ログイン共有
9 หอม...
最終更新日:
2024-11-22 15:53:289 หอม...
ฮู ฮา ฮู ฮา
เสียงที่ทุกคนในบ้านต้องได้ยินในทุกเช้ายกเว้นวันอาทิตย์ เสียงนักมวยทั้งเก่าใหม่ โค้ช หรือแม้กระทั่งลูกเจ้าของอย่างเฮียเสือเองยังต้องลงไปฝึกวิ่งทุกเช้า เสียงที่เทียนหอมเคยชินและชอบนอนฟังเสมอช่วงตื่นนอน
วันเสาร์ เธอไม่จำเป็นต้องรีบตื่นเช้า มีเวลาเถลไถลได้อีกร่วมสองชั่วโมง จึงค่อยออกไปรับอาหารเช้าพร้อมแม่ตรึงใจ
ทว่าวันนี้ เป็นวันที่พี่แสนกลับมาจากมหาวิทยาลัย เปลือกตาขยับเปิดมองแสงขอบฟ้าทอสีส้มสาดร่ำไรในวันใหม่ เตียงสามฟุตครึ่งผ้าปูที่นอนสีชมพูอ่อนหวานแหววอัดแน่นด้วยร่างของสองร่าง เธอเอี้ยวหน้าไปทางด้านหลัง
“พี่แสน เช้านี้ไม่ไปวิ่งเหรอ”
สุดแสนคลายท่อนแขนออกจากเอวเล็กแล้วพลิกตัวนอนหงาย “อืม” เสียงพึมพำงัวเงีย “นอนดึก”
เธอขยับตัวถอยออกตะแคงข้างไปอีกด้าน หันหน้าไปหาพี่ชาย เขาเป็นพวกขี้ร้อน ขนาดเปิดแอร์เย็นฉ่ำขนาดไหนก็ไม่ยอมห่มผ้า ซ้ำยังเหงื่อออก
“เย็นนี้พี่ไปแข่งรถใช่ไหม”
สุดแสนพลิกหน้าไปอีกด้าน แต่ยังไม่ลืมตา “อือ” แม้ว่าร่างกายอ่อนเพลียและยังง่วงงุน แต่สัมผัสมือเล็กนุ่มที่เริ่มวางบนแผ่นท้องทำเขาตื่นตัว
“ขอหนูไปด้วยได้ไหม”
นิ้วเล็กเทียนหอมกำลังไต่เล่นบนหลังมือเขา ค่อยเดินหน้าถอยหลังคล้ายเล่นปูไต่ “นะ น้า นะ พี่แสน...ให้หนูไปด้วย หนูสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี นะ นะ”
สุดแสนขนลุกไปทั้งร่าง เล็บเล็กกำลังกรีดบนเนื้อหนังหยาบอย่างผู้ชาย ค่อยกรีดจากหลังมือไปทางต้นแขนจนเขาต้องรีบจับตะครุบไว้
“พี่ไปแข่งรถ เราจะทำให้พี่เสียสมาธิ”
“หนูจะไปนั่งตัวลีบ ๆ เล็ก ๆ เอง” เทียนหอมลุกขึ้นนั่งแล้วชะโงกหน้าจนโน้มอยู่ด้านบน ปอยผมส่วนหนึ่งจึงตกลงมาระปลายคางดวงหน้าหล่อคมสัน
“ถ้างั้นมีข้อแลกเปลี่ยน” เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบาจนเกือบกระซิบ
จู่ ๆ มือเล็กที่เป็นต่อกลับกลายเป็นถูกฝ่ามือใหญ่คว้าไว้ เขากำข้อมือเล็กจนแน่นกระชากให้เธอโน้มลงใกล้อีกนิดแล้วขยับเปลือกตาขึ้นจ้องมอง
“อะ อะไรคะ”
“อาทิตย์หน้าพี่จะไปด้วย”
“อาทิตย์หน้า?”
“นัดดูหนังกับไอ้จอม ลูกปลัดไว้ใช่ไหม”
เทียนหอมกลืนน้ำลายเอื้อก พยักหน้ารับช้า ๆ เธอคาดไว้แล้วว่าสุดแสนต้องรู้เรื่องนี้จนได้ เพียงแค่ว่าเขารู้เร็วไปหน่อยเท่านั้น
“น้องสาวพี่” ฝ่ามือใหญ่อีกข้างกอบปอยผมที่ระปรกปลายคางขึ้นลูบไปทัดใบหู “สวยขนาดนี้” แล้วประคองกรอบหน้างดงาม ฝ่ามืออุ่นร้อนจัดยังไม่เท่าอุณหภูมิในหัวใจเขาที่เต้นตุบ ๆ อยู่ในเวลานี้
สุดแสนปรือตามองดวงหน้าหวานยามแสงอาทิตย์กำลังจะพ้นขอบฟ้า หัวใจใต้แผ่นอกรัวแรง ร่างเล็กด้านบนนิ่งขึงไปจนเขาจำต้องทอดถอนหายใจปล่อยมือออกมา
“พี่จะกลับไปนอนที่ห้อง”
“แล้วสรุป...”
เทียนหอมคว้ามือสุดแสนขณะที่เขากำลังวาดขาลงเตียง แหงนหน้ามองส่งนัยน์ตาที่พาให้ชายหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดเกิดอาการปั่นป่วน ยากจะห้ามใจโน้มร่างเข้าหาจนเธอนอนหงายลงไปแทน
เราทั้งคู่สบตากัน เธอเพ่งจับจ้องแสงตรงกลางนัยน์ตาสีดำ สะท้อนเป็นภาพเธอ และเขาเป็นฝ่ายถอนสายตาออกไปก่อน
สุดแสนหลุบเปลือกตาลงมองเนินหน้าอกอย่างเด็กวัยรุ่นในชุดนอนแสนธรรมดา ผ้าฝ้ายเนื้อบางที่ไม่อาจปกปิดบางสิ่งตรงกลางได้ แข็งเป็นไตชูชัน
“เย็นนี้ไปกับพี่ ส่วนอาทิตย์หน้าพี่จะไปดูหนังด้วย”
เสียงแหบแห้งเล็ดลอดออกมาจากลำคอ สุดแสนยืดลำกายขึ้นตั้งตรงยืนนิ่ง ตัดใจหมุนตัวกลับไปห้องนอนตัวเอง ทิ้งน้องสาวให้นอนอ่อนแรงจากอาการกวักแกว่งภายในเช่นกัน
“มึงจะพาน้องไปไหน!!”
พ่อครูสถิตคุณตะโกนอยู่บนเรือน มือเกาะราวกันตกชะโงกตัวมาด้านหน้า
“ไปสุรินทร์”
สุดแสนตะโกนตอบแล้วจับต้นแขนเทียนหอมให้เดินต่อ
“ไอ้ห่า! ไอ้แสน! มึงจะพาน้องไปแข่งรถด้วยหรือไง ไอ้แสน!! แสนน”
สุดแสนถอนหายใจยาว เอี้ยวหน้ากลับไปหาพ่อครู “ไปนั่งเล่น ไม่มีอะไรหรอกพ่อครู นอนสบายใจได้เลย”
“จะกลับกันกี่โมง”
“ดึกหน่อย ชานนท์ไปด้วยไม่ต้องกังวล”
“จะไม่ให้กูห่วงได้ยังไงว่ะไอ้แสน ไอ้แสนนน”
เสียงพ่อครูสถิตยังลอยมาตามลมยามคนทั้งสองเดินมาถึงโรงจอดรถ เทียนหอมหน้าเจื่อนลงเล็กน้อยเอี้ยวหลังไปมองจึงเห็นว่าแม่ตรึงใจเดินออกมาขนาบข้างพ่อครูแล้วจึงค่อยผ่อนลมหายใจออกมา
“กลัวพ่อครูเหรอ”
“ไม่กลัวได้ไงกัน”
“พ่อครูไม่ตีหอมหรอก ไปขึ้นรถ”
เธอมองรถหรูสีดำโหลดเตี้ย “หนูไม่เคยขึ้นคันนี้สักที” เสียงหวานเอ่ยรำพันออกมาคนเดียวขณะโน้มศีรษะมุดเข้าไปนั่ง
“ก็ได้นั่งแล้วไง คาดเข็มขัดด้วย”
“คาดยังไงล่ะ” เธอมองหาสายรัดเข็มขัดแต่ยังไม่เจอ แล้วผงะเล็กน้อยเมื่อสุดแสนเป็นฝ่ายโน้มตัวเข้ามาใกล้ ควานมือไปยังซอกเล็กด้านข้างเพื่อดึงเข็มขัดออกมา
“วันนี้ใส่น้ำหอมอะไร”
“ทำไม พี่แสนไม่ชอบเหรอ”
สุดแสนยังควานลงไปในซอกเอียงหน้าไปมอง แล้วดึงสายรัดออกมา จัดการล็อคเข็มขัดให้เสียเอง
“ใช่อันที่พี่ซื้อให้ไหม”
“อืม ดิออร์เลดี้ไง ขวดสีชมพู”
สุดแสนถอยรถออกจากโรงจอด
“จำได้..เพียงแต่ตอนลองดมที่ร้านไม่เหมือนวันนี้”
“ก็น้ำหอมน่ะ เวลาอยู่บนร่างกายเรามันจะให้กลิ่นเปลี่ยนไป”
“ใครบอก”
“ไม่เชื่อเหรอ” เทียนหอมยกมือขึ้นไปหาจมูกสุดแสนทันที “ดมสิ เร็ว ๆ”
“ไม่เห็นได้กลิ่นอะไรเลย”
คิ้วเรียวเล็กขมวดเล็กน้อย ดึงมือกลับมาดม “พี่โกหก ยังหอมอยู่เลย ดมใหม่สิ” เทียนหอมยื่นออกไปอีกครั้ง
“มันไกลไป ไม่ได้กลิ่น” สุดแสนอมยิ้มตายังมองถนน เทียนหอมมองอย่างหมั่นไส้ จึงเอาข้อมือถูเข้ากับจมูกโด่งของคนร่างโต
“นี่แน่ะ ๆ ไม่ได้กลิ่น”
“เอ้ย! จะบ้าเหรอ เดี๋ยวรถชน”
“ฮะ ฮ่า ฮ่า”
เสียงหวานใสดั่งระฆังหัวเราะชอบใจ แล้วหยุดชะงักนิ่ง ข้อมือเธอถูกเขาจับเอาไว้นิ่งก่อนที่หน้าคมสันจะโน้มลงเข้าหา สูดดมตรงจุดชีพจร เส้นเลือดสีเขียวเล็ก ๆ ใกล้ฝ่ามือ
“อืมมม หอมแล้ว”
เธอชักมือกลับทันที พวงแก้มแดงซ่านแล้วผินดวงหน้าออกไปทางซ้ายมองนอกหน้าต่าง ใจเต้นรัวแรง จากนั้นทั้งคู่ก็เงียบเสียงลง มีเพียงเสียงเพลงบรรเลงอยู่ภายในรถ ความรู้สึกบางอย่างหวานล้ำภายใน เธอลอบมองพี่ชายอีกครั้งแล้วพบว่า หัวใจกำลังตีลังกากลับไปกลับมา ช่วงนี้เขาเผยความรู้สึกให้เธอรับรู้ชัดเจนมากเกินไป จนดวงใจดวงเล็กนี้อาจรับไม่ไหว
最新チャプター
สุดแสนร้าย 37 ตอนพิเศษ
37 ตอนพิเศษสองปีที่แล้ว สามเดือนที่สุดแสนต้องบวชพระแสนจดฝีเท้าเปล่าไร้รองเท้า พาร่างตนเองบิณฑบาตรตามหลังหลวงพ่อ ยามเช้าตรู่ของจังหวัดบ้านนอก รถราไม่ได้ขวักไขว่เช่นเมืองหลวงกรุงเทพฯพระแสนก้มหน้านิ่งเดินผ่านญาติโยมกระทั่งหยุดลงตามหลวงพ่อที่เดินนำหน้า หันบาตรแล้วเปิดฝา ทำตามปกติอัตโนมัติ“นิมนต์เจ้าค่ะหลวงพี่”เสียงหวานใสดังขึ้น เสียงคุ้นเคยที่หลอกหลอนเขาทั้งกลางวันกลางคืนจนแม้แต่การบวชเรียนยังไม่อาจช่วยได้พระแสนเงยหน้าขึ้นมองร่างเล็กทรุดลงคุกเข่ากับพื้นก้มกราบสามครั้งอย่างไม่รังเกียจพื้นดินสกปรก ก่อนจะลุกขึ้นวางถุงข้าวลงในบาตร“หลวงน้องเป็นอย่างไรบ้าง”เสียงเฮียเสือทำให้เขาได้สติหันไปมอง “อืม” คำเดียวสั้น ๆ ตอบรับก่อนจะหันหน้ากลับไปมองดวงหน้าหวานไร้เครื่องสำอางจนเห็นเส้นเลือดพาดลำคอในชุดเสื้อลายลูกไม้สีขาวคอกระเช้า อวดไหปลาร้า“หลวงน้องชอบทานอะไร”เฮียเสือยังพูดขึ้นอีกครั้ง “อะไรก็ได้ แล้วแต่ญาติโยม” พระแสนตอบแบบไม่มอง เพราะสายตายังจ้องที่มือเล็กกำลังวางดอกไม้ธูปเทียนบนฝาบาตร แล้วคุกเข่าลงอีกครั้งจนเขามองเห็นกระหม่อม เส้นผมดกหนาสีอ่อน“หลวงน้องไม่ให้พรหรือ”เขาเอี้ยวหน้าไปมองเฮียเสื
สุดแสนร้าย 36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์
36 NC พี่แต่งงานกับหนูได้ไหม จบบริบูรณ์“ก็พี่อยากเห็นหัวนม นะคนดี” สุดแสนทึ้งชุดเกาะออกจนหลุดพ้นหน้าอกจนได้ กอบด้วยสองมือดันขึ้นแล้วบีบแรง “สวยมาก ใหญ่ล้นมือ พี่เลือกคนไม่ผิดเลย โตมาแล้วสวยอย่างที่คิด”“คนลามก อ่า พี่คิดลามกตั้งแต่เด็ก”“เปล่าสักหน่อย” เขารั้งร่างเล็กลงเข้าหาแทน รัดจนอกอวบเบียดชิดแล้วเป็นฝ่ายตอกลำขึ้นหาท่อนเนื้อยาวสอดใส่แทรกเข้าถี่รัวยิ่งกว่าที่เทียนหอมจัดการขย่ม เขากดสะโพกเธอไว้ให้อยู่นิ่งระดมแรงชายตอกขึ้น“พี่แสน เบา ลึกเกินไปแล้ว”“ไม่เลย อ่า พี่ไม่ได้คิดลามก แต่หอมของพี่น่ารักขนาดนั้น ยิ่งแกล้งหน้ายิ่งแดง ผิวขาวจนเห็นเส้นเลือด พี่มองแล้วชอบมาก หอมของพี่”เทียนหอมหันหน้าประกบปากดูดลิ้น ปล่อยให้พี่ชายกระหน่ำร่างเธอด้วยท่อนเนื้อใกล้สุขสมเต็มทน ก่อนจะผละออก“เดี๋ยวก่อน หยุดก่อน”“หืมม์ อะไร พี่ใกล้แล้วนะ”“หนูยังไม่ได้พูดเลย ปล่อยหนู”สุดแสนจำใจปล่อยมือให้เทียนหอมลุกขึ้นนั่งตามเดิม ร่างระหงหยุดนิ่งก้มศีรษะมองลงมายังคนร่างโตด้านล่าง“เมื่อเย็นนี้ตอนเดินแบบ หนูคิดถึงพี่มาก” เธอโยกร่องรักเบา ๆ “มากเสียจนปวดร้าว” คลึงเคล้นเบียดรอยแยกให้สัมผัสแผ่นท้อง ขนอุยดกหนา “หนูอยา
สุดแสนร้าย 35 สองปีต่อมา
35 สองปีต่อมาสองปีต่อมาในยามราตรีของจังหวัดอุบลราชธานี จังหวัดที่ได้ชื่อว่าตะวันออกสุดของประเทศเทียนหอมพารถหรูสีขาวที่ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของตัวเองขับเคลื่อนผ่านตัวเมืองเพื่อตรงไปยังค่ายมวย ส อรุณ จุดหมายที่เธอตั้งใจไว้ เหลือบมองเวลาบนหน้าปัดจอแอลซีดี“เกือบเที่ยงคืนแล้ว” เอ่ยรำพึงคนเดียวแล้วเหยียดมือเมื่อยขบ “ไม่รู้ว่านอนหรือยังนะ”เธอตวัดรถเลี้ยวจอดหน้ารั้วก่อนจะลดกระจกรถลง ชะโงกหน้าออกไปให้ยามเห็น“ลุงชิดคะ ส้มเองค่ะ”“อ้าวคุณหนูส้ม มาเสียดึก ไม่เห็นมีใครบอกว่าจะกลับบ้าน เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ”เธอยิ้มกว้างแล้วเลื่อนกระจกรถขึ้นตามเดิม เร่งเครื่องเลี้ยวตีวงไปจอดยังโรงจอดรถขนาดใหญ่“ขอบคุณนะคะลุงชิด ไม่ต้องช่วยยกของหรอกค่ะ มีแต่ขนม”“ครับ”เธอหยิบถุงกระดาษบรรจุขนมหวานที่แวะซื้อกลางทาง และอีกถุงซึ่งเป็นถุงพิเศษที่เธอนำกลับมาด้วยจากงานวันนี้ดวงหน้าหวานยังเกลื่อนรอยยิ้มอ่อนละมุนขณะก้าวขึ้นบันไดเรือนไทยหลังคุ้นเคยตั้งแต่สิบขวบ นับจากย่างเท้าจดลงไม้กระดานมันเงาหลังนี้งานแฟชั่นโชว์เมื่อเย็น ทำให้เธอตระหนักถึงความสำคัญบางอย่าง ยามเธอเยื้องย่างชุดฟินนาเล่ ชุดสุดท้ายปิดงานแฟชั่นด้วยชุดแต่ง
สุดแสนร้าย 34 NC
34 NC“พี่แสน”เธอซาบซ่านเสียวเนินรักยามสองนิ้วรูดผ่านจุดอ่อนไหวข้างใน หัวแม่มือบี้ลงติ่งนุ่มด้านนอก สอดเข้าสอดออกจนเกิดเสียงเฉอะแฉะ“เสียวไหม เด็กดี บอกพี่สิ” สุดแสนดันนิ้วเข้าลึกหยุดนิ่งใช้นิ้วหัวแม่มือบี้เม็ด“อืออ หนู อ่า อ๊า”เขาดึงลากนิ้วออกหงายมือจนปลายนิ้วสัมผัสปุ่มเล็กด้านในร่องเนื้อแสนฉ่ำ กดขึ้น“ตรงนี้ หนูเสียวไหม”เทียนหอมอ้าปากค้าง งอตัวขึ้น มือยังจับที่นอนไว้ด้านหลัง ร่างกายเกิดอาการเครียดขมึงรวดร้าว“ไม่ตอบพี่เลย”เธอมองรอยยิ้มบนใบหน้าคมสันด้านบนแล้วจับข้อมือเขาไว้“พี่แสน อ่า อย่า อืออ หนู”สุดแสนก้มมองรอยแยกสีชมพู กลีบอ่อนบางนุ่มนิ้วถูกแยกแหวกออกด้วยสองนิ้ว และกำลังแดงช้ำจากแรงกดของนิ้วหัวแม่มือ เขาขยับถี่ขึ้นอีก“สามเดือน อืมมม น้ำแฉะไปหมดเลยคนดี พี่ให้สามเดือน สึกแล้วเราจะหาฤกษ์แต่งเลย”“พี่แสน!”เขายกคิ้วแล้วเร่งความถี่แรงขึ้นอีก เฝ้ามองสีหน้ารวดร้าวของเทียนหอมอย่างพึงพอใจ ถ้าเธอคิดจะใช้เรือนร่างมามีอำนาจเหนือเขา เขาก็จะใช้อำนาจทางกายหยัดขึ้นเหนือเธอเช่นกัน“จากนั้นหอมจะไปทำงานนางแบบก็ตามใจ อ่า ใกล้แล้ว ร่องมันตอดนิ้วพี่แล้ว อืม”เขาเกือบจะเลื่อนนิ้วออกแต่คำปฏิเสธห
สุดแสนร้าย 33 NC
33 NCจริงอย่างที่สุดแสนพูดมา เธอเปียกชื้นจนแฉะตั้งแต่เริ่มก้าวขาลงอ่าง เธอเริ่มเรียนรู้พลิ้วลิ้นเคลื่อนไหวโฉบปลายลิ้น ด้านข้างแล้วเกี่ยวกระหวัด อ้าปากหอบเอาลมหายใจก่อนจะดันไปด้านหน้าจนประกบ เป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปยังโพรงปากอุ่นของเขาแทนข้างในของพี่ชายอุ่นจัดและฉ่ำด้วยน้ำเช่นเดียวกับเธอ เขามีรสชาติบุหรี่เจือจาง ยามปลายเรียวเล็กสอดลอดข้างกระพุ้งแก้มเสาะหาไรฟัน วนไปยังอีกฝั่งแล้วอ้าปากค่อยปล่อยคายลิ้นถอยห่าง มองขอบปากหนาชื้นน้ำ“พี่ชอบไหม ถ้าพี่ให้หนูสองปี พี่จะไม่ต้องเหนื่อยแรง”“จริงหรือ?” น้ำเสียงสุดแสนกระเส่าร้อนระอุ ดันนิ้วจนลึกหมุนวน สังเกตสีหน้าหวานแดงระเรื่อขึ้นทีละน้อย “แน่ใจเหรอว่าจะเป็นฝ่ายขย่มพี่ได้ตลอด”เธอส่งรอยยิ้มยั่วที่เขาเห็นว่ามันมีเสน่ห์ เพราะดวงหน้าหวานพลันดูลึกลับราวแม่มด สุดแสนขยับนิ้วอีกครั้งแล้วพบว่าแววตากวางทอแสงหรี่ปรือช่างดูงดงามเธอเอียงหน้าเข้าหาพยายามเคลื่อนปากเข้าใกล้ ต้องการจูบเขาอีกครั้ง แต่สุดแสนขยับหนีแล้วยิ้ม ขยับนิ้วเร็วขึ้นจนคล้ายรุนแรง เธอวางมือบนผนังห้องน้ำพยุงตัวยันร่างที่อ่อนยวบจากฤทธิ์พิศวาส“พี่ยอมแล้วใช่ไหม”“ยอมอะไร”“ก็..ที่หนูขอไป อือออ” ร
สุดแสนร้าย 32 18+
32 18+ ปัง!!สุดแสนย่ำเท้าเข้าไปในห้องนอนของเทียนหอมทันทีเมื่อเธอเปิดประตูให้ หลังจากที่เขาลงฝ่ามือบนแผ่นไม้เสียงดังก้อง“พี่แสนควรทำตัวมีมารยาทบ้าง”“มารยาท?”“พ่อครูกับแม่อยู่บนบ้าน”“แล้วไง พี่บอกไปแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน พี่ไม่จำเป็นต้องรักษามารยาทถ้าจะเข้าห้องเมีย และเมียดันลงกลอนประตู!”“พี่แสน เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”สุดแสนกระชากข้อมือเธอให้หันหน้ากลับมา “กลืนลงคอจนหมด เอร็ดอร่อยเลียริมฝีปาก แต่กลับบอกไม่ได้เป็นอะไรกัน”เทียนหอมเม้มปากสะบัดหน้าหนี “พี่บังคับหนู”“แน่ใจเหรอว่าบังคับ ไม่เสร็จเหรอ ร้องดังขนาดนั้น”“พี่แสน” เสียงหวานตวัดสูงขึ้นแล้วบิดข้อมือออก “หนูว่าพี่ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เย็นใจ แล้วเราค่อยคุยกัน”“รังเกียจหรือไง”“พี่นี่เหมือน...หมาบ้า พูดไม่รู้เรื่อง”สุดแสนหรี่ตาลงขยับตัวไปยืนด้านหน้า เทียนหอมเบือนหน้าไปอีกทาง เขาขยับต่อไปยืนด้านหน้าอีกครั้ง เธอหนีหน้าเบือนไปตรงข้าม สุดแสนจึงคว้าปลายคางบีบไว้ให้หันมา“ไม่เจอกันห้าปี ปากกล้าขึ้นเยอะ”“ปล่อย หนูเจ็บ” เทียนหอมสะบัดหน้าออกแล้วเดินหนี “พี่เข้าไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน เดี๋ยวหนูไปขัดขี้ไคลให้”“ฮึ เอาใจแบบนี้ มีแผนอีกแล้วใช่ไห
あなたも気に入るかもしれません
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา139.3K ビューบ่วงเสน่หา คุณชาย อันตราย
ฉี แม่น้ำสายเก่า153.2K ビューหนุ่มหล่อคนไหนจะคว้าใจเธอ
ดั่งสายน้ำ79.9K ビュー(ของหวง) มาเฟีย BAD
ลำเจียก59.5K ビューHello My lovely | รักนี้ขอจีบนะคะ
Pam18139 ビューร้อนรักประธานวอน
ปันหยี / panyee71 ビューนับเวลาสามสิบวัน ฉันจะเป็นอิสระ
อิงเซี่ย2.3K ビューหนี้รักหมอสาว
ปีศาจชอนซา849 ビュー
