บทที่ 30 แผนกำจัดหญิงอัปลักษณ์

ฟ้าอรุณวันใหม่ได้ผลัดเปลี่ยนท่านแม่ทัพมู่หยางก็ได้เวลาที่เขาต้องออกเดินทางเสียแล้ว ร่างสูงผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียใหม่หลังจากแอบไปหมกตัวอยู่ในโรงฟืนจนฟ้าสาง คนอย่างเขาก็ยังมิวายชิงชังหญิงอัปลักษณ์และเดินออกมาอย่างไม่ไยดี

มู่หยางยังมิบอกเรื่องนี้ให้ภรรยาเอกทราบ เขาแสร้งทำตัวเหมือนออกไปราชการเหมือนทุกวัน และเพื่อมิให้ต้าเหนิงไหวตัวได้ทันในวันนี้เขาจึงรีบขึ้นรถม้าไปตั้งแต่เช้าตรู่

เสียงเกือกม้าดังเป็นจังหวะแว่วเข้ามาถึงห้องของต้าเหนิง นางที่รอคอยสามีจนผล็อยหลับไปได้ตื่นลืมตาขึ้น และรีบวิ่งออกมาดู ดวงตาเฉี่ยวคู่สวยเห็นรถม้าออกไปเพียงแวบเดียวเท่านั้น ก่อนรีบย่างกรายไปยังห้องนอนของสามีซึ่งตอนนี้ประตูได้เปิดกว้างทั้งสองฝั่ง

สองเท้าก้าวพ้นธรณีประตูและกวาดสายตามองนางมิพบมู่หยางตามที่คิดไว้ ซึ่งนับว่าแปลกเป็นอย่างมากที่สามีจักออกไปโดยมิบอกกล่าวนางสังคำ

ความร้อนใจทำให้ทนมิไหวจึงรีบเดินไปยังห้องฮูหยินซึ่งอยู่อีกฟากหนึ่ง หญิงรูปงามเดินอย่างมิผลีผลามเพื่อรักษามารยาทอย่างที่คนตระกูลสูงส่งจักทำกัน

“ท่านแม่ตื่นรึยัง?”

ต้าเหนิงถามนางรับใช้หน้าประตูด้วยน้ำเสียงนิ่มนวลที่สุด

“ตื่นแล้วเจ้าค่ะ”

“บอกท่านว่าข