เข้าสู่ระบบแชร์
9 แนบเนื้อผสานใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-10 15:29:01
บทที่เกี่ยวข้อง
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 10 หลักฐานมัดตัว
หลักฐานมัดตัว! กวนเฉินหลางรู้ว่าหญิงใบ้หิวและสิ่งที่เขาหามาคือดอกไม้กินได้และผลไม้ลูกเล็กสีแดงและม่วงเข้มสดรสหวานอมเปรี้ยว (เบอร์รี่) เขากินให้นางดู ซึ่งนางก็ลังเลมิน้อย แต่ท้องนั้นร้องหิวจึงฝืนกลืนลงไป กระทั่งหยิบผลไม้ดังกล่าวลงท้องจนหมดดวงตากลมโตก็สำนึกบุญคุณต่อเขา “หากอยากกินให้อิ่มกว่านี้และปรารถนารสชาติอันยอดเยี่ยม คงต้องเป็นความหวานมันซึ่งปลดปล่อยจากตัวข้าเท่านั้นที่เจ้าสมควรกลืนลงท้อง” อวิ๋นมู่หลันไม่ได้นึกขำหรือสนุกกับสิ่งที่เขากล่าว นางตกใจมาก กว่า มัจจุราชกวนคงเป็นบ้าไปแล้วถึงกล่าววาจาเย้าหยอกนาง กระนั้นสิ่งที่ลอยเข้าหูสัปดนยิ่งนัก ทว่าเหตุใดนางถึงเขินอายจนหน้าแดง “เมื่อครู่เจ้าขึ้นไปข้างบนเขาได้สิ่งใดมา” หญิงสาวยิ้มกว้าง นางเก็บเห็ดมาหลายดอกรวมถึงหน่อไม้หวาน “เจ้าทำให้ข้าทึ่งมิน้อย” หญิงสาวรู้สึกว่าตนมีประโยชน์อยู่บ้าง นางเติบโตจากก้นครัวและยังหาของป่าเก่งเป็นที่หนึ่ง เรื่องให้งอมืองอเท้าและอดตายย่อมมิใช่ อวิ๋นมู่หลันคนนี้ จากนั้นนางแกะก็เปลือกหน่อไม้แล้วส่งยอดอ่อนให้เขา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-10หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 11 เถาวัลย์มนุษย์
เถาวัลย์มนุษย์ ทหารหน่วยลับของกวนเฉินหลางปรากฏตัวในอีกอึดใจต่อมา พวกเขาได้รับบาดเจ็บมิน้อย ตอนนี้เหลือเพียงสองคนเท่านั้น “ขออภัยที่ผู้น้อยวู่วาม” เขาหมายถึงการยิงเกาทัณฑ์ใส่ร่างเด็กสาวชาวหนานหยาง จากนั้นหนึ่งในสองจึงเบนสายตาไปยังสตรีซึ่งกองอยู่บนพื้น เขาจำได้ว่ากวนเฉินหลางช่วยนางไว้จากขบวนเจ้าสาวและเป็นสตรีบ้าใบ้ที่มีโลหิตทมิฬแสนอัปลักษณ์แปะอยู่บนใบหน้า กวนเฉินหลางพ่นลมหายใจร้อนติด ๆ กัน สายตาคมกริบจ้องร่าง อวิ๋นมู่หลันที่ยามนี้เหมือนเสื้อผ้าเก่า ๆ กองหนึ่ง “มัดนางแขวนไว้กับต้นไม้ เพื่อล่อเมิ่งถูออกมา!” คำสั่งของเขาป่าเถื่อนและอำมหิต อวิ๋นมู่หลันตัวสั่น น้ำตานางไหลคลอหน่วยในทันที นางไม่ได้กลัวแต่โกรธแค้นเขาอย่างที่สุด และสิ่งที่นางต้องพึงจำไว้ให้ขึ้นใจคือมัจจุราชกวนอย่างไรก็เป็นปีศาจร้าย เขาไม่เคยเห็นชีวิตผู้อื่นอยู่ในสายตา “แต่... นางเป็นสตรีวิปลาส เหตุใดเมิ่งถูจึงจะเอาชีวิตของตนเข้าช่วยนางขอรับ” ทหารผู้หนึ่งเอ่ยถามด้วยความสงสัย กวนเฉินหลางมองอวิ๋นมู่หลันอีกหน หัวใจเขาเจ็บแปล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 12 เถาวัลย์มนุษย์ (ต่อ)
อวิ๋นมู่หลันสลบไปหลังจากนางดิ้นพยายามหาทางให้ตนหลุดพ้นจากเถาวัลย์ ภาพในหัวหมุนคว้างสับสนไปหมด ทั้งเหตุการณ์ก่อนที่นางจะถูกจับขึ้นรถม้าในขบวนเจ้าสาวมาพร้อมกับอวิ๋นหยวนม่าน ทุกอย่างเหมือนเพิ่งผ่านพ้นไป นางพยายามร้องขอพี่รองให้ช่วย ทว่าเสียงกรีดร้องของสาวใช้ข้างนอกรถม้าและแม่นมที่ต้องเสียชีวิตดังก้องในหัวแทน อวิ๋นมู่หลันไม่อยากเชื่อว่าโลกจะโหดร้ายกับนางถึงเพียงนี้ กระทั้งชั่วขณะหนึ่งนางได้เห็นภาพของบุรุษผมขาวซึ่งจนวันนี้ยังเป็นปริศนาที่ติดค้างในใจ “แม่นางน้อยจะได้พบหายนะครั้งใหญ่... หากหลุดพ้นได้ เจ้าจะเป็นสตรีที่อยู่เหนือผู้อื่น” ในครั้งนั้นอวิ๋นมู่หลันเป็นเด็กที่ชอบเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ เมื่อถูกทักจากชายผมขาวที่แต่งตัวคล้ายนักปราชญ์ นางก็บอกแม่นมหยุดเดินเพื่อที่จะคุยกับเขา “ท่านเป็นหมอดูขอทานเยี่ยงนั้นหรือ” อีกฝ่ายได้ยินก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดี “เรียกเช่นนั้นคงไม่ผิด ข้าเห็นสิ่งใดย่อมเอ่ยเช่นนั้น ในภายภาคหน้าแม่นางน้อยจะชี้ทางให้คนโง่เขลาผู้หนึ่งพบแสงสว่าง” อวิ๋นมู่หลันมองอีกฝ่ายและหัวเราะเสียงใส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 13 หัวเสือหางงู
หัวเสือหางงู เมิ่งถู องค์ชายไร้แผ่นดินบาดเจ็บจากการถูกฝ่ามือของกวนเฉินหลางซัดใส่กลางหลัง อีกฝ่ายยังมีวรยุทธ์หาตัวจับได้ยากมิเปลี่ยน และยังเป็นศัตรูอับดับหนึ่งของเขา เกือบครึ่งปีที่เมิ่งถูต้องหลบหนีกวนเฉินหลาง แต่ฝ่ายนั้นมีหูตากว้างไกล สุดท้ายเขาจึงถูกจับตัวและส่งเข้าค่ายอินทรีทองคำรอเดินทางไปยังเมืองหลวงต้าเหอ ซึ่งนับว่าโชคยังเข้าข้างเขาที่ยังมีชาวหนานหยางปะปนอยู่ในค่ายทหารแห่งนั้น และด้วยความบ้าอำนาจของรองแม่ทัพเหนี่ยวที่ได้ตำแหน่งดังกล่าวเพราะพี่สาวเป็นพระสนมคนโปรดของฮ่องเต้ เขาจึงถูกปล่อยตัวพร้อมเชลยอีกหลายคนให้เอาชีวิตรอดในค่ายกลปรมาจารย์จาง องค์ชายแห่งหนานหยางรักษาตัวในค่ายกลของปรมาจารย์จาง พร้อมรวบรวมกำลังคนจากเชลยศึกที่รอดชีวิต คนเหล่านั้นเป็นชาวบ้านธรรมดาแต่ถูกฝึกฝนให้ทำงานพิเศษเพื่อกอบกู้แผ่นดินที่ล่มสลาย เมื่อเมิ่งถูคิดถึงคำสั่งเสียของบิดาความแค้นและความชิงชังต่อต้าเหอทำให้เขากระอักเลือดกองโต ก่อนหน้านี้เขาเสียลูกน้องไปหลายคน ทว่าทุกอย่างยังไม่สิ้นสุดแค่นั้น เขารู้ว่าอย่างไรเสียค่ายกลดังกล่าวจะช่วยให้เขารอดพ้นจากเงื้อมมือของก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 14 หัวเสือหางงู (ต่อ)
ปลายดาบในมือซ่งเถียนล้อเล่นกับผิวกายสาว เขารู้สึกย่ามใจยิ่งได้ทำให้นางกลัว และครางเสียงอู้อี้ เขาก็เสียวสยิวราวกับน้ำอุ่น ๆ ในร่างกายจะพวยพุ่งราดรดบนเนื้อตัวหญิงใบ้ อวิ๋นมู่หลันกรีดร้องในใจ นางตัวสั่นดิ้นแรงกว่าเดิม และนั่นทำให้ดาบที่ซ่งเถียนถือบาดเนื้อตรงต้นแขนนาง “ข้าไม่ชอบเย่อกับร่างไร้วิญญาณ อย่าขัดขืนให้ต้องเจ็บตัว” อวิ๋นมู่หลันเดือดดาลจนไอร้อนท่วมร่าง และนางส่งเสียงร้องราวกับคนเสียสติ “แต่จะว่าไปเจ้าห้อยโตงเตงเช่นนี้ก็ดี ข้าจะได้ฝังแท่งหยกและโยกร่างเจ้าไปด้วย ฮ่า ๆ ๆ” บัดซบสิ้นดี นางต้องตกเป็นทาสกามให้คนชั่วเช่นนี้จริง ๆ หรือ หญิงใบ้คิดจนศีรษะแทบระเบิด เป็นตอนนั้นที่เถาวัลย์ที่มัดแขนข้างหนึ่งของนางขาด โดยนางหารู้ไม่ว่าเกิดจากฝีมือของชายร่างสูงใหญ่ที่ซัดอาวุธลับเข้าใส่ ฝ่ายกวนเฉินหลางกัดฟันกรอด ๆ เขาอดทนอย่างที่สุด เพื่อยุติใจซึ่งเดือดพล่านและความต้องการตัดหัวทหารชั่ว ซ่งเถียนคือคนที่เขาสั่งให้ดูแลสุนัขลิ้นดำ นอกจากปล่อยให้ลูกสุนัขหายมันยังกล้ากระทำเรื่องต่ำช้าต่อสาวใช้ห้องข้างของโจวจื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 15 สามสิบปีรับศิษย์หนึ่งคน
สามสิบปีรับศิษย์หนึ่งคน อวิ๋นมู่หลันจ้องมองไปยังบุรุษที่ยืนอยู่บนก้อนหิน อีกฝ่ายสวมชุดนักโทษเนื้อผ้าหยาบก็จริง ทว่าใบหน้าที่มีหนวดเครา ทั้งริ้วรอยแผลที่ตกสะเก็ดหลายแห่งกลับไม่ได้ลดทอนความสง่างามของเขาลงแม้แต่น้อย ซึ่งเขาไม่ได้มีรูปร่างสูงใหญ่บึกบึนดั่งนักรบแกร่งกล้า หากพิศแล้วกลับเป็นดั่งทายาทมังกร ทั้งคมคายหล่อเหลาราวกับเทพเซียนลงมาจุติ “หญิงใบ้ เจ้าเป็นผู้ใดกันแน่” เมิ่งถูถาม และอวิ๋นมู่หลันย่อมต้องแสร้งทำเป็นคนบ้าใบ้อย่างสมจริง มิเช่นนั้นอาจได้รับอันตราย เพราะยังไม่รู้จักตื้นลึกหนาบางของอีกฝ่าย ชายหนุ่มมองร่างอรชรที่เสื้อผ้าขาดวิ่นและมีแผลที่แขน หลังมือ รวมถึงหน้าแข้งข้างหนึ่ง แต่ส่วนที่เขากังวลเป็นพิเศษคือซีกหน้าด้านซ้ายมันคือโลหิตทมิฬ หากพิศให้ดีดูเหมือนมิได้ติดตัวนางมาตั้งแต่เกิด เมิ่งถูแน่ใจเช่นนั้นเพราะเขาอยู่กับตำราการแพทย์ฝึกวิชาต่าง ๆ ทั้งยังเป็นผู้เลี้ยงกู่หลายชนิดกระทั่งได้จินฉานตัวฉกาจมาอยู่ในมือ “พูดไม่ได้... และยังหูหนวกด้วยหรือ” เขาถามและก้าวมาใกล้นาง ยามนั้นเขาขยับริมฝีปากหยักสวย เกิดเสียงคล้ายการส่งสัญญาณพิเศษ เพียงไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 16 วัฏจักรของชีวิต
กวนเฉินหลางได้รับข้อความจากนกพิราบสื่อสาร โจวจื่อเว่ยเขียนรายงานสิ่งต่าง ๆ เมื่อเขาไม่ได้อยู่ในค่ายทหาร ตอนนี้ถึงรองแม่ทัพเหนี่ยวพาคนของตนพร้อมเหล่าขุนนางทั้งอ๋องต่างสกุลเดินทางกลับเมืองหลวง แต่ยังมีเรื่องให้ต้องกังวลหลายอย่าง โดยเฉพาะข่าวที่ฮ่องเต้มีคำสั่งลับ ๆ ว่าจะปลดหรงถังหวู่ลงจากตำแหน่งรัชทายาท และเตรียมส่งเขามาเป็นผู้บัญชาการฝ่ายบุ๋น รั้งตำแหน่งดูแลหัวเมืองทางใต้ ซึ่งเป็นพื้นที่รับผิดชอบของกวนเฉินหลาง จากนั้นฮ่องเต้วางแผนแต่งตั้งองค์ชายแปดหรงอวู่เยว่ขึ้นเป็นรัชทายาทแทน ซึ่งเรื่องนี้ทำให้เมืองหลวงแบ่งฝักฝ่ายชัดเจน และคนที่มีกองกำลังเกือบสิบหมื่นชีวิตอย่างกวนเฉินหลางย่อมต้องถูกจับตามองว่าเขาจะให้การสนับสนุนผู้ใด และแน่นอนหลังจากถูกแย่งชิงคนรักเจียงเฟยไปแล้วกวนเฉินหลางยังจะมองหน้าหรงถังหวู่ได้อย่างสนิทใจหรือไม่! “ท่านแม่ทัพ สถานการณ์เช่นนี้ควรออกจากค่ายกลหรือทำลายมันทิ้งเสีย” ทหารฝีมือดีของกวนเฉินหลางกล่าวเช่นนั้นเพราะสามารถใช้ทางลับกลับคืนค่ายอินทรีทอง เพียงแต่อาจเป็นการเผยเบาะแสให้ฝ่ายของเมิ่งถูรู้ กวนเฉินหลางจึงตั้งใจใช้โอกาสนี้แก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-12หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 17 สุสานราคะ
สุสานราคะ หลังจากกินอาหารป่าเรียบร้อยโดยที่อวิ๋นมู่หลันไม่กล้าอิดออดจำต้องกลืนลงท้อง เพราะมิอย่างนั้นเมิ่งถูคงหาวิธีป้อนนางเป็นแน่ และสิ่งที่เขานำมาให้คือหนูป่าย่างไฟ แล้วก็เผือกเผา คนของเมิ่งถูสมแล้วที่ชำนาญเรื่องการเอาตัวรอด พวกเขาจัดการอาหารได้อย่างรวดเร็วทั้งยังมีรสชาติเฉพาะตัว เมื่อกินเรียบร้อยนางต้องติดตามเมิ่งถูอย่างเร่งรีบ เขาพานางไปหลายจุดซึ่งตีความจากกำไลสำริดที่นางสวมอยู่ “ค่ายกลนี้ หากพิจารณาอย่างถ่องแท้ถือกำเนิดจากดิน ก็เหมือนชีวิตของคน เมื่อสิ้นลมหายใจก็ต้องให้ดินกลบหน้า” อวิ๋นมู่หลันได้ยินแล้วนางก็ขยับริมฝีปากช้า ๆ ทุกการแสดงออกของนางล้วนเป็นที่จับตามองของเมิ่งถู “เจ้าเขียนได้หรือไม่” เมิ่งถูถาม และอวิ๋นมู่หลันมองหากิ่งไม้เพื่อจะเขียนบางสิ่งลงไปบนผืนดิน แต่ชายหนุ่มส่ายศีรษะ เขายื่นฝ่ามือไปเบื้องหน้าแสดงท่าทางให้นางใช้นิ้วเรียวสวยแทนพู่กันและฝ่ามือเขาเป็นกระดาษ หญิงใบ้หน้าแดงระเรื่อ นางจะทำเช่นนั้นได้เยี่ยงไร ชายหญิงใกล้ ชิดกันมิอาจถูกต้อง “เหตุใดถึงยังรั้งรอ”อวิ๋นมู่หลันหล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-12
บทล่าสุด
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 80 เสี่ยวฟาง (จบ)
หยวนจื่อบอกให้คนของตนเตรียมส่งคนเข้ามาตรวจร่างกายของเถียนลู่ฟาง นี่คือสิ่งที่จะเชื่อมโยงกับหลักฐานที่นางให้คนไปจัดฉากไว้ ทั้งเสื้อผ้าบุรุษ และพยานบุคคลที่บอกว่าเห็นผู้ชายออกจากห้องหอเรือนของหนันเฉินเทียน ทั้งที่อีกฝ่ายพักในเรือนหลักไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับเถียนลู่ฟางเนื่องจากการแต่งครั้งนี้เป็นเพียงการแก้เคล็ด “การแต่งงานของเจ้ากับเทียนเอ๋อร์ ล้วนเป็นพิธีซึ่งทำเพื่อเสริมดวงให้เขา และสิ่งสำคัญที่ข้าอยากรู้ เจ้ายังเป็นสตรีที่บริสุทธิ์หรือไม่” หยวนจื่อโพล่งขึ้น “แล้ว หนันฮูหยินต้องการทำเช่นไรกัน ข้าแต่งเข้าบ้านท่านแล้ว ใยต้องทนให้ผู้อื่นเหยียดหยาม” เถียนลู่ฟางส่งเสียงดัง และนางไม่พอใจเป็นอย่างมากให้ยามนี้ “เพียงแต่ตรวจร่างกาย หากยังไม่พบร่องรอยถูกข่มเหง ข้าก็ยินดีให้เจ้าอยู่ในเรือนต่อไป” หยวนจื่อกล่าว “ฮึ อย่างไรข้าก็เป็นฮูหยินผู้หนึ่งของสกุลหนัน และได้เข้าหอแล้ว เรื่องนี้ให้คนเป็นสามีตรวจสอบจะไม่ดีกว่าหรือ” หยวนจื่อหัวเราะเสียงดังทีเดียว และเอ่ยอย่างหยามหมิ่นเถียนลู่ฟาง “เจ้ายังมีสติดีหรือไม่ แน่นอนเจ้าเข้าหอกับเทียนเอ๋อร์ แต่นั่นเป็นเพ
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 79 เสี่ยวฟาง
เถียนลู่ฟางทั้งโมโห ทั้งฉุนเฉียว แต่แรกนางมั่นใจว่าคงเข้ามาที่หอบรรพชนเพียงสองสามชั่วยาม แต่ตอนนี้เกือบสามวันแล้วที่ถูกกักบริเวณ แต่หากกล่าวให้ถูกต้อง นางถูกขังเสียมากกว่า กระนั้นหนันฮูหยินยังมีความเมตตาอยู่บ้าง ด้วยมีข้าวสวยกับน่องไก่ส่งมาให้ทางช่องเล็กๆ เพียงวันละหนึ่งครั้ง ภายในหอบรรพชนนี้อากาศเย็น ไม่ร้อน ทว่าบรรยากาศชวนให้นางหวาดกลัวมิน้อย ตกกลางคืนมีเสียงสุนัข และเงาแมวดำวิ่งไปมา แม้ไม่ใช่คนขี้ขลาด แต่เถียนลู่ฟาง ทั้งเครียด และยากควบคุมตนไม่ให้คิดมากไม่ได้ เมื่ออยากออกไปข้างนอก เสียงของคนที่ยืนเฝ้าประตูก็ตอบว่า หากไม่มีคำสั่งหยวนจื่อ ให้ไฟไหม้หอบรรพชน เถียนลู่ฟางก็มิอาจก้าวออกไป “มารดาคนสกุลหนันเถิด... ข้าเป็นถึงฮูหยินห้า ไป ไปเชิญสามีข้า มารับกลับเรือนเดี๋ยวนี้” เถียนลู่ฟางร้องโวยวายอย่างคนขาดสติอยู่นานทีเดียว กระทั่งมีกลิ่นธูปหอมจัดลอยเข้าจมูก นางเลยผ่อนคลายลงก่อนจะค่อยๆ หมดสติไป กระทั่งนางรู้สึกว่าลำคอแห้งผาก ทั้งยังวิงเวียนศีรษะมาก ไป๋รั่วรั่วจึงเข้ามาด้านใน พร้อมกาน้ำชา “ฮูหยินห้า...” อีกฝ่ายเรียกนาง แล
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 78 เสี่ยวฟาง
หญิงสาวขยับร่างกายบนฟูกหนาหนุ่ม และยามนี้ละอายใจยิ่งนัก เนื้อตัวก็ปวดเมื่อยไปหมด พออยากขยับร่างกาย ก็รู้สึกว่าร้าวไปทั้งร่าง นางตกเป็นของหนันจิ้งโหย่ว...แน่นอน เขาไม่ใช่สามีที่นางแต่งเข้าสกุลหนัน “ท่านย่ำยีข้า หญิงสาวไม่ได้โวยวาย แต่เอ่ยอย่างเจ็บปวด” หนันจิ้งโหย่วมองนาง มองแล้วอมยิ้ม ไม่ได้ยั่วล้อ แต่มองอย่างชัดเจนว่าพึงใจที่ตนได้ร่วมรักกันอย่างสุดเหวี่ยงกับสตรีผู้นี้ “ข้าเคยบอกแล้ว เจ้าเป็นภรรยาข้าเพียงผู้เดียวเท่านั้น ส่วนเสี่ยวเทียน ให้เขาเป็นน้องสามีจึงจะถูกต้องที่สุด มิอย่างนั้น เจ้าคงเป็นสตรีประหลาด ที่อยากให้เด็กน้อย ใช้มือ และลิ้นเล็กๆกับกลีบบุปผาหวานฉ่ำนั่น” ชายหนุ่มกล่าวจบประโยค นางก็ตบใบหน้าเขาไปเต็มแรง “สตรีแซ่เถียน บอกรักผู้อื่นเช่นนี้หรือ” “ทะ ท่านทำให้ข้าอับอาย จากนี้ ข้าจะสู้หน้าผู้อื่นได้อย่างไร” “หมายความถึง!” “ข้าเป็นสะใภ้เล็กคุณชายห้า หากทำเรื่องผิดศีลธรรม มิแคล้วต้องถูกลงโทษสถานหนักหรอกหรือ” “เสี่ยงฟาง หากเจ้าไม่พูด ข้าไม่พูดแล้วใครจะรู้ว่า เราเป็นผัวเมียกัน” หญิงสาวเหลืออดแล้
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 77 เสี่ียวฟาง
เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นได้อย่างไร มันเป็นเรื่องบังเอิญที่สุดวิสัย หาไม่แล้วก็เพราะโชคชะตาลิขิตไว้เช่นนั้นเอ ว่าแต่ หนันจิ้งโหย่วผู้นี้ เหตุใด ยิ่งมองหน้าเขา นางก็คุ้นเคยอย่างประหลาดเขาเป็นชายชั่วช้าจริงๆ หรือว่า เป็นนางที่ติดค้างบางอย่างต่อเขา จนเขามาไล่คิดดอกเบี้ยราคาสูงลิบกับนาง กล่าวถึงฝ่ายสกุลหนัน มีอิทธิพลทางด้านการค้าและยังเป็นสกุลขุนนางบู๊อีกด้วยและเป็นใต้เท้าหนันผู้ล่วงลับหาใช่คนที่ใครจะกล้าต่อกรด้วย เขาไม่ขาว และก็ไม่เป็นสีเทา กระนั้นกล่าวได้ว่า มือเขาเปื้อนเลือดไม่น้อยและยังมีลูกชายที่ไม่ได้เรื่องกับอดีตฮูหยินที่ล่วงลับผู้หนึ่ง ฝ่ายนั้นก็คือหนันจิ้งโหย่ว แต่เดิมหลังจากมารดาเสียชีวิต เขาก็ออกท่องยุทธภพ รับใช้ทางการบ้างเป็นครั้งคราว โดยตำแหน่งของเขาสูงถึงเป็นแมวหลวงฮ่องเต้ คอยทำงานสืบสวนลับๆ เกี่ยวกับคนในราชวงศ์ รวมถึงขุนนางกังฉิน และสืบข่าวต่างแคว้น ป้องกันการก่อกบฏ สุดท้ายเขาหายสาบสูญไป ซึ่งเชื่อกันว่า เขาถูกคนฝ่ายกฎบลอบสังหาร เนื่องจากสืบข่าวลับๆ หลายอย่างที่เป็นภัยใหญ่หลวงต่อคนกลุ่มดังกล่าว และการหายตัวไปของเขา ได้เข้าทางหนันฮูหยิน นางใช้เรื่องนี้ฮุบสมบัติทั้งหมดให
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 76 เสี่ยวฟาง
บาปกรรม บาปกรรม... ลงมาจากเขา เดินทางไกลหลายร้อยลี้เพื่อหวังได้เงินสามร้อยตำลึงเปิดเหลาไว้ให้ชาวยุทธ์มาลิ้มรสชาติอาหาร โดยการเข้าไปเป็น สะใภ้สกุลหนันสักสามสี่เดือน จากนั้นนางก็จะใช้เล่ห์กลรีดไถเงินเพิ่มอีกสักหน่อย ก่อนหายสาบสูญไปจากสกุลหนันที่เป็นพวกหน้าซื่อใจคด ทั้งยังงมงาย เรื่องไสยศาสตร์ มีความเชื่อเกี่ยวกับการทำนายโชคชะตา จนเป็นเหตุให้เกิดงานแต่งของเด็กชายวัยแปดขวบ กับเจ้าสาวสุดสวยสกุลเถียน หากไม่ใช่เถียนหลิงหลิงโฉมงามแสนบอบบาง หากเป็นเถียนลู่ฟาง ผู้ที่เก่งกล้า แต่ก็นั่นแหละ สุดท้ายเถียนลู่ฟาง ต้องอับอายอย่างหนัก จนอยากเอาหัวโม่งพื้นดินตายเสียให้รู้แล้วรู้รอด นางหลงกลผู้ชายที่หลงเหลือเพียงป้ายวิญญาณ อีกทั้งถูกเขาข่มขู่ ให้ทำเรื่องชั่วร้าย สิ่งนั้นก็คือ เล่นบทบาทคบชู้กับวิญญาณจอมปลอม พร้อมกับเปิดโปงความชั่วร้ายของหนันฮูหยิน และหากนางขัดขืน จะต้องรับโทษอันใด คำพูดอีกฝ่ายย้อนเข้ามาในหัว “ข้าจะลักหลับเจ้า และเรียกบุตรให้มาอยู่ในครรภ์สักสองสามคน!” วิญญาณจอมปลอมของหนันจิ้งโหย่วข่มขู่นางไว้อย่างนั้น ยามนี้ ส่วนที่นางรักษาเอาไว้เพื่อบุรุษที่คู่ควรกำ
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 75 เสี่ยวฟาง
โปรย....อ๊ะ! นางร้องเสียงหลงไฉนทวนเล็กสั้น ของเด็กน้อยผู้เป็นสามีวัยแปดขวบถึงขยายใหญ่ได้เพียงนี้แล้วลิ้นสากร้อนนั้นก็เช่นกัน ประหนึ่งมีดสั้นที่จ้วงแทงทั้งปากบน ปากล่างของนางจนซาบซ่านยากจะอดกลั้นเสียงครวญครางได้บัดซบ! เข้าหอคืนแรก นางคงมิแคล้วคงขาดใจตายด้วยมีดสั้นอันพลิ้วไหว ทั้งจั๊กจี้และสากร้อนนี้!แนะนำเรื่อง นางขึ้นเกี้ยวเพื่อแต่งงานกับเด็กแปดขวบ เพื่อหวังขโมยของล้ำค่าในสกุลสามี แต่ไฉนจึงหลงกลวิญญาณจอมปลอมของพี่สามี กระทั่งถูกตบตีด้วยมีดสั้น และทวนทอง อย่างเร้าร้อนซาบซ่านสยิวใจ “อ๊ะ! นางร้องเสียงหลง เหตุใด ทวนเล็กสั้นของเด็กน้อยผู้เป็นสามีวัยแปดขวบถึงขยายใหญ่ได้เพียงนี้ แล้วลิ้นสากร้อนก็เช่นกัน ประหนึ่งมีดสั้นที่จ้วงแทงทั้งปากบน ปากล่างของนางให้ซาบซ่านยากจะอดกลั้นเสียงครวญครางได้ บัดซบ! เข้าหอคืนแรก นางคงมิแคล้วคงขาดใจตาย ด้วยมีดสั้นอันพลิ้วไหว ที่แสนจั๊กจี้และสากร้อนนี้ ! กระนั้น เถียนลู่ฟางก็มิใช่คนเบาปัญญา ในเมื่อเจ้าบ่าวนางเยาว์วัย เขาคงมิอาจพานางขึ้นสวรรค์ได้ แน่แล้ว คนผู้นี้ ย่อมเป็นหนันจิ้งโหย่ว บุรุษที่หลอกลวงผู้อื่น และเหลือเพียงป้าย
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 74 ตอนพิเศษ (3)
ระหว่างการเดินทางไปเยี่ยมพ่อตา หรือแม้แต่ไปเมืองหลวงเพื่อรายงานสิ่งต่าง ๆ กวนเฉินหลางอาศัยในรถม้ากับอวิ๋นมู่หลัน แทนการขี่ม้า และบ่อยครั้งที่เขาจะบอกให้รถม้าเคลื่อนตัวช้า ๆ มิหนำซ้ำชายหนุ่มยังหิวบ่อย ของที่เขาต้องการกินล้วนเป็นอาหารของเด็ก ๆ กับผลไม้รสหวานจัด “ถังหูลู่ข้าเบื่อแล้ว ขอเป็นน้ำตาลปั้น แล้วก็พุทราเชื่อม” เขาตะโกนบอกหลิวตงที่อยู่ด้านนอก พออีกฝ่ายเตรียมกลับเข้าไปในตลาดที่เพิ่งผ่านมาเมื่อครึ่งชั่วยามก่อน กวนเฉินหลางก็ตะโกนขึ้นว่า “กลับรถม้า ข้าอยากได้ขนมเปี๊ยะแล้วก็ลูกอมบ๊วย หากไม่เลือกด้วยตัวเองไฉนจะถูกใจ!” อวิ๋นมู่หลันหัวเราะจนได้ นางเห็นสายตาสามีเมื่อเขาพูดถึงของหวานก็น่าชมและชวนให้หมั่นไส้ “เหตุใดฮูหยินถึงมองข้าเช่นนั้น” “ข้าอดดีใจไม่ได้ที่ท่านพี่เจริญอาหาร ทั้งยังชวนผู้อื่นกินไม่หยุดปาก หากเราไปถึงเมืองหลวง คงต้องตัดชุดใหม่ให้มากสักหน่อย ดูแล้วยามนี้ท่านพี่คงอึดอัดมิน้อย” “เอ ฮูหยินหมายความเยี่ยงไร” กวนเฉินหลางถาม มือข้างหนึ่งเอื้อมไปหยิบมะยมเชื่อมโรยน้ำตาลเข้าปาก “ก็... ตั้งแต่ออกจ
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 73 ตอนพิเศษ (2)
อวิ๋นมู่หลันนึกเสียดายเหลือเกิน ในขณะกวนเฉินหลางถูกเมิ่งถูจับตัวไว้หลังจากเกือบเอาชีวิตไม่รอดจากปูม่วงก้ามหนาม เขาควรได้ รับการลงโทษให้หนักกว่านี้ และจะดีมากหากฝ่ายนั้นสามารถทำให้บุรุษผู้ยิ่งใหญ่ของนางตายด้าน ไม่ต้องมีพละกำลังล้นเหลือยามขึ้นเตียง “อา... ฮูหยิน ห่างกันหนึ่งปีเต็ม เหมือนข้าได้พบดรุณีน้อย แสนบริสุทธิ์ เจ้างามหมดจดทุกส่วน ผิวเนียนนุ่ม จุดหวานล้ำก็เป็นสีชมพู!” คำชื่นชมเขาแปลกประหลาดอยู่สักหน่อย และอวิ๋นมู่หลันขัดเขินจนหน้าแดงระเรื่อ มือไม้นางอ่อนไปหมด และสามีนางเป็นแมวหรอกหรือ ไฉนเดี๋ยวใช้ลิ้นสาก ๆ โลมเลียกลีบฉ่ำหวาน สลับการส่งแรงดูดล้ำลึก จนนางดิ้นพล่านอย่างเผลอไผล ลิ้นของเขาช่ำชอง และดูเหมือนคลั่งรักนางหนักจนชวนให้ตื่นตระหนก! ส่วนมือใหญ่ ๆ นั้นนวดเฟ้นหน้าอกอวบสวยที่เด้งไหวรองรับสัมผัสที่ซ่านสยิว กวนเฉินหลางมีนิ้วมือยอดเยี่ยม ทั้งยังลงแรงสม่ำเสมอพลอยให้นางซ่านใจจนความหวานในแอ่งเนื้อนิ่มซึมเอ่อไม่หยุด “ฮูหยิน ไม่อยากลองกระทำสิ่งแปลกใหม่บางหรือ ขี่ม้าก็แล้ว ท่าสุนัขหรือให้ข้าอุ้มเจ้าก็ทำได้ยอดเยี่ยม เราจะได้ปลดปล่
หญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ 72 ตอนพิเศษ (1)
อวิ๋นมู่หลันมองคนตัวโตในชุดเกราะ และมือหนึ่งนั้นอุ้มอี้เหยาเอาไว้ ท่าทางเขาเก้ ๆ กัง ๆ คงเพราะไม่เคยอุ้มเด็กมาก่อน แต่แสดงให้เห็นว่าเอ็นดูและห่วงใยลูกชายคนเล็กของนางเพียงใด ฝ่ายอี้เหยาก็ช่างรู้ความ ปกติไม่ใช่คนมักคุ้นคนแปลกหน้า แต่เด็กน้อยในยามนี้อมยิ้มอยู่น้อย ๆ ดวงตามีประกายแจ่มใส คอยมองบิดาราวกับนิยมในความสง่างามและกล้าหาญ ทั้งที่ร่างกายกวนเฉินหลางแผ่ไอเย็นออกมา ผู้ใดเห็นแล้วไฉนจะไม่ครั่นคร้าม “ท่านพี่... เหยาเอ๋อร์ คงเพลียแล้ว ส่งมาให้ข้าเถิด” นางเอ่ยพร้อมพยายามจับตัวลูกชายอีกคนให้ออกมาพบผู้เป็นบิดา แต่อี้หยางเข้าไปหลบอยู่ในกระโปรงนาง พอจะจับตัวเขาก็ร้องโวยวายสลับการข่มขู่ นิสัยเช่นนี้นาน ๆ จะเกิดขึ้น “มะ… ไม่! ขะ… ไม่ไป!” “โอ้ ฮูหยิน เด็กอีกคนนั้น เจ้ายังไม่ได้คลอดเขาออกมาหรอกหรือ” กวนเฉินหลางถามแล้วจึงหัวเราะร่วน ลูกชายคนโตของเขาดูเหมือนไม่อยากพบหน้าคนเป็นบิดา ช่างพิลึกดีแท้ “ปกติก็ร่าเริง แต่ไม่รู้ด้วยเหตุใด หยางเอ๋อร์ถึงหลบหน้าท่านพี่เช่นนี้” กวนเฉินหลางมองภาพตรงหน้าและชอบใจ เขามีบุตรชายสองคน ต่อไปนี้คงมีหล
