3. คุณชายยูผู้ทำลายความบริสุทธิ์ NC

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]

Part : คุณชายยูผู้ทำลายความบริสุทธิ์ NC

--------------------------------------------------------------------------

“เร็วสิ”

“เอ่อ อมอะไรเหรอคะ?” สาวน้อยเอ่ยถามอย่างตะกุกตะกัก เพราะไม่เข้าใจถึงคำสั่งนั้น

มือหนาคว้ามือน้อยมาจับเอ็นแท่งโตที่เริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าของเธอ และมันก็ยิ่งทำให้เขามีอารมณ์มากยิ่งขึ้น เมื่อมือน้อยของเธอสัมผัสโดนความเป็นชาย หมับ!

“อมอันนี้ไง”

ฟุบ!

คนตัวเล็กถูกกดตัวลงนั่งที่พื้น ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดถึงอยู่นั้นคืออะไร แถมไม่รู้อีกว่าสิ่งที่เธอจับอยู่คืออวัยวะเพศชายแต่กลับนึกไปว่ามันคือท่อนแขนของเขาเพราะด้วยขนาดที่ใหญ่จนเต็มกำมือ และเธอรู้เพียงแค่ว่าการกระทำนี้มันน่ากลัวมาก ๆ …

“ยังเด็กอยู่สินะ รู้ไหมว่ามันคืออะไร?”

“ฮึก อุ่นไม่รู้ค่ะ” สาวน้อยไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอสัมผัสอยู่คืออะไร แต่รู้สึกเพียงแค่ว่าเธอกำลังไม่ปลอดภัยเมื่อจับมัน

“ยิ่งเธอไม่รู้ ฉันยิ่งมีอารมณ์นะ” ใบหน้านิ่งขรึมมีรอยยิ้มร้ายปรากฏให้เห็น เพียงเพราะความไร้เดียงสาของเด็กสาว มันทำให้ความสนใจที่มีต่อตัวเธอเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น

“มันแข็งขึ้นเธอรู้สึกได้ใช่ไหม?” ยูเอ่ยถามเด็กสาวพลางประคองมือน้อยบีบความแข็งที่ว่า และนำร่องชักแกนชายลำโตของเขา

“ค่ะ” เจ้าของเสียงหวาน ตอบกลับเสียงสั่นเครือ เพราะสิ่งที่จับอยู่เริ่มทำปฏิกิริยาบางอย่างกับมือของเธอ เช่นการกระตุกหยอกล้อ

“...แลบลิ้นออกมา” ยูออกคำสั่งกับสาวน้อย ก่อนจะจัดท่ายืนใหม่ให้แกนชายพอดีรับกับริมฝีปากสวยของเด็กสาว แต่เธอยังคงนั่งนิ่งตัวแข็งทื่ออยู่อย่างนั้น

“...”

“ฉันบอกให้เอาลิ้นออกมาไง” หนุ่มหล่อออกคำสั่งกับเด็กสาวไร้เดียงสาอีกครั้ง ซึ่งเธอเดาไม่ออกเลยว่าเขาจะให้เธอทำอะไร รู้เพียงแค่ต้องทำตามคำสั่งของคุณชายก็เท่านั้น

เรียวลิ้นเล็กแลบออกมาจากโพรงปากสวย และถูกเขี่ยเล่นโดยนิ้วของคนที่ยืนค้ำหัวเธออยู่ ลิ้นสีแดงสดรีบถดเข้าโพรงปากด้วยความตกใจเมื่อสัมผัสเข้ากับปลายนิ้วของชายหนุ่ม ภาพที่เห็นมันยั่วยวนให้คุณชายยูเกิดเปลี่ยนใจ รีบโน้มหน้าตามไปดูดเม้มลิ้นเล็กนั้นอย่างไม่รังเกียจว่าเธอเป็นแค่คนใช้ เพราะใบหน้าสวยสดงดงามและท่าทางไร้เดียงสาที่ดูรู้ว่าเธอนั้นยังสะอาดสะอ้านอยู่ แม้จะเป็นเพียงแค่คนงานในคฤหาสน์

จ๊วบ จ๊วบ~

มือหนาประคองท้ายทอยของเด็กสาวไว้ไม่ให้ถอยหน้าหนี “อื้ออ! ฮืออ!”

และเสียงร้องไห้ของเธอนั้นทำให้เขาต้องถอนจูบออกมามองใบหน้าสวยอีกครั้ง ใบหน้าของเธอเปียกปอนไปด้วยคราบน้ำตา และถึงแม้ว่าเธอจะยังคงหลับตาอยู่ น้ำใสก็ยังคงไหลอาบสองข้างแก้มไม่หยุด

“คงกลัวมากสินะ...ลืมตาขึ้น” คุณชายยูออกคำสั่งกับน้ำอุ่นเสียงเข้ม ก่อนจะย้ำคำสั่งอีกครั้ง เพราะอยากให้เธอจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเขาให้เต็มตา

“ฉันบอกให้ลืมตา”

สาวน้อยค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมองคนที่ทำเสียงดุใส่เธอช้า ๆ ดวงตาคู่สวยมองสบตาคม เจ้าของใบหน้าขี้อ้อนจ้องชายเบื้องหน้าตาแป๋ว ไร้ซึ่งคำพูดใดใด แต่ภายในใจกลับภาวนาให้เขาเมตตาและไม่ทำร้ายเธอไม่ว่าจะด้วยทางใด

“ฉันเริ่มไม่อยากให้อมแล้วสิ...” เมื่อเห็นสายตาของเธอที่จ้องมองมาที่เขา มันทำให้คนเย็นชาเกิดอารมณ์ถึงขีดสุด จนอยากจะทำมากกว่าคำสั่งแรกที่บอกให้เธอทำ

“เคยโดนเอาหรือยัง?” เจ้าของใบหน้านิ่งขรึม ถามเด็กสาวด้วยคำพูดตรงไปตรงมาที่เธอนั้นไม่รู้จัก

สาวน้อยอั้มอึ้งเพราะไม่รู้ว่าคำที่เขาพูดนั้นหมายถึง ‘เอา’ อะไร “อุ่นไม่รู้ค่ะ ว่าคุณชายพูดถึงอะไร ฮึก” เธอพยายามเชิดหน้าขึ้นสูง และมองจ้องใบหน้าของเขาเพียงอย่างเดียว เพราะกลัวว่าจะเห็นของลับของเขาที่อยู่ต่ำกว่าระดับสายตาของเธอ

“เธอเป็นคนใช้คนแรกเลยนะ ที่ฉันอยากมีอะไรด้วย”

ร่างเล็กบางถูกฉุดขึ้นจากพื้นห้องและผลักลงนอนบนที่นอนนุ่มกว้างในเสี้ยวนาที ชายกระโปรงชุดยูนิฟอร์มแม่บ้านถูกถกขึ้นมากองอยู่ช่วงเอว เผยให้เห็นผิวขาวเนียนใสของเด็กสาวบริสุทธิ์ที่ถูกปิดซ่อนอยู่ภายใต้

พรึบ!

“อุ๊ย! คุณชายจะทำอะไรคะ ฮือ! อุ่นกลัว” ร่างเล็กของเด็กสาวสั่นระรัว นิ้วเรียวยาวของคุณชายวาดไปตามโครงหน้าที่สวยดังภาพวาด

“ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็อย่าดิ้นเข้าใจไหม”

แม้จะอยากปฏิเสธทุกสิ่งที่คุณชายต้องการทำ ก็ได้แต่เก็บงำคำพูดนั้นไว้ในใจ เธอส่งสายตาอ้อนวอนราวกับเด็กน้อย และได้แต่มองจ้องหน้าชายหนุ่มเพื่อหวังว่าเขานั้นจะยอมเห็นใจ ไม่ทำให้เธอเจ็บตัวอย่างที่เขาพูดเตือน

มือหนานวดคลึงเนินอูมกลางลำตัวของเด็กสาว เพื่อทำให้เธอนั้นเจ็บตัวน้อยที่สุด “ไหน ขอดูข้างในหน่อยซิ๊”

เจ้าของใบหน้าเย็นชาพูดขึ้นพลางจัดการกับกางเกงในตัวน้อยของเด็กสาวออก ท่าทางไม่ยินยอมผสมกับท่าทางหวาดกลัวของเธอยังคงมีให้เห็น แต่ก็ไม่อาจหยุดยั้งความต้องการอยากรู้อยากเห็นของอีกคนได้

กลีบดอกไม้สีชมพูของเธอทำให้เขาถึงกับต้องยกยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เพราะนอกจากใบหน้าที่สวยสดของเธอแล้ว น้ำอุ่นยังซ่อนของล้ำค่าไว้ภายในอีกด้วย ซึ่งตอนนี้เขากำลังจะเป็นผู้ที่ได้ครอบครองมัน

“ขาวเนียนไปทั้งตัว” ฟุด ฟิด “แถมกลิ่นก็หอมสะอาด แบบนี้จะให้ฉันรังเกียจเธอได้ยังไง...”

แผล็บ~

ว่าแล้วหนุ่มหล่อก็ไม่รีรอที่จะซดดื่มความสดของสาวใช้คนสวย แม้ว่าก่อนหน้านี้เคยปฏิญาณตนไว้ว่าจะไม่แตะต้องสาวใช้ในคฤหาสน์เด็ดขาด ทว่าเด็กสาวผู้นี้กลับเป็นข้อยกเว้นจากกฎเกณฑ์ที่เขาตั้งไว้ทั้งหมด...

หลังจากที่เลียชิมความหวานจากกลีบดอกไม้อยู่นาน น้ำใสก็เริ่มไหลเยิ้มออกมาแบบหยุดไม่อยู่ เขาเลียชิมสลับกับจ้องมองไปที่มัน ส่วนสาวน้อยก็ยังคงเกร็งตัวและนิ่งเบือนหน้าหนีการกระทำน่าอายนั้น

คุณชายยูเขยิบตัวขึ้นมาคร่อมเด็กสาว สายตาคมดุวาดมองใบหน้าสวยในขณะที่เขาใช้แกนกลางลำตัว วาดถูไปกับร่องสาวบริสุทธิ์นั้น ก่อนจะจ่อมันไว้ที่หน้าทางเข้าช่องรักแคบที่มีทางเข้าไม่รับกับเอ็นแข็งขนาดใหญ่ เขาไม่รู้ว่าจะดันเข้าไปด้านในนั้นอย่างไรโดยไม่ให้เธอเจ็บตัว

“อื้มม ของฉันมันใหญ่ไปหรือเปล่านะ…” ยูพูดบ่นพึมพำถึงแกนใหญ่ในขณะที่กำลังหาทางยัดสิ่งนั้นเข้าไปในรูแคบ

“ฮึก คุณชายคะอุ่นกลัว ฮืออ”

“ไม่มีอะไรน่ากลัวเลยอุ่น เธอกำลังจะได้สัมผัสในสิ่งที่คนอื่นปรารถนาอยู่นะ เธอควรจะดีใจสิ”

มีผู้หญิงมากมาย ต่างอยากเข้าหาและพร้อมใจเสนอตัวให้กับผม แต่ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะได้สิทธิ์นั้น ซึ่งสาวน้อยคนนี้เธอควรดีใจด้วยซ้ำ ที่ผมเลือกเธอ ให้มาทำหน้าที่ร้องครางอยู่บนเตียงของผม...

กึก! สวบ!

“อ๊ะ!!” แกนใหญ่ดันเข้ามายังไม่ถึงครึ่งทาง เด็กสาวก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทรมาน พร้อมกับดันตัวหนีความอันตราย “ฮืออ! อุ่นเจ็บ”

ทว่ายิ่งมือน้อยของเธอ ผลักดันแผงหน้าท้องของชายหนุ่มออกห่างมากเท่าไหร่ ก็เหมือนว่าเขาจะเพิ่มแรงกดดันเข้ามามากขึ้นเท่านั้น

“อื้มม เข้ายากจริง เจอของดีเข้าแล้วสิ...”

รูแคบนั้นไม่เพียงแต่ทำให้เขาเสียว เพราะมันแคบจนรัดแกนกลางลำตัวของเขา และทำความเป็นชายปวดหน่วงในช่วงเวลาเดียวกัน ทว่าความเจ็บปวดนั้นเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่สาวขี้กลัวเผชิญอยู่

สวบ!

“อ๊าย!!” เสียงกรีดร้องของเธอดังขึ้นอีกครั้งเมื่อแกนชายถูกดันเข้ามาจนสุดความยาว เสียงผวาของเธอเรียกให้คนที่ยืนรออยู่ด้านหน้าประตูห้องวิ่งเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ และภาพที่เขาเห็นกลับไม่ได้เป็นภาพสนุกอย่างที่เขาคิดไว้

ยูหันไปมองคีย์ที่วิ่งพรวดเข้ามาในห้อง เขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะเขินอายในสิ่งที่กำลังทำอยู่บนเตียงเลย แถมยังหันไปพูดคุยกับน้องชายด้วยสีหน้าปกติเรียบเฉยอีกด้วย

“กูว่าแล้ว ว่าต้องเป็นมึงที่ให้เด็กนี่เข้ามา”

“เฮีย...ทำอะไรอ่ะ?” คีย์ตกใจภาพใบหน้าของเด็กสาวที่จ้องมองมาที่เขาแล้วเอาแต่ร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว เธอโดนพี่ชายของเขากระหน่ำสะโพกใส่ไม่หยุด เสียงร้องโหยหวนนั้นน่าสงสารจับใจแต่เขาก็ไม่อาจช่วยห้ามการกระทำของพี่ชายได้ เพราะรู้จักนิสัยร้ายกาจของยูดีว่าเป็นเช่นไร...

พั่บ พั่บ ๆ!

“ฮืออ! คุณชายคะอุ่นเจ็บ” มือน้อยสองข้างจิกผ้าห่มราคาแพงไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บปวดที่เธอต้องทนรับมันอย่างไม่เต็มใจ

“อื้มม เจ็บอีกนิด ทนหน่อยน่า”

ปึก ปึก ๆ ๆ!

“อ๊าย! อุ่นเจ็บ! ฮืออ!”

“จะเสร็จแล้วอุ่น ใกล้แล้ว อึก! อ่าส์”

คุณชายยูดึงเอ็นใหญ่ออกมาชักน้ำข้นทิ้งไว้ที่หน้าท้องแบนราบ ในจังหวะที่เสร็จสมใจอยากก็ดูดเม้มริมฝีปากชมพูสวยของเด็กสาวไปพลาง และเมื่อถอนริมฝีปากออกมามองดูผลงานก็ต้องผงะ

“เชี้ย! เลือดเต็มเลย” ยูอุทานออกมาเมื่อเห็นคราบเลือดสาวที่ติดอยู่ที่เอ็นชายและต้นขาอ่อนด้านในของสาวน้อย “ไอ้คีย์เรียกแม่บ้านมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้กูด้วย”

เมื่อออกคำสั่งกับน้องชายเสร็จ ยูก็ลุกเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปชำระล้างร่างกายเอาคราบเลือดสาวนั้นออก โดยไม่ได้สนใจว่าสาวน้อยที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงจะมีท่าทางเจ็บปวดทรมานเพียงใดจากการกระทำของเขา

ส่วนน้องชายก็ยังคงยืนนิ่งทำตัวไม่ถูก และรู้สึกผิดที่แกล้งให้เธอเข้ามาในห้องนี้ เพราะภาพที่คิดไว้ในหัวมันต่างจากความเป็นจริงที่เธอเจอ

“คือฉัน...ขอโทษนะ”

ทันทีที่ชายหนุ่มเดินมานั่งลงที่เตียง เด็กสาวก็ดันตัวถอยหนีเพราะยังขวัญเสียต่อสิ่งที่เธอเพิ่งเจอ เธอคว้ากางเกงในตัวน้อยกำใส่มือแน่น และวิ่งลงจากเตียงโดยไม่พูดไม่จา

คีย์ที่เห็นแบบนั้นก็รีบเดินไปขวางหน้าของน้ำอุ่นไว้ เพื่อไม่ให้เธอเดินหนีไป เขาคว้ามือเธอก่อนจะพาเธอไปยังอีกห้องที่อยู่ไม่ไกลกับห้องนอนของคุณชายยู

“มานี่...”

“ฮืออ! อุ่นกลัวแล้ว ปล่อยอุ่นไปเถอะค่ะ”

--------------------------------------------------------------------------

[ติดตามตอนต่อไป] • [Follow the next episode]

• เพิ่มเข้าชั้น • กดหัวใจ • คอมเมนท์ •กดติดตาม และฝากซัพพอร์ตนักเขียนด้วยนะครับ~