/ โรแมนติก / หนี้รักวิศวะโหด / ตอนที่19 ไม่มีวันพลาด

공유

ตอนที่19 ไม่มีวันพลาด

last update 최신 업데이트: 2025-06-26 09:00:16

พายมีเรียนตอน10โมงเช้า เธอเลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนก่อน โดยไม่ได้รอเจ้าของห้องตื่น แต่ทว่าขนาดกำลังจะเดินออกจากห้อง ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องนอนของคาเตอร์ เป็นเขาที่ออกมายืนทำหน้างัวเงีย

“ทำไมไม่ปลุกฉัน”

“ก็ฉันไม่รู้ว่าพี่จะไปเรียนหรือเปล่านี่คะ อีกอย่างเมื่อคืนพี่ก็นอนดึกมากด้วย เลยไม่อยากกวน”หญิงสาวใส่รองเท้าเสร็จ มือบางก็กำลังจะเปิดประตูออกจากห้อง ก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าทำข้าวต้มไว้ให้เขาด้วย“ฉันทำข้าวต้มเผื่อพี่ด้วยนะ เอามาอุ่นกินในไมโครเวฟนะคะ”

คาเตอร์พยักหน้า ก่อนจะเดินเข้าห้องไปทันที เขาเองก็มีเรียนเหมือนกัน แต่เรียนช่วงบ่าย อีกอย่างช่วงนี้ก็เป็นช่วงเคลียร์งานค้างต่าง ๆ ของตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนจะออกฝึกงานในเทอมหน้า

คณะมนุษยศาสตร์

“มึงหายไปไหนมาสองวัน”ลลิลตั้งคำถามทันทีเมื่อเห็นหน้าเพื่อนสนิท ที่หายตัวไปสองวันเต็ม ถึงจะติดต่อถามไถ่กันทางข้อความบ้างแล้ว แต่ก็เป็นเพียงการถามคำตอบคำ ตามประสาพายก็เพียงแค่นั้น

“วันอังคารกูก็ทำงานไง ส่วนเมื่อวานหมอนัดยาย พวกมึงก็รู้”

มีนาหรี่ตาจับผิดเพื่อนตัวเอง เธอหันไปสบตากับลลิลเพราะเพื่อนคงยังไม่รู้ว่าพวกเธอสองคนเป็นห่วงเรื่องที่พายพายายไ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่25 คนเมา

    19.45น. ตอนนี้สามสาวกำลังนั่งดื่มกันอยู่ที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง เป็นร้านเหล้าแบบเปิด มองเห็นบรรยากาศโดยรอบยามค่ำคืนอย่างชัดเจน ซึ่งทั้งมีนาและลลิลสองคนนี้การันตีว่าที่นี่บริการดี และมีดนตรีสดให้ฟังอีกด้วย นับว่าเป็นการมาสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรก เมื่อก่อนต้องวิ่งวุ่นทำงานตลอด ไม่เคยได้ใช้ชีวิตเหมือนวัยรุ่นทั่วไป แต่หลังจากนี้เธอจะใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นบ้าง โดยไม่ต้องแคร์เรื่องค่าใช้จ่ายอะไรอีก "กินเข้าไปสิ ไม่ต้องกลัวนะ กูจะไปส่งมึงให้ถึงอกพี่เตอร์เลย" พายมองแก้วน้ำสีอำพันที่อยู่ในมือ สีของมันสะท้อนกับแสงไฟสวยงาม เพราะเคยทำงานในผับ ทำให้เธอชงเหล้าเข้มกว่าปกติ "ชงเองไม่กล้ากิน"มีนาเอ่ยล้อเพื่อนที่นั่งมองแก้วเหล้าอยู่นาน แต่ทว่าไม่ยกขึ้นดื่มสักที "กินสิพาย ไหนว่ามึงอยากเมา"แก้วเหล้าของลลิลถูกส่งมาตรงหน้าเธอ พร้อมด้วยสายตากดดัน ทำให้มือเล็กยื่นแก้วเหล้าไปชนกับเพื่อนทันที ก่อนจะยกขึ้นกินเข้าไปอึกใหญ่ รสชาติความขมเฝื่อนแผ่ขยายไปทั่วปาก ยิ่งเมื่อกลืนเข้าไปในลำคอ ความร้อนรุ่มก็แผ่ปกคลุมมาที่แก้มทันที สติสัมปชัญญะเริ่มหลุดลอย เธอต้องหลับตาส่ายหน้าไปมาเพราะดวงตาเริ่มพร่ามัว "ขมฉิบหาย" "ม

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่24 แรงมาแรงกลับ

    "เธออยากลองดีกับฉันเหรอ รู้ตัวหรือเปล่าว่าตัวเองอยู่ในฐานะอะไร มีสิทธิ์แค่ไหน ห๊า!!!" คาเตอร์ตะโกนออกมาเสียงดัง จนคนตัวเล็กสะดุ้งตกใจ ไม่คิดมาก่อนว่าเวลาเขาโกรธจะน่ากลัวขนาดนี้ ถ้าหากเขาชักปืนออกมายิงเธอตอนนี้ เธอคงไม่มีทางสู้เขาได้ "เธอพูดเองนะว่า...ตัวเธอฉันมีสิทธิ์ทุกอย่าง ต้องให้ฉันย้ำชัด ๆ ไหมว่าฉันทำอะไรกับเธอได้บ้าง"ชายหนุ่มเค้นเสียงลอดไรฟันออกมา กรามขบเข้าหากันแน่น เพราะความโมโหผู้หญิงปากดีแบบเธอ"แค่ไม่กี่วันเธอก็ทำอวดดี ปากเก่งขนาดนี้กับฉันแล้ว สงสัยฉันจะดีกับเธอมากเกินไป" "ฉันรู้และจำได้ทุกคำที่พูด ต้องให้บอกกี่ครั้งว่ามันฝังแน่นอยู่ในนี้"เธอเอามือทุบตรงอกข้างซ้ายของตัวเอง พร้อมน้ำตาที่ไหลพรากออกมา อย่างห้ามไม่ได้ "จำได้ก็ดี แล้วก็หยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้นะ อย่ามาเรียกคะแนนสงสารจากฉัน เท่าที่ฉันให้เธอไปก็มากพอแล้ว เธอต้องทำตามที่ฉันพูดทุกอย่าง เธอกับยายถึงจะอยู่ที่นี่ได้อย่างสบาย" มือบางยกขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด มองสายตาคมที่มองเธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ อยากจะเอามือตบปากตัวเองเหลือเกิน ที่ไปปากเร็วรับปากอะไรแบบนั้นกับเขา แต่ถึงตอนนี้จะหันหลังกลับไปก็ไม่ได้แล้ว เธอ

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่23 ไม่ยอม

    คาเตอร์พาพายกลับมาถึงคอนโดในเวลาเกือบสามทุ่ม เมื่อเข้ามาในห้องก็ต้องตกใจที่เห็นบุคคลมาใหม่นั่งรออยู่ที่โซฟาถึงสี่คน สองคนคือเพื่อนของเขา อีกสองคนคือเพื่อนของพายที่เขาเห็นที่คาเฟ่มหาลัย แต่ทว่าทุกสายตาจับจ้องมาที่เขากับพายเป็นตาเดียว “มากันทำไมว่ะ?” “แล้วมึงไปไหนมา มึงออกจากมหาลัยตั้งนานแล้วนะ” พายหลบสายตาของเพื่อนทั้งสองที่จ้องมองมาอย่างจับผิด เธอรู้ว่าไม่มีทางหนีความอยากรู้ของเพื่อนพ้น แต่เธอไม่อยากตอบคำถามของเพื่อนตอนนี้ “แค่แวะกินข้าวมา กลับกันไปได้แล้วไป รบกวนคนแก่จะนอน”ชายหนุ่มโบกมือไล่ โดยยกคนแก่ที่อยู่ในห้องมาอ้าง แต่ทว่าทั้งสี่คนก็ไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้น เป็นคีรินที่เอ่ยปากชวนสกายและเจ้าของห้อง ออกไปสูบบุหรี่ที่นอกระเบียง “มึงไปไหนมาพาย”เมื่อทั้งสามคนออกไป ลลิลก็ยิงคำถามใส่เพื่อนสนิททันที “ไปกินข้าวมา เหมือนที่พี่เขาบอกนั่นแหละ” “กูจะไม่อะไรหรอกนะ ถ้ามึงออกมาปกติ ไม่ใช่ออกมาโดยไม่บอกใครแบบนี้” “ไม่มีอะไรจริง ๆ กูขอบใจพวกมึงมากที่เป็นห่วง ถ้ามีอะไรกูไม่ปิดบังพวกมึงอยู่แล้ว”พายตอบเพื่อนสนิทในขณะที่สายตาของเธอยังคงจับจ้องไปที่คาเตอร์ที่ยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียง “

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่22 อวดดี(Nc20+)

    ด้านคาเตอร์ที่หลังจากเคลียร์กันไม่ลงตัวกับพาย เขาก็ลากหญิงสาวมาที่รถทันที โดยเธอขัดขืนมาตลอดทาง แต่ทว่าสู้แรงชายหนุ่มไม่ได้ “เข้าไป”เขาจับเธอยัดใส่รถพร้อมกับปิดประตูและล็อคเรียบร้อย ก่อนที่จะอ้อมรถมาขึ้นนั่งฝั่งคนขับ เปิดเครื่องปรับอากาศสุดแรงเพื่อดับอารมณ์คุกกรุ่น หันมองหญิงสาวที่นั่งข้างคนขับ เธอหันใบหน้าออกนอกหน้าต่างรถทำเหมือนไม่สนใจเขา แต่ก็ดี ตอนนี้เขาเองก็ไม่อยากสนใจเธอเหมือนกัน เขาเลยสตาร์ทรถและขับออกจากลานจอดรถทันที ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงกว่าแล้ว คาเตอร์รีบเหยียบคันเร่งพาเธอกลับคอนโดให้เร็วที่สุด “พี่จะทำยังไงกับฉันก็ได้ ขอแค่อย่าทะเลาะกับฉันต่อหน้ายาย ฉันขอแค่นั้นพอ” เสียงหวานพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ยังไหลไม่หยุด ไม่อยากจะอ่อนแอร้องไห้ง่าย ๆ แบบนี้ แต่เธอไม่เข้าใจว่าเขาทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร เธอยังต้องมีชีวิตบนเส้นทางของตัวเอง การที่เธอตกลงจะเป็นของเขา ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำยังไงกับเธอก็ได้ มันทำให้เธออึดอัดและรู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่เลือกให้เขาช่วยเธอแบบนี้ อันที่จริงเธอน่าจะยอมให้ไอ้พวกอันธพาลพวกนั้นข่มขืนเธอยังดีกว่า “งั้นไปบ้านเก่าเธอกัน”หญิงสาวหันขวับมองหน้าเขาทันท

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่21 กรีดใจ

    พายกรอกตามองบนอย่างเหนื่อยใจ แคเรียนกับทำงานเธอก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว นี่เขายังมาทำให้เธอเหนื่อยเพิ่มอีกเพราะอารมณ์ไม่ปกติของเขา ที่ไม่รู้ว่าเกิดเป็นอะไรขึ้นมา ถึงได้มายืนทำหน้าไม่พอใจเธออยู่แบบนี้ ทั้งที่ตอนเข้ามาในร้าน เขาก็ดี ๆ อยู่ ควรเป็นเธอมากกว่าที่ต้องโกรธเขา ที่เธอยิ้มให้แล้วเขาไม่ยิ้มตอบ แต่เธอกลับเลือกมองข้ามเรื่องนี้ไป “อย่ามาทำหน้าแบบนี้นะพาย ตอบคำถามฉันมาเดี๋ยวนี้” “คำถามอะไรของพี่ ฉันไม่มีอะไรจะตอบ” “ก็กับไอ้บ้านั่น เธอสนิทกับมันเหรอ” “ไอ้บ้านั่น ไอ้บ้าไหน พี่อย่าเรียกคนอื่นจิกหัวขนาดนี้นะ” คาเตอร์เหยียดยิ้มออกมา ดูเหมือนเธอจะดื้อกว่าที่เขาคิด“แค่ตอบคำถามฉัน แค่นี้มันยากอะไร หรือว่า…” “หรือว่าอะไร?” “หรือว่ามันชอบเธอ” “จะไปกันใหญ่แล้วพี่เตอร์ ฉันก็เพิ่งรู้จักเขาตอนมาทำงานที่นี่ รู้จักพอ ๆ กับพี่นั่นแหละค่ะ เผลอ ๆ รู้จักก่อนพี่ด้วยซ้ำ” ร่างเล็กลอยหวือเข้าสู่อ้อมกอดเขาทันที คาเตอร์ขบกรามเข้าหากันแน่น ยิ่งเธอพูดจายั่วเขาแบบนี้ อารมณ์โมโหเขายิ่งพุ่งสูงจนยากที่จะควบคุม เผลอบีบแขนเล็กของเธอแรงจนหญิงสาวร้องออกมา “โอ้ย!!! ปล่อยฉันนะ”พายพยายามสะบัดแขนออกจากมือหนาของเข

  • หนี้รักวิศวะโหด   ตอนที่20 เหมือนห่วง

    หลังจากเรียนเสร็จ พายก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูข้อความที่ได้รับแจ้งเตือนตอนที่เธอกำลังเรียนอยู่ เห็นเป็นข้อความจากคาเตอร์ส่งมาให้เธอโทรกลับ นิ้วเรียวเลยกดโทรออกหาเขา รอไม่นานเขาก็รับสายเธอ “มีอะไรคะ?” (ทำงานหรือเปล่า) “ทำค่ะ กำลังจะไป” (เลิกกี่โมง) “หนึ่งทุ่มค่ะ พี่มีอะไรหรือเปล่า?” (กลับพร้อมฉัน) เขาบอกเธอแค่นั้นก็วางสายไปทันที ทั้งลลินและมีนาที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ก็ได้ยินเพื่อนพูดโทรศัพท์ทุกอย่าง แอบคิดว่ารุ่นพี่คนนั้นอาจจะเป็นห่วงเพื่อนเธอจริง ๆ ไม่ได้ทำเพราะความจำใจต้องทำ “วันนี้กูสองคนจะไปนั่งเป็นเพื่อนด้วยนะ เลิกแล้วไม่มีที่ไป” พายพยักหน้า เธอเองก็อุ่นใจเวลามีเพื่อนสองคนอยู่ด้วยกัน“งั้นไปเถอะ กูจะเข้างานแล้ว” ทั้งสามคนเดินไปคาเฟ่มหาลัยทันที ซึ่งก็เหมือนกันกับคาเตอร์และเพื่อนสองคนที่ตามเขาไปคาเฟ่มหาลัยเหมือนกัน โดยเป็นฝ่ายสามสาวที่เดินถึงก่อน และพายก็แยกตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นยูนิฟอร์มของร้านคาเฟ่ โดยลลิลและมีนาเลือกสั่งเครื่องดื่มและเดินไปนั่งที่โต๊ะหนึ่งในร้าน ไม่นานเพื่อนรักวิศวะสามคนก็มาถึงคาเฟ่มหาลัย ซึ่งเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็เรียกสายตาจากผู้หญิงที่นั่งอยู่ในร้านให้ม

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status