Share

ตอนที่ 4

Author: Aile'N
last update Huling Na-update: 2024-11-21 09:55:18

หมวย...อย่าดื้อ!

Writer : Aile'N

ตอนที่ 4

"อยากเป็นผัวครับ"

"พี่เสือ ดึกแล้วไม่กลับห้องเหรอ" หมวยเล็กหันไปถามพี่รหัสที่กำลังเอนตัวนอนเล่นเกมในโทรศัพท์อย่างเมามัน หลังกลับจากซื้อของขวัญให้คุณนายอ้อแล้วเขาก็ขลุกตัวอยู่ที่ห้องของเธอไม่ยอมกลับไปสักที สามทุ่มกว่าแล้วเนี่ย

"เดี๋ยวนี้กล้าไล่?" แม้ตาจะไม่ได้ละจากหน้าจอโทรศัพท์แต่น้ำเสียงแบบนั้นมันคนแก่ขี้น้อยใจชัดๆ

"เปล่า แต่หมวยจะไลฟ์" หมวยเล็กแก้ต่าง บอกตรงๆ ว่าตั้งแต่เข้าสู่วงการนี้แล้วออกยากมากๆ หมวยติดใจกับการได้คุยกับผู้คนใหม่ๆ ไปแล้ว แต่จะให้ไลฟ์ทั้งที่มีเขานั่งหัวโด่อยู่ในห้องด้วยมันก็รู้สึกแปลกๆ ไม่สบายใจเหมือนตอนอยู่คนเดียว เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะพี่เสือชอบดุน่ะสิ! เดี๋ยวก็ไล่หมวยปิดไลฟ์ไปนอนอีก

"ไลฟ์ทำไม บ่อยไปหรือเปล่า เป็นดาราหรือไง" พูดไม่ทันขาดคำเสียงก็แข็งขึ้นมาทันที ถึงไม่อยากให้อยู่ด้วยตอนไลฟ์ไงเล่า

"แล้วจะดุทำไมเนี่ย มันสนุกดีนี่นา ไม่เป็นดาราก็ไลฟ์ได้มั้ยล่ะ เพื่อนคุยหมวยเยอะแยะ" แน่นอนว่าคนอย่างหมวยเล็กไม่ยอมถูกดุทั้งที่ไม่ได้ทำอะไรผิด ปากเล็กๆ จิ้มลิ้มนั้นขยับมุบมิบๆ เถียงกลับในทันที ไม่พอต้องทำหน้างอนใส่ด้วย เอาซี่~ หมวยสู้คนนะบอกไว้ก่อน!

"...ก็ไลฟ์ไปสิ" เสือกำลังจะดุน้องต่อ แต่จู่ๆ ความคิดดีๆ บางอย่างก็ผุดขึ้นมา เขาเลยยอมสงบปากสงบคำตามใจอีกฝ่าย

"ก็พี่เสือยังไม่กลับ" หมวยเล็กทำเสียงอ่อนลงนิดหน่อย ไม่ได้ไล่นะแต่เมื่อไรจะกลับ? แค่ถามจริงจริ๊ง!

"ไม่กลับแล้วมันจะทำไม ไลฟ์ไม่ได้?" ร่างสูงแสร้งทำเป็นไม่พอใจ มีแผนอยู่ในใจเรื่องอะไรจะกลับ

"ฮึ่ย~ อย่าเสียงดังรบกวนหมวยแล้วกัน" หมวยเล็กเป็นฝ่ายยอมแพ้ เพราะไล่ยังไงพี่รหัสก็ไม่กระดิกตัวสักที ทำได้เพียงสั่งกำชับไม่ให้เขาเสียงดังรบกวนตอนไลฟ์เท่านั้น

ร่างบางขยับออกไปนั่งห่างๆ จากเขา ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตั้ง กดเข้าอินสตาแกรม เปิดไลฟ์และนั่งรอคนดูด้วยความตื่นเต้น

"พี่ไม้เอก มาคนแรกเลย หวัดดีค่า" เสียงเจื้อยแจ้วของน้องรหัสทำคนที่นั่งอยู่ไม่ไกลขมวดคิ้วมองอย่างสงสัย ทำไมเพื่อนเขาถึงได้เข้ามาดูเป็นคนแรก ไม่มีอะไรทำกันหรือไง

(Chat LINE : MaiAek)

Suea : ดูทำเหี้ยอะไร

MaiAek : (ส่งสติกเกอร์ขำ)

MaiAek : มึงไม่ดูเหรอ ทำไมกูไม่เห็น แล้วรู้ได้ไงว่ากูดูอยู่

Suea : เสือก

MaiAek : อย่าพาลดิ ไม่อยากให้น้องไลฟ์ ก็ไปบอกน้อง ไม่ใช่มาด่ากู ไอ้สัด

เสืออ่านประโยคนั้นของเพื่อน แต่ไม่ตอบเพราะแม่งแทงใจจนรู้สึกหงุดหงิด ครั้นหันไปมองคนหน้าระรื่นที่อยู่หน้ากล้องก็ยิ่งหงุดหงิด เพราะทำอะไรไม่ได้ ขืนขัดใจห้ามไลฟ์เดี๋ยวก็โดนงอนอีก

(น้องหมวยชอบกินอะไรครับ)

"หมวยชอบกินอาหารญี่ปุ่นค่ะ โดยเฉพาะปลาส้มมม"

(คนจีบเยอะมั้ยครับ)

"มีคนทักมาคุยด้วยเยอะค่ะ แต่ไม่รู้จีบมั้ย หมวยไม่ค่อยได้ตอบใครเลย แหะๆ"

(โสดใช่มั้ยครับ)

"โสดดค่าา"

(วันนี้กินอะไรดีคะ คิดไม่ออก)

"ขนมจีน น้ำยาตีนไก่ค่ะ เพราะหมวยอยากกิน"

(เมามั้ยวันนี้)

"หมวยไม่เมาสักหน่อย นับเลขให้ดูเลยมั้ยล่ะ"

(น้องหมวยน่ารัก)

"ทราบค่ะ อิอิ"

(ทำไมถึงไม่มีแฟนครับ น่ารักขนาดนี้)

"นั่นน่ะสิ..."

พรึ่บ

"พี่เสือ!?" หมวยเล็กร้องเสียงหลง เพราะอยู่ดีๆ พี่รหัสก็เดินมานั่งลงข้างๆ เบียดชิดจนไหล่ติดกันต่อหน้าคนในไลฟ์เป็นร้อยคน

"อะไร ก็ไลฟ์ไปสิ" เขาพูดเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรน่าตกใจเกิดขึ้น สิ้นคำก็ก้มหน้าก้มตาเล่นเกมในโทรศัพท์ต่อ ทิ้งบรรยากาศเดธแอร์ไว้กับหมวยเล็กชั่วขณะหนึ่ง

"เดี๋ยวๆ ทุกคน ทำไมคอมเมนต์ไหลเร็วจังล่ะ" พอตั้งสติได้ หมวยเล็กก็เหลือบไปเห็นคอมเมนต์คนดูไหลเร็วยิ่งกว่าน้ำป่าไหลหลาก เมื่อตั้งใจอ่านดีๆ ก็มีแต่คนถามถึงคนข้างๆ

(คนข้างๆ ใครคะ)

(ข้างๆ คือใครรรร หล่อมากแม่)

(พี่เสือนี่นา ทำไมไปอยู่ด้วยกันได้)

(พี่เสือเป็นพี่รหัสน้องจ้า ทุกคนอย่าแตกตื่น)

(หล่อไม่ไหว ข้างๆ มีแฟนยังคะ)

(เขาคือใครครับ ทำไมมาอยู่ห้องน้องหมวย)

(ไหนว่าไม่มีแฟนไง มันเป็นใครรร)

(หล่อมากแม่ ผัวมาก!)

"ทำไมไม่มีใครคุยกับหมวยแล้วล่ะ พี่เสืออะแย่งซีน ออกไปเลยย" หมวยเล็กบ่นอย่างน้อยใจ มือเล็กๆ พยายามดันไหล่พี่เสือออกจากกล้อง แต่เขาไม่กระดิก แถมยักไหล่เย้ยกันอีก มันน่านัก!

(MaiAek : กูเจอล่ะ ก็ว่าทำไมมันรู้ ที่ไหนได้มันไปอยู่กับเขานี่เอง)

(MaiToh : แสดงตัวแหละเนอะ)

(Day NP : ก็นั่งคุมไปเลยสิครับ555)

(Fuse Krub : เพื่อนผมครับเพื่อนผ้มมม)

"อะไร ก็ไลฟ์ไปสิ" เสือพูดกับหมวยเล็กเสียงอ่อน เมื่อเห็นน้องนั่งกอดอกมองคาดโทษเขา เหมือนแมวน้อยพองขนขู่ มันน่ารักจังวะ...

"ไม่มีใครสนใจหมวยแล้ว มีแต่คนถามถึงพี่เสือกันหมด" หมวยเล็กเบะปากใส่ทั้งพี่รหัสและคนดูอย่างงอนๆ นี่มันไลฟ์หมวยนะ ทำไมถึงไม่มีใครสนใจหมวยแล้วล่ะ!

(ยัยน้องง เบะปากน่ารัก)

(โอ๋ๆ น้องหมวยไม่งอนน้า อย่าไล่พี่เขาเลย ปล่อยเขาไว้เป็นอาหารตาแบบนี้แหละดีแล้ว)

(ตกลงเขาเป็นใครครับ)

(เขาคือใครรร)

(พี่คนนี้หนูเคยเห็น ตัวจริงหล่อมาก ติดทำหน้าดุไปนิด)

"หมวยงอนแล้ว! ทุกคนไม่สนใจหมวยเลย" กลับมาอ่านคอมเมนต์อีกครั้งก็ยังมีแต่คนพูดถึงร่างสูงเต็มไปหมด ฮึ่ย หมวยจะงอนแล้วนะ!

(น้องงงง แก้มพองใส่กล้องแล้ว 555)

(ผู้ชายมาที ชะนีแตกตื่นกันหมด555)

(อดมองคนข้างๆ ไม่ได้เลยจริงๆ ค่ะ หล่อมาก)

(แฟนกันหรือเปล่า)

"ไม่แฟน! พี่เสือเป็นพี่รหัสหมวย" หมวยเล็กเสียงดังใส่กล้องเล็กน้อย คนกำลังงอน ไม่ง้อแล้วยังจะเข้าใจหมวยผิดอีก ขัดใจที่สุด!

(MaiAek : ก่อนจะพูดอะไร ดูหน้าคนข้างๆ นิดหนึ่งครับ อย่างตึง555)

(Fuse Krub : จังหวะน้องพูดคำว่าไม่แฟน มันหันขวับเลย555)

(MaiToh : กูขำหน้าไอ้เสือ5555)

(Day NP : ถามเพื่อนพี่ยัง ว่าอยากเป็นแค่พี่น้องหรือเปล่า555)

"พี่เสืออยากเป็นพ่อหมวยค่ะ แต่ทุกคนมีพ่อคนเดียวไงโกโก้ แค่ตาสมศักดิ์คนเดียวก็พอแล้ว" หมวยเล็กตอบคอมเมนต์เพื่อนๆ เขาอย่างคนปลงตก พี่เสือนี่ก็แปลกคน อายุห่างกันปีเดียว ทำไมถึงอยากเป็นพ่อหมวยนักหนาก็ไม่รู้

(55555 คนที่อยากเป็นพ่อดูหน้าเจื่อนๆ นะคะ)

(พ่อทูนหัวเท่านั้นค่าทรงนี้)

(พ่อที่ไม่ได้เป็นแปลว่าพ่อไง)

"พ่อที่ไม่ได้แปลว่าพ่อ? มันแปลเป็นอย่างอื่นได้ด้วยเหรอ พ่อชุปแป้งทอดหรือเปล่า เป็นมุกใช่ม้าาา~ หมวยรู้ทันหรอก หมวยเก่ง" เจ้าเด็กยิ้มแฉ่งอย่างภูมิอกภูมิใจใส่กล้อง เพราะคิดว่าตัวเองดักมุกคนดูได้

(โอ้ย น้องงง ก็ซื่อเกิ๊น555)

(พ่อชุปแป้งทอดก็มาว่ะ5555)

"ใช่มั้ยๆ หมวยเก่งใช่มั้ยคะ อิอิ)

เสือมองเจ้าเด็กหมวยชมตัวเองพลางหัวเราะคิกคักใส่กล้องอย่างคนปลงตก หน้าเขานี่แห้งแล้วแห้งอีกตอนน้องมันปฏิเสธเรื่องแฟนเสียงดัง ไม่พอยังไปบอกทุกคนว่าเขาอยากเป็นพ่อมันอีก เห็นทีเขาต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ!

เสือกดปิดเกมที่เล่นค้างไว้ ก่อนพิมพ์บางอย่างลงในนั้นแล้วหันใส่กล้องให้คนในไลฟ์ดู...

'อยากเป็นผัวครับ'

เสือถือโทรศัพท์ค้างอยู่อย่างนั้นราวสองวินาที ก่อนเก็บกลับไปเล่นเกมต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แน่นอนว่าหมวยเล็กไม่เห็นในสิ่งที่เขาทำ รู้ตัวอีกทีคอมเมนต์ก็ไหลระรัวจนอ่านไม่ทันอีกแล้ว

(กรี๊ดดดด กูตาย ช็อตเมื่อกี้กูตายยย)

(อยากเป็นผัวครับ อร๊ายยย ตรงๆ เลยเหรอคะ กร๊าวใจมากแม่!)

(มึงงงง กูอยากเป็นน้อง ช่วยด้วยยย)

(อิจฉาๆๆๆๆๆ หาแบบนี้ได้ที่ไหน)

(MaiAek: ป๊อดว่ะ แน่จริงมึงก็บอกน้องดิ บอกคนดูทำเตี่ยอะไร)

(MaiToh : มันเอาแล้วๆๆ 5555)

(Day NP : คนดูแตกแตนมาก ใครแคปทันบ้างวะ กูว่าต้องมีแน่ๆ)

(Fuse Krub : พ่อมึงสร้างเรื่องอีกแล้ว เจอเลยพรุ่งนี้ เป็นข่าวแน่ 5555)

"ทุกคนเป็นอะไรกันอีกแล้ว หมวยอ่านไม่ทัน เกิดอะไรขึ้น" หมวยเล็กพยายามอ่านและทำความเข้าใจคอมเมนต์ที่กำลังพรั่งพรูเข้ามา แต่ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าเกิดอะไรขึ้น

"ปิดได้แล้วหมวย ดึกแล้ว ไปอาบน้ำนอน" เสือตัดบทขึ้นมา เมื่อเห็นน้องรหัสเอาหัวจุ่มจออ่านแต่คอมเมนต์มากเกินไป อีกอย่างตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว

(มายก็อด...หล่อยันเสียง!)

(เสียงหล่อมากกก)

(ขอวาร์ปพี่เขาที หล่อไม่ไหว)

(กูขำน้องหมวย หน้าเหวอมาก ไม่เข้าใจว่าเขาคุยอะไรกัน 5555)

"อีกนิดหนึ่งได้มั้ยคะ" หมวยเล็กหันไปอ้อน เพราะยังติดลมและอยากรู้ด้วยว่าในคอมเมนต์เขาคุยเรื่องอะไรกัน

"ไม่ครับ อย่าดื้อ" เสือแสร้งทำหน้าดุใส่น้องทั้งที่ใจเหลวเป๋วไปหมด

(ตายๆๆ กูตายยยย)

(กูเติมเน็ตเพื่อมาดูคนเขารักกัน)

(มึง! เอาดีๆ กูเขินนนนเขาอ้อนกันแหละ)

(ชัดเจน อกหักกันเป็นแถว)

(เขาเป็นแฟนกันจ้า แยกย้าย!)

หมวยเล็กทำหน้างอ แต่ก็ยอมบอกลาทุกคนและปิดไลฟ์แต่โดยดี เมื่อเรียบร้อยก็หันมาทำหน้าบึ้งใส่คนข้างๆ

"แก้มพองอีกแล้ว มันดึกแล้วไง เดี๋ยวนอนดึก" เสือเข้าใจว่าเจ้าเด็กแก้มกลมงอนเขาเรื่องที่บอกให้ปิดไลฟ์เลยพยายามอธิบายเหตุผลให้น้องฟังดีๆ

"ไม่ใช่เรื่องนั้นสักหน่อย" หมวยเล็กทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างขัดใจ

"แล้วมันเรื่องไหน" ยังมีเรื่องอะไรให้งอนได้อีกล่ะ

"พี่เสือแย่งซีนหมวยอะ เข้ามาทำไมไม่รู้ ไม่มีใครสนใจหมวยเลย" เรื่องปิดไลฟ์หมวยยอมได้ แต่เรื่องแย่งซีนหมวยยอมไม่ได้!

"ช่วยไม่ได้ คนมันหล่อ" ร่างสูงยักไหล่ยิ้มหล่ออย่างน่าหมั่นไส้

"ก็หล่อจริง แต่มารยาทนิดหนึ่งนะคะ"

"ไอ้เด็ก!"

"อิอิ ล้อเล่นค่าา โอ้ยๆ แก้มหมวยยืดหมดแล้ว!" แก้มกลมๆ ถูกมือแกร่งดึงยืดจนเสียทรง โทษฐานทำตัวดื้อแต่น่ารัก

"มันเขี้ยว" เสือยอมปล่อยมือจากแก้มนุ่มนิ่ม เปลี่ยนมาโยกศีรษะเล็กไปมาแทน

"หมวยน่ารักล่ะซี่ เข้าใจๆ ใครๆ ก็บอก" เจ้าเด็กหลงตัวเองยิ้มแป้นอย่างภูมิอกภูมิใจ เกิดมาน่ารักนี่มันเหนื่อยจริงๆ

"เลิกทำตัวน่ารักเอาเท่าไร" เสือไม่เถียง แต่อยากให้น่ารักแค่กับเขาคนเดียวพอ คนอื่นไม่ต้อง

"ฮั่นแหน่ สายเปย์ แต่ทำให้ไม่ได้หรอกนะ ให้หยุดน่ารักหมวยทำไม่ได้หรอก" หมวยเล็กส่ายหน้าปฏิเสธอย่างจริงจัง ความน่ารักมันไม่เข้าใครออกใคร มันมาเข้าหมวยแล้วมันก็ไม่ออกไปเช่นเดียวกัน (อิหยังวะ?)

"มันเป็นหลงตัวเองเนอะ" คนฟังทำหน้าเหม็นเบื่อ มันต้องให้คนอื่นชมไหมล่ะ

"หรือพี่เสือจะบอกว่าหมวยไม่น่ารัก" ตากลมตวัดมองหน้าพี่รหัสอย่างไม่พอใจ พอเขาไม่ตอบเลยเปลี่ยนแผน

"หนูไม่น่ารักเหรอคะ" เจ้าเด็กแสบคว้าแขนแกร่งเข้าไปกอด มองจ้องตาหวานแป๋ว น้ำเสียงอ่อนออดอ้อนพร้อมเอาแก้มนุ่มนิ่มมาถูไถต้นแขน

"คะ...ครับ...น่ารัก"

เชี่ย ใจกู...

..

..

..

..

ดาเมจคูณล้านนะ จะบอกให้5555

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 24 (ตอนจบ)

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 24 (ตอนจบ)"หมวยมีความสุขที่สุดในโลกเลย!"และแล้วก็ถึงวันเปิดร้าน 'คุณนายแม่' อย่างเป็นทางการ ชื่อร้านไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเป็นคนตั้ง ในวันแรกนั้นเพราะได้เพื่อนๆ ของหมวยเล็ก เพื่อนพี่เสือและครอบครัวของเขาช่วยโปรโมต แถมมีลูกค้าเก่าของแม่เป็นทุนเดิม บวกลูกค้าใหม่ที่เห็นร้านขนมเปิดใหม่เลยเข้ามาลอง ทำให้บรรยากาศและยอดขายคึกคักตั้งแต่วันแรก เพราะทุกคนต่างมาช่วยอุดหนุนและแชร์บอกต่อๆ กันออกไปและเพราะฝีมือการทำขนมของคุณนายแม่ไม่เป็นสองรองใคร ในวันต่อๆ มาลูกค้าที่ติดใจในความอร่อยก็ยังแวะเวียนกลับมาซื้ออีก ไม่พอคนที่ซื้อไปยังช่วยเอาไปรีวิวลงในโซเชียลตามช่องทางต่างๆ ทำให้มีลูกค้าหน้าใหม่ตามรีวิวมาซื้อมากมาย ขนมอร่อย บรรยากาศในร้านก็ถูกตกแต่งอย่างดี ไม่พอผู้คนยังรีวิวถึง 'ลูกสาวเจ้าของร้าน' ที่น่าตาน่ารักและอัธยาศัยดีด้วย มานั่งมองได้เพลินๆ ไม่นานก็เกิด #ร้านดีบอกต่อ #ลูกสาวร้านคุณนายแม่ ขึ้นในโลกออนไลน์และเกิดเป็นไวรัลอย่างรวดเร็วพอร้านขายดิบขายดีไม่ต้องรอถึงอาทิตย์หมวยเล็กกับแม่ก็เห็นตรงกันว่าจำเป็นต้องประกาศรับสมัครพนักงาน จึงติดป้ายประกาศรับสองตำแหน่ง

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 23

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 23"เรียนจบแล้วโว้ยยย""เด็กๆ มากินข้าวก่อนมา" เสียงทุ้มเอ่ยเรียกน้องๆ พร้อมกับหิ้วถุงใส่อาหารเช้าที่ออกไปซื้อมาวางลงบนโต๊ะหน้าทีวีวันนี้เป็นวันรับปริญญาของหมวยเล็กและเพื่อนๆ และตอนนี้ก็กำลังแต่งหน้าทำผมกันอยู่ด้วยฝีมือของช่างแต่งหน้าที่เสือจ้างมาแต่งให้โดยเฉพาะ เจ้าแฟนเด็กที่แต่งเสร็จก่อนใครทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกก็รีบแจ้นมาหาของกินอย่างว่องไว เสมอต้นเสมอปลายไม่มีเปลี่ยน"ค่อยๆ กิน เดี๋ยวเลอะ" ร่างสูงบอกพลางยื่นกระดาษทิชชูให้คนรัก ก่อนจะนั่งมองเธออย่างพึงพอใจเพราะไม่บ่อยเลยที่จะได้เห็นหมวยเล็กแต่งหน้า ล่าสุดก็ตอนงานแต่งของพี่สาวเขาซึ่งก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว พอแต่งหน้าแล้วสวย ดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้นเยอะ ยกเว้นตอนที่กำลังเคี้ยวข้าวเหนียวหมูปิ้งตุ้ยๆ จนแก้มพองอย่างตอนนี้น่ะนะผู้ใหญ่ใจดีที่สนับสนุนค่าใช้จ่ายทุกอย่างในวันนี้ก็คือร่างสูง ทั้งค่าโรงแรมที่มาเปิดห้องให้น้องๆ นอนใกล้ๆ มหาวิทยาลัยเพื่อจะได้ตื่นมาเตรียมตัวกันได้ทัน เพราะถ้ายังพักบ้านใครบ้านมันรถติดมาไม่ทันแน่นอน ไหนจะค่าช่างแต่งหน้า ช่างภาพและค่าอยู่ค่ากินอีก ป๋าสุดๆเพราะวันนี้เป็นวันสำคัญของหมว

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 22

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 22"จองแล้ว🤍"ผ่านมาหลายเดือน...นับจากวันนั้นหมวยเล็กก็สงบเสงี่ยมเรียบร้อยมากขึ้น อีกทั้งเรียนหนักและกลายมาเป็นพี่ปีสี่แล้ว ส่วนเสือก็ฝึกงานจนครบและทำเรื่องเรียนจบเรียบร้อย ทั้งคู่ต่างก็ค่อยๆ เติบโตในเส้นทางของตัวเองหลังเรียนจบเสือก็เข้าทำงานที่บริษัทของพ่อในทันที ไม่แม้แต่จะหยุดเที่ยวพักผ่อนหลังเรียนจบเหมือนเพื่อนๆ เขาเริ่มวางแผนในอนาคตแล้วว่าจะทำงานเก็บประสบการณ์สักห้าปีแล้วค่อยออกมาเปิดบริษัทเป็นของตัวเองทำในสิ่งที่ตัวเองชอบส่วนหมวยเล็กนั้นก็มีความฝันเช่นเดียวกัน หลังมีโอกาสได้คุยกันถึงเรื่องอนาคต เธอก็บอกว่าอยากเปิดร้านช่วยแม่ขายขนม ซึ่งเสือก็พร้อมที่จะสนับสนุนน้องอย่างเต็มที่"เหนื่อยมั้ยหื้ม?" เสียงทุ้มเอ่ยถามเจ้าแฟนเด็ก เพราะวันนี้น้องเลิกเรียนช้า เขาเลิกงานก่อนเลยได้แวะมารับน้องจากมหาวิทยาลัยกลับพร้อมกัน"เหนื่อยอะ..." เสียงเล็กงอแง หลังวางสัมภาระแล้วทิ้งตัวนอนแผ่ลงกับเบาะรถอย่างหมดสภาพ"งั้นไปกินหมูกระทะกัน" เขาเอ่ยชวน หวังว่าของกินอร่อยๆ จะช่วยเยียวยาความเหน็ดเหนื่อยของคนตัวเล็กได้"เย่ หมูกระทะจะเยียวยาทุกสิ่งงง" หมวยเล็กตาเปล่งประ

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 21

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 21"ที่เข้าใจยากน่าจะเป็นแฟนมึงมากกว่า"หมวยเล็กซุ่มอยู่จนถึงเที่ยง ก็เห็นพนักงานทยอยกันออกมากินมื้อเที่ยงกัน เช่นเดียวกันกับนักศึกษาฝึกงานที่ออกมากินข้าวกันเป็นกลุ่ม มีทั้งชายและหญิง ทว่าในสายตาหมวยเล็กกลับมองเห็นแค่แฟนตัวเองกับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ใกล้เขาที่สุดและคิดไปเองว่าต้องเป็นคนชื่อพลอยแน่ๆเธอเดินตามพวกเขาไปจนถึงร้านอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากบริษัท อาศัยจังหวะที่ลูกค้าหลายคนเดินเข้าออกร้านเบียดตัวหลบๆ สายตาเข้าไปนั่งโต๊ะไกลๆ มุมหนึ่งและรีบหยิบเมนูบนโต๊ะขึ้นมาบังหน้าแสร้งเปิดดู"เอ่อ รับอะไรดีคะ" สักพักพนักงานก็เข้ามารับออเดอร์อย่างงงๆ และอดที่จะหวาดระแวงไม่ได้เพราะทำงานที่นี่มาก็หลายปีแต่ไม่เคยเห็นใครแต่งตัวมิดชิดมาทำลับๆ ล่อๆ ในร้านอาหารมาก่อน"พี่ว่าหมวยกับผู้หญิงคนนั้นใครสวยกว่ากัน" เสียงเล็กเอ่ยถามอย่างจริงจังพร้อมกับชี้ให้ดูว่าคนที่พูดถึงคือใคร พนักงานได้ฟังก็นิ่งอึ้งไปเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ฉีกยิ้มแห้งแล้ง สมองพยายามคิดหาคำตอบแบบที่ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนอย่างด่วนจี๋"ก็...คนละแบบนะคะ คุณลูกค้าออกไปทางน่ารักๆ ค่ะ เอ่อ แล้ว...จะสั่งอะไรดีคะ"

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 20

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 20"ของขวัญวันเกิดคือ...หมวยเอง!""แหมมมม ยิ้มหน้าบานมาแต่ไกลเชียว อาการมันเป็นยังไงฮะ!" หลินจีบปากจีบคอแซวเมื่อเห็นเพื่อนรักเดินยิ้มหน้าบานมาแต่ไกล"มีอะไรดีๆ งั้นสิ" ปูเป้ถามด้วยความสงสัย"ช่ายยย พี่เสือย้ายกลับมาอยู่กับหมวยแล้ว" คนพูดฉีกยิ้มกว้างจนตาหยี ถึงจะตื่นไม่ทันเขา แต่ก็มีข้าวเช้าเตรียมไว้บนโต๊ะกินข้าวพร้อมโพสอิท แค่นี้ก็สุขใจแล้ว"ก็แค่เนี้ย ทำทรงเป็นนางเอกละครอยู่ได้ตั้งนาน เรื่องไร้สาระนี่ถนัดนัก" หลินว่าพลางส่ายหน้าเอือมระอา"หลินเกลียดอะไรหมวยป้ะ ชอบทำตัวร้ายๆ ตลอดเลย!" หมวยเล็กทำแก้มพองอย่างงอนๆ"เหลี่ยมทุกดอกแล้วบอกเพื่อนรัก" ปูเป้หัวเราะขำสองสาวที่กำลังฟาดฟันกันทางสายตา"ละปีนี้วันเกิดเฮียให้อะไร รถบังคับเหมือนปีที่แล้วไม่เอาแล้วนะ หัวจะปวด!" เรื่องเก่าผ่านไป ปัญหาเรื่องใหม่ก็มาจ่อรอเสียแล้ว"รถบังคับไม่ดีตรงไหน ขับขี่ปลอดภัยน่ะรู้จักมั้ย!" หมวยเล็กตอบกลับหลินอย่างภาคภูมิใจ"ไม่ใช่เด็กสามขวบ ขอร้องเลย จำหน้าเฮียตอนเห็นครั้งแรกไม่ได้เหรอ อีกนิดหนึ่งร้องไห้แล้วนะ" หลินกุมขมับอย่างเครียดๆ"น้ำตาตกในอะกูว่า ฮ่าๆๆ" ปูเป้เสริมกลั้วเส

  • หมวย...อย่าดื้อ!   ตอนที่ 19

    หมวย...อย่าดื้อ!Writer : Aile'Nตอนที่ 19"หมวยคิดถึง..."วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว และแล้วก็เปิดเทอม หมวยเล็กกลับมาอยู่ที่หอพักของตัวเองแล้ว ในขณะที่พี่เสือต้องไปฝึกงานและค้างที่บ้านตัวเองเพราะอยู่ใกล้บริษัทของพ่อมากกว่าคอนโด เดินทางไปกลับสะดวกหมวยเล็กเรียนหนักขึ้น ส่วนนักศึกษาฝึกงานก็มีสังคมใหม่ สิ่งใหม่ๆ ให้ต้องเรียนรู้แต่ปรับตัวมากมาย เพราะแม้จะเป็นลูกชายท่านประธานแต่เสือเข้าฝึกงานด้วยโควต้านักศึกษาทั่วไป ทำทุกอย่างเท่าเทียมคนอื่น นั่นทำให้ทั้งคู่ไม่มีค่อยมีเวลาได้คุยหรือเจอกันเลยแรกๆ หมวยเล็กยังคงลั้นลาอยู่ได้ ไม่รู้สึกอะไรเพราะเมื่อพี่เสือไม่อยู่ก็เหมือนเด็กไม่มีผู้ปกครองคอยควบคุมดูแลและห้ามนั่นห้ามนี่ เจ้าเด็กจึงได้ทำอะไรตามใจตัวมากขึ้น อยากทำอะไรก็ทำ อยากกินอะไรก็กิน กินมากเท่าไรก็ได้ไม่มีใครขัด ชีวิตเป็นของหมวยยยยยทว่าเจ้าหนูน้อยที่แมวไม่อยู่ควบคุมก็สนุกได้แค่เดือนเดียวเท่านั้น เพราะไม่กี่วันต่อมาไม่ว่าจะตื่นนอน กินข้าว ไปเรียน กลับห้อง เข้านอน ทุกอย่างล้วนมีภาพคนรักแทรกเข้ามาให้คิดถึงบ่อยครั้ง เพราะแทบทุกกิจกรรมมักจะมีเขาอยู่ด้วยกันทำด้วยกันมาตลอดสามปี พอหายไปเลยอดรู้สึก

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status