เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ ๑๓/๔ บางครั้ง...หากมีคำอธิบายว่าเพราะเหตุใด
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-17 22:25:33
บทล่าสุด
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๓/๔ บางครั้ง...หากมีคำอธิบายว่าเพราะเหตุใด
แต่บุรุษในห้องทั้งหลายประมาทอารมณ์ของสตรีจนเกินไป หลินซิ่นคนคั่นกลางในความสัมพันธ์ เข้ามาในห้องอยู่นานสองนานไม่ปริปาก เพราะพูดกับใครก็ไม่มีใครพูดด้วย นางบำเรอชั้นต่ำรีบมองหน้าองค์หญิงหยางลู่อิงฮวา เรื่องราวที่ต้องพูดในวันนี้ สามารถสร้างแต้มต่อให้ชีวิตของนางพลิกผันได้ จะสุขสบายก็ครานี้ สายตาของหลินซิ่นเหลือบไปมองสำรวจ สตรีที่เข้ามาพร้อมองค์หญิง สัญชาตญาณบ่งบอกนางว่า สตรีงดงามอ่อนหวานนั่นคืออวี่เทียนเหมย บุตรีราชครูอวี่ผู้เลื่องชื่อ ช่างเป็นคนงามที่มีใบหน้า และท่าทางชวนให้สตรีทั้งใต้หล้าเกลียดชังเหลือเกิน งดงามเกินไปแล้ว สิ่งใดจะทำให้หลินซิ่นสะใจได้เท่ากับ ยามที่คำพูดของนางนั้นส่งผลให้ใบหน้างามนั่นเผือดสี งามแล้วอย่างไร มีสิ่งใดมาต่อรอง หลินซิ่นส่งยิ้มกว้างให้ สตรีสูงศักดิ์เบือนหน้าหนี หลินซิ่นหาได้ใส่ใจ ประกาศออกไปเสียงชัดเจน “นางบำเรอแล้วอย่างไร ในเมื่อตอนนี้ในท้องของหม่อมฉันมีสายเลือดมังกร” เสียงของตกแตกดังมาจากที่ใดไม่รู้ อวี่เทียนเหมยชาไปทั้งตัว หมดแรงจนแทบยืนไม่ไหว นางสั่นเทาไปทั้งตัว คนงามก้มหน้าลงราวกับว่าตนเองเป็นฝ่ายทำผิด อย่าว่าแต่มองสบตา
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๓/๓ บางครั้ง...หากมีคำอธิบายว่าเพราะเหตุใด
อวี่เทียนเหมยพยักหน้ารับคำชวน สาวใช้ซูผิงรู้หน้าที่ลุกขึ้นมาติดตาม เจียถิงคิดอยากจะทัดทาน แต่เห็นสีหน้าหมองของคุณหนู จึงหุบปากไม่พูดอะไรออกมา องค์หญิงหยางลู่อิงฮวายิ้มกว้าง “เช่นนั้นไปกันเถิด” เสียงใสเอ่ยชวน หยางลู่อิงฮวายิ้มกว้างตลอดทางเดิน ไม่สนใจหน้าใครทั้งสิ้น เสด็จป้าน่าเบื่อ ห้ามอยู่นั่น รออยู่นานจึงได้โอกาสสักที พี่สาวคนงามมือนิ่ม หน้าตาสวยปานเทพธิดา พูดจารู้เรื่องเข้าดี จริงใจ ไม่เสแสร้ง ไม่น่าเบื่อ ชอบ! เหมาะสมทุกประการ แต่ก็น่าเสียดายทุกประการเช่นกัน ต้องแต่งงานกับโม่เทียนอวี่ ก็เขาค่อนข้างจะ…ไม่เป็นมนุษย์เกินไปหน่อย! สามสหายใครก็ไม่ดีเท่าสือหม่าซีซวน สือหม่าซีซวนดีที่สุด น่ารักที่สุด โม่เทียนอวี่น่ากลัว ส่วนเฉินอวี้น่ารำคาญ! ใคร ๆ ก็ห้าม พวกนางกำนัลแก่ ชอบบอกอยู่ได้ว่าชายหญิงไม่ควรใกล้ชิด ก็เพราะไม่ใกล้ชิดผู้ชายอย่างไรเล่า จึงจะแก่ตายอยู่ในวัง! เห็นพี่สาวคนงามสองมือทำงาน สายตาเหม่อลอย รู้ได้ทันทีว่าอาการนี้คืออะไร เพราะหัวอกเดียวกัน ‘ตกอยู่ในห้วงรักสิท่า’ หยางลู่อิงฮวาเข้าใจดี ยามเห็นหน้าก็ชวนให้ใจกระวนกระวาย ไม่เห็นหน้าหลาย
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๓/๒ บางครั้ง...หากมีคำอธิบายว่าเพราะเหตุใด
กระดาษแผ่นแล้วแผ่นเล่าอยู่ตรงหน้า ตวัดข้อมือลากพู่กันสองสามที กระดาษสีขาวว่างเปล่า ไม่นานนักก็มีหมึกสีดำขีดเขียนเป็นอักษรปรากฏขึ้นมา เป็นชื่อคนและตำแหน่ง อีกไม่ถึงสิบสองชั่วยาม งานเฉลิมฉลองวันประสูติของไทเฮาทจะถูกจัดขึ้น ปีนี้สถานที่จัดงานแปลกไปเล็กน้อย ไทเฮาเชื่อถือโชคลาง เพื่อให้ชีวิตในช่วงอายุนี้เรียบลื่นไหลเย็นไปดุจสายน้ำ งานเลี้ยงฉลองวันประสูติปีนี้จึงถูกจัดขึ้นบนเรือ ล่องแม่น้ำชมจันทร์ถวายพระพร ของที่ระลึกในปีนี้คือ สุราล้ำค่ามากมาย สุรามีที่มาจากแคว้นหยาง บ้านเกิดของหยางลู่ไทเฮา หน้าที่ของอวี่เทียนเหมยคือ เขียนชื่อแขกไว้เพื่อคล้องคอขวดเหล้า ขุนนางมากมายหลายเหล่า ล้วนได้รับสุราตามลำดับขั้นตำแหน่ง อวี่เทียนเหมยมือทำงาน ในหัวคิดคำนึง หนึ่งคือไม่เข้าใจ สองคือเสียใจ สามวันมานี้เกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของนาง ตำหนักบูรพาที่ไปเยือนอยู่ทุกวัน กลับกลายเป็นสถานที่หวงห้ามสำหรับนางไปได้ ไม่มีคำอธิบายใด ๆ ทั้งสิ้น คนที่พอจะถามถึงสาเหตุได้ ก็ราวกับว่าหลบหน้าหนีกัน ไม่มาให้เห็นสักคน เจียถิงไปสืบอย่างไรก็ไม่ได้ความ ทุกคนล้วนยุ่งอยู่กับการเตรียมงาน อีกทั้งวังหลวงก็ไม่ใช่สถานท
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๓/๑ บางครั้ง...หากมีคำอธิบายว่าเพราะเหตุใด
“ฮองเฮาเพคะ ม้าเร็วแจ้งข่าวมาว่าอีกสองชั่วยาม แม่ทัพน้อยสือหม่าควบม้านำหน้าราชทูตในแต่ละแคว้นมาถึงหน้าประตูวังแล้วเพคะ” ดวงตาหงส์ที่จ้องมองใบหน้าของตนเองในกระจกเปลี่ยนเป้าหมาย มู่ฮองเฮาทอดพระเนตรไปมองนางกำนัลคนใหม่ สายตากวาดไปทั่วตัว จุดสำคัญคือ ใบหน้า เนื้อความสำคัญที่แจ้งข่าวผ่านไป ไม่มีเสียงตอบรับ สำรวจนางกำนัลคนใหม่ จนพอพระทัยแล้ว จึงค่อยหันกลับมาจ้องตนเองในกระจกดังเดิม ปลายคางเชิดขึ้นสูง หางตาชี้ขึ้น พระนางบังเกิดความไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าหางตาของตนเองมีริ้วรอยของตีนกา ‘ต้องทำอย่างไรดี’ มู่ฮองเฮาเกลียดชังที่สุด สิ่งที่ทำให้ความงามของพระนางด้อยลง นางพญาแห่งวังหลังหายใจรัวเร็ว โทสะเริ่มกำเริบก่อเกิด ยังไม่ทันได้แสดงอารมณ์โกรธ เสียงคนเดินเข้ามาก็เรียกความสนพระทัยไปเสียก่อน ดวงตาหงส์ เบิกโพลงเพราะความกริ้ว ก่อนที่พระพักตร์จะเปลี่ยนไป เมื่อเห็นว่าผู้เข้ามาใหม่คือใคร “เสด็จแม่” เป็นหลิวลู่พระธิดาของพระนางเอง มู่ฮองเฮาหันพระพักตร์หนี มู่หลิวลู่มาทำไม “หม่อมฉันได้ยินว่าครั้งนี้เจ้าสามก็มากับขบวนราชทูตด้วย นึกว่าเขาจะมาถึงแล้ว จึงรีบรุดมา” อ
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๒/๓ เหตุผลมากมายล้วนทำให้ใจต้องเจ็บ
ทุกอย่างต้องทำเวลาให้รวดเร็ว เวลาเช่นนี้ สมองต้องนำทางหัวใจ หัวใจเจ็บมากเท่าใดก็คงไม่ถึงกับตาย แต่ถ้าไร้สมองไม่ไตร่ตรองให้ดี แม้เพียงนิด หากผิดพลาดขึ้นมา หลายชีวิตต้องจบสิ้น เพราะความรับผิดชอบของเขาคือ ชีวิตราษฎร ต่อสู้คือความถนัด แต่สงครามคือทางเลือกสุดท้าย ไม่หวังให้ง่ายดาย แต่ต้องราบรื่น ความหวังเสี้ยวเล็ก ๆ ในใจ เขาหวังเพียงแค่ว่าเสด็จพ่อจะหายประชวร มีพระหัตถ์ของเสด็จพ่อประคอง ย่อมอุ่นใจมากกว่าไม่ใช่หรือ เรื่องฝืนใจทั้งหลายคงเบาบางลงบ้าง แต่รู้เห็นด้วยสองตา ความหวังของเขาตอนนี้เหลือเพียงแค่ เสด็จพ่ออยู่กับเขาให้ได้นานมากที่สุดก็พอ ชีวิตต้องดำเนินต่อ ทุกสิ่งล้วนมีข้อแลกเปลี่ยน กลับมาถึงตำหนักบูรพา กลิ่นหอมของคนที่รักยังชัดเจน โม่เทียนอวี่สูดดมด้วยใจที่เศร้าหมอง สองมือเขากางแผ่นกระดาษ เฉินอวี้ตามมาถึงแล้ว ระหว่างที่สหายนั่งพักเหนื่อย โม่เทียนอวี่หยิบหีบทองคำขึ้นมาหนึ่งหีบ “ค่าแรงเจ้าที่ทำงานล่วงเวลา” เฉินอวี้หน้าแห้ง เดินเข้ามาในตำหนักบูรพา สองตาเห็นชัดเจน ดอกไม้มากมายกับต้นไม้น้อยใหญ่ นึกถึงที่มาแล้ว เขาก็รู้สึกผิดต่อเหมยเหมย
หงส์เหนือพันธการ บทที่ ๑๒/๔ เหตุผลมากมายล้วนทำให้ใจต้องเจ็บ
“ขอโทษที่ทำให้เจ้ามีชะตาไม่ต่างกัน” สายพระเนตรจับจ้องที่พระโอรส ยิ่งภายนอกเข้มแข็ง ภายในแท้จริงเก็บซ่อน ทั้งหมดนี้เพราะความประมาท เหมยเหมยเบื้องหลังปลอดภัยไร้กังวล หากพระองค์ยังอยู่เสริมสร้างอำนาจ สองมือประคองให้หนุ่มสาวที่รักกันร่วมเคียงคู่ ต้าอวี่ขึ้นครองบัลลังก์มั่นคง อนิจจา…สิ่งใดใต้หล้านี้ ล้วนแพ้แก่เวลาและสังขาร วันนี้ไม่อาจทำได้ดังหวัง สุดท้ายต้าอวี่มีชะตาไม่แตกต่างจากพระองค์! ทรงรู้ดีที่สุด… การเฝ้ามองคนที่รักแตกสลายต่อหน้าต่อตา แล้วทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เฝ้ามองอยู่อย่างนั้น มันเจ็บมากเพียงใด “บิดาแพ้แล้ว หากเชื่อเจ้า แล้วทำตามแผนการเจ้าแต่แรก คงจะดีกว่า” เริ่มเหนื่อยล้า พระสุรเสียงจึงแผ่วเบา โม่เทียนอวี่ส่ายหน้า “เสด็จพ่อมอบสิ่งที่ล้ำค่าแก่กระหม่อม” “ใจเจ้าเตรียมตั้งรับแล้วหรือ” “ตั้งแต่ที่รู้ว่ารักนาง” ประโยคสั้น ๆ ดังกึกก้องในใจของทุกคนในห้อง เส้นทางข้างหน้า ทุกคนในที่นี้ล้วนแต่รู้ดีว่ายากลำบาก ผิดพลาดไม่ได้… โม่เหยียนไซ่ฮ่องเต้ยังจำได้ดี วันที่ต้าอวี่มาร้องขอสมรสพระราชทาน พระองค์เป็นคนเอ่ยคัดค้านทัดทานเอาไว้ก่อน สัญญาหม
บางทีคุณอาจจะชอบ
หวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.01
ชาไทยเย็น17.2K viewsยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย660.8K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว291.6K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน17.4K viewsท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว
วนิลากลิ่นเลม่อน22560 viewsวัตถุโบราณตระกูลหลี่
พี่สาวตระกูลหลี่5.5K viewsฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee1.9K viewsThe White Hood - หนูน้อยหมวกขาว
ภูผาสีน้ำเงิน44 views
