LOGINShare
ตอนที่ 10 เวรกรรม
Last Updated:
2025-12-02 15:53:19ตอนที่ 10 เวรกรรม
เจรจากันอยู่สักพักก็เห็นได้ว่าเมธาวินไม่อาจสื่อความเข้าใจกับพนักงานสาวคนนี้ได้ หล่อนตีความว่าเขาเป็นแขกที่จะมาเข้าพัก ส่วนเขาก็พยายามจะบอกว่าเขาเป็นลูกเจ้าของรีสอร์ต จนชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด จะควักเงินฟาดหน้าเพื่อเปิดห้องก็ไม่มีสักบาท เพราะตัดสินใจเอาเติมน้ำมันไปหมดแล้ว
“คุณแม่ผมเป็นเจ้าของที่นี่ คุณจะดูบัตรประชาชนของผมมั้ย” เขาพยายามหาทางออกอย่างประนีประนอม ด้วยการจะควักเอาบัตรประชาชนให้หล่อนดู หญิงสาวก็รีบยกมือห้ามก่อนจะพูดต่อไปตามความคิดของหล่อน
“สมัยนี้บัตรประชาชนใบเดียวใครเค้าก็ปลอมกันได้ทั้งนั้นแหละค่ะ คุณอาจจะรู้นามสกุลเจ้าของรีสอร์ตแล้วก็ปลอมบัตรใส่นามสกุลให้ตรงกับเจ้าของรีสอร์ตก็ได้..ใครจะไปรู้” หญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างหน้าตาเฉย และนี่คือคำพูดชนิดเบาที่สุดจากหล่อนแล้ว เพราะถ้ามากกว่านี้เธอคงต้องออกปากไล่เขา แต่นั่นก็อาจจะทำให้เธอโดนไล่ออกจากที่นี่ก็เป็นได้เพราะแสดงกิริยามารยาทกับลูกค้าไปแบบนั้น หรืออาจจะเป็นเพราะหล่อนมัวให้ความสนใจและทึ่งกับความหล่อของหนุ่มเมืองกรุงอย่างเขากระมัง ถึงได้กล้ายืนต่อล้อต่อเถียงอยู่ได้ตั้งนานสองนาน
“เป็นเอามากนะคุ้น เอาไว้แม่ผมกลับมาจะให้ไล่คุณออกเป็นคนแรก”
“ค่ะ ตามใจคุณ”
เมธาวินเดินจากไปรอที่รถอย่างหัวเสีย ก่อนจะนึกอะไรได้บางอย่าง ที่หลังรีสอร์ตมีน้ำตกนี่หว่า เอ่อ!!..ไปโดดน้ำเล่นเหมือนตอนเด็ก ๆ ให้สดชื่นก่อนดีกว่า
เดือนที่แล้วเมธาวินโทรหามารดาและบอกว่า เขาอาจจะกลับมาช่วยทำธุรกิจให้มารดาอยู่ที่นี่ มารดาก็ดีใจมาก แต่บุตรชายของเธอก็ยังไม่ได้บอกเหตุผลที่แท้จริงนั้นออกมา
เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไร เมธาวินก็พยายามจะออกไปจากที่นี่ให้ได้ ตั้งแต่ตอนเรียนจบมัธยมปลาย เขาก็ตั้งใจจะออกจากบ้าน พอหลังเรียนจบมหาลัยเขาก็ไปเป็นพนักงานออฟฟิศเต็มตัวและจะกลับมาที่นี่แค่เพียงปีละครั้งเท่านั้น และช่วงสามปีที่มีโควิดเขาไม่ได้กลับบ้านเลย
17.00 น
หญิงสาวที่ออกตามหาชายหนุ่มตามคำสั่งของเจ้าของรีสอร์ต ก่อนจะได้ยินเอะอะโวยวายดังขึ้นสนั่นหู เสียงนั้นเป็นเสียงผู้ชายกำลังด่าสุนัขตัวหนึ่ง
“เฮ้ย! ไอ้หมาระยำ! เอากางเกงฉันกลับมาเดี๋ยวนี้นะ เฮ้ย!!! บอกให้หยุดไง!!!”
หญิงสาวเหลียวมองอย่างประหลาดใจ เพราะเห็นภาพนั้นไม่ชัด ก่อนจะขยี้ตาเพื่อพยายามมองอีกครั้งจนเห็นเงาของเจ้าโคโค่หมาของตัวเองที่กำลังวิ่งกระดิกหางตรงเข้ามาหาหล่อน แต่เหมือนว่าที่ปากของมันจะคาบอะไรบางอย่างติดมาด้วย จนทำให้หล่อนต้องเพ่งตามองให้ชัด ๆ อีกครั้งว่าสุนัขของเธอไปคาบอะไรมากันแน่ จนในที่สุดหล่อนก็รู้ว่ามันคืออะไร เมื่อเจ้าหมาจอมขี้เล่นของเธอวิ่งเข้ามาหา
“ตายแล้ว!!!! โคโค่ ทำไมทำแบบนี้ ไปคาบกางเกงของใครมา” เมื่อพิจารณาดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอเดาไม่ผิดเลยว่าจะต้องเป็นกางเกงของคนที่เธอกำลังตามหาอยู่แน่ ๆ คิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็วิตกขึ้นทันที เพราะมารดาของเขาคือเจ้าของรีสอร์ตแห่งนี้นั่นเอง เวรกรรมแท้!!!
Latest chapter
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 25 สาวบ้านป่าร้อนรัก
ตอนที่ 25 สาวบ้านป่าร้อนรัก“ไม่ต้องอายหรอก..น้องมลจ๋า ใคร ๆ เขาก็ทำกันแบบนี้” เมธาวินบอกเสียงแหบพร่า ก่อนที่จะรู้ว่าเธอคงไม่สันทัดเรื่องพวกนี้จริง ๆ ราวกับรู้ความคิดของเด็กสาวมือหนาพลางเอื้อมไปกดศีรษะของศยามลให้ก้มลงไปหาความแข็งกร้าวที่ตั้งตระหง่านรอคอยหญิงสาวอยู่ในขณะที่เขาก็อ้าอุ้งปากร้อน ๆ งับเข้าไปเต็ม ๆ ที่ร่องสวาทอันฉ่ำเยิ้มด้วยความหื่นกระหาย ก่อนจะดูดกลืนน้ำเมือกของเธอและตวัดลิ้นเลียไปที่ติ่งเสียวจนศยามลดิ้นพล่าน“อ๊าาาา..พี่เมธขา อื้อออ มลเสียว” สาวน้อยกระตุกไปทั้งตัวเมื่อถูกลิ้นอุ่นร้อนแตะลงไปที่กลีบแคมขาวและลากผ่านเกสรเล็กๆ มือบางเผลอรูดแท่งรักและบีบกระชับมากขึ้นกว่าเดิมจนเธอได้ยินเสียงร้องอื้ออึงออกมาจากชายหนุ่ม ลมหายใจของเธอหอบแรงสะท้านตัวกระตุกเกร็งความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในชีวิตทำให้ศยามลต้องละริมฝีปากจากลำกายแกร่งตรงหน้าแล้วส่งเสียงครางหวานออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอสั่นสะท้านไปทั่วร่าง โดยเฉพาะตรงติ่งเสียวที่ถูกไล่เลียอย่างจาบจ้วงมันรู้สึกเหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในอากาศ ขณะที่ภายในของเธอก็กระตุกตอดรัดตุบ ๆ เป็นจังหวะ ยิ่งโดนลิ้นของเขาสำรวจลึกเท่าไหร่ความปรารถนาท
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 21 เพลงรักที่เร่าร้อน NC
ตอนที่ 21 เพลงรักที่เร่าร้อน NCเสียงครางของเธอทำให้เขาแทบอยากกระโจนขย้ำร่างเล็กๆ และตักตวงความหอมหวานให้อิ่มเอมตั้งแต่วินาทีแรกแต่เพราะความรัก จึงอยากที่อยากทะนุถนอมสาวน้อยคนนี้ และก็ไม่อยากให้เธอตื่นตกใจ เขาจึงจำเป็นต้องขยับไปทีละสเต็ปอย่างช้า ๆ“เสียวมากมั้ย..คนดี”“เสียวมากเลยค่ะ มลใจจะขาดอยู่แล้ว”“งั้นให้พี่ลองเอาของพี่เข้าไปมั้ย”“พี่เมธขา...เดี๋ยวก่อน!!!!” เสียงดังกระท่อนกระแท่นเมื่อต้นขาขาวนวลถูกมือหนาแยกออกกว้าง“ทำไมครับ”“พี่เมธ...มลกลัว”“กลัวอะไรคนดี..ไม่ต้องกลัวนะ”“พี่!!...มันจะเจ็บมั้ย เพื่อนมลเคยบอกว่ามันเจ็บมาก”“รับรองว่า มันจะเจ็บแค่นิดเดียวครับ” สิ้นเสียงปลอบประโลมเขาก็รีบค่อย ๆ แทรกตัวตนลงมาอย่างช้า ศยามลไม่กล้าสบตากับเขาในตอนนี้ เพราะมันดูน่าอายเหลือเกินสำหรับเธอ ก่อนจะรับรู้ได้ว่าจุดเสียวของตนเองถูกแท่งรักของชายหนุ่มถูไถไปมา จนเกิดความน้ำเมือกมากมายขึ้นและมันก็หลั่งไหลออกมาโดยที่เธอเองก็ห้ามไม่อยู่“น้ำเต็มเลย...น้องมลจ๋า” เขาเอานิ้วสอดเข้าไป แล้วตวัดเอาน้ำเมือกที่ติดนิ้วมาให้เธอดูใกล้ ๆ“พี่เมธขา..มลอาย” หญิงสาวรีบยกมือปิดหน้าตนเอง ชายหนุ่มยิ้มให้กับคำพูดนั้
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 20 ไม่อาจห้ามใจ NC
ตอนที่ 20 ไม่อาจห้ามใจ NCจุมพิตของเขาแผดเผาเหมือนไฟ ศยามลผู้ไม่เคยถูกใครทำแบบนี้มาก่อน มันเป็นความทรมานที่อ่อนหวานซาบซ่านบวกกับความเร่าร้อนอย่างบอกไม่ถูกริมฝีปากบางเผยอแย้มออกโดยอัตโนมัติ เพื่อรับจุมพิตที่เขายัดเยียดให้อย่างไม่เกรงใจ วงแขนแกร่งรั้งร่างบางเอาไว้แน่น ศยามลลองพยายามดิ้นมาแล้วในช่วงแรก แต่ทำไปทำมาก็เธอเองที่อ่อนระทวยไม่กล้าขัดขืน ด้วยเพราะเธอมีใจให้เขามานานแล้วเช่นกันพอชายหนุ่มรับรู้ว่าเธอเลิกดิ้นรนและไม่ต่อต้าน ริมฝีปากที่ออกจะกระด้างและก้าวร้าว ก็กลับกลายเป็นนุ่มนวลและอ่อนโยนขึ้น เด็กสาวไม่รู้ว่าตัวเองได้โอบกอดลำคอของเขาไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ จนกระทั่งรู้สึกว่ามีเส้นผมนุ่มอยู่ระหว่างนิ้ว และเธอก็ไม่ทันนึกเลยว่าตนเองมีจุดอ่อนที่อาจจะถูกเขาโจมตีได้ง่าย ๆ กระทั่งรู้สึกว่ากลางกายของเขาแทรกอยู่ระหว่างต้นขาอ่อนของเธอ“อุ้ย!” เสียงอุทานดังขึ้นเบาๆ เมื่อแผ่นหลังสัมผัสลงบนฟูกที่นอนในเต็นท์อันเย็นเฉียบ เธอถูกจัดท่าให้นอนราบไปบนฟูกภายในเต็นท์ที่กางเอาไว้ก่อนหน้านี้ดวงตากลมโตกะพริบปรือมองเห็นชายหนุ่มตัวใหญ่ที่กำลังใช้แขนทั้งสองข้างกักร่างกายของเธอเอาไว้ไม่ยอมปล่อย เมธาวินทอดตัวค้ำ
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 19 ไม่เคย
ตอนที่ 19 ไม่เคยครึ่งปีต่อมาทุกวันเมธาวินและศยามลจะใช้เวลาในยามว่างอยู่กับธรรมชาติให้มากที่สุด เพราะตอนนี้ทุกอย่างก็เริ่มลงตัวบ้างแล้ว แถมในรีสอร์ตยังมีพนักงานอีกหลายชีวิตตามแผนกต่าง ๆ ทำให้ทั้งสองเบาแรงลงไปกว่าเมื่อก่อนหลายเท่า ที่นี่ยังมีสถานที่ห่างไกลจากแสงสีแบบเมืองหลวงอยู่อีกหลายแห่งวันนี้ทั้งสองได้เดินขึ้นไปสำรวจบริเวณต้นน้ำที่สูงขึ้นไปไม่กี่ร้อยเมตร ก็เหมือนกับได้ย้อนเวลาไปอยู่ในยุคเมื่อหลายสิบปีก่อน ข้างบนนั้นมีแต่ต้นไม้ใหญ่และสายน้ำโอบล้อมแทนอาคารตึกแถว ในตอนกลางคืนทั้งสองเคยมานอนกางเต็นท์กันบนนั้นเพื่อดูดาวด้วยกันมาแล้ว และวันนี้เมธาวินก็ตัดสินใจชวนศยามลขึ้นมากางเต็นท์พักที่นี่อีกครั้ง“ไหวมั้ยครับน้องมล ส่งมือให้พี่สิครับ”“เดี๋ยวนี้พี่ปีนเก่งกว่ามลอีกนะคะ” หล่อนทิ้งท้ายเอาไว้แล้วเดินนำไป เมธาวินเริ่มชอบธรรมชาติที่นี่ นับตั้งแต่ที่เขาตามศยามลขึ้นมาอย่างไม่ได้ตั้งใจในครั้งแรก จนเขาเริ่มปีนหน้าผาและโขดหินได้อย่างคล่องแล้ว เพราะไม่ได้นั่งจมอยู่ในผับหรือแค่เดินไปเดินมาในออฟฟิศอย่างเมื่อก่อน เลยทำให้เขาดูเฟิร์มและบึกบึนขึ้นมากกว่าแต่ก่อนหลายเท่าการตระเวนสำรวจไปรอบ ๆ รีสอร์ตใ
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 18 กำลังใจที่ดี..ทำอะไรก็สำเร็จ
ตอนที่ 18 กำลังใจที่ดี..ทำอะไรก็สำเร็จชีวิตที่เริ่มต้นใหม่อีกครั้งของเมธาวิน ศยามลทำให้เขาไม่รู้สึกเหมือนกำลังยืนอยู่ท่ามกลางพายุที่โหมกระหน่ำอีกต่อไปเช้าวันรุ่งขึ้นเมธาวินเดินสำรวจรีสอร์ตที่กำลังปรับปรุงด้วยความสดชื่น แดดอ่อน ๆ ในเช้าวันนี้มันช่างสดใสกว่าทุกวัน คงเป็นเพราะพนักงานสาวสวยคนเดียวในรีสอร์ตของเขากระมัง ที่มาเดินข้าง ๆ ทำให้เขามีกำลังใจที่ดีเมธาวินไม่อยากหาเหตุผลให้ตัวเองไปมากกว่านั้น ว่าทำไมเวลาอยู่ใกล้ ๆ เธอแล้วเขารู้สึกดี เพราะหากนี่เป็นโชคชะตาที่เขียนเอาไว้ให้เขาต้องมาพบเจอเธอที่นี่ เขาก็จะไม่ปฏิเสธหัวใจของตัวเองและถ้าโชคดีหากเธอมีใจที่ตรงกันละก็ เขาก็ตั้งใจว่าจะอยู่ที่นี่ตลอดไปมารดาของเขานั่งรออยู่ที่หน้ารีสอร์ต หญิงวัยกลางคนมีคำแนะนำเสนอลูกชาย“แม่ว่าเราลดค่าห้องพักลงมาหน่อยดีมั้ย..อาจจะเหลือสักคืนละ 800 บาท”“ก็ได้ครับแม่ แต่ผมว่าจะทำที่จอดรถบ้านด้วย เพราะว่าเดี๋ยวนี้ คนใช้รถบ้านกันเยอะมาก”“ก็ดี แต่ว่าเมธจะทำยังไงเหรอ”“ก็ทำเหมือนเป็นที่จอดรถนั่นแหละครับแต่จะกว้างกว่าหน่อย แล้วก็มีจุดชาร์ทไฟกับน้ำประปาให้เขาใช้ สำหรับชาร์จแบต พอดีผมจะทำใกล้กับลำธาร ทำห้องน้ำเอาไ
สาวแว่นร้อนรัก ตอนที่ 17 ค่ำคืนที่น่าจดจำ
ตอนที่ 17 ค่ำคืนที่น่าจดจำโคมไฟตามทางเดินเปิดไว้เป็นแสงเรืองรอง กระจายกันเป็นหย่อม ๆ บางตัวติดบางดวงดับ เรื่อยไปจนถึงสนามหญ้าหน้ารีสอร์ต บรรยากาศช่างเหน็บหนาว แต่ขณะเดียวกันสถานที่แห่งนี้ก็เงียบเหงาด้วยเช่นกัน อากาศที่เย็นเฉียบทำให้หญิงสาวยกมือขึ้นกอดอก เมธาวินจึงถอดเสื้อคลุมออกแล้วยื่นให้เธอ“น้องมลใส่เสื้อพี่ก่อนนะ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา”“อะ อืม..จะดีเหรอคะ” หญิงสาวมองหน้าเขา“ทำไมล่ะ น้องมลรังเกียจเสื้อของพี่เหรอ”“อ๋อ ปะ เปล่า ค่ะ เพียงแค่มลเกรงใจ” ศยามลรีบบอก“ใส่เถอะน้ำค้างลงแล้ว เดี๋ยวจะไม่สบายเอา” หญิงสาวยอมรับเสื้อคลุมของเขาไปสวมใส่ก่อนจะเดินตามเขาไปเรื่อย ๆ เมธาวินเดินเอามือซุกกระเป๋าเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น ก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยถาม“เอาเสื้อมาให้มลใส่แล้วพี่ก็มาหนาวซะเองเนี่ยนะ” “ไม่เป็นไร พี่ชอบอากาศแบบนี้ อยู่กรุงเทพฯ ไม่ค่อยมีอากาศแบบนี้ให้สัมผัสเลย” ทั้งสองเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงใกล้ซุ้มเรือนไม้ ได้กลิ่นดอกไม้บางอย่างหอมระรวยมาตามสายลมอ่อน ๆ เมธาวินชวนให้ศยามลนั่งลงบนมานั่งตัวยาว ก่อนที่เขาจะทรุดนั่งเอนกายข้าง ๆ เธออย่างเป็นกันเอง“คืนนี้เป็นคืนเดือนดับแฮะ มืดสนิทเลย” เขาเอ่ยขึ้
You may also like
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ55.6K viewsคุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย641.1K viewsDEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_48.5K viewsสัญญารักผูกหัวใจท่านประธานปากแข็ง
ธารดารา356.3K viewsเจ้าสาวของเมฆา วิวาห์จำเป็น
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์106 viewsคุณชายโรคจิต (Nc 18+)
ณัฐลภัส3.9K viewsก็หย่ากันแล้วคุณจะทำไม
อาภาลดา1.2K viewsBAD TIGER พี่(หมอ)เสือคลั่ง
อะพอลโล่_509 views
