บทที่ 31 กระต่ายสีขาว

หลายวันต่อมา จ้าวไป๋ลู่ได้ตามองค์หญิงหงลี่เข้าวังหลวง เพื่อเยี่ยมเยือนอาการป่วยของฮองเฮา ได้ยินมาว่าพระนางมีอาการอ่อนเพลีย อีกทั้งยังเสวยสิ่งใดมิค่อยลงอีกด้วย จ้าวไป๋ลู่ที่ได้ยินเช่นนั้นจึงส่งยิ้มให้นางเล็กน้อย และช่วยองค์หญิงหงลี่จัดแจงเตรียมอาหารเข้าวังไปพบกับฮองเฮาในทันที

ระหว่างที่นั่งในรถม้า องค์หญิงหงลี่บอกกับจ้าวไป๋ลู่ว่า เจียงฮองเฮากับพระนางเป็นสหายรักกัน เช่นเดียวกับมารดาของจ้าวไป๋ลู่ เจียงฮองเฮามีพระนามเต็ม ว่าเจียงลู่หว่าน อีกทั้งยังบอกนางถึงกฎระเบียบในวัง และให้นางทำตัวตามสบาย เพราะในวังหลวงมิได้เคร่งครัดสิ่งใดมากนัก

เมื่อมาถึงวังหลวง ทั้งสองก็มุ่งหน้าไปยังตำหนักเฟิ่งหวงในทันที เจียงฮองเฮาที่ได้เห็นองค์หญิงหงลี่ ใบหน้างามก็เผยรอยยิ้มอย่างดีใจ นางรีบให้คนพยุงตนเองลุกเดินไปหาองค์หญิงหงลี่ทันที

"หงลี่ ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่มาเสียแล้ว"

"ต้องมาอยู่แล้ว ลู่หว่านอาการเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง"

"ไม่ดีเอาเสียเลย ข้ากินสิ่งใดไม่ลง อีกทั้งยังรู้สึกอยากอาเจียนด้วย"

"ข้ากับลูกสะใภ้ทำอาหารที่เจ้าชอบมาให้ ลองชิมดูสักหน่อยดีหรือไม่?"

"เจ้าช่างดียิ่งนัก"

องค์หญิงหงลี่ส่งกล่องอาหารให้เหล่านางกำ