Episode 24 ตื่นเต้น NC
ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันแน่นหัวใจดวงน้อยเต้นกระหน่ำด้วยความตื่นเต้นกลัวจะมีคนมาเห็น เมื่ออาคิราจัดท่าทางให้เธอนอนคว่ำราบไปกับโซฟาตัวยาว สะโพกมนถูกยกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้โค้งรับกับลำกายใหญ่ที่กำลังรุกล้ำเข้ามาในช่องทางรักบวมช้ำที่ยังไม่หายดี
"อึก! คุณคราม"
"ฉันชอบเวลาเธอเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงแบบนี้นะ" มาเฟียหนุ่มโน้มตัวลงมากระซิบข้างใบหูขาวสะอาดพลางขบเม้มจนร่างบางกระตุกเกร็งครั้งแล้วครั้งเล่า ใบหน้าคมคายเหยเกเมื่อถูกช่องทางรักคับแคบตอดรัดแก่นกายใหญ่จนปวดหนึบไม่ต่างจากครั้งแรกที่เขาได้สัมผัส
"คุณครามเดี๋ยวมีคนมาเห็น" คนตัวเล็กพยายามห้ามปรามชายหนุ่มที่ใช้มือดึงแขนเธอให้ลำตัวยืดขึ้นแนบชิดไปกับแผงอกกว้าง ทิศทางที่หันหน้ามองเห็นบานประตูห้องรับแขกยิ่งทำให้คนตัวเล็กใจเต้นแรงขึ้นทุกวินาทีโดยเฉพาะตอนที่สะโพกสอบเริ่มเคลื่อนไหวบรรเลงบทรักเร่าร้อนขึ้น
"ใครมองฉันฆ่ามันทิ้งให้เอาไหม เพราะฉันก็ไม่ชอบให้ใครมาเห็นของรักของหวงของฉันเหมือนกัน ขนาดฉันเองยังไม่ได้เห็นเลย คนอื่นจะกล้า
Episode 25 คนรู้จักหลายวันมานี้ธีลินใช้ชีวิตอยู่กับมาเฟียอย่างอาคิราในรูปแบบที่แตกต่างออกไป รวมถึงการปรับตัวต้อนรับนายหญิงน้อยของเหล่าแม่บ้าน และลูกน้องคนอื่นๆ ที่ให้ความเคารพธีลินเท่าเทียมกับคนอื่น"พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวกัน" อาคิราเอ่ยขึ้นขณะที่ธีลินกำลังหวีผมให้เขาอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง"ไปเที่ยว? ที่ไหนคะ" ใบหน้าหวานเงยหน้ารอฟังคำตอบจากชายหนุ่มผ่านกระจกบานใหญ่ตรงหน้า"ทุกที่ที่เธออยากไป อยากไปไหนล่ะ""อืม…อยากไปสวรรค์ค่ะ" คนตัวเล็กตอบติดตลกเพราะไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองอยากไปไหน"ฉันก็พาไปอยู่ทุกวันไม่ใช่เหรอ""ไม่ใช่ลินเป็นคนพาคุณไปเหรอคะ" เพราะประสบการณ์ที่สั่งสมมาทำให้ธีลินเริ่มเป็นฝ่ายควบคุมเกมรักอยู่หลายครั้ง"หึ" มาเฟียหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแต่แค่นยิ้มด้วยความเอ็นดู ก่อนจะจับมือเรียวที่วางอยู่บนบ่ามาจูบอย่างทะนุถนอม"ลงไปข้างล่างกันค่ะ" ธีลินประคองอาคิราลงมาข้างล่างเตรียมทานมื้อเช้าเหมือนทุกวันไม่ได้มีอะไรแตกต่างไปจากกิจวัตรประจำวันที่เคยทำม
Episode 26 คนของกูเพราะธีลินไม่ยอมเลือกซื้ออะไรด้วยตัวเองอาคิราจึงสั่งให้ลูกน้องนำคอลเลกชันใหม่ของแบรนด์ชั้นนำต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า เครื่องประดับ หรือแม้กระทั่งเครื่องสำอางต่างๆ มาให้ธีลินโดยไม่ต้องเลือก ถึงแม้จะไม่เต็มใจรับเธอก็ต้องรับเอาไว้เพราะเขามัดมือชกซื้อมาให้เธอแล้วอีกหนึ่งอย่างที่เธอต้องทำคือการหาสถานที่ไปเที่ยวภายในวันพรุ่งนี้ ถึงแม้จะโยนให้อีกฝ่ายเป็นคนตัดสินใจแต่คำตอบก็เหมือนเดิมคือตามใจเธอ ซึ่งสำหรับเธอเป็นการตามใจที่บังคับจิตใจเธอเสียมากกว่า"งั้นเราไปขึ้นเขากันไหมคะ คุณจะได้สูดอากาศบริสุทธิ์ด้วย" ธีลินเสนอเพราะคิดไม่ตก ส่วนตัวเธอไม่ชอบไปทะเลเพราะไม่ชอบแดดร้อน อีกอย่างเธออยากให้อาคิราได้ไปพักผ่อนในที่เงียบๆ ด้วย"ตามใจเธอ ฉันจะให้คนจัดการให้ เธอไปเตรียมของใช้ให้พร้อมก็พอ""ค่ะ" ธีลินบอกระหว่างทางที่กำลังนั่งรถกลับบ้าน"เหมือนมีคนขับรถตามเรามาครับนายน้อย" กายที่กำลังมองกระจกด้านข้างรถรายงานอาคิราไม่ได้ตอบอะไร แต่ยื่นมือไปกุมมือเล็กที่นั่งข้างๆ เอาไว้ ราว
Episode 27 ศักดิ์ศรีนอกจากเสียงหัวเราะเยาะของการันแล้วภายในโกดังก็ไม่มีใครส่งเสียงใดๆ ออกมาเลยมีเพียงรอยยิ้มเหยียดที่มุมปากของอาคิรา"ฉันให้โอกาสสุดท้ายกลับไปที่รถ" น้ำเสียงราบเรียบของอาคิราที่เอ่ยขึ้นเหมือนกับมีดปลายแหลมที่กรีดลงมากลางหัวใจของธีลินเธอมองอาคิราด้วยสายตาเจ็บปวดไม่ต่างกันขณะที่เดินผ่านหน้าเขาไปโดยมีคนของการันคุ้มกันเอาไว้ให้ ไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยคำพูดใดๆ กับเขา"นี่เหรอที่เธอบอกว่าจะไม่มีวันทรยศฉัน นี่คือความซื่อสัตย์ของเธอที่มอบให้ฉันงั้นเหรอ?""ขอโทษ…" คำพูดเดียวที่สามารถพูดออกมาได้ในตอนนี้สำหรับธีลิน เธอหยุดหันหลังไปมองใบหน้าเจ็บปวดของอาคิราด้วยความรู้สึกผิด"มานี่สิธีลิน" การันส่งเสียงเรียกธีลินเมื่อเธอมีท่าทางลังเลที่จะเดินตรงมาหาเขาใบหน้าหวานมองอาคิราเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันกลับแล้วเดินตรงไปหาการันที่ยืนอยู่ไม่ไกล ทุกย่างก้าวที่ก้าวเดินเหมือนกับว่าเธอยิ่งผลักอาคิราให้ออกห่างจากชีวิตเธอไปไกลมากขึ้นทุกที"มึงดูสภาพมึงตอนนี้ดิ แม่งโคตรน่าสม
Episode 28 การสูญเสียเหตุการณ์การสูญเสียครั้งนั้นทำให้ธีลินได้เข้าใจอะไรมากขึ้นหลายอย่างรวมไปถึงเรื่องราวที่เขาเคยเจอกับเธอมาก่อนหน้านี้ เป็นเขาเองที่จดจำเธอได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ โดยเฉพาะการที่เขายอมเซ็นเอกสารยกทุกอย่างให้การันอย่างง่ายดายนั้น ก็เพราะลายเซ็นของเขาไม่มีค่าเลยต่างหาก เนื่องจากเขายกทุกอย่างให้เธอแต่เพียงผู้เดียวก่อนที่จะเซ็นเอกสารแผ่นนั้นแล้ว เธอเองก็พึ่งมารู้ตอนที่กายเป็นคนนำเอกสารทรัพย์สินทุกอย่างมามอบให้เธอหลังจากจัดการเรื่องงานศพของอาคิราเสร็จเรียบร้อยแล้วดวงตากลมโตมองไปยังกลุ่มคนหลายสิบคนที่ยืนไว้อาลัยให้กับอาคิราครบรอบหนึ่งร้อยวันที่จากไปด้วยแววตาที่แดงก่ำ เธอไม่กล้าแม้แต่จะสู้หน้าครอบครัวของเขา ไม่ใช่เพราะกลัวการล้างแค้น แต่ละอายใจเกินกว่าจะแบกหน้าไปกล่าวคำขอโทษ ถ้าไม่มีเธอเข้ามาในชีวิตเขา ช่วงเวลานี้เขาคงได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนกระจกตากลับมามองเห็นโลกที่สดใสด้วยตาตัวเองอีกครั้ง"คุณธีลิน" กายเอ่ยเรียกชื่อร่างบางที่เดินหน้าเศร้าเข้ามายังหลุมศพของอาคิราด้วยความประหลาดใจทำให้ทุกค
Episode 29 คาร์ลินสองปีต่อมาระหว่างที่ธีลินกำลังเข้าห้องน้ำที่ห้างสรรพสินค้าอยู่นั้นก็มีข้อความส่งเข้ามาในโทรศัพท์มือถือของเธอพร้อมกับข้อความข่มขู่ที่ทำให้ธีลินตกใจจนแทบทำอะไรไม่ถูก ความหวาดกลัวในสถานการณ์ตอนนั้นรวมไปถึงการอ่อนประสบการณ์ต่อโลกของมาเฟียที่พึ่งจะก้าวขาเอาตัวเองเข้ามาข้องเกี่ยวได้ไม่นาน ทำให้ธีลินยอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย‘ถ้าไม่อยากให้อาคิราตายก็ทำตามคำสั่งของฉัน แล้วถ้าเธอบอกมันเมื่อไหร่ฉันไม่รับประกันว่ามันจะโดนกระสุนปืนเจาะหัวตอนไหน’การที่อาคิราไม่สามารถมองเห็นได้เหมือนคนปกติทำให้ธีลินยิ่งหวาดระแวงกับข้อความที่ส่งมา เพราะคิดว่าคงไม่มีใครมาล้อเธอเล่นแบบนี้แน่นอน เนื่องจากเธอไม่เคยสร้างศัตรูเอาไว้กับใครข้อความที่เป็นเหมือนสแปมแบบที่เธอไม่เคยเจอมาก่อน เพราะหลังจากอ่านเสร็จข้อความก็เหมือนจะถูกสแปมหายออกไปจากโทรศัพท์ของเธอทันที ทำให้เธอยิ่งไม่กล้าบอกอะไรกับใครเนื่องจากเธอเองก็ไม่มีหลักฐานระหว่างทางกลับก็เจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ยิ่งได้เห็นกระสุนปืนจ่
Episode 30 การกลับมาธีลินยืนมองผู้ชายหน้าตาคล้ายอาคิราที่เดินผ่านเธอไปด้วยความตกใจที่เขาเหมือนแม้กระทั่งกลิ่นน้ำหอมที่ใช้ ซึ่งมันเป็นอะไรที่แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเธอเป็นคนผสมน้ำหอมกลิ่นนี้ขึ้นมาเอง"คุณคราม" ธีลินหันไปเรียกเพื่อคลายข้อข้องใจของตัวเองก่อนที่เขาจะเดินไปไกลมากกว่านี้ หากเป็นเขาจริงๆ เพียงแค่เขายังมีชีวิตอยู่เธอก็ไม่ต้องการอะไรไปมากกว่านี้แล้วเสียงเรียกของธีลินทำให้ฝีเท้าของชายหนุ่มที่กำลังจะก้าวเดินไปข้างหน้าหยุดชะงักลง วินาทีนั้นเองที่หัวใจดวงน้อยกลับมาเต้นแรงอีกครั้งอย่างมีความหวัง ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ แต่เธอกลับภาวนาให้มันเป็นความจริงเสี้ยวใบหน้าคมคายที่มองกลับมาทำให้เธอยิ่งนึกถึงภาพจำของอาคิราที่เธอไม่เคยลืมไปแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว การที่อีกฝ่ายไม่ตอบอะไรกลับมาทำให้หญิงสาวยิ่งรู้สึกประหม่ามากขึ้นทุกวินาที"แต่จะเป็นไปได้ยังไง…" ธีลินพึมพำเบาๆ สิ่งที่เธอกำลังคาดหวังมันเหลือเชื่อเกินกว่าจะเป็นความจริงได้"ที่เป็นไปไม่ได้เพราะคาดหวังให้ฉ
Episode 31 ท้าทายธีลินถูกพาตัวมายังสถานที่ที่เธอเองก็คุ้นเคยเป็นอย่างดี นั่นคือบ้านของอาคิราที่เต็มไปด้วยความทรงจำมากมายระหว่างเธอกับเขาที่เคยมีร่วมกันในอดีตจนเกิดโซ่ทองคล้องใจอย่างคาร์ลินลูกสาวตัวน้อยมาบนโลกใบนี้ภายในบ้านที่เธอคิดว่าคงถูกปล่อยให้ทิ้งร้าง เนื่องจากตั้งแต่วันที่เขาจากไปเธอเองก็ไม่เคยกลับมาเหยียบที่นี่อีกเลย เพราะไม่ต้องการให้ความทรงจำเลวร้ายย้อนกลับมาทำร้ายเธออีก คิดไม่ถึงว่ามันยังคงอยู่ในสภาพดีราวกับมีคนคอยดูแลอยู่ตลอดเวลา"พาลินมาที่นี่ทำไม แล้วลูกล่ะ""ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ถ้าเด็กนั่นเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขฉันจริงๆ ฉันไม่ปล่อยให้ต้องมาอยู่กับผู้หญิงแพศยาอย่างเธอหรอก" อาคิราขบฟันแน่นบีบข้อมือคนตัวเล็กจนแดงเป็นรอยช้ำ"ลินมีเรื่องอยากบอกคุณ ช่วยฟังก่อนได้ไหมถ้าคุณไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร""ได้ ฉันจะยอมฟังเรื่องปั้นน้ำเป็นตัวของเธออีกครั้งก็ได้ แต่หลังจากที่ฉันเอาเธอเสร็จแล้วนะ""โอ๊ย! คุณครามลินเจ็บ" คนตัวเล็กเอ่ยร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกอุ้มพาดบ่
Episode 32 ทรมานใบหน้าคมคายก้มมองดูร่างกายที่สอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันกับคนตัวเล็กด้วยความพึงพอใจ มันยังให้ความรู้สึกคับแน่นไม่ต่างจากครั้งแรกที่เขาได้เคยสัมผัส ถึงแม้จะผ่านการคลอดลูกมาแล้วก็ตามถ้อยคำท้าทายจากคนตัวเล็กก่อนหน้านี้ยิ่งทำให้เขาอยากเอาชนะเธอ อยากให้เธอเป็นฝ่ายเอ่ยปากร้องขอความเมตตาจากเขาทว่ามันกลับไม่เป็นไปตามที่เขาคาดการณ์เอาไว้ เมื่อเธอยอมข่มความเจ็บปวดของตัวเองเอาไว้ไม่ปริปากร้องขอเลยแม้แต่ครั้งเดียว"อึก!…อือ!" ริมฝีปากบางขบเม้มเข้าหากันจนห้อเลือด เขาคลายมือจากลำคอระหงเลื่อนขึ้นมาดันปลายนิ้วเข้าไปในโพรงปากเล็กแทน นั่นก็เพื่อให้เธอเลิกกัดปากตัวเองเสียทีถึงแม้จะมีความรู้สึกสงสารแวบเข้ามาในหัวเป็นระยะ แต่มันก็ไม่สามารถดับอารมณ์กระสันของเขาที่ลุกโชนในตอนนี้ได้ สะโพกสอบยังคงถาโถมแรงกายทั้งหมดที่มีเข้าไปหาคนตัวเล็กอย่างหนักหน่วง จนร่างกายสั่นคลอนครั้งแล้วครั้งเล่าภาพความทรงจำมากมายที่เคยมีร่วมกันพรั่งพรูเข้ามาฉายซ้ำอีกครั้งสร้างความรู้สึกหงุดหงิดในใจให้กับมาเฟียหนุ่มไม่น้
บทส่งท้ายมาเฟียหนุ่มที่เคยสุขุมเยือกเย็นตอนนี้กลับนั่งไม่ติดที่พร้อมกับอุ้มลูกสาววัยสองขวบกว่าเอาไว้ในอ้อมแขนรอภรรยาของเขาอยู่หน้าห้องทำคลอด เนื่องจากจู่ๆ ธีลินก็มีอาการเจ็บท้องคลอดขณะที่อายุครรภ์ได้สามสิบสี่สัปดาห์ซึ่งเป็นการคลอดก่อนกำหนดที่หมอได้นัดเอาไว้ ทำให้เขารีบพาธีลินมาหาหมอพร้อมกับคาร์ลินลูกสาวตัวน้อยด้วยความตื่นเต้น"ป๊ะป๋า~""ว่าไงคะคนสวยของป๊ะป๋า" อาคิราก้มหน้ามาหาคาร์ลินพร้อมกับพยายามควบคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติถึงแม้จะซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้ไม่มิดก็ตาม"มัมมี้ไปหนาย~""มันมี้กำลังไปรับน้องอยู่ค่ะ คาร์ลินรอกับป๊ะป๋าตรงนี้โอเคไหมคะ""โอเค~" น้ำเสียงเจื้อยแจ้วของลูกสาวยิ่งทำให้อาคิราตื่นเต้นที่จะได้พบกับสมาชิกใหม่ของครอบครัว และก็ภาวนาให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปอย่างราบรื่น"นายน้อยครับทางนายใหญ่กำลังเตรียมตัวบินมาประเทศไทยเพื่อรับขวัญหลานครับ อีกไม่นานคงถึง" กายเดินเข้ามารายงานพร้อมกับระบายยิ้มกว้างให้คาร์ลินที่เอื้อมมือมาหาเขา"อืม""กาย~ หากาย~" จากมือขวาสุดโหดของมาเฟียหนุ่มพักหลังที่ได
Episode 60 แพ้ท้องแทนเมียสามเดือนต่อมาท้องของธีลินก็เริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับอาการแพ้ท้องแทนเมียของอาคิราที่ไม่มีทีท่าว่าจะทุเลาลงเลยแม้แต่น้อย ทุกวันนี้นอกจากกลิ่นของธีลินเขาก็แทบจะดม หรือสัมผัสกับกลิ่นอะไรไม่ได้เลย ทำให้เขาไม่สามารถทานอาหารได้มากเท่าที่ควรร่างกายเลยดูซูบผอมลงไปบ้าง แต่ด้านสภาพจิตใจของเขากลับมีพลังเต็มเปี่ยมไม่ได้รู้สึกทรมานกับการแพ้ท้องแทนเมียในครั้งนี้เลย"เป็นไงบ้างคะ ดีขึ้นบ้างไหม" ธีลินเอ่ยถามอาคิราที่นั่งกอดหมอนอยู่ที่ห้องรับแขกด้วยท่าทางหมดสภาพ"ได้กลิ่นลินเดี๋ยวก็คงดีขึ้นแล้ว""ไม่คิดว่าจะเป็นนานขนาดนี้อดทนหน่อยนะคะ""ฉันไม่เป็นไรหรอกดีใจซะอีกที่ฉันเป็นคนแพ้ท้องไม่ใช่ลิน ถ้าลินแพ้ท้องจนกินอะไรไม่ได้แบบนี้ฉันคงช้ำใจแย่""เลิกพูดจาแปลกๆ แบบนี้สักทีได้ไหมคะ เป็นมาเฟียนะคะไม่คีปลุคหน่อยเหรอ""ฉันเป็นมาเฟียก็จริง แต่ฉันเป็นผัวลินนะ ทำไมต้องโหดกับเมียด้วยแบบนั้นสถาบันครอบครัวฉันก็สั่นคลอนหมดน่ะสิ"คำพูดติดตลกของมาเฟียหนุ่มทำให้ธีลินหลุดหัวเรา
Episode 59 เก็บหลักฐานว่าที่มาเฟียหนุ่มพ่อลูกสองเงยหน้ามองธีลินด้วยแววตาเป็นประกายหากเขาไม่ได้หูฝาดไปแสดงว่าธีลินกำลังให้โอกาสเขาอยู่ใช่หรือไม่ เขารีบกุมมือเรียวทั้งสองข้างเอาไว้ด้วยความตื่นเต้น“ตลอดชีวิตลินหมายความว่ายังไง ลินยอมให้โอกาสฉันแล้วใช่ไหม”“ลินแค่บอกให้คุณชดใช้ให้ลินกับลูกต่างหาก”“ฉันยินดีชดใช้ให้ลินกับลูกด้วยชีวิตฉันเลย” อาคิรารีบตอบกลับด้วยความตื่นเต้น ทว่านั่นกลับทำให้ใบหน้าหวานบึ้งตึงในทันที“ลินหมายความว่าให้คุณชดใช้อดีตของคุณด้วยลมหายใจของคุณที่เหลืออยู่ทำให้ลินกับลูกมีความสุข ไม่ได้หมายความว่าลินอยากได้ชีวิตของคุณ ลินไม่อนุญาตให้คุณตายไปจากลินอีกแล้วเข้าใจไหมคะ” น้ำเสียงเป็นกังวลที่สะท้อนถึงบาดแผลในใจลึกๆ ของธีลินที่คงไม่มีวันจางหายไปจากความรู้สึกของเธอทำให้อาคิรารีบโอบกอดร่างบางเอาไว้เพื่อปลอบโยนเธอ“ฉันอยู่นี่แล้วนะ ฉันจะไม่ไปไหนแล้วต่อให้ไล่ก็ไม่ไป” อาคิราตอบด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มพร้อมกับยกมือลู
Episode 58 ชดใช้ตลอดลมหายใจอาคิราที่แอบมองธีลินก่อนขึ้นไปแอบเดินมาถามแม่บ้านด้วยความสงสัยว่าธีลินมาขออะไรจากเธอ เพราะท่าทางของเธอดูมีพิรุธราวกับไม่อยากให้เขารับรู้บางสิ่งที่เธอกำลังปิดบังเอาไว้"ลินมาเอาอะไรเหรอ""เอ่อ…คือว่า…""ฉันถามก็แค่ตอบคงไม่อยากให้โมโหหรอกใช่ไหม" อาคิราเอ่ยถามเสียงเข้ม นอกจากธีลินแล้วเขาก็ไม่ชอบที่ต้องพูดจาซ้ำๆ เธอเป็นข้อยกเว้นเพียงหนึ่งเดียวสำหรับเขาที่ต่อให้พูดประโยคเดิมซ้ำๆ วนไปมาทั้งวันถ้าเธอต้องการเขาก็สามารถทำให้ได้ด้วยความเต็มใจ"นายหญิงน้อยมาขอให้คนออกไปซื้อชุดตรวจครรภ์ให้ค่ะ""ตรวจครรภ์? หมายความว่าลินกำลังท้องเหรอ!""ดิฉันไม่ทราบค่ะนายหญิงน้อยพึ่งเอาไปตรวจไม่ได้บอกอะไร""ที่ไหน""ห้องน้ำรับแขกปีกขวาค่ะ"คำตอบของแม่บ้านทำให้มาเฟียหนุ่มรู้สึกกระวนกระวายอยู่ไม่น้อยเขารีบสาวเท้ายาวตรงไปยังห้องน้ำชั้นล่างที่ธีลินแอบไปตรวจเพียงลำพัง เขายืนเดินวนไปมาอยู่หน้าประตูด้วยความตื่นเต้น มือหนากำประสานกันจนเหงื่อชุ่ม"ว้าย!" ธีลิน
Episode 57 อารมณ์อ่อนไหวประโยคสั้นๆ ที่อาคิราพูดออกมาทำให้หยดน้ำตาใสๆ ไหลรินออกมาโดยไม่รู้ตัว ธีลินจึงทำได้เพียงหัวเราะกลบเกลื่อน เพราะไม่อยากให้สถานการณ์อึดอัดเพราะการร้องไห้ของเธอ"ฮ่าๆๆ อยู่ดีๆ น้ำตาก็ไหลเฉยเลยค่ะ""ไม่เป็นไร อยากร้องก็ร้องเลยนะ""…""ฉันอยู่ตรงนี้ ฉันจะเป็นทิชชูให้ลินเอง" มาเฟียหนุ่มพ่อลูกอ่อนฉีกยิ้มกว้างส่งมอบความอบอุ่นผ่านไปยังฝ่ามือหนาที่ยกขึ้นมาเช็ดคราบน้ำตาให้เธอ เหมือนกับตอนที่เธอต้องโดดเดี่ยวเพราะเรื่องของแม่เมื่อก่อน ก็มีเขาที่ยื่นมือเข้ามาเช็ดน้ำตาให้เธอทำให้สุดท้ายเธอก็ร้องไห้ออกมาอยู่ดี แต่เป็นการร้องไห้พร้อมกับเสียงหัวเราะ ที่สุดท้ายคนที่สามารถเช็ดน้ำตาให้เธอได้อย่างอ่อนโยนคือคนเดียวกับคนที่เคยทำร้ายเธออย่างเลือดเย็นหลังจากจัดการอารมณ์อ่อนไหวของตัวเองอยู่พักใหญ่ธีลินก็สามารถกลับมาควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เป็นปกติ จะมีก็แต่อาคิราที่เริ่มแสดงอาการแปลกๆ ออกมาระหว่างที่กำลังนั่งทานมื้อเย็นกัน"เป็นอะไรรึเปล่าคะ""ช่วงนี้กลิ่นแซลมอนมันเหม็นคาว
Episode 56 เหนื่อยใช่ไหมอาคิราสั่งอาหารเมนูเดียวกับที่เขาสั่งมาทานเมื่อครั้งก่อน ทว่ารสชาติอาหารครั้งนี้กลับแตกต่างออกไปจากเดิมมันไม่ได้อร่อยขึ้น แต่มันกลับทำให้เขามีความสุขเวลาที่กินมากขึ้นเพราะมีลูกเมียนั่งรวมโต๊ะด้วยในครั้งนี้ อาคิราพยายามใส่ใจทุกการเคลื่อนไหวของธีลินกับลูกใส่ใจจนถึงขั้นที่พนักงานต่างพากันไปซุบซิบนินทาด้วยความอิจฉากับความน่ารักของครอบครัวนี้"อร่อยไหม""ค่ะ""เอาอะไรเพิ่ม แล้วคาร์ลินกินอันนี้ได้รึเปล่า""พอแล้วค่ะคุณครามแค่นี้ก็กินกันไม่หมดแล้ว""ฉันอยากให้ลินกับลูกลองกินหลายๆ อย่าง นี่เป็นหนึ่งในร้านโปรดของฉันเลยนะ" อาคิราพยายามคะยั้นคะยอให้ธีลินสั่งอาหารอย่างอื่นมาทานอีก"วันหลังค่อยมากินกันใหม่ก็ได้ค่ะ"คำตอบของธีลินทำให้อาคิราชะงักไปครู่หนึ่ง เขาที่กำลังเช็ดปากให้คาร์ลินเงยหน้ามามองธีลินก่อนจะค่อยๆ คลี่ยิ้มบางๆ ออกมาด้วยความดีใจ"หมายความว่าเราจะได้มากินข้าวด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาแบบนี้อีกบ่อยๆ ใช่ไหม""อืม" ธีลินพยักหน้าให้แทนคำตอบ พร้อมกับหลบส
Episode 55 Family dayอาคิราเดินขึ้นมาหาธีลินหลังจากที่ธามบอก ตอนนี้เขาสามารถเดินเข้าออกบ้านของธีลินได้ตามอัธยาศัยเนื่องจากตอนนี้ธีลินเปิดโอกาสให้เขาได้ทำหน้าที่พ่อของลูกได้อย่างเต็มที่ และเขาเองก็พยายามใช้โอกาสนี้อย่างสุดความสามารถ"ทำไมมาแต่เช้าเลยคะ" ธีลินเอ่ยถามทั้งที่ไม่ได้หันหลังมามอง เพราะได้ยินเสียงฝีเท้าของอาคิราตอนเดินเข้ามา"ธามบอกลินอาบน้ำให้ลูกอยู่น่ะฉันเลยขึ้นมาช่วย""ใกล้เสร็จแล้วค่ะ เหลือแต่งตัวเฉยๆ" ธีลินส่งลูกสาวที่ห่อตัวด้วยผ้าขนหนูให้อาคิราอุ้มเอาไว้ ส่วนเธอก็เดินไปเตรียมเสื้อผ้ามาให้ลูกสาวสวมใส่"ลูกกินข้าวเช้าแล้วใช่ไหม""กินแล้วค่ะ ทำไมเหรอ""เปล่าหรอกถามเฉยๆ ว่าแต่วันนี้เราออกไปข้างนอกกันไหม""ไปไหนคะ ไปทำไม" ธีลินเอ่ยถามด้วยความสงสัย เพราะตอนนี้เธอไม่ค่อยชอบเซอร์ไพรส์จากเขาเท่าไหร่นัก"ฉันแค่อยากใช้เวลากับลินกับลูกน่ะไม่มีอะไรหรอก จะได้ถือโอกาสพาคาร์ลินไปเที่ยวด้วยไง" อาคิราบ่ายเบี่ยงที่จะบอกถึงสถานที่ปลายทางที่ตั้งใจจะพาไป
Episode 54 อาคิราเปลี่ยนไปหนึ่งเดือนต่อมาเมื่อแผนการทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น ทำให้เรื่องการแต่งงานของทั้งสองตระกูลจบลงด้วยดี ทั้งสองพี่น้องตัดสินใจอยู่เที่ยวต่อราวๆ หนึ่งอาทิตย์ และรีบกลับมาเปิดร้านเพราะไม่อยากให้ปิดนานจนเสียลูกค้าไป การกลับมาครั้งนี้ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เปลี่ยนแปลงตามไปด้วย โดยเฉพาะความสงบสุขของสองพี่น้องที่อาจจะไม่มีให้เห็นอีกแล้ว เนื่องจากทั้งอาคิรา และฟูมิโกะต่างพากันบินตามพวกเขากลับมาที่ประเทศไทยด้วยเหตุผลของอาคิราไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่นัก เพราะลูกเมียอยู่ที่ไหนเขาก็ต้องอยู่ที่นั่นเป็นธรรมดา ทว่าฟูมิโกะกลับบินตามกลับมาด้วยเหตุผลเดียวกันคือคนรักอยู่ที่ไหนเธอก็จะอยู่ที่นั่นด้วย"เธอเป็นบ้ารึไงบินตามกลับมาทำไม""ถ้าฉันไม่บินตามกลับมาที่บ้านฉันก็จับโป๊ะได้น่ะสิว่าฉันกุเรื่องขึ้นมา""นั่นมันปัญหาของเธอไม่ใช่ปัญหาของฉัน""ปัญหาของพวกเราทุกคนต่างหาก เพียงแต่กรรมมาหนักที่นายกับฉันที่ต้องแสดงละครต่อไปอีกสักหน่อย" ฟูมิโกะที่มาหาธามที่ร้านแต่เช้ารีบตอบกลับถึงประเด็น
Episode 53 แผลเป็นขนมญี่ปุ่นมากมายที่วางขายทำให้ธีลิน และธาม คู่พี่น้องที่หลงใหลในของหวานตื่นเต้นอยากชิม และสัมผัสรสชาติเพื่อเรียนรู้นำไปปรับปรุงให้เข้ากับขนมที่ร้านของตัวเองทำให้สองพี่น้องลืมคนที่มาด้วยไปชั่วขณะทำให้ตอนนี้อาคิรา และฟูมิโกะทำได้เพียงเดินตามหลังสองพี่น้องด้วยความงุนงง ไม่คิดว่าทั้งสองคนจะตื่นเต้นถึงขนาดนี้"นี้ตื่นเต้นกันขนาดนั้นเลยเหรอ""พวกเราพึ่งเคยมาญี่ปุ่นครั้งแรกค่ะ แล้วนี่ก็จะเป็นครั้งแรกที่เราจะได้ชิมขนมญี่ปุ่นต้นตำรับด้วย พวกเราสองคนมีแพลนอยากทำขนมญี่ปุ่นขายที่ร้านพอดีค่ะ" ธีลินหันมาอธิบายให้ฟูมิโกะที่พึมพำอยู่ด้านหลังฟัง"แต่เราไม่ได้เอาเงินมานะ" ธามหันไปบอกธีลิน เพราะไม่ทันได้เตรียมตัวว่าจะได้มาสถานที่แบบนี้ เลยไม่ได้นำอะไรออกมาเลย"นั่นสิ อืม…" ธีลินหันไปมองหน้าอาคิราที่ยืนอมยิ้มอยู่ด้านหลังด้วยความชั่งใจว่าจะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือจากเขาดีไหม"ขอก่อนสิ" อาคิรายืนบอกด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ทำให้ธีลินนึกย้อนไปถึงความทรงจำตอนที่เขาชอบใช้อำนาจบังคับให้เธอทำตามเขาต