ตอนที่ 35 เกมรัก

[คลับหรูใจกลางเมืองกรุง]

“พระพายอย่าคิดมากนะ ยังไงเส้นด้ายกับรัณก็อยู่เคียงข้างพระพายนะ...เรื่องที่พระพายเล่ามาทั้งหมด...ถ้าเป็นเส้นด้ายเองก็คงจะต้องทำเหมือนกับพระพายเหมือนกันแหละนะ”

“อืม...ใช่ รัณเห็นด้วยกับเส้นด้ายเหมือนกันนะพระพาย เรื่องการใช้หนี้จริงๆ ถ้าพระพายบอกรัณ...รัณก็จะพอช่วยได้บ้าง ไม่ต้องเอาตัวเองไป...เอ่อ...ให้นายพริษฐ์อะไรนั่นก็ได้”

“พระพายไม่อยากรบกวนใคร แม้กระทั่งพี่วีร์เอง พระพายก็ยังเกรงใจ ไม่กล้าที่จะบอกเลยด้วยซ้ำ เรื่องทั้งหมดพระพายจะต้องแก้ไขมันด้วยตัวของพระพายเอง ขอบใจเส้นด้ายกับรัณมากเลยนะที่เป็นห่วงพระพาย”

“เอ่อ...แล้วนี่นายพริษฐ์ไม่โทรตามพระพายเหรอที่ออกมาแบบนี้...แล้วคืนนี้พระพายจะกลับไปนอนที่เพนท์เฮ้าส์นั่นมั้ย”

ภรัณยูเอ่ยถามเพราะความเป็นห่วงเพื่อนสาว ถ้านันท์นลินเลือกเขา เธอก็คงจะไม่ลำบากแบบนี้แน่ ภรัณยูมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถช่วยนันท์นลินได้อย่างแน่นอน อย่างน้อยก็คงจะต้องขายที่สักแปลงสองแปลงเพื่อช่วยเหลือคนรักตัวเองแหละน่า

“เขาไม่สนใจพระพายหรอก...ถ้าเขาต้องการพระพายเมื่อไหร่เขาก็จะโทรมาเองแหละ”

นันท์นลินสรุปเป็นอย่างนั้น เพราะเขาก็บอกนันท์นลินอยู่ตลอดเวลา ว่านันท์นลินจะต้องสนองความต้องการของเขาก็เพราะใช้หนี้เท่านั้น

“ทำยังไงจะช่วยพระพายได้...ขอรัณคิดแปปนึงนะพระพายหนี้สี่สิบล้าน จะต้องขายที่สักแปลงที่ติดกับ...”

“รัณ...พระพายไม่เป็นไรหรอก ระยะเวลาหนึ่งปีมันไม่นานหรอกนะ พระพายทนได้อยู่แล้ว ไม่แน่นะพระพายอาจจะได้เป็นอิสระเร็วกว่ากำหนดก็ได้...เพราะว่า...”

 ดวงตาคู่สวยเหลือบมองไปที่บุคคลที่เธอกำลังพูดถึงอยู่พอดี ‘เธอมาที่นี่งั้นหรือ?’

“อะไรเหรอพระพาย? มองใคร”

“นั่นสิ...ผู้หญิงคนนั้นพระพายรู้จักเหรอ?”

[อีกด้านหนึ่ง]

“นะคะธัญญ์...มานั่งดื่มเป็นเพื่อนเจนิสหน่อยสิคะ เจนิสมารอแล้วค่ะ...อืม...เดี๋ยวเจนิสแชร์โลเคชั่นไปค่ะ มานะคะธัญญ์”

 “ครับ” ปลายทางตอบตกลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ขอบคุณค่ะธัญญ์แล้วเจอกันนะคะ”

รมิตาวางสายจากคนรัก เธอต้องประชิดประกบติดเขาตลอด เพื่อที่พริษฐ์จะได้ไม่มีเวลาไปหาอีนังนั่นอีก ‘พริษฐ์บอกให้เธอรอเขา...รมิตาไม่รอหรอก...แต่รมิตาจะรุกต่างหาก...ไม่มีวันที่เธอจะยอมอีนังบ้านั่นอย่างแน่นอน’

[อีกโต๊ะหนึ่งห่างออกไป]

“เอ่อ...เธอคนนั้นเป็นแฟนคุณพริษฐ์”

“ห๊ะ! อะไรนะ!”

สองเสียงประสานพร้อมกันด้วยความตกใจทันที

“และก็พึ่งจะทะเลาะกับพระพายไปเมื่อวาน”

“ห๊ะ! หนักเข้าไปอีก”

“แล้วเธอจะไม่มาอาละวาดกับพระพายที่นี่เหรอ”

นารารัตน์มองซ้ายทีขวาทีด้วยความตื่นตระหนก เธอไม่คิดว่าเพื่อนของเธอจะโชคร้ายขนาดนี้ นี่มันคือหนึ่งในล้านของเรื่องความบังเอิญที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น

“ก็ลองอาละวาดสิ...นี่มันร้านใครให้มันรู้ซะบ้าง เดี๋ยวพ่อสั่งเก็บเลย...”

ภรัณยูยืดอกไปข้างหน้าแสดงบทบาทพระเอกทันที

“โอ้ย...รัณ! แกเป็นผู้ชายนะ...แกจะตบกับผู้หญิงหรือไง เพราะอย่างงี้แหละ...น้องเมกาถึงบอกว่าแกไม่แมน...เพลียจิต...”

“เอ๊า! ใครบอกว่าฉันจะไปมีเรื่อง...ฉันแค่จะปกป้องอดีต คนรักของฉันต่างหากล่ะ แกไม่รู้อะไรเส้นด้าย คอยดูล่ะกัน”

สายตาคมจับจ้องไปยังหญิงสาวหุ่นสวยแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดเว้าหน้าเว้าหลัง หน้าอกหน้าใจแทบจะทะลักออกมากองอยู่ตรงหน้า จริงๆ ภรัณยูก็มีความรู้สึกกับเพศตรงข้ามตลอดนะ แต่ทำไมทุกคนถึงมองว่าเขาไม่ใช่ชายชาตรี หาว่าเป็นเกย์บ้างล่ะ...คิดแล้วหน้าปวดหัวจริงๆ สาวๆ พวกนี้คงตาไม่ถึงกันเป็นแน่

          [ในขณะเดียวกัน...จังหวัดเชียงใหม่]

บรรยากาศของบ้านพักตากอากาศในยามค่ำคืนดูเงียบสงบ อากาศเย็นสบาย แสงไฟจากตามที่ต่างๆ นั้นค่อนข้างบางตา มีเพียงแสงจากหิ่งห้อยเท่านั้นที่กำลังบินโฉบไปมาระยิบระยับสวยงาม

“ขอบคุณวีร์มากๆ เลยนะคะที่พาธารามาเที่ยวที่นี่...ธาราไม่เคยมาเลยนะคะ...ตั้งแต่เล็กจนโต...จะอยู่ที่อังกฤษซะส่วนใหญ่เลยค่ะ”

รอยยิ้มสวยบนใบหน้าของหญิงสาวถูกแต่งแต้มอยู่ตลอดเวลา พรินทร์มีความสุขอย่างที่สุด ที่ในวันนี้เธอจะมีความรักกับคนที่เธอถูกใจเสียที

          “ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับธารา อีกไม่นานเราก็จะมากันบ่อยๆ อยู่แล้วครับ...ถ้าเราคบกัน ผมก็จะพาคุณไปเที่ยวรอบโลกเลยครับ”

กวินกานต์ใช้คำพูดหวานหว่านล้อมเน้นหนัก เพื่อให้หญิงสาวติดกับดักเขาโดยเร็ว การแก้แค้นที่หวังผลคือความเจ็บช้ำ ซึ่งเขาได้รุกมันอย่างหนักแล้ว

          “จะ-จริงหรือคะ”

ความปลื้มปิติล้นทะลักหัวใจพรินทร์อย่างจัง อกใจไหวสะท้านขึ้นลงผิดจังหวะ เมื่อสายตาคมเข้มของเขาจ้องมาที่เธอ แววตาของเขาเปลือยความรู้สึกออกมาอย่างชัดเจน มันทำให้     พรินทร์รู้สึกเขินอายอย่างที่สุด ‘เธอไม่ใช่วัยแรกสาวนะ...ทำไมใจเธอถึงเต้นแรงขนาดนี้’

          “จริงครับ...อืม...ไวน์แก้วนี้จะทำให้คุณรู้สึกซาบซ่านเหมือนผมกำลังสื่อความรู้สึกกับคุณตอนนี้ไงครับ...”

แก้วทรงสวยถูกยกชูขึ้นมาทันที กวินกานต์จัดทุกอย่างเพื่อการนี้โดยเฉพาะ การดินเนอร์ใต้แสงเทียน ในบรรยากาศที่เป็นใจ และบ้านพักตากอากาศส่วนตัวแบบนี้ช่างเหมาะอย่างที่สุดกับการแก้แค้นเอาคืนเสียจริง!

          “ค่ะ” ใบหน้าสวยเป็นสีซับเลือดขึ้นมาทันที เธอมองเขาอย่างเคลิบเคลิ้มสายตาชื่นชมหลงใหลแสดงออกมาอย่างชัดเจน เขาเป็นผู้ชายที่เซ็กซี่อย่างที่สุด ทั้งสายตาอันวับหวามที่จ้องมองเธออย่างไม่กระพริบ อกแกร่งกำยำที่เจ้าตัวปลดกระดุมออกราวกับตั้งใจเผยความแข็งแกร่ง พรินทร์ยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้ว เพราะความกระสันรัญจวนที่อยู่ตรงหน้าของเธอ ทำให้พรินทร์แสดงความกล้าขึ้นมาทันที

          “ธาราอยากรู้ว่า...ทำไมวีร์ถึงพาธารามาที่นี่คะ จริงๆ เราพึ่งจะคุยกันได้ไม่กี่วันเองนะคะ”

พรินทร์เริ่มกล้าที่จะเปิดความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น เพราะไวน์ที่เธอดื่มไปแก้วที่สี่ ทำให้ใบหน้าสวยแดงก่ำแววตาเชื่อมหวานซึ้งกระแสความอบอุ่นไหลวนอยู่ในใจของหญิงสาวขึ้นเรื่อยๆ

          “ไม่มีอะไรหรอกครับธารา...ในตอนแรกผมเองเคร่งเครียดกับงานจนเกินไปเลยไม่ได้สนใจ...แต่เพราะคุณพ่อแนะนำคุณให้ผมได้มีโอกาสได้เจอกับคุณ พ่อบอกว่าคุณทำงานเก่งมาก แต่ผมไม่ได้สนใจความเก่งของคุณหรอกนะธารา...ผมสนใจในความเป็นคุณต่างหาก ที่ทั้งสวยและน่ารัก...”