บทที่ 3

@สนามบิน

เครื่องบินลำที่สิงห์จองไฟท์เอาไว้บินกลับประเทศไทยมีปัญหาด่วนจึงเกิดความล่าช้าไปสามชั่วโมงทำให้แล่นจอดเลียบพื้นดินในเวลาเกือบสามทุ่ม เขาติดต่อโทรหาภรรยาสาวให้มารับสักกี่สายก็ปิดเครื่อง!

"ไง! ไปดูงานที่นู่นได้แหม่มหัวทองกลับมาสักคนสองคนหรือเปล่า" กระทิงเพื่อนสนิทสมัยมัธยมที่เป็นหุ้นส่วนร่วมกันเปิดผับดังแถวย่านทองหล่อโดนโทรตามยิกๆจนต้องจำใจปล่อยสิ่งเย้ายวนค้างเก้อแล้วบึ่งรีบมารับพ่อเทวดาหัวแก้วหัวแหวนที่สนามบิน

"หึ! ได้กลับมากูก็เก่งเกินคนละ ท่านเจ้าสัวส่งเลขาและคนสนิทไปดูแลความประพฤติกูไม่ให้คลาดสายตาแล้วกูจะเอาเวลาไหนไปคั่วสาวๆล่ะ" วินาทีนี้คือเขาต้องการปลดปล่อยหลังจากอัดอั้นและขาดของมันนานเกือบหนึ่งเดือน

"สมน้ำหน้า!"

"อย่าซ้ำเติมกูได้ป่ะ! แล้วนี่ไอ้เหยี่ยวไปไหนทำไมกูโทรหามันไม่รับเลย" เหยี่ยวคือเพื่อนสนิทอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นหุ้นส่วนที่ร่วมกันเปิดผับด้วยเช่นเดียวกัน ไอ้คนนี้มีลักษณะนิสัยที่แตกต่างกันออกไปนั่นก็คือเงียบขรึม ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา ดูเหมือนคนดีแต่ก็แค่เหมือน...เพราะในชีวิตจริงเป็นปีศาจร้ายบนเตียงชัดๆ

"ช่วงนี้กูก็ติดต่อมันไม่ได้เลยเหมือนกัน เห็นพ่อกับแม่มันบอกว่ามันไปเที่ยวยุโรป"

"อืม แล้วมึงรู้ปะ! ตั้งแต่ที่กูไปดูงานที่ยุโรปน้ำหนึ่งไม่เคยโทรมาหาหรือไถ่ถามสารทุกข์สุขดิบกูเลยแม้แต่สายเดียว แม่งเอ้ย! น่าเบื่อชะมัดไม่รู้จะเรียกร้องความสนใจไปถึงไหน จืดชืดพรรค์นั้นถ้าไม่มีกูสักคนก็คงไม่มีใครเอา" สิงห์กระฟัดกระเฟียดอย่างอารมณ์เสีย

"หึ! มึงคงจะยังไม่รู้สินะ"

"รู้อะไร?'"

"ท่านเจ้าสัวคงสั่งห้ามปล่อยให้มึงมาเห็นเองกับสองตา" กระทิงเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ ไม่อยากจะคิดสีหน้าของเพื่อนสนิทเลยว่าจะเป็นอย่างไรเมื่อเห็นภรรยาจืดชืดคนก่อนเปลี่ยนไปราวกับคนละคน! เขามีลางสังหรณ์ใจชีวิตหลังจากนี้คงไม่สงบสุขควงผู้หญิงมาควรเล่นได้ตามสบายเหมือนครั้งก่อนแน่ๆ

"ทำไม?" ไอ้นี่มันชอบพูดจากำกวมจนสิงห์อยากจะเข้าไปง้างปากเราล้วงคำตอบที่ตัวเองสงสัยออกมา

"ไปดูเองเถอะ"

"แม่ง!!" ทั้งสองคนนั่งรถไปเรื่อยๆจนถึงเรือนหอของสิงห์และน้ำหนึ่งที่ถูกสร้างแยกออกมาจากบ้านใหญ่เพื่อใช้ชีวิตฉันสามีภรรยาตามลำพัง แต่ทว่า! ไฟในบ้านกลับมืดสนิทนิ่งเงียบราวกับไม่มีคนอยู่ทั้งๆที่เธอควรจะมานั่งรอต้อนรับเขาด้วยซ้ำ

"สวัสดีค่ะคุณสิงห์" กลับมีแต่ป้าบัวซึ่งเป็นคุณป้าแม่บ้านเดินออกมาเปิดไฟแล้วช่วยขนข้าวของขึ้นไปไว้บนห้องนอน "คุณสิงห์รับประทานอะไรมาหรือยังคะ เดี๋ยวป้าจะไปทำโจ๊กร้อนๆมาให้"

"ยังเลยครับ แล้วนี่น้ำหนึ่งไปไหนหรือว่าหลับ?" เขาถามเสียงห้วนๆซึ่งมันก็ตรงกับบุคลิกและสีหน้ากวนตีนของเขาดี

"คุณน้ำหนึ่งยังไม่กลับค่ะ"

"น้ำหนึ่งไปไหน?" คำตอบของป้าบัวตั้งเครื่องหมายคำถามอันเบ้อเร่อปักกลางหน้าผาก ตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันน้ำหนึ่งไม่เคยออกไปเที่ยวเตร่กลางคืนและกลับบ้านเกินหนึ่งทุ่ม เพราะเธอต้องคอยรอต้อนรับปรนนิบัติผัวและเป็นเด็กอนามัยนอนไวก่อนสามทุ่ม

แต่นี่เกือบสี่ทุ่มแล้วเนี้ยนะ?

"ออกไปเที่ยวกับคุณชะเอม คุณอันนา และคุณไลลา งั้นเดี๋ยวป้าขอตัวเอากระเป๋าไปเก็บและลงมาทำโจ๊กให้คุณสิงห์นะคะ" ชายหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย โดยเขาเองก็เดินตามป้าบัวขึ้นไปชั้นสองของบ้านเพื่อทิ้งตัวเอนลงนอนบนฟูกเตียงขนาดใหญ่ด้วยความเหนื่อยล้าจากการเดินทางมาตลอดระยะเวลาหลายชั่วโมง

ทำให้เขาต้องแปลกใจนั่นก็คือบริเวณหน้ากระจกมีแต่พวกเครื่องสำอาง ลิปสติก แป้ง มาสคาร่า หลากยี่ห้อเต็มไปหมด...ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าน้ำหนึ่งจะใช้ของพวกนี้ด้วย

@ผ่านไปประมาณสองชั่วโมง

ชายหนุ่มที่กำลังนอนหลับอยู่บนเตียงนุ่มขนาดใหญ่ค่อยๆสะลึมสะลือตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงรบกวนจากการเปิดประตูดังแอดๆ ซ้ำยังมีวัสดุแข็งๆลอยขึ้นมากระทบกับหน้าผากเขาอย่างแรงจนต้องเงื้อมมือไปเปิดโคมไฟหัวเตียง

"น้ำหนึ่ง?" สิงห์รีบเปิดไฟทุกดวงในห้องให้สว่างวาบเห็นภาพของภรรยาสาวสภาพที่เมามายแทบไร้สติ ป๋ามือของเธอถือสายสะพายกระเป๋าแบรนด์หรูก่อนที่จะเขวี้ยงลงข้างเตียงแล้วทุ่มตัวลงนอน

เธอใส่ชุดเดรสสีแดงสดสั้นขึ้นไปจนเห็นขาเรียวยาว ซ้ำด้านหลังของมันเว้าลึกจนเกือบจะเห็นสะโพกกลม การแต่งตัวจัดจ้านไม่คุ้นตาของน้ำหนึ่งทำให้เขาแปลกใจยิ่งนัก

"น้ำหนึ่ง! ตื่นขึ้นมาคุยเดี๋ยวนี้" สิงห์ฉุดกระชากลากตัวภรรยาให้ลุกขึ้น

"อย่ามายุ่งได้ปะ! น่ารำคาญฉิบหาย" น้ำหนึ่งกระฟัดกระเฟียดก่อนจะกระเถิบตัวขึ้นไปนอนบนเตียง ดึงผ้าห่มผืนหนาปกคลุมร่างกายและเข้าสู่ห้วงภวังค์นิทราไปในที่สุด

"..."

@รุ่งเช้าวันถัดมา

แสงจากพระอาทิตย์ตกกระทบลงบนแผ่นกระจกบานใหญ่ด้านนอกริมระเบียงสาดส่องพาดผ่านไปยังปลายเตียงแตะโดนขาเรียวยาวที่โผล่พ้นผ้าห่มขึ้นมาจนทำให้เธอต้องรีบขดขึ้นไปแล้วพลิกตัวเล็กน้อยด้วยความงัวเงีย

"..." ดวงตากลมโตหรี่มองใบหน้าหล่อเหลาของสามีแล้วแอบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ต่อให้เขาจะเลวจะชั่วอย่างไรหัวใจเจ้ากรรมของเธอก็ไม่สามารถยับยั้งหรือหยุดรักเขาได้เสียที

คนอย่างเธอชอบสิ่งท้าทายซะด้วยสิ! จะเลวจะชั่วยังไงก็คือผัว ผัวที่จดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย เพราะฉะนั้นไอ้อีหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับผัวของเธอ

เธอสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆก่อนที่จะลุกขึ้นเข้าไปในห้องน้ำเพื่อชำระร่างกายล้างคราบแอลกอฮอล์และผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าต้อนรับเช้าวันใหม่ให้เรียบร้อย ใช้เวลาเพียงสามสิบนาทีในการแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วเดินออกมาท่ามกลางสายตาไม่คุ้นชินของสามี

"morning kiss ค่ะ my honey" เรือนร่างบอบบางเดินเข้าไปจุมพิตซ้ายขวาบนโครงหน้าหล่อเหลาของสิงห์แล้วส่งยิ้มยั่วยวนโปรยเสน่ห์หนึ่งกรุบ "โอ๊ย!"

"มีอะไรรึเปล่า"

"ตะขอเสื้อในมันหลุดอ่ะค่ะ พี่สิงห์ช่วยใส่ให้น้ำหนึ่งใหม่ได้หรือเปล่าคะ"

"ค่ะ" เมื่อได้ยินคำขานรับน้ำหนึ่งจึงหันหลังให้กับเขาทันที

สิงห์เริ่มจะหายใจไม่ค่อยทั่วท้องวันนี้เธอแต่งกายด้วยชุดเซ็ทสีขาวสะอาดแยกสองชิ้น ด้านบนเป็นเสื้อครอปสั้นติดกระดุมทรงดีเปิดแขนแต่งทรงสายเดี่ยวใหญ่ใสเนื้อผ้าประมาณเกือบสามปลายนิ้วคู่กับกระโปรงทรงเอผ่าหลังอวดขาเรียวยาวและช่วงหน้าท้องแบนราบทำเอาเขากระสับกระส่ายร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูก ยิ่งช่วงจังหวะที่ต้องเริกขึ้นมาแล้วติดตะขอเสื้อในลายลูกไม้สีขาวสะอาด แทบบ้า! ร่างกายเธอนี่มันยั่วยวนใช่ย่อย

"ขอบคุณค่ะ"

"จะไปไหน?" เขาเอ่ยถามทันทีที่คนตัวเล็กคว้ากระเป๋าแบรนด์หรูสีขาวสะอาดขึ้นมาสะพายข้าง

"ไปห้างค่ะ"

"ชุดนี้เนี่ยนะ? ไม่โป๊เกินไปหน่อยเหรอน้ำหนึ่ง" สิงห์ปรายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยความไม่พอใจ

"ทำไมเหรอคะ? หนึ่งว่ามันก็ไม่ได้โป๊เท่าไหร่นะถ้าเทียบกับพวกคู่ขาชั้นต่ำของพี่ที่มักจะชอบส่งรูปมายั่วยวนให้กิเลสตัณหามันจับ" ว่าจบไฮโซสาวก็สะบัดก้นแล้วเปิดประตูออกไปจากห้องทันที

ให้อภัย! แต่จำฝังใจไม่เคยลืม

"หนึ่ง!!! แม่งเอ้ย" สิงห์สบถด่าอย่างอารมณ์เสียเธอกล้าดียังไงมาต่อปากต่อคำเล่นลิ้นกับเขาเช่นนี้ "หึ! จะเก่งได้ซักกี่น้ำกันเชียว"

จู่ๆเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือราคาแพงก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปรากฏรายชื่อบนหน้าจอว่า "พรีมมี่"

พรีมมี่

"ว่ายังไง"

(พรีมได้ข่าวว่าคุณสิงห์กลับมาจากยุโรปแล้วใช่ไหมคะ พรีมคิดถึงคุณสิงห์จังเลย คุณสิงห์มาหาพรีมที่คอนโดได้หรือเปล่าคะ) ว่าแล้วพรีมที่กดเปิดวิดีโอคอลเลื่อนกล้องลงต่ำให้เห็นชุดสายเดี่ยวที่เว้ากว้านลึกลงไป จนปรากฏรูปกลมๆเป็นเต้า

"ไม่ว่าง" สิงห์พยายามเบี่ยงเบนสายตาไปทางอื่น ไอ้เจ้าดุ้นที่มันขาดของไม่ได้เข้าสำรวจถ้ำมานานนับเดือนก็ดันผงาดใหญ่โตคับกางเกงบ๊อกเซอร์

(เหรอคะ? พรีมขอโทษนะคะที่วันนั้นพรีมไปก่อเรื่องวุ่นวายที่งานแต่งของคุณ พรีมแค่ไม่อยากเสียคุณไปให้ผู้หญิงจืดชืดก็เท่านั้นเอง คุณสิงห์อย่าโกรธพรีมเลยนะคะ) พรีมมี่ดัดจริตเสียงออดอ้อนกระเซ่าเย้ายวนเพื่อให้ปลายสายเคลิบเคลิ้มและดูเหมือนว่ามันก็ได้ผลไปตามที่หล่อนคาดเอาไว้