Beranda / รักโบราณ / หนีรักชินอ๋องตัวร้าย / ตอนที่16 เป็นประสงค์ของข้า

Share

ตอนที่16 เป็นประสงค์ของข้า

Penulis: วริษา
last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-23 18:41:53

ตอนที่16 เป็นประสงค์ของข้า

“ย้าก เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงกล้าบุกเข้ามาในจวนชินอ๋อง วันนี้ไม่ข้าก็เจ้าต้องตาย” อี้หานฟาดหมอนไปใส่ร่างใหญ่แต่ว่าเขาหลบทันไม่ถูกหมอนของนางฟาด มือหนาจับมือของนางเอาไว้ให้นางจ้องมองเขาอย่างชัดเจน

“อี้หานข้ามิใช่โจรร้ายเสียหน่อยเจ้าดูให้ดีสิ เสียงเจ้าดังเช่นนี้เดี๋ยวทุกคนได้แห่กันมาที่นี่หรอก” อี้หานชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงของผู้มาเยือน

“ชิ! ยามวิกาลเช่นนี้แถมยังเข้ามาทางหน้าต่างผู้ใดจะไม่คิดว่าเป็นโจรบ้างเพคะ แล้วมาทำอะไรที่นี่ท่านต้องอยู่ที่ตำหนักพระชายาเอกนี่น่า” อี้หานโล่งใจเมื่อรู้ว่าเป็นเขาแต่อีกใจก็ยังอดสงสัยเคลือบแคลงใจไม่ได้ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่

ร่างใหญ่ยื่นมือหยิบหมอนจากมือบางวางไว้บนเตียงนอนกอดนางจากด้านหลังด้วยความคิดถึง

“ข้าบอกแล้วอย่างไรว่าสตรีที่ข้าต้องการร่วมหลับนอนด้วยมีแต่เจ้า”

“คิดว่าข้าโง่เขลาหรือเพคะ ในตำหนักของข้าเอ่ยกันสนั่น ท่านชินอ๋องกอดแนบชิดกับชายาเอกในตำหนักของข้า ปล่อยเพคะไม่ว่าอย่างไรข้าก็ไม่มีทางเชื่อคำพูดของท่านเด็ดขาด อีกอย่างดูสภาพของท่านยามนี้แม้แต่อาภรณยังไม่สวมใส่ ยังดีที่ช่วงล่างยังสวมใส่มา คงพากันขึ้นสวรรค์มีความสุขมาแล้วสิ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่ 17 เบิกบาน

    ตอนที่ 17 เบิกบานรุ่งสางวันต่อมาร่างบางนอนอุดอู่อยู่บนเตียง เรื่องราวที่เกิดขึ้นราวกับความฝันทว่าความเจ็บที่เขาทิ้งไว้ตอกน้ำว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคือความจริง อี้หานลืมตาขึ้นมาไม่พบร่างใหญ่ที่นอนโอบกอดนางทั้งคืนเหลือทิ้งไว้เพียงไออุ่นที่ยังหลงเหลืออยู่“ได้สมดั่งใจแล้วทิ้งข้าไปเลยอย่างนั้นหรือ?” นางถอนหายใจยันกายลุกขึ้นหาอาภรณ์มาสวมใส่ก่อนที่ซูซูจะเข้ามา ในใจก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ตื่นขึ้นมาไม่มีเขาอยู่เคียงข้าง นางปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเรื่องราวเมื่อคืนนี้ทำให้นางมีความสุขมากแค่ไหน นี่นะหรือที่เขาเรียกว่าการหลับนอน“พระชายาเพคะ ได้เวลาตื่นบรรทมแล้วเพคะ”“ข้าตื่นนานแล้วล่ะ” อี้หานพยายามก้าวเท้าลงจากเตียงแต่ไม่คิดเลยว่าระหว่างขาของนางจะเจ็บร้าวไปหมด ใบหน้าของอี้หานซีดเซียวนั่งลงบนเตียงนอนเช่นเดิม“พระชายาตื่นแต่เช้าตรู่เพราะตั้งแต่หัวค่ำสินะเพคะ เอ๊ะทำไมใบหน้าของท่านถึงได้ซีดเซียวเช่นนั้น”“ซูซูวันนี้ข้ารู้สึกไม่ค่อยสบาย จะขอนอนต่ออีกสักครู่อย่าพึ่งเปิดหน้าต่างและห้ามไม่ให้ผู้ใดเข้ามารบกวน หากได้พักอีกนิดอาการคงจะดีขึ้น ”“ไม่ให้หมอหลวงมาตรวจหรือเพคะ หรือว่าพระชายาเป็นฤดูเพคะ” ซูซูเอ่ยถามด้วยความ

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่16 เป็นประสงค์ของข้า

    ตอนที่16 เป็นประสงค์ของข้า“ย้าก เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงกล้าบุกเข้ามาในจวนชินอ๋อง วันนี้ไม่ข้าก็เจ้าต้องตาย” อี้หานฟาดหมอนไปใส่ร่างใหญ่แต่ว่าเขาหลบทันไม่ถูกหมอนของนางฟาด มือหนาจับมือของนางเอาไว้ให้นางจ้องมองเขาอย่างชัดเจน“อี้หานข้ามิใช่โจรร้ายเสียหน่อยเจ้าดูให้ดีสิ เสียงเจ้าดังเช่นนี้เดี๋ยวทุกคนได้แห่กันมาที่นี่หรอก” อี้หานชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงของผู้มาเยือน“ชิ! ยามวิกาลเช่นนี้แถมยังเข้ามาทางหน้าต่างผู้ใดจะไม่คิดว่าเป็นโจรบ้างเพคะ แล้วมาทำอะไรที่นี่ท่านต้องอยู่ที่ตำหนักพระชายาเอกนี่น่า” อี้หานโล่งใจเมื่อรู้ว่าเป็นเขาแต่อีกใจก็ยังอดสงสัยเคลือบแคลงใจไม่ได้ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ร่างใหญ่ยื่นมือหยิบหมอนจากมือบางวางไว้บนเตียงนอนกอดนางจากด้านหลังด้วยความคิดถึง“ข้าบอกแล้วอย่างไรว่าสตรีที่ข้าต้องการร่วมหลับนอนด้วยมีแต่เจ้า”“คิดว่าข้าโง่เขลาหรือเพคะ ในตำหนักของข้าเอ่ยกันสนั่น ท่านชินอ๋องกอดแนบชิดกับชายาเอกในตำหนักของข้า ปล่อยเพคะไม่ว่าอย่างไรข้าก็ไม่มีทางเชื่อคำพูดของท่านเด็ดขาด อีกอย่างดูสภาพของท่านยามนี้แม้แต่อาภรณยังไม่สวมใส่ ยังดีที่ช่วงล่างยังสวมใส่มา คงพากันขึ้นสวรรค์มีความสุขมาแล้วสิ

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่ 15  อยากให้ท่านสนใจบ้าง

    ตอนที่ 15 อยากให้ท่านสนใจบ้าง “ท่านชินอ๋องมีเรื่องอันใดต้องการพูดกับหม่อมฉันหรือเพคะ”“เสวี่ยหมิ่นเจ้ายังจำคำพูดของเจ้าตั้งแต่วันแรกที่เจ้าก้าวเท้าเข้ามาจวนของข้าได้หรือไม่” น้ำเสียงของหวังหมิงเปลี่ยนไปเป็นเย็นยะเยือก ต่างจากเมื่อครู่มากโข ทำให้ร่างเล็กใบหน้าสลดลงเล็กน้อยก่อนจะพุ่งตัวเข้าไปโผล่กอดร่างใหญ่อย่างไม่เคยทำมาก่อน“ท่านชินอ๋องเหตุใดท่านถึงเย็นชาใจร้ายกับหม่อมฉันนักเพคะ ต่างจากพระชายารองและสตรีอื่น ขนาดนางคณิกาท่านยังเอ่ยวาจาอ่อนโยนกับพวกนาง หม่อมฉันมีส่วนใดที่บกพร่องเพคะ หากถามเรื่องวาจาของหม่อมฉัน ใช่เพคะครั้นนั้นหม่อมฉันยังอ่อนต่อโลกคิดว่าการแต่งงานของเราเป็นการสานสัมพันธ์ แต่ทว่าเมื่ออยู่กับท่านใจของหม่อมฉันเริ่มเปลี่ยนไป ในแต่ละวันเฝ้ารอวันที่ท่านจะไปเยือนที่ตำหนักวันแล้ววันเล่า ท่านมิเคยไปหาหม่อมฉันเลย หม่อมฉันมารู้ใจตนเองคือวันที่ท่านชินอ๋องพาพระชายารองเข้ามาในจวน วันนั้นหัวใจที่ไม่เคยรู้สึกอันใดกลับเจ็บปวด ยิ่งได้ยินว่าท่านเข้าห้องหอกับชายารองหัวใจของข้าร้อนรุ่มไปหมด ทั้ง ๆ ที่หม่อมฉันมาก่อนเหตุใดท่านถึงไม่แม้จะแลตามองหม่อมฉันเพคะ”“เจ้าบอกเองมิใช่หรือว่าเจ้าต้องการ

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่ 14 เสแสร้ง

    ตอนที่ 14 เสแสร้งหวังหมิงไม่เคยคิดอยากครองบัลลังก์รีบคุกเข่าลงต่อหน้าฝ่าบาท ประสานมือไว้กลางอกพร้อมเอ่ยด้วยน้ำเสียงเข้มขรึม“ฝ่าบาทอย่าเอ่ยออกมาเช่นนั้นกระหม่อมมิเคยต้องการขึ้นครองบัลลังก์แม้แต่น้อย กระหม่อมจงรักภักดีต่อท่านจะคอยอยู่เคียงข้างท่านเสมอ ”“ข้ารู้ดีว่าเจ้าจงรักภักดีต่อข้าจนต้องแสร้งทำชื่อเสียงให้ฉาวโฉ่ ลุกขึ้นเถิดต่อให้วันหนึ่งมีผู้คนใส่ร้ายเจ้าข้าก็เชื่อคำของเจ้ามากกว่าเหล่าเสนาบดีปากมากพวกนั้น เอาไว้สักวันเราออกไปล่าสัตว์กันตามลำพัง ข้าอยากออกไปนอกรั้ววังหลวงโดยมีแต่ข้ากับเจ้า”“พะย่ะค่ะฝ่าบาท” จวนชินอ๋องหวังหมิง ดวงตะวันบ่ายคล้อยอี้หานนั่งเล่นอยู่ศาลารับลมกลางจวนจิบน้ำชาหวนคิดถึงคำพูดและการกระทำของหวังหมิง เขาไม่ทำอย่างที่เอ่ยออกมาจริง ๆ เขาไม่แตะต้องนางทั้ง ๆ ที่มีโอกาสอี้หานเริ่มใจเต้นแรงตึกตัก‘นี่ข้ากำลังคิดอะไรอยู่ ! คิดถึงบุรุษที่มักมากอย่างเขานะหรือ ? แต่ว่าเขาไม่เคยนอนกับสตรีอื่นนี่น่า คำพูดของผู้ชายเชื่อได้มากแค่ไหนกัน ฮึคิดว่าพูดและทำอย่างนี้แล้วฉันจะเชื่อเหรอ ?แต่เขาก็ไม่ได้แตะต้องข้าเลยนี่น่า ไม่รู้ละดูไปก่อนไม่แน่เขาอาจคิดว่าข้าหลอกง่าย พูดอะไรข้าก

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่ 13 ข้าเหนื่อยเหลือเกิน

    ตอนที่ 13 ข้าเหนื่อยเหลือเกินฝั่งด้านหวังหมิงเขากลับห้องเปลี่ยนอาภรณ์เตรียมเดินทางเข้าวังหลวงเนื่องจากมีราชโองการให้เขาไปเข้าเฝ้า ระหว่างนั้นเจิงหลงเดินเข้ามาแจ้งเรื่องที่เขาให้ตามเฝ้าสังเกตการ“ท่านชินอ๋องข้าได้ตามเฝ้าพระชายาเสวี่ยหมิ่นตามที่ท่านบอก พระชายาไม่ได้เป็นคนออกไปนอกตำหนักด้วยตนเองทว่าให้เหม่ยหนิงออกไปยามวิกาล ข้าได้แอบตามออกไปเห็นว่านางออกไปพบกับชายฉกรรจ์เมื่อมองดี ๆ นั่นคือหลางอี้ลูกน้องของใต้เท้าจางขอรับ ”“เหม่ยหนิงนางออกไปแต่ไม่มีทหารที่เฝ้าหน้าจวนมาแจ้งข้าเลยอย่างนั้นหรือ คนพวกนี้เป็นคนของพระชายาหมดเลยหรืออย่างไร”“เอ่อ.. เรื่องนั้นข้าคิดว่าเหม่ยหนิงนางติดสินบนมากกว่าขอรับ ข้าเห็นนางยื่นถุงเบี้ยให้ทหารที่เฝ้าประตู ”“เจ้าได้ยินหรือไม่ว่าทั้งสองหารือเรื่องอันใดกัน”“ข้าอยู่ไกลเกินกว่าจะได้ยินขอรับ ”“เช่นนั้นก็จงตามต่อไป และข้ามีอีกเรื่องที่ให้เจ้าทำเจ้าจงไปตรวจสอบการยักยอกเงินจากคลังของข้า เวลาสองปีให้หลังเงินในคลังของข้าหายไปไม่น้อย อยากรู้เหลือเกินว่าเป็นฝีมือพ่อครัวหรือเป็นฝีมือของเสวี่ยหมิ่นกันแน่”“พะย่ะค่ะ” หลังจากแต่งกายเสร็จหวังหมิงเดินทางเข้าวังหลวง

  • หนีรักชินอ๋องตัวร้าย   ตอนที่ 12  เปลี่ยนไปทีละนิด

    ตอนที่ 12 เปลี่ยนไปทีละนิด“เฮ้อ! ไม่ว่าข้าจะวางแผนอันใดท่านจับได้เสมอสินะ คำพูดของท่านข้ายังไม่วางใจหรอกนะเพคะ ตอนนี้ช่วยปล่อยกายของข้าได้หรือไม่ข้าหายใจไม่ออกเพคะ” ใจของอี้หานเต้นแรงตึกตักเมื่อได้ยินคำพูดของหวังหมิงที่จริงจังและหนักแน่นราวกับว่าสิ่งที่เขาเอ่ยมาคือความจริง เขายอมทำตามที่นางกล่าวมาค่อย ๆ ปล่อยนางออกจากอ้อมแขน และเอ่ยถามเรื่องที่เขาได้สงสัยตั้งแต่ที่สาวรับใช้กล่าวบอกเขา“เจ้าออกไปที่ตลาดเพราะเรื่องอันใด เสวี่ยหมิ่นมอบหมายงานให้เจ้าทำหรือ ถึงกระนั้นก็ไม่เห็นต้องออกไปเดินตลาดด้วยตนเอง”“จะไม่ให้ข้าไปที่ตลาดด้วยตนเองเช่นไรเพคะ ในเมื่อท่านต้องการให้ข้าเลิกเล่นและจริงจังข้าเองก็มีเรื่องอยากจะหารือกับท่านเช่นเดียวกัน เพราะต่อจากนี้หน้าที่ของข้าคือการดูแลการเงินหลังจวน ข้ามิอยากจะให้เกิดเรื่องขึ้นทีหลัง” อี้หานหมดสิ้นหนทางหนีจึงนำเรื่องที่นางสงสัยและคาใจบอกพร้อมหารือกับชินอ๋องเลย นางไม่รู้ว่าเขารู้หรือยังเกี่ยวกับบันทึกการจ่ายเงิน อี้หานลุกขึ้นจากเตียงเดินไปที่โต๊ะหน้าห้องบรรทม หวังหมิงอดสงสัยไม่ได้รีบเดินตามนางมา เมื่อมาถึงโต๊ะเห็นบันทึกมากมายที่กองอยู่ และยังมีหมึกใหม่ที

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status