Novels by KHUNLii

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]Part : คุณชายใหญ่ NC--------------------------------------------------------------------------“เธอเข้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้า?” ยิมเอ่ยถามเด็กสาวที่นั่งหลบตาเขาอยู่“พ่ออุ่นฝากอุ่นไว้ที่นี่กับยายจ๋าค่ะ…แล้วท่านก็หายไป” เธอพูดประโยคที่ว่าด้วยใบหน้าเศร้า ซึ่งคุณชายยิมก็พอดูออกว่าเธอนั้นยังเฝ้ารอเจอผู้เป็นพ่ออยู่“ตั้งแต่เมื่อไหร่”“เจ็ดปีก่อนค่ะ”“แล้วตอนนี้เธออายุเท่าไหร่?”“อุ่นอายุสิบเก้าค่ะ”“สิบเก้าเหรอ? เด็กอยู่เลยนะ” ใบหน้าหล่อสุขุมของคุณชายยิมเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มเมื่อรู้ถึงอายุของเด็กสาว “อยากเจอพ่อไหมล่ะ?”“อยากค่ะอุ่นอยากเจอพ่อ” เด็กสาวรีบตอบคำถามทันทีด้วยความกระตือรือร้น“งั้นฉันจะช่วยเธอตามหาพ่อเอง แต่ว่าเธอต้องมาคอยรับใช้ฉันที่นี่นะ”“เฮีย ได้ไง ทำแบบนั้นไม่ได้นะ” โอบคัดค้านคำพูดของพี่ใหญ่เพราะคิดว่าเขากำลังจะครอบครองเด็กสาวคนนี้ไว้แต่เพียงผู้เดียว“ไปเถอะ ฉันมีงานให้เธอทำ...” ยิมพูดพร้อมกับผายมือรอรับมือน้อยของเด็กสาว แต่เธอก็ชั่งใจอยู่นานก่อนจะตัดสินใจยื่นมือเข้าไปจับมือหนาของยิมเพียงเพราะเขาบอกว่าจะช่วย

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]Part : เรื่องเล่าสาวใช้คนงาม--------------------------------------------------------------------------ห้องนอนคุณชายคีย์...เมื่อเดินเข้ามาด้านในห้องคุณชายก็พาสาวใช้มานั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำก่อนจะหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กที่วางอยู่บนชั้นมาชุบน้ำอุ่น “อยู่นิ่ง ๆ นะฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”ถึงแม้ว่าเด็กสาวจะได้ยินคำนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้เธอนั้นไว้ใจเขามากขึ้นเลย หนำซ้ำยังใช้มือกำคอเสื้อกับชายกระโปรงไว้แน่น เพราะเขาเป็นคนส่งให้เธอไปเจอกับเรื่องเลวร้ายในห้องนั้น เลยไม่อาจจะไว้ใจเขาได้แม้เห็นว่าเขาแสดงท่าทางสำนึกผิดอยู่…คนตัวสูงเดินมานั่งลงที่ด้านหน้าของสาวใช้หลังจากที่เอาผ้าชุบน้ำอุ่นจากอ่างล้างมือเสร็จ “ขอโทษนะ...”“คุณชายจะทำอะไรคะ?” เสียงหวานเรียกหยุดมือของชายหนุ่มที่ทำท่าว่าจะถกชายกระโปรงของเธอขึ้น“ฉันจะเช็ดคราบเลือดให้อยู่เฉยๆ ถ้าอายก็หลับตาไว้” เมื่อพูดจบเขาก็รอจนกว่าเด็กสาวนั้นจะหลับตาลง จากนั้นก็เริ่มเช็ดทำความสะอาดที่ง่ามขาด้านในให้กับเด็กสาวแต่ก็ยังคงปิดของลับของหวงของเธอไว้อยู่ คราบเลือดสาวที่เขาเห็นนั้นยิ่งทำให้คุณชายรู้สึกใจไม่ดี หากแต่ว่า

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]Part : คุณชายยูผู้ทำลายความบริสุทธิ์ NC--------------------------------------------------------------------------“เร็วสิ”“เอ่อ อมอะไรเหรอคะ?” สาวน้อยเอ่ยถามอย่างตะกุกตะกัก เพราะไม่เข้าใจถึงคำสั่งนั้นมือหนาคว้ามือน้อยมาจับเอ็นแท่งโตที่เริ่มขยายตัวใหญ่ขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าของเธอ และมันก็ยิ่งทำให้เขามีอารมณ์มากยิ่งขึ้น เมื่อมือน้อยของเธอสัมผัสโดนความเป็นชาย หมับ!“อมอันนี้ไง”ฟุบ!คนตัวเล็กถูกกดตัวลงนั่งที่พื้น ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เขาพูดถึงอยู่นั้นคืออะไร แถมไม่รู้อีกว่าสิ่งที่เธอจับอยู่คืออวัยวะเพศชายแต่กลับนึกไปว่ามันคือท่อนแขนของเขาเพราะด้วยขนาดที่ใหญ่จนเต็มกำมือ และเธอรู้เพียงแค่ว่าการกระทำนี้มันน่ากลัวมาก ๆ …“ยังเด็กอยู่สินะ รู้ไหมว่ามันคืออะไร?”“ฮึก อุ่นไม่รู้ค่ะ” สาวน้อยไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอสัมผัสอยู่คืออะไร แต่รู้สึกเพียงแค่ว่าเธอกำลังไม่ปลอดภัยเมื่อจับมัน“ยิ่งเธอไม่รู้ ฉันยิ่งมีอารมณ์นะ” ใบหน้านิ่งขรึมมีรอยยิ้มร้ายปรากฏให้เห็น เพียงเพราะความไร้เดียงสาของเด็กสาว มันทำให้ความสนใจที่มีต่อตัวเธอเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น“มันแข็งขึ้

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]Part : คุณชายทั้ง7--------------------------------------------------------------------------ทันทีที่เข้ามาด้านในคฤหาสน์ เด็กสาวก็ต้องตะลึงกับความสวยวิจิตรของภายในคฤหาสน์หลังนี้ ที่ถูกตกแต่งแนวตะวันตก ความหรูหราหลายร้อยหลายพันเท่าเมื่อเทียบกันกับห้องรูหนู ที่เธอใช้หลับนอนอยู่ในที่ของคนใช้“น้ำอุ่นมานี่...” ป้าคนใช้เรียกสติของน้ำอุ่นที่กำลังเหม่อลอยเพราะความสวยวิจิตรของคฤหาสน์ ให้กลับมาสนใจงานที่เธอจะต้องจัดการ“ค่ะป้า” เด็กสาวรีบยกชายกระโปรงชุดยูนิฟอร์มสาวใช้ที่เธอสวมใส่อยู่ขึ้น ก่อนจะเร่งฝีเท้าตามป้าแม่บ้านเข้าไปในสถานที่จัดงานปาร์ตี้ ที่เธอจะต้องจัดการช่วยสร้างสรรค์ห้องโถงใหญ่นั้น ให้กลายเป็นสรวงสวรรค์ของเหล่าคุณชายในค่ำคืนนี้ห้องจัดงานปาร์ตี้วันเกิดของคุณชายโอบ...“ลูกโป่ง นั่นลูกโป่งใช่ไหมคะป้า” เด็กสาวตาเบิกโตเป็นประกาย เมื่อได้เห็นสิ่งน่าตื่นตาตื่นใจที่เธอเคยเห็นมันในตอนยังเด็กเมื่อนานมาแล้ว แต่ภาพจำนั้นมันก็เลือนลางจนต้องเอ่ยถามป้าแม่บ้านเพื่อให้แน่ใจถึงสิ่งที่เธอเห็นทว่าเธอเอาแต่มองจ้องไปที่ลูกโป่งสวยงามนั่น จนไม่ได้หันมามองว

[ขอให้สนุกกับการอ่านนะครับ] • [Have fun reading]Part : สาวใช้--------------------------------------------------------------------------เจ็ดปีก่อนหน้าที่น้ำอุ่นจะเข้ามาอยู่ที่คฤหาสน์หลังนี้...เด็กน้อยและชายวัยกลางคนเดินจูงมือกันมาขอข้าวบ้านคนรวยกินสภาพของทั้งคู่ดูอิดโรยเพราะอดอาหารมาหลายวันแล้ว และสิ่งที่ประทังชีวิตคนทั้งคู่ให้อยู่ลอดได้ถึงเวลานี้ ก็คงจะเป็นเศษอาหารจากถังขยะข้างทาง“ขอข้าวเราพ่อลูกกินหน่อยได้ไหมครับ...ให้ลูกผมกินคนเดียวก็ได้” ชายวัยกลางคนพูดอ้อนวอนกับสาวใช้ที่กำลังให้อาหารหมาอยู่ที่ข้างรั้วบ้าน เขาพูดพลางมองอาหารในจานข้าวหมา สายตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความโหยหิว“เข้ามาสิ” หญิงสาวสูงอายุพูดบอกพ่อลูกที่ยืนอยู่ข้างรั้วบ้านด้านนอก ให้เข้ามาด้านในรั้ว ก่อนจะออกคำสั่งกับสาวคนใช้อีกคนด้วยตำแหน่งที่สูงชั้นกว่า“ไปเอากับข้าวในครัวมาให้พวกเขา...”ทันทีที่ได้เศษอาหารจากบ้านคนรวย พวกเขาสองคนพ่อลูกก็รีบยัดมันเข้าปากด้วยความกระหายหิว ทั้งข้าวและน้ำถูกสลับกลืนลงคอทั้งสองพ่อลูก คนเป็นพ่อกินข้าวไปพลางน้ำตาไหลไป ก่อนจะสํานึกบุญคุณพนมมือก้มลงกราบเท้าหญิงสูงอายุใจดี ที่ให้อาหารมื้อนี้ที่เป