Home / รักโบราณ / สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ / บทที่ 8 สงครามเย็น ณ ห้องสรงน้ำ (1/2)

Share

บทที่ 8 สงครามเย็น ณ ห้องสรงน้ำ (1/2)

last update Last Updated: 2025-07-09 12:00:09

"เมื่อคืนสนมเฟิงหลับสบายหรือไม่" เสียงทุ้มเอ่ยถาม นัยน์ตาของเขาหรี่มองสตรีซึ่งนั่งก้มศีรษะหลุบเปลือกตาลงเบื้องล่าง 

"เพคะ หม่อมฉันสบายดี ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงเมตตา" 

คืนเข้าหอที่ผ่านมาจ้าวหลิงหลิงมิได้ร่วมหอกับเขา แต่สิ่งที่นางได้รู้กระจ่างแจ้งคือ ฮ่องเต้มิได้ประชวรและไม่ใช่บุรุษตัดแขนเสื้อ!!

แล้วเหตุใดจึงได้มีข่าวเช่นนั้นออกไป หนำซ้ำเวินเยี่ยนเฉินยังนิ่งดูดายมิเอาความกับบรรดาชาวบ้านปากเปราะเหล่านั้น น่าเจ็บใจยิ่งที่ยามนี้จ้าวหลิงหลิงกำลังขุดหลุมฝังตน

ทว่าหากนางประสงค์ให้ฮ่องเต้ไว้เนื้อเชื่อใจ จำต้องทำตัวสงบเสงี่ยมว่าง่ายดุจดั่งแมวน้อยเชื่อง ๆ ถ้าเผลอบุ่มบ่ามใจร้อน แผนการอาจพังครืนไม่เป็นท่า สายเลือดเพียงหนึ่งเดียวของสกุลจ้าวที่ยังหลงเหลือก็คงต้องจบเห่ด้วยเช่นกัน 

"เมตตาหรือ ดูเหมือนเฟิงเฟยไม่อยากร่วมหอกับข้าเสียมากกว่า" เวินเยี่ยนเฉินผ่อนหายใจ เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ "ทำไม...เจ้าเกรงว่าข้าทำไม่เป็นงั้นหรือ" 

จ้าวหลิงหลิงรู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก นางจะกระด้างกระเดื่องต่อเขามิได้ จ้าวหลิงหลิงควบคุมสติจา

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 8 สงครามเย็น ณ ห้องสรงน้ำ (1/2)

    "เมื่อคืนสนมเฟิงหลับสบายหรือไม่" เสียงทุ้มเอ่ยถาม นัยน์ตาของเขาหรี่มองสตรีซึ่งนั่งก้มศีรษะหลุบเปลือกตาลงเบื้องล่าง"เพคะ หม่อมฉันสบายดี ขอบพระทัยฝ่าบาทที่ทรงเมตตา"คืนเข้าหอที่ผ่านมาจ้าวหลิงหลิงมิได้ร่วมหอกับเขา แต่สิ่งที่นางได้รู้กระจ่างแจ้งคือ ฮ่องเต้มิได้ประชวรและไม่ใช่บุรุษตัดแขนเสื้อ!!แล้วเหตุใดจึงได้มีข่าวเช่นนั้นออกไป หนำซ้ำเวินเยี่ยนเฉินยังนิ่งดูดายมิเอาความกับบรรดาชาวบ้านปากเปราะเหล่านั้น น่าเจ็บใจยิ่งที่ยามนี้จ้าวหลิงหลิงกำลังขุดหลุมฝังตนทว่าหากนางประสงค์ให้ฮ่องเต้ไว้เนื้อเชื่อใจ จำต้องทำตัวสงบเสงี่ยมว่าง่ายดุจดั่งแมวน้อยเชื่อง ๆถ้าเผลอบุ่มบ่ามใจร้อน แผนการอาจพังครืนไม่เป็นท่า สายเลือดเพียงหนึ่งเดียวของสกุลจ้าวที่ยังหลงเหลือก็คงต้องจบเห่ด้วยเช่นกัน"เมตตาหรือ ดูเหมือนเฟิงเฟยไม่อยากร่วมหอกับข้าเสียมากกว่า" เวินเยี่ยนเฉินผ่อนหายใจ เอ่ยต่อด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ "ทำไม...เจ้าเกรงว่าข้าทำไม่เป็นงั้นหรือ"จ้าวหลิงหลิงรู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก นางจะกระด้างกระเดื่องต่อเขามิได้จ้าวหลิงหลิงควบคุมสติจา

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 7 สตรีเจ้าแผนการ (2/2)

    ณ ห้องหอสีชาดจ้าวหลิงหลิงกวาดสายตามองบรรยากาศโดยรอบผ่านผ้าแพรผืนบาง เดิมทีนางคิดว่าตนมิได้กริ่งเกรงเขาแต่อย่างใด กระนั้นหัวใจของนางที่ยังกระเพื่อมไหวดันมิยอมสงบแม้สักเสี้ยวเสียงเยื้องย่างใกล้เข้ามาทุกขณะ จ้าวหลิงหลิงใจเต้นระรัว กระทั่งผ้าผืนบางถูกเลิกขึ้นจนสุด"เงยหน้าขึ้น" เสียงทุ้มเปล่งออกมาเย็นชาดุจเหมันตฤดูจ้าวหลิงหลิงรู้สึกประหม่า นางแหงนใบหน้าขึ้นเนิบช้า ดูเหมือนการเคลื่อนไหวของนางไม่ทันใจเขาเอาเสียเลย มือหยาบระคายจึงคว้าหมับไปยังปลายคางโค้งมน จากนั้นจึงช้อนใบหน้างดงามดุจหยกขาวเพื่อประจันหน้ากับตน ทั้งสองสบสายตาดั่งช่วงเวลาหยุดหมุน หัวใจของบุรุษเต้นเร้าโครมคราม จ้าวหลิงหลิงล้วนไม่ต่างกันเหมือนยิ่งนัก ไยพวกนางจึงมีหน้าตาที่ละม้ายคล้ายกันดุจเป็นคนคนเดียวกัน"เฟิงหลิงหลิง เจ้ามีพี่น้องหรือไม่"จ้าวหลิงหลิงใจกระตุกวูบ เมื่อถูกกระตุ้นต่อมความเคืองขุ่น กระนั้นนางกลับกลืนน้ำลายหนืดเหนียวเพื่อกดข่มอารมณ์เอาไว้"ไม่มีเพคะ"ริมฝีปากได้รูปหยักลึกเป็นรอยยิ้มหนึ่งฝั่ง "เจ้าคงไม่ได้คิด

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 7 สตรีเจ้าแผนการ (1/2)

    เพียะ!ร่างระหงล้มพับพังพาบอยู่บนพื้น ฉู่เยว่เฉินยกมือป้องแก้มซ้ายซึ่งปรากฏรอยนิ้วทั้งห้าด้วยความเจ็บแสบ พร้อมดวงตาอันแดงก่ำ"เจ้ามันไม่ได้เรื่อง ไยจึงกล้าบากหน้ากลับจวน ที่เป็นเช่นนี้เพราะบุรุษไร้สามารถตระกูลต่งนั่นใช่หรือไม่" ฉู่ซุนห่าวกัดฟันกรอด เขาตั้งใจส่งฉู่เยว่เฉินบุตรสาวของตนเข้ารับตำแหน่งสนมเอก จากนั้นค่อยไต่ขึ้นสู่ตำแหน่งฮองเฮา เดิมทีนางเป็นอิสตรีที่เพียบพร้อมซ้ำยังมีใบหน้าสะสวย อีกทั้งเขาติดสินบนขันทีนางกำนัลตั้งเท่าใด นอกจากเวินเยี่ยนเฉินจะรับสนมเพียงนางเดียวแล้ว คนอื่นล้วนถูกส่งตัวกลับทั้งหมด"ท่านพ่อ ข้าทำเต็มที่แล้ว ท่านพี่รุ่ยเหวินมิได้เกี่ยวสิ่งใดด้วย อีกอย่างสนมเอกฝ่าบาทเป็นคนเลือกเอง ข้าหาบังคับพระทัยของพระองค์ได้" ฉู่เยว่เฉินน้ำตานองหน้าเพราะบิดาของนางมักใหญ่ใฝ่สูง กระทั่งได้เป็นขุนนางขั้นหนึ่งยังไม่พึงใจ กลับต้องการควบคุมบัลลังก์มังกรร่วมด้วย เพราะมีนางเป็นบุตรสาวเพียงหนึ่งเดียว เขาจึงเคี่ยวกรำนางให้เติบโตเพื่องานนี้มาโดยตลอด คาดไม่ถึงทุกอย่างกำลังพังครืนไม่เป็นท่าเพราะสตรีที่เพิ่งโผล่หน้ากลับเมืองหลวง

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 6 ภารกิจที่โรยด้วยหนามแหลมคม (2/2)

    ถึงขั้นตอนของการตรวจสอบเรือนร่าง จ้าวหลิงหลิงเป็นคนสุดท้าย อาภรณ์ผืนบางบนกายถูกเปลื้องออกจนสิ้น ผิวขาวราวงาช้างพร้อมสัดส่วนโค้งเว้าเด่นชัดกระจะตาเสียจนสตรีด้วยกันยังต้องตะลึงค้าง กลิ่นหอมจาง ๆ ล่องลอยมาจากเรือนร่างงามระหงเฉกเช่นเดินอยู่ท่ามกลางมวลบุปผชาติเพราะจ้าวหลิงหลิงเชี่ยวชาญด้านการปรุงพิษศาสตร์แพทย์ บรรดาเครื่องหอมที่ช่วยให้กายมีกลิ่นจรุงดุจบุปผาจึงมิยากแต่อย่างใด แม้นางมักจับดาบง้างธนูอยู่เป็นนิจ กระนั้นกลับมิเคยละเลยเรื่องบำรุงตนเอง"นะ...นี่เจ้า งดงามยิ่ง กลิ่นนี่เป็นกลิ่นกายเฉพาะตัวงั้นรึ ไยจึงหอมนัก"จ้าวหลิงหลิงมองตอบด้วยสีหน้าเย็นชา "เจ้าค่ะ ข้าสามารถปรุงเครื่องหอมชำระกายให้สามารถติดทนไปยันชาติหน้า หากท่านชมชอบไว้เข้ารอบคัดเลือกห้าคนข้าจะทำให้ดีหรือไม่"อีกฝ่ายผงะ วาจาของนางช่างเยือกเย็นดุจยืนท่ามกลางหิมะ ซ้ำยังมีสุ้มเสียงแข็งกระด้างเฉกเช่นน้ำแข็ง "เจ้า ปรับปรุงวาจาเสียหน่อย หากเอ่ยเช่นนี้ต่อพระพักตร์ฝ่าบาทคงได้ศีรษะหลุดจากบ่า""ขออภัยเจ้าค่ะ ข้าจะพยายาม"กงหนี่ว์ส่ายศีรษะ กระนั้นร่างกายของจ้าวหลิงหลิงดุจเซียนสตรี งดงามจนไร้ที่

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 6 ภารกิจที่โรยด้วยหนามแหลมคม (1/2)

    เดิมทีการเข้าคัดเลือกพระสนมอายุพวกนางจะต้องราวสิบสี่ถึงสิบหกหนาว ทว่าจ้าวหลิงหลิงกลับอายุได้สิบแปดหนาวแล้ว กระนั้นนางยังคงมีใบหน้าอ่อนเยาว์ยิ่งกว่าสตรีเหล่านั้นเสียอีก จ้าวหลิงหลิงเข้ามาคัดเลือกสนมโดยใช้สกุลแฝงเฟิงหลิงหลิง และปลอมแปลงอายุจากสิบแปดหนาวเป็นสิบหกเท่านั้นพิธีการคัดเลือกพระสนมเริ่มต้นขึ้นแล้ว อันดับแรกนางกำนัลอาวุโสจะทำการตรวจสอบจากรูปร่างหน้าตา ดูเหมือนบรรดาคุณหนูเหล่านั้นล้วนมีสีหน้าหวาดหวั่น มิมีผู้ใดต้องการเป็นสนมของเวินเยี่ยนเฉิน เพราะข่าวหนาหูว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันมีอาการประชวรด้วยโรคประหลาดนั่นเป็นเพียงการเลี่ยงข้อครหาเท่านั้น เอ่ยโดยง่ายดูเหมือนฮ่องเต้คงนกเขาไม่ขันกับบรรดาสตรีทว่ากับบุรุษด้วยกันก็คงไม่แน่กระมังจ้าวหลิงหลิงแค่นยิ้มในใจ เป็นเช่นนี้ก็ดีมิใช่หรือ ภารกิจของนางจะได้ราบรื่น ซ้ำยังไม่เปลืองตัวอีกด้วย สตรีหน้าขาวเหล่านี้เป็นหญิงประเภทใด เกรงมิได้ร่วมหอเพียงนั้นเชียวรึ ยามนี้จึงมีเพียงนางที่ยังยืนสงบนิ่งไม่บ่งบอกสิ่งใด ใบหน้างามหยดดุจเซียนสวรรค์ตั้งตรงถือดีโดยไร้ความกริ่งเกรง"นี่เจ้าไม่รู้สึกอะไรเลยรึ"

  • สืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ   บทที่ 5 วันหนึ่งข้าจะต้องได้ปกป้องเด็กในท้องของท่าน (2/2)

    ไม่เคยมีผู้ใดระแคะระคายมาก่อนว่าแม่ทัพใหญ่จ้าวตงหยวนมีลูกแฝด จ้าวหลิงหวินเป็นแฝดพี่ร่างกายอ่อนแอ นางจึงไม่มีโอกาสได้ออกเที่ยวเล่นเฉกเช่นจ้าวหลิงหลิงยามที่จ้าวหลิงหลิงออกไปกับบิดา นางก็เพียงมาบอกเล่าเรื่องราวให้พี่สาวฝาแฝดของตนรับรู้เท่านั้น และเป็นเช่นนั้นเรื่อยมา ทว่าจ้าวหลิงหวินกลับมิได้น้อยใจต่อโชคชะตาของตนแต่อย่างใด ถึงไม่มีเหตุการณ์ล้างบางตระกูลจ้าว แฝดพี่เช่นนางก็มีอายุไม่ยืนยาวเท่าใดนัก ที่ยังประคองร่างกายจนถึงวัยปักปิ่นก็นับว่าปาฏิหาริย์ยิ่งแล้ว"เอ่อ...ฝ่าบาท ว่าแต่..." หร่านจิ้งเหยามองภาพที่ยังอยู่ในมืออีกฝ่ายด้วยความลังเล เขาไม่รู้ว่าแท้จริงผู้เป็นนายต้องการสิ่งใดกันแน่ ร้อยวันพันทศวรรษแทบไม่เห็นฮ่องเต้หน้าละอ่อนผู้นี้สนใจสตรีนางใด"ให้กงหนี่ว์รับนางเข้ามาในรอบห้าคน""หา...ฝะ...ฝ่าบาทพึงใจนางหรือพ่ะย่ะค่ะ" หร่านจิ้งเหยากะพริบตาปริบ ๆเวินเยี่ยนเฉินหยิบพู่กันและก้มหน้าต่อ เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย "อืม...ข้าอยากเห็นนางตัวเป็น ๆ เจ้าไปได้แล้ว""พ่ะย่ะค่ะ"หร่านจิ้งเหยาตอบรับด้วยความงุนงง กระนั้นในใจกลับโล่งอกอย่างน่าประ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status