Home / โรแมนติก / หนึ่งเดียวของดิน / ตอนที่ 4 เดินตลาด

Share

ตอนที่ 4 เดินตลาด

last update Last Updated: 2025-04-20 23:06:12

ตอนที่ 4 เดินตลาด

“มาเถอะน่า” อีตาดินเหนียวไม่สนคำปฏิเสธของฉันเลย แต่กลับดึงฉันให้เดินตามไปหน้าตาเฉย

“นี่ ฉันไม่ได้บอกเลยนะว่าจะไปกับนาย” ฉันพยายามดึงมือออก แต่ไอ้ดินเหนียวนี่ก็จับไว้ซะแน่นเชียว

“เธอต้องการเงินไม่ใช่เหรอ นี่ไงฉันกำลังจะพาเธอไปช่วยงานเดี๋ยวฉันให้ค่าจ้าง”

“จริงเหรอ เท่าไร” พอได้ยินคำว่าค่าจ้างฉันก็หูผึ่งทันที นาทีนี้ขอให้เป็นเรื่องเงินฉันยอมทำหมดแหละ

“ไม่รู้ดูผลงานก่อน” แล้วหมอนั่นก็พาฉันเดินมาจนถึงรถที่จอดอยู่ ฉันมองรถที่เราจะใช้ไปซื้อผักด้วยความตกใจ

“นี่คือรถที่เราจะไปซื้อผักเหรอ” ฉันถามเขาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าเราไม่ได้เดินมาขึ้นรถผิดคัน

“ใช่ คันนี้แหละ” เขาตอบ

“นายจะให้ฉันนั่งเศษเหล็กนี่ไปอะนะ นี่มันรถกระบะสมัยไหนเนี่ยทำไมมันถึงได้เก่าแล้วก็สนิมเขรอะแบบนี้ ถ้าฉันนั่งไปแล้วถูกรถนี่บาดขึ้นมาฉันต้องเป็นบาดทะยักตายแน่ๆ แล้วก็แอร์จะมีหรือเปล่าก็ไม่รู้ฉันนั่งรถร้อนๆ ไม่ได้หรอกนะ แล้วเก่าแบบนี้จะไปเสียกลางทางหรือเปล่าก็ไม่รู้” ฉันบ่นยืดยาว ก็จะให้ฉันไม่บ่นได้ไงก็ดูสภาพรถสิมันขับได้ที่ไหนกัน

“นี่คุณหนู เธออย่าดูแค่ภายนอกสิรถคันนี้ถึงภายนอกจะดูเก่าแต่ข้างในไม่ได้เก่าแบบที่เธอคิดนะ เพราะฉันรีโนเวทใหม่แล้วรับรองแอร์เย็นฉ่ำ แล้วก็ไม่มีดับกลางทางแน่นอนเพราะฉันยกเครื่องใหม่หมด”

“เหอะขอให้มันแน่เถอะ ฉันบอกไว้ก่อนเลยนะถ้าดับฉันไม่ช่วยนายเข็นแน่ๆ”

“ค้าบบบบ เชิญขึ้นรถได้เลยครับเจ้าหญิง” หมอนั่นเดินไปเปิดประตูรถก่อนจะโค้งตัวแล้วผายมือเชิญฉันให้ขึ้นไปนั่งบนรถ

“กวนประสาท” ฉันบอกก่อนจะก้าวขึ้นไปนั่ง เบาะรถนี่แข็งเป็นบ้า แต่สภาพภายในก็ไม่ได้แย่ถึงจะเก่าแต่อย่างน้อยก็ดูสะอาด แอร์ก็เย็นจริงๆ ด้วย

ปัง

“นายปิดประตูเบาๆก็ได้ไหม ปิดแรงขนาดนั้นประตูไม่หักเหรอ”

“โทษที แต่ฝั่งนี้ต้องปิดแรงๆ ไม่งั้นมันจะปิดไม่สนิท”

“แล้วบอกว่ารีโนเวทแล้ว”

“นี่รถวัดนะครับคนสวย ได้ขนาดนี่ก็บุญแล้ว ถ้าอยากได้ใหม่ๆ สวยๆ ปิดประตูเบาๆ เธอก็ซื้อถวายวัดสักคันสิ”

“ได้ งั้นนายก็ให้ฉันยืมเงินสิ ฉันจะได้กลับบ้าน แล้วฉันจะซื้อรถให้เลยสักสิบคันก็ยังได้”

“ฝันไปเถอะ นั่งดีๆ นะฉันจะออกรถแล้ว”

“แฮ่”

“กรี๊ดดดดดดดดดด”

“หนึ่งใจเย็นๆ หนึ่ง หนึ่ง” ตอนที่ดินกำลังจะออกรถ จู่ๆก็มีอะไรไม่รู้โผล่มาจากข้างหลัง ฉันที่ตกใจมากเลยกรี๊ดเสียงดังแล้วพยายามจะเปิดประตูรถลงไป แต่เขาก็จับฉันไว้ก่อน

“ใจเย็นๆ ไม่มีอะไรนะหนึ่ง ไอ้ชัดเล่นอะไรของมึงว่ะ” ดินหันไปด่าคนที่อยู่ข้างหลัง เดี๋ยวนะคนเหรอ แล้วชื่อชัดเหรอ

“ชัด ชัดเจน ไอ้บ้าชัดเล่นอะไรของนาย ถ้าฉันหัวใจวายตายขึ้นมานายจะทำยังไง ไอ้เวรนี่” ฉันด่าคนที่นั่งอยู่ข้างหลังพร้อมกับเตรียมที่จะกระโดดไปหยุมหัวไอ้หมอนั่น ดีที่ดินจับฉันไว้ได้ทันไม่งั้นหมอนั่นได้เละแน่ เล่นอะไรไม่รู้

“มึงจับวรรณไว้เลยไอ้ดิน อย่าให้มาจิกหัวกูได้ กูยังไม่อยากหัวล้าน” ชัดบอกดิน

“พอแล้วหนึ่ง” ดินบอกก่อนจะดันให้ฉันกลับไปนั่งที่เบาะนั่งตามเดิม

“คนอะไรวะ ไวยังกับลิง” ชัดพูด

“มึงก็เงียบเลยไอ้ชัด ขืนยังปากดีกูจะไม่จับหนึ่งไว้แล้วนะ แล้วยังจะช่วยหนึ่งเตะมึงด้วย”

“ค้าบ ค้าบ ไม่กล้าแล้วค้าบ ล้อเล่นนิดเดียวเองไม่คิดว่าจะตกใจขนาดนี้นี่หว่า”

“ฉันจะไปบอกให้ส้มเลิกกับนาย” ฉันบอก ส้มที่พูดถึงก็คือเพื่อนอีกคนของฉันที่เป็นเมียของไอ้ชัด

“ล้อเล่นแค่นี้ถึงขั้นจะยุให้ผัวเมียเขาเลิกกันเลยเหรอทำไมใจร้ายจัง ไม่สงสารชมพู่เหรอถ้าต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าอะ”

“ฉันว่าตอนนี้ชมพู่น่าสงสารมากกว่าอีกนะที่มีพ่อแบบนายอะ”

“โห่ นอกจากความสวยที่เพิ่มขึ้น ความปากร้ายของเธอก็เพิ่มขึ้นเยอะเหมือนกันนะเนี่ย”

“ขอบคุณที่ชม”

“พอเลยทั้งสองคน จะทะเลาะอะไรกันหนักหนา ฉันปวดหูไปหมดแล้วเนี่ย แล้วเธอก็นั่งดีๆ ขยับไปขยับมาอยู่ได้ฉันเสียสมาธิ”

“นายก็ขับไปสิจะมาสนใจฉันทำไม”

“เธอก็นั่งดีๆ สิ ยิ่งเฟอะฟะอยู่”

“นายหาเรื่องเหรอไอ้ดินเหนียว” ฉันยกมือเตรียมทุบหัวไอ้หมอนี่แต่มันดันรับได้

“อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวฉันตกใจรถคว่ำขึ้นมาได้ตายยกคันเลยนะ” ฉันก็ไม่ได้อยากจะทำตามที่บอกเท่าไรหรอกนะ แต่ก็ไม่อยากรถคว่ำตายเลยต้องอยู่เฉยๆ

“แล้วนี่เราจะไปตลาดที่ไหน” ฉันถามเพราะขับรถมาได้พักใหญ่แล้วก็ยังไม่ถึงจุดหมายสักที

“ก็ตลาดของบ้านไอ้ดินที่อยู่ในเมืองไง ไปที่นั่นรับรองได้ของเยอะ แถมถูกด้วย”

“อ่อ”

หลังจากนั่งรถมาเกือบสี่สิบนาทีในที่สุดฉันก็มาถึงตลาดสักที

“โอ๊ย ปวดเมื่อยไปหมดแล้วเนี่ยเบาะรถอะไรแข็งเป็นบ้า” ฉันบิดขี้เกลียดทันทีที่ลงมาจากรถ

“บ่นเป็นป้าเลย”

“ถ้าฉันป้านายก็ลุงเพราะนายกับฉันก็รุ่นเดียวกัน”

“พูดมากฉิบ เอ้านี่ไปถือ” จู่ๆ ดินก็โยนกระเป๋าตังค์ของเขามาให้ฉัน ดีนะฉันรับได้ทัน

“ให้ฉันเหรอ”

“เปล่า ให้ถือเอาไว้จ่ายตังค์เวลาซื้อของ” อ่อ ไอ้ฉันก็นึกว่าจะให้ตังค์ฉัน

หลังจากพวกเราสามคนลงจากรถเรียบร้อยก็เดินเข้าไปในตลาด พ่อค้าแม่ค้าในตลาดพากันทักทายดินกันแทบทุกคนสมกับเป็นลูกชายเจ้าของตลาดจริงๆ แล้วพอหมอนั่นบอกว่ามาซื้อผักไปทำอาหารที่งานวัด พวกพ่อค้าแม่ค้าก็ยังให้ผักมาแบบฟรีๆ อีกด้วย บางคนก็ให้เป็นเงินมาร่วมทำบุญ

“ไม่เอาป้าสองถุงนี้ฟรีไปแล้ว อันนี้คิดเงินดีกว่าผักนี่แพงด้วย”

“ไม่เป็นไร ถือว่าป้าทำบุญด้วย”

“แค่นี้พอป้า อันนี้คิดเงินเดี๋ยวกำไรหายหมดพอดี หนึ่งจ่ายเงินป้าด้วยฉันไปร้านนั้นก่อน” สั่งเสร็จก็เดินไปร้านต่อไป

“เท่าไรคะป้า”

“สองร้อยจ๊ะ แม่หนูชื่อหนึ่งเหรอเป็นแฟนกับคุณดินใช่ไหมสวยหล่อสมกันดีนะ” ฉันไม่ตอบแต่ยิ้มให้พร้อมกับยื่นเงินให้ป้าแม่ค้าผัก ตลอดทางที่เดินมาในตลาดฉันถูกถามแบบนี้ทุกร้าน ย้ำว่าทุกร้านจริงๆ แรกๆ ฉันก็ปฏิเสธนะแต่ตอนนี้เหนื่อยจะปฏิเสธแล้ว เลยยิ้มรับไปเลยเพราะถึงยังไงก็คงได้เจอกันแค่นี้ เอาตามที่สบายใจไปเลยจ้าอยากคิดอะไรก็คิดเลย

“นี่ทำไมไม่เอาฟรีทุกร้านไปเลยล่ะ ทำไมนายต้องจ่ายตังค์ด้วยทุกคนเขาอยากให้นายฟรีๆ หมดเลยนะ” ฉันถามตอนนี้เรานั่งพักดื่มน้ำกันที่หลังรถหลังจากเอาของมาเก็บ

“มันก็ได้แหละ แต่ฉันแค่ไม่อยากทำแบบนั้น ของที่ราคาถูกรับมามันก็ไม่ส่งผลอะไรเท่าไร แต่บางอย่างมันแพงถ้ารับมาฟรีๆ กำไรที่ทุกคนต้องได้มันก็จะหายไปฉันไม่อยากให้ใครต้องมาเดือดร้อนเพราะฉันน่ะ”

“ไม่มั้ง ถ้าเดือดร้อนเขาก็ไม่น่าจะให้นายมั้ง”

“ถึงงั้นก็เถอะ แต่ฉันทำแบบนี้ฉันสบายใจกว่า กินเสร็จยังจะได้เข้าไปต่อ ป่านนี้ไอ้ชัดบ่นไปแล้วมั้ง”

“นี่ยังไม่เสร็จอีกเหรอ ฉันเหนื่อยแล้วนะนี่รอบที่สามแล้ว”

“อย่าบ่น จะเอาไหมเงิน” ไอ้ดินเหนียว ไอ้คนหน้าเลือดใช้งานฉันซะคุ้มเลยนะ ถ้าค่าแรงฉันได้น้อยนายตายแน่

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • หนึ่งเดียวของดิน   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2ชื่อของเธอคือหนึ่ง ชื่อของนายคือดินเหนียว“คุณแม่ขา ทำไมเราต้องไปบ้านคุณตาคุณยายด้วยคะ เราให้คุณตาคุณยายมาหาเหมือนทุกที ไม่ได้เหรอ” เด็กหญิงวรัญญาในวัยเก้าขวบถามขึ้น ตอนนี้เธอกำลังไปที่บ้านเกิดของแม่เธอซึ่งก็คือบ้านที่ตายายของเธออยู่ตอนนี้“เพราะแม่จะไปทำธุระที่ที่ดินด้วยไง อีกอย่างลูกๆ ก็ปิดเทอมแม่ก็เลยพามาเล่นบ้านตายายไม่ดีเหรอ”“ดีครับผมอยากไปเล่นบ้านตายาย” พี่วี พี่ชายเธอพูดด้วยความตื่นเต้น“ไม่ดี วรรณไม่อยากไป”“ดี”“ไม่ดี พี่วีว่าดีก็ไปคนเดียวสิ วรรณไม่ได้อยากไปสักหน่อย”“ทำไมเราถึงไม่อยากไปบ้านตายายเหรอ” แม่ถาม“ก็คุณตาเล่าให้ฟังว่าที่บ้านคุณตามีควายตัวใหญ่มาก แล้วยังมีเป็ดมีไก่ แล้วคุณตาก็ยังเคยบอกว่าตอนคุณตาไปเก็บไข่ไก่คุณตาเคยถูกไก่ตีด้วย คุณแม่ว่าไม่น่ากลัวเหรอคะ”“ไม่น่ากลัวหรอก ถ้าเราไม่ไปยุ่งกับเขา เขาก็ไม่ยุ่งกับเราหรอก แล้วพวกนั้นก็ไม่ได้อยู่ใกล้บ้านเราสักหน่อย ต้องไปที่สวนต่างหากถึงจะเจอ” แม่เธออธิบาย“อ้าว ไม่ได้อยู่ในบ้านคุณตาหรอกเหรอคะ”“ไม่ได้อยู่จ้ะ ที่บ้านคุณตามีแค่แมวตัวเดียวที่ลูกไม่อยากไปเพราะเรื่องนี้เหรอ”“ค่ะ ก็คุณตาบอกว่าที่บ้านมี วรรณเลยคิดว่า

  • หนึ่งเดียวของดิน   ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษ 1สองขีด- ดิน –“ไอ้ชัด มึงห่อให้ดีๆ หน่อย นั่นของชำร่วยงานแต่งกูนะเว้ย ตั้งใจทำหน่อยดิวะ”“กูก็ตั้งใจทำอยู่เนี่ย มึงไม่แหกตาดูวะ แต่กูมีปัญญาทำได้แค่นี้คนอุตส่าห์มาช่วยแม่งยังบ่นอีก เดี๋ยวก็ปล่อยให้ทำคนเดียวหรอก”“เออๆ ไม่บ่นแล้วทำให้ดีหน่อยก็แล้วกัน”“จะมีเมียทั้งทีลำบากเพื่อนจริงนะมึง” ชัดยังบ่นไม่เลิก ตอนนี้พวกเรามารวมตัวที่บ้านของผมเพื่อมาเตรียมของชำร่วยสำกหรับงานแต่งของผมกับหนึ่งที่จะถึงในอาทิตย์หน้า นี้ก็ผ่านมาตั้งสามเดือนแล้วจากวันที่ผมขอหนึ่งแต่งงาน ในที่สุดเราก็จะเป็นสามีภรรยากันสักที“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดของหนึ่งดังมาจากในห้องน้ำ ผมรีบทิ้งงานทั้งหมดแล้วตรงไปทางห้องน้ำทันที“หนึ่งเป็นอะไร เปิดประตู” ผมถามเสียงดังด้วยความตกใจพร้อมกับทุบประตูห้องน้ำด้วยความร้อนใจ “หนึ่งเปิดประตู”“จะเรียกทำไมเสียงดัง แล้วอยากได้ประตูห้องน้ำใหม่หรือไงถึงได้ทุบแรงขนาดนั้น” หนึ่งที่เปิดประตูออกมาบ่นผมทันที“ก็ฉันได้ยินเสียงเธอกรี๊ด เธอเป็นอะไรหรือเปล่า”“เปล่า” หนึ่งตอบพร้อมกับยื่นของบางอย่างให้ผม “ที่ฉันกรี๊ดเพราะอันนี้มันขึ้นสองขีดนะ”“สองขีด” ผมมองเจ้าสิ่งนั้นที่หนึ่งยื่นให้

  • หนึ่งเดียวของดิน   บทส่งท้าย หนึ่งเดียวของดิน

    บทส่งท้าย หนึ่งเดียวของดิน“นายพาฉันมาบ้านนายทำไม” หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จดินก็บอกว่าให้ฉันช่วยไปกับเขาหน่อย เขามีอะไรจะให้ฉันดูฉันก็นึกว่าเขาจะพาฉันไปไหนที่แท้ก็พามาบ้านของเขาที่อยู่ที่อู่รถนั่นเอง“เข้ามาข้างในก่อนสิ” ฉันเดินเข้ามาในบ้านตามที่เขาบอกก่อนที่จะรู้สึกแปลกๆ“นายจัดบ้านใหม่เหรอ” ที่ฉันรู้สึกแปลกๆ เพราะเขาจัดบ้านใหม่นี่เอง “นี่เหรอที่นายบอกว่าอยากให้ฉันดู แค่นายจัดบ้านใหม่เนี่ยนะ”“ไม่ใช่ตรงนี้ ที่ฉันอยากให้เธอดูคือข้างบนต่างหาก” เขาชี้ไปที่ชั้นสอง ฉันเลยมองเขาด้วยความระแวงหมอนี่ไม่ได้คิดจะหลอกให้ฉันขึ้นไปข้างบนแล้วทำอะไรแปลกๆ ใช่ไหม “ไม่ต้องมองฉันระแวงแบบนั้นหรอกน่า ฉันสัญญากับพ่อกับพี่ชายเธอไว้แล้วว่าจะไม่ทำอะไรเธอเด็ดขาด”“นายจะรักษาสัญญาใช่ไหม” ฉันถามย้ำเพื่อความมั่นใจถึงจะรู้ว่าเขาเป็นคนรักษาสัญญามากแค่ไหนก็ตาม นี่แหละมั้งพ่อกับพี่ฉันเลยวางใจให้ฉันคบกับเขา“อืม ถ้าเธอไม่ทำให้ฉันตบะแตก” พอเขาพูดจบฉันก็หันหลังเดินลงบันไดทันทีจนเขาต้องรีบขว้าไว้ “เดี๋ยวสิหนึ่งใจเย็นๆ ฉันพูดเล่น ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก”“นายแน่ใจนะ”“แน่ใจสิ” ฉันมองตาเขาก่อนจะยอมเดินตามเขาขึ้นชั้นสองไป ดิน

  • หนึ่งเดียวของดิน   ตอนที่ 29 กลับมาอีกครั้ง

    ตอนที่ 29 กลับมาอีกครั้ง“ถ้าลูกไม่มีความสุขต้องรีบบอกพ่อนะ พ่อจะไปรับลูกกลับมาทันที”“นี่คุณลูกแค่กลับไปอยู่บ้านตายายจะไม่มีความสุขอะไร ไม่ได้ไปลำบากอะไรสักหน่อย”“ไม่ต้องไปฟังแม่นะลูก ถ้าลูกอยากกลับมาบอกพ่อได้เสมอเลยพ่อจะรีบไปรับ”“เอะ นี่คุณกล้าพูดแบบนี้กับฉันเหรอ ทีตอนเราเป็นแฟนกันคุณก็ยังอยากให้ฉันไปอยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่เหรอ ขนาดพ่อฉันเอาปืนไล่ยิงคุณยังไม่กลัวเลย จะพาฉันมาอยู่ด้วยให้ได้ ทีตอนนี้ทำเป็นร้องไห้ฟูมฟาย” ฉันพึ่งเคยได้ยินเรื่องนี้เป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย คุณตาฉันก็แสบใช่เล่นเหมือนกันนะเนี่ยก็อย่างว่าแหละแม่ฉันออกจะสวย“โธ่คุณ อย่าพูดเรื่องอดีตสิมันไม่เหมือนกันสักหน่อย”“ไม่เหมือนยังไง ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าตอนนั้นพ่อฉันรู้สึกยังไง”“รู้สึกแล้วค้าบ” พ่อฉันตอบเสียงอ่อย“รู้แล้วก็ดี แล้วก็รู้ใช่ไหมว่าทำแบบนี้ลูกจะลำบากใจ” แม่ฉันถามเสียงดุ“รู้”“ถ้ารู้แล้วจะทำทำไม จะเลิกทำให้ลูกลำบากใจไหม”“เลิกแล้ว” แล้วพ่อฉันก็ต้องยอมแม่อีกตามเคย แม่ฉันนี่สุดยอดไปเลย“ดี” แม่ฉันบอกกับพ่อก่อนจะหันมาพูดกับดิน “ดินเราจำได้ใช่ไหมว่าสัญญาอะไรกับป้าไว้”“จำได้ครับ”“ดี งั้นก็ไปเถอะเดี๋ยวตากับยายจะรอ”

  • หนึ่งเดียวของดิน   ตอนที่ 28 ถูกเท

    ตอนที่ 28 ถูกเท“เรียบร้อยแล้วค่ะ” พี่ปุ้มปุ้ยช่างประจำตัวฉันบอกก่อนจะก็บเครื่องสำอางใส่กระเป๋า ฉันมองสำรวจตัวเองก่อนจะขอบคุณ“ขอบคุณมากค่ะ พี่ปุ้มปุ้ย แล้วพี่วีเสร็จหรือยังคะ” ฉันถามถึงพี่ชาย ที่จะไปร่วมงานกับฉันคืนนี้“คุณวีไปด้วยเหรอคะ คุณวีไม่ได้บอกพี่ พี่เลยไม่ได้เตรียมช่างมาให้ นี่พี่มาคนเดียวนะคะ” หมายความว่ายังไง ไหนวันนั้นตกลงกันแล้วว่าพี่จะไปเป็นเพื่อนฉัน อย่าบอกนะว่าจะเทฉันนะฉันโกรธจริงๆ ด้วยนะ“พี่วี พี่วีอยู่ไหน” ฉันส่งเสียงเรียกพี่วีเสียงดังลงมาจากชั้นสองของบ้าน ดังขนาดที่ต่อให้พี่ชายฉันไปแอบในท่อระบายน้ำก็ต้องได้ยิน ถึงพี่ชายฉันจะไม่ไปแอบที่นั่นก็ตาม“เสียงดังอะไรตัวเล็ก พี่อยู่นี้” พี่ชายฉันเดินออกมาจากทางห้องรับแขก แล้วจากชุดที่ใส่ก็เป็นชุดอยู่บ้านจริงๆ“ไหนพี่บอกว่าจะไปกับฉัน แล้วทำไมยังไม่แต่งตัว อย่าบอกนะว่าพี่จะเทฉัน ฉันโกรธจริงๆ นะ” ฉันเดินโวยวายลงบันไดมา“เดินช้าๆ สิเดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก” พี่วีรีบเดินมารับฉันที่บันได “พี่ก็อยากไปกับเรานะ แต่มีคนมาขออาสาไปเป็นเพื่อนเราแทนพี่นะสิ ตอนแรกพี่ก็ไม่ยอมหรอก แต่แม่นะสิอนุญาตแล้ว พี่เลยทำอะไรไม่ได้เลยต้องยอมถอย”“ใคร”“ไปดู

  • หนึ่งเดียวของดิน   ตอนที่ 27 เด็กฝึกงาน

    ตอนที่ 27 เด็กฝึกงาน“เมื่อกี้เราพูดว่าอะไรนะตัวเล็ก”“ฉันบอกว่า ฉันจะไปช่วยงานพี่ที่บริษัท” ฉันพูดย้ำอีกครั้งชัดๆ ช้าๆ“พี่หูฝาดไป หรือว่าเราไม่สบายกันแน่” พี่วีเอามือแคะหูก่อนจะเอาอีกมือมาแตะที่หน้าฝากฉัน “ตัวก็ไม่ได้ร้อนหูพี่ก็ยังปกติดี หรือว่าตอนที่อยู่ที่นู้นหัวเราไปกระแทกอะไรมาหรือเปล่า”“นี่ ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย พี่อย่าเวอร์ฉันแค่เบื่อที่จะอยู่บ้านนี่ก็อยู่เฉยๆ มาตั้งหลายวันแล้ว” ฉันเดินเข้าไปเกาะแขนพี่วีแล้วเอนหัวไปซบที่แขน พี่ชายใครเนี่ยทำไมแขนแน่นแบบนี้ “อีกอย่างที่ผ่านมาพี่กับพ่อก็อยากให้ฉันไปลองฝึกงานที่บริษัทไม่ใช่เหรอ ก็ถือโอกาสตอนนี้ให้ฉันไปฝึกเลยไม่ดีเหรอ”“เอาจริงเหรอ” พี่วีถามอีกครั้ง“จริง” ฉันตอบเสียงหนักแน่นและแล้วเช้าวันที่ฉันต้องไปทำงานที่บริษัทก็มาถึง ฉันแต่งตัวเสร็จก็เดินฮัมเพลงลงมาข้างล่างด้วยความอารมณ์ดี“อารมณ์ดีขนาดนั้นเลยเหรอที่จะได้ไปทำงานน่ะ” แม่ถาม“ใช่ค่ะ” ฉันตอบก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะทานข้าวที่พ่อกับแม่ แล้วก็พี่วีนั่งรออยู่ก่อนแล้ว นี่ฉันว่าฉันรีบแล้วนะแต่ก็ยังช้ากว่าทั้งสามคนอยู่ดี“ถ้าลูกไม่อยากไปไม่ต้องฝืนใจไปทำก็ได้นะ ลูกสาวคนเดียวพ่อเลี้ยงได้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status