ่งลงบนโต๊ะก่อนจะหยิบปืนขึ้นมาเหน็บที่เอวแล้วคว้ากระเป๋ากับกุญแจรถที่วางอยู่บนหัวเตียงทันที ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากของเขานอกจากสายตาที่แสนเย็นชา ทำเหมือนกับว่าเธอเป็นแค่เศษฝุ่นในอากาศ หญิงสาวมองแผ่นหลังแกร่งที่เดินออกจากห้องไปจนลับตา ท่าทางเขาดูน่ากลัวจนไม่กล้าเสวนาด้วย แต่หนึ่งสิ่งที่ทำให้จำได้ดีนั่นก็คือใบหน้าของเขา “อึบ” หญิงสาวฝืนความเจ็บปวดก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบแบงค์เทาปึกหนึ่งขึ้นมาดูพบว่ามันมีมูลค่าถึงห้าแสน!!! ...ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจเปิดซิงครั้งแรกในราคาห้าแสนสามีปีศาจ 5 เจอกันอีกครั้ง“คุณ!!! ”“ขอบใจที่ยังจำฉันได้” ชายหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะไล่มองทั่วเรือนร่างอดีตแม่ของลูกหญิงสาวดูทีน้ำมีนวลขึ้นต่างจากเมื่อห้าปีที่แล้ว อันที่จริงเขาเห็นโปรไฟล์ของเธอตั้งแต่วันรับสมัคร เพราะหลังจากที่เขาไปพรากลูกจากอ้อมอกของเธอเมื่อห้าปีที่แล้วเขาก็ตัดเธอออกจากชีวิตทันทีโดยไม่ได้สนใจว่าเธอจะรู้สึกอย่างไรจนกระทั่งวันนี้...เธอเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหาเขาอีกครั้งไอติมอ้าปากค้างไม่คิดว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคือเขาคนนั้น! คนที่พรากลูกไปจากเธอเมื่อห้าปีที่แล้วคนที่ทำให้เธอเป๋ไปพักใหญ่เนื่องจากโดนพรากลูกไปจากอ้อมอกเขาไม่ได้ต่างไปจากเดิมจะต่างก็แค่ดวงตาที่แสนเด็ดเดี่ยวคู่นั้นมันเหี้ยมโหดและเย็นชากว่าตอนนั้น ผู้ชายคนนี้ทำให้เธอตายทั้งเป็นมาตลอดระยะเวลาห้าปี“ไม่จริง” ดวงตากลมโตสั่นไหวระริกด้วยความไม่เชื่อสายตาแสดงว่าเด็กที่เธอต้องดูแลคือลูกของเธอเองสินะ!!!“เหอะ! ” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอก่อนจะค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วตรงเข้ามาหาคนตัวเล็กอย่างช้าๆ ไอติมก้มหน้างุดก่อนที่สองเท้าจะค่อยๆก้าวถอยหลังด้วยความกลัว ชายหนุ่มปรายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างดูแคลน “รู้อะไรไหม
สามีปีศาจ 4 เดจาวู“นายรออยู่ข้างใน” ชายชุดดำพาเธอมายังห้องห้องหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นห้องทำงานของเขา หญิงสาวเริ่มรู้สึกใจคอไม่ค่อยดีเพราะคฤหาสน์หลังนี้มีแต่ผู้ชายใส่ชุดดำท่าทางไม่เป็นมิตรเฝ้าเต็มไปหมดจะถอยหลังตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะเธอดันเซ็นสัญญาไปเป็นที่เรียบร้อย“ฉะ...ฉันกลัวค่ะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นหลังจากที่ชายชุดดำกำลังก้าวเท้าออกไปเมื่อพาเธอมาถึงหน้าห้องส่งผลให้ชายคนนั้นหยุดชะงัก“คิดจะมาทำงานที่นี่ห้ามพูดคำว่ากลัว” ชายคนนั้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย จนไอติมรู้สึกเย็นถึงกระดูกสันหลัง “เดินเข้าไป นายของฉันรออยู่”“คะ...คุณเข้าไปเป็นเพื่อนได้ไหมคะ” ไอติมเว้าวอนเพราะกลัวว่าหลังประตูจะมีสิ่งน่ากลัวที่เธอคาดไม่ถึงจากที่เคยคิดว่าที่นี่เป็นแค่คฤหาสน์ธรรมดาๆ เหมือนที่เธอเคยไปรับจ้างทำความสะอาด แต่เมื่อมาถึงมันกลับไม่ใช่อย่างที่คิดเพราะมีชายชุดดำยืนเฝ้าเต็มคฤหาสน์ราวกับว่าที่นี่คือที่อยู่ของมาเฟีย แล้วทุกคนล้วนไม่เป็นมิตรเอาเสียเลยจนไอติมแทบอยากจะถอนตัวเหมือนมีลางสังหรณ์บอกว่าสิ่งที่อยู่หลังประตูนั้นคือสิ่งที่น่ากลัวสำหรับเธอ“เจ้านายของฉันไม่ชอบรอใครนานๆ ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็รีบเข้าไป
สามีปีศาจ 3 การโยกย้าย@ห้าปีต่อมา ณ. ประเทศญี่ปุ่นร่างบางกำคันชักของกระเป๋าเดินทางไว้แน่นมือบางเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เดินทางมายังต่างประเทศจึงทำให้มีความรู้สึกประหม่าและกลัวเล็กน้อยระหว่างที่รอคนของคฤหาสน์มารับหญิงสาวนั่งมองผู้คนเดินไปมาไม่ขาดสายในสนามบินโตเกียวเธอโดนทาบทามโดยใบเตยเพื่อนสนิทให้ส่งใบสมัครเป็นแม่บ้านและพี่เลี้ยงเด็กที่คฤหาสน์หลังหนึ่งในกรุงโตเกียว เพราะเห็นว่ารายได้ค่อนข้างดีเป็นงานที่ไม่ได้หนักอะไรอีกทั้งเธอเองจบเอกภาษาญี่ปุ่นมาบวกกับมีพื้นฐานภาษาอังกฤษที่ดีอยู่แล้วหลังจากสมัครไปไม่ถึงสองอาทิตย์เธอก็ถูกรับคัดเลือกชีวิตที่อยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่เกิดเรื่องนั้นขึ้นเมื่อห้าปีที่แล้ว เธอโดนครอบครัวตัดขาดทันทีและไม่มีใครติดต่อมาหาเธอเลยราวกับว่าเธอนั้นไม่ใช่ลูก“เธอชื่อไอติมใช่ไหม” ชายชุดดำท่าทางน่ากลัวคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม ทำให้คนตัวเล็กหลุดจากภวังค์“ชะ...ใช่ค่ะ”“ตามฉันมา”“ค่ะ” หญิงสาวรู้สึกกลัวเล็กน้อยเพราะคนของคฤหาสน์ดูไม่เป็นเอาเสียเลย หญิงสาวเม้มปากก่อนจะเดินตามเขาไปแม้จะกลัวแต่เพื่อเงินแล้วเธอทำได้ มาถึงขนาดนี้แล้วกลัวแค่ไหนก็ต้องอดทนเข้าไว้
สามีปีศาจ 2 พรากลูก@เก้าเดือนต่อมาพรึ่บ!ร่างบางค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นหลังจากที่สลบไปนานถึงสามชั่วโมง ดวงตากลมโตค่อยๆปรับโฟกัสกับภาพก่อนจะพบว่ามีพยาบาลกำลังเปลี่ยนน้ำเกลือขวดใหม่มือบางขยับเล็กน้อยก่อนที่ใบเตยเพื่อนสนิทของเธอจะวิ่งเข้ามาประคองหญิงสาวขึ้น“อ่ะ กินน้ำก่อน” หญิงสาวค่อยๆหยัดกายลุกขึ้นก่อนจะคว้าน้ำที่ใบเตยส่งให้แล้วกระดกกินอึกใหญ่เพราะมีอาการคอแห้งแล็กน้อยแม้จะรู้สึกแย่ที่ครอบครัวไม่มาเยี่ยมเยียนเลยแต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่ใบเตยเพื่อนสนิทไม่เคยทิ้งเธอไปไหน และโชคดีอีกอย่างที่ช่วงนี้ปิดเทอมจึงไม่ได้กระทบกับการเรียนของเธอพอครอบครัวรู้ว่าเธอท้องพวกเขาก็ตัดหางปล่อยวัดทันที คุณพ่อให้ไปตามผู้ชายที่เป็นพ่อของลูกมาขอเธอแต่งงานเพราะอับอายที่ลูกสาวท้องไม่มีพ่อแต่ความโชคร้ายก็คือเธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อแต่จำหน้าของเขาได้อย่างชัดเจนหากวันนั้นเธอกินยาคุมฉุกเฉินเรื่องแบบนี้คงไม่เกิด อาจเป็นเพราะเธอคาดไม่ถึงว่าแค่ครั้งเดียวจะพลาดเลยไม่ได้เอะใจอะไรและเธอเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์ในเรื่องนี้ด้วยและเธอก็ไม่มีวันที่จะทำแท้ง ถึงเขาจะเกิดมาจากความผิดพลาดแต่ก็ไม่ได
ตอนที่ 1 ความเดิมตอนที่แล้ว“อื้อออ~” ร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมาจู่ๆเกิดอาการปวดหัวตุบๆที่ขมับและเบ้าตาจนต้องยกมือขึ้นมาคลึงเพื่อบรรเทาอาการปวด แสงแดดที่ลอดผ่านม่านหน้าต่างนั้นทำให้เกิดอาการแสบตาเล็กน้อยจนต้องพลิกตัวเพื่อหนีแสงปึก!แขนของเธอกระทบเข้ากับอะไรบางอย่างที่มีลักษณะอุ่นและนุ่มในขณะที่เปลือกตาบางยังคงหลับอยู่ มือเรียวลูบไล้ขึ้นลงเล็กน้อยพบว่ามันเป็นก้อนอะไรซักอย่างคล้ายซิกแพ็กของคน คิ้วโก่งขมวดด้วยความส่งสัยก่อนที่เปลือกตาบางจะค่อยๆเปิดออกแล้ว...“กรี๊ดดดดดดดด!!!! ” หญิงสาวกรี๊ดร้องสุดเสียงเมื่อพบว่ามีผู้ชายผิวขาวจั้วนอนเปลือยกายอยู่ข้างๆก่อนจะก้มสำรวจตัวเองดูพบว่าเธอเองก็เปลือกายเช่นกัน...แสดงว่าเมื่อคืนไม่ใช่ความฝันแต่เป็นเรื่องจริง!!!“กรี๊ดหาพระแสงอะไร! ” เสียงเข้มพูดอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่ชายคนนั้นจะพลิกตัวหนีเธอมะ...ไม่จริง! เรื่องเมื่อคืนคือเรื่องจริง...เธอมีอะไรกับผู้ชายคนนี้!พรึ่บ!“โอ้ยยย!!! ” ร่างบางดีดตัวขึ้นส่งผลให้เกิดอาการเจ็บแปร้บที่ใจกลางร่างก่อนจะทิ้งตัวลงบนที่นอนเหมือนเดิม มือบางยกขึ้นกุมท้องน้อยไว้เพราะเกิดอาการจุกหน่วง ก่อนที่ดวงตากลมโตจะก้มมองไปยังใจกล
เกริ่นนำ@เรื่องราวในอดีตจ๊วบบบบ!ปากหยักดูดหน้าอกอวบอย่างรุนแรงขณะที่กำลังเปลื้องผ้าของหญิงสาวออก คนใต้ร่างครางไม่เป็นส่ำราวกับว่านี่คือความฝัน“อ๊ะ! ” หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อเขี้ยวคมงับเข้าไปที่ยอดประทุมถันอย่างแรง แม้จิตใจจะต่อต้านแต่ทว่าร่างกายของเธอนั้นร้อนรุ่มราวกับไฟในตัวกำลังปะทุออกมา“อืมมม~” ร่างสูงครางในลำคอขณะที่ลิ้นหนาไล่เลียตามเม็ดทับทิมสีชมพูที่แข็งชันเป็นตุ่มใต มันปียกชื่นด้วยน้ำลายของเขามือหนาบีบเค้นหน้าอกอวบอย่างบ้าคลั่ง ไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็กแค่นี้จะหน้าอกใหญ่เกือบเท่าลูกส้มโอ จนอดชื่นชมไม่ได้เพราะเต้างามทั้งใหญ่และกลมกลึง“ชะ...ช่วยด้วย...ฉัน...ไม่ไหว...ละแล้ว~” ร่างบางเสียงขาดๆหายๆ ภาพทุกอย่างมันเบลอไปหมดราวกับตอนนี้กำลังล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า แม้ทุกอย่างจะเบลอแต่เธอกลับจำหน้าผู้ชายคนนี้ได้อย่างชัดเจน ผิวขาวราวกับหิมะ ปากหยักได้รูปสีแดงระเรื่อ ดวงตาคมสีดำ จมูกโด่งเป็นสัน นับว่าเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาเอามากๆ ใบหน้าคมนั้นราวกับรูปปั้นแต่ทว่าสายตากลับดุร้ายไม่ต่างจากเหยี่ยว“หึ” มุมปากหยักแสยะยิ้มก่อนจะยืดตัวขึ้นมองหญิงสาวที่นอนสายตาหยาดเยิ้มเชิญชวนให้เขาเข้าไปอยู่ใน