Share

บทที่ 57

Author: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 57

จ้าวจวิ้นโจวเปลี่ยนประเด็นกะทันหัน สวีเหยียนซีตกใจเล็กน้อย “เปล่านะคะ ฉันกำลังฟังคุณพูดอยู่ค่ะ” พูดจบ เธอเผยรอยยิ้มสวยไร้ที่ติออกมา

นานพอสมควร จ้าวจวิ้นโจวใช้ดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงปิดตาลงชั่วครู่แล้วลืมตาขึ้นมา ถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “คุณกำลังด่าผม”

สวีเหยียนซีถึงกับเหงื่อแตก เธอสงสัยว่าปรอทวัดไข้อาจแสดงค่าผิด แต่สมองของเขาก็ยังไม่เลอะเลือน “ท่านประธานจ้าวคะ คุณอยากดื่มน้ำไหมคะ?”

“อยาก” ลูกกระเดือกของจ้าวจวิ้นโจวเคลื่อนไหวขึ้นลงตามท่าทางของเขา

“งั้นฉันลงไปถามหาหลอดกับแม่บ้านหลี่ข้างล่าง คุณรอสักครู่นะคะ” เธอพูดอย่างเร็ว เงาด้านหลังที่เธอวิ่งออกไปเกือบจะปรากฏเป็นเงาซ้อน

จ้าวจวิ้นโจวเวียนหัวตาลาย พ่นลมหายใจร้อนออกมา

การอาบน้ำเย็นเมื่อคืนนี่มันบ้าชะมัดจริง ๆ

สวีเหยียนซีลงไปข้างล่างทักทายแม่บ้านหลี่แล้วก็ขอหลอด แม่บ้านหลี่ราวกับเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว ส่งหลอดและแก้วใบใหญ่ให้เธออย่างรวดเร็ว

แม่บ้านหลี่เอ่ยว่า “คุณผู้ชายทุกครั้งที่ป่วยก็งอแงเหมือนกับเด็กหกเจ็ดขวบ ให้เขาฉีดยากินยาเหมือนกับจะเอาชีวิตเขา ทุกครั้งเขาจะดันทุรัง ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็จะดื่มแค่น้ำร้อนให้พอเหงื่อออก”

“ฟางห่าวบอกว่าคุณผู้ชายครั้งนี้อาการหนักกว่าทุกครั้ง ถ้าไม่ยอมกินยาไม่ยอมฉีดยาคงไม่ได้ คุณสวี ในนี้คือยาเสี่ยวไฉ่หู่ ช่วยลดไข้ได้ รบกวนคุณช่วยกล่อมให้คุณผู้ชายกินหน่อยนะคะ”

“ตอนนี้คุณผู้ชายดีใจที่สุดที่ได้เจอฉัน เพราะพอฉันเห็นเขาแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะด่าเขา ก็เลยฝากคุณสวีด้วยนะคะ”

สวีเหยียนซีรับหลอดและแก้วใบใหญ่มา รับรองว่าจะหาวิธีให้จ้าวจวิ้นโจวกินลงไปให้ได้

เมื่อเธอเข้ามาในห้อง ก็พบว่าจ้าวจวิ้นโจวนอนตะแคงอยู่ แขนขวาวางขอบบนเตียงอย่างสบาย ๆ มือขวาห้องลงมา

เธอถึงกับเห็นร่องเอวของเขาได้อย่างชัดเจน…

ไม่สมควรดู สวีเหยียนซีเก็บสายตาอย่างไม่ทิ้งร่องรอยให้ใครเห็น ก่อนเดินอ้อมไปข้างเตียง “ท่านประธานจ้าวคะ?”

“อืม?” เขาหลับตาลง ก่อนส่งเสียงตอบเบา ๆ

สวีเหยียนซีฉวยโอกาสตอนที่เขายังไม่ลืมตา เอาหลอดยัดเข้าปากเขา “ท่านประธานจ้าวคะ ดื่มน้ำนะคะ”

จ้าวจวิ้นโจวขมวดคิ้วเล็กน้อย “รสชาตินี้…”

“รสชาติอะไรกันคะ น้ำเปล่าจะมีรสชาติได้ยังไง รีบดื่มเถอะค่ะท่านประธาน ไม่งั้นน้ำในสมองจะระเหยหมดนะคะ”

เหตุผลอะไรกันเนี่ย

แม้จ้าวจวิ้นโจวจะขมวดคิ้วแสดงสีหน้าไม่พอใจ แต่ก็ยังทำตามนิสัย ดูดน้ำเข้าปากคำโต ๆ

ชั่วพริบตาเดียว เขาลืมตาขึ้นมา ตาของเขาทั้งสองแดงฉานยิ่งกว่าเมื่อครู่

“นี่แม่งเรียกว่าน้ำ?”

เป็นครั้งแรกที่สวีเหยียนซีเห็นเขาแสดงความเดือดดาลแบบนี้ เหมือนเด็กหกเจ็ดขวบที่งอแงจริง ๆ ด้วย เธออยากหัวเราะออกมาจริง ๆ

จ้าวจวิ้นโจวเหมือนกับสังเกตได้บางอย่าง เปลือกตากระตุกเล็กน้อย ดวงตาแฝงประกายลึกลับ

สวีเหยียนซีกระแอมเบา ๆ ก่อนเอ่ยว่า “นี่คือยาน้ำ ใช้ลดไข้ค่ะ”

“ผมไม่กิน!” เสียงตะโกนนี้ฟังชัดเจนและดูมีแรงมากขึ้น

“งั้นฉันจะให้แม่บ้านหลี่ขึ้นมา”

เปลือกตาจ้าวจวิ้นโจวกระตุกแรง ๆ สองที ก่อนเอ่ยว่า “เอามาให้ผม”

สวีเหยียนซียิ้มกว้าง ก่อนพูดด้วยความใส่ใจว่า “ท่านประธานจ้าวค่อย ๆ ดื่มนะคะ เดี๋ยวฉันช่วยถือให้”

“ต้องขอบคุณจริง ๆ นะ” จ้าวจวิ้นโจวพูดทีละคำ อย่างช้า ๆ เอื่อย ๆ

“ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อวานท่านประธานจ้าวต้มน้ำหัวไชเท้าให้ฉัน วันนี้ฉันป้อนยาเสี่ยวไฉ่หู่ให้ประธานจ้าว พวกเราไม่ติดค้างกันแล้วนะคะ”

จ้าวจวิ้นโจวส่งเสียง “เหอะ” อย่างเอาแต่ใจ ก่อนกัดหลอด ดูดเข้าไปด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว

ดูดเข้าไปได้ไม่นาน จ้าวจวิ้นโจวเริ่มเหงื่อออก

ตอนนี้ฟางห่าวก็พอหมอเข้ามาพอดี

พอเห็นหมอ จ้าวจวิ้นโจวหน้าบูดบึ้ง “ผมบอกว่าไม่ต้องตามหมอไม่ใช่เหรอ?”

ฟางห่าวสีหน้าท้อใจมองไปยังสวีเหยียนซี คุณดูเถอะ เขาไม่พอใจ

สวีเหยียนซีพยักหน้าเงียบ ๆ ทั้งสองตาเห็นชัดแล้ว

ต่อมา เธอจึงพูดว่า “ประธานจ้าว คุณไข้ขึ้นหนักมาก ต้องตามหมอ เป็นฉันเองที่แนะนำให้ผู้ช่วยฟางเรียกหมอมา ไม่งั้นน้ำในสมองคุณคงระเหยหมดจริง ๆ แน่ค่ะ”
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 60

    บทที่ 60วินาทีต่อมาเขาจับไหล่สวีเหยียนซีทั้งสองข้าง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า “เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เธอกับฉินเซียวยังอยู่ในช่วงทบทวน แต่ตอนนี้เธอกลับอยู่กับผู้ชายคนอื่น ไม่กลัวถูกคนนินทารึไง? บอกพี่มา เธอตั้งใจแก้แค้นฉินเซียว ถึงได้ไปหาผู้ชายคนอื่นใช่ไหม?”สวีเหยียนซีสีหน้าเรียบเฉยก่อนสะบัดมือเขาออก “จะใช่ไม่ใช่มันก็เรื่องของฉัน คำพูดนี้พี่ไม่ควรพูดกับฉัน พี่ควรไปเตือนสวีหว่านหนิงต่างหาก มันเป็นเธอที่เป็นเมียน้อยแย่งสามีฉันไป ทำเรื่องที่ไร้คุณธรรมแบบนั้น”“แล้วก็พี่อย่าลืมนะ ตอนนี้คนนอกรู้หมดแล้วว่าคนที่จดทะเบียนสมรสกับฉินเซียวแท้จริงคือสวีหว่านหนิง งั้นฉันจะมีหรือไม่มีผู้ชายคนอื่น ใครจะมานินทาฉันได้? ตอนนี้คนที่นินทามันคือพี่!”สวีเหยียนเช่อโดนเธอตะคอกใส่จนสีหน้าตกใจ น้ำเสียงอ่อนลงทันที “ซีซี พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ พี่แค่กลัวว่าเธอจะใช้อคติส่วนตัวตัดสินใจผิด ถูกคนหลอกเข้า”“ต่อให้โดนหลอก ฉันก็ยินดี!”เมื่อเห็นเธอหงุดหงิดแบบนี้ สวีเหยียนเช่อจึงแน่ใจว่าเธอตั้งใจหาคนมาแก้แค้นฉินเซียวจริง ๆเขากดอารมณ์ไว้ ยังคงใช้น้ำเสียงอ่อนโยนพูดเอาใจเธอว่า “ซีซี พี่รู้ว่าเธอกำลังระงับอารมณ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 59

    บทที่ 59สวีเหยียนซีตบบ่าโหยวฉีเบา ๆ “ลำบากเธอแล้ว”โหยวฉีตอนนี้ก็ยังโมโหไม่หาย “แล้วทั้งสองตระกูลยังปล่อยข่าวออกมาอีกว่า หลังตรุษจีนก็จะจัดงานแต่งงาน บัตรเชิญคาดว่าอีกไม่กี่วันก็น่าจะเอามาแจก เหมือนกลัวว่าคนอื่นจะยังสงสัยว่าเป็นแค่ข่าวลือ”“ก็ดี รีบผูกมัดแต่เนิ่น ๆ” สวีเหยียนซีไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว “ฉินเซียวยังไม่กลับประเทศใช่ไหม”“ยังนะ ไอ้หมอนี่ซ่อนตัวเก่งชะมัด” โหยวฉีถามด้วยความห่วงใยว่า “มันจะทำให้เรื่องหย่าของพวกเธอล่าช้าไหม?”“ไม่หรอก ถึงเขาไม่อยากทำก็ต้องทำ ยังไงซะสองตระกูลก็ปล่อยข่าวออกมาแล้ว นอกจากว่าเขาจะใช้ชีวิตที่ต่างประเทศไปตลอดชีวิต และเลิกใช้ชื่อฉินเซียว” สวีเหยียนซีเพิ่งพูดจบ ด้านนอกก็เกิดความวุ่นวายตาเธอกระตุกเล็กน้อยคิดไม่ถึงว่าสวีเหยียนเช่อจะมาเร็วขนาดนี้เมื่อทั้งสองเงยหน้าขึ้น ประตูก็เปิดออกแล้วสวีเหยียนเช่อคลุมกายชุดดำทั้งตัว บวกกับใบหน้ามืดครึ้ม ปรากฏตัวราวกับเงาผีร้าย พอเห็นว่าสวีเหยียนซีนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ เขาก็ถอนหายใจออกมา ปรับอารมณ์ปกติก่อนเดินไปหาเธอในสายตาโหยวฉี ท่าทางเขาแบบนี้เหมือนจะมาทำร้ายคนโหยวฉีจึงรีบลุกพรวดมาขวางหน้าสวีเหยียนซี

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 58

    บทที่ 58หมอ ???ฟางห่าว “...”สถาปนิกสวีกำลังเอาใจเด็กหรือนี่จ้าวจวิ้นโจวพลิกตัว ไม่มีท่าทีต่อต้าน สวีเหยียนซีหันหน้ามา แล้วยิ้มให้กับคุณหมอ ก่อนแสดงท่าทีเหมือนกำลังบอกว่าดูสิแค่สองประโยคก็เอาใจจนเขายอมฟังได้ นี่เป็นความสัมพันธ์แบบเจ้านายกับลูกน้องซะที่ไหน? คุณหมอเก็บเรื่องซุบซิบนั้นไว้ ก่อนตรวจจ้าวจวิ้นโจวอย่างรวดเร็ว คุณหมอสีหน้าจริงจัง บอกว่าต้องให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวพอได้ยินว่าต้องให้น้ำเกลือก็เริ่มต่อต้านอีก ใครจะคิดว่าสวีเหยียนซีที่ยืนข้าง ๆ จะตอบรับอย่างรวดเร็ว เธอบอกหมอให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวตอนนี้สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงแสดงหน้าตาบูดบึ้ง ปล่อยให้คุณหมอติดสายให้น้ำเกลือให้สวีเหยียนซีก็ทำเพราะหวังดีกับเขา ยังไงซะอุณหภูมิร่างกายที่สูงเกินไปอาจทำให้เขาช็อกได้ อีกอย่าง ถ้าวันนี้ยังไม่หายดี พรุ่งนี้คาดว่าน่าจะกลับเมืองจิงไม่ได้โชคดีที่หลังจากกินยาน้ำไปสองขวด อาการของจ้าวจวิ้นโจวใกล้จะคงที่แล้วเขาที่หลับแค่ตื่นเดียวในวันนั้นตอนบ่ายก็ลงมาเดินเล่นข้างล่างได้แล้ว เขาถือโอกาสเอางานที่เหลือมาทำจนเสร็จวันรุ่งขึ้น พวกเขาบินกลับเมืองจิงตามแผนเดิมเมื่อลงจากเครื่องบิน สวี

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 57

    บทที่ 57จ้าวจวิ้นโจวเปลี่ยนประเด็นกะทันหัน สวีเหยียนซีตกใจเล็กน้อย “เปล่านะคะ ฉันกำลังฟังคุณพูดอยู่ค่ะ” พูดจบ เธอเผยรอยยิ้มสวยไร้ที่ติออกมานานพอสมควร จ้าวจวิ้นโจวใช้ดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงปิดตาลงชั่วครู่แล้วลืมตาขึ้นมา ถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “คุณกำลังด่าผม”สวีเหยียนซีถึงกับเหงื่อแตก เธอสงสัยว่าปรอทวัดไข้อาจแสดงค่าผิด แต่สมองของเขาก็ยังไม่เลอะเลือน “ท่านประธานจ้าวคะ คุณอยากดื่มน้ำไหมคะ?”“อยาก” ลูกกระเดือกของจ้าวจวิ้นโจวเคลื่อนไหวขึ้นลงตามท่าทางของเขา“งั้นฉันลงไปถามหาหลอดกับแม่บ้านหลี่ข้างล่าง คุณรอสักครู่นะคะ” เธอพูดอย่างเร็ว เงาด้านหลังที่เธอวิ่งออกไปเกือบจะปรากฏเป็นเงาซ้อนจ้าวจวิ้นโจวเวียนหัวตาลาย พ่นลมหายใจร้อนออกมาการอาบน้ำเย็นเมื่อคืนนี่มันบ้าชะมัดจริง ๆสวีเหยียนซีลงไปข้างล่างทักทายแม่บ้านหลี่แล้วก็ขอหลอด แม่บ้านหลี่ราวกับเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว ส่งหลอดและแก้วใบใหญ่ให้เธออย่างรวดเร็วแม่บ้านหลี่เอ่ยว่า “คุณผู้ชายทุกครั้งที่ป่วยก็งอแงเหมือนกับเด็กหกเจ็ดขวบ ให้เขาฉีดยากินยาเหมือนกับจะเอาชีวิตเขา ทุกครั้งเขาจะดันทุรัง ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็จะดื่มแค่น้ำ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 56

    บทที่ 56เมื่อลุกขึ้นมามองเวลา แปดโมงแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาล้างหน้าบ้วนปากเมื่อเปิดประตูออกไป เธอชนกับฟางห่าวพอดี“ผู้ช่วยฟาง คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” ในขณะเดียวกันเธอสังเกตเห็นยาในมือของฟางห่าว ยาไอบูโพรเฟน… เธอถามออกไปด้วยความเป็นห่วงว่า “ผู้ช่วยฟาง คุณมีไข้หรือปวดหัวเหรอคะ?”ฟางห่าวตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ว่า “จู่ ๆ ท่านประธานจ้าวก็ไข้ขึ้นสูงครับ”สวีเหยียนซีตะลึงไปชั่วครู่ “ท่านประธานจ้าวไม่สบายเหรอคะ?”เมื่อคืนยังดี ๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ?!“ใช่ครับ อุณหภูมิจะแตะสี่สิบองศาแล้ว”“ไม่ได้เรียกหมอเหรอคะ?”“ท่านประธานจ้าวไม่ยอมให้ผมเรียกครับ”โตเป็นผู้ใหญ่แล้วยังจะกลัวหมอ? สวีเหยียนซีจึงพูดว่า “เขาป่วยขนาดนี้แล้วอย่าให้ไข้ขึ้นจนสติมึนงงไปเลยนะคะ ผู้ช่วยฟางฉันแนะนำว่าคุณเรียกหมอดีกว่านะคะ อย่าตามใจเขาเลย คาดว่าตอนนี้เขาน่าจะไข้ขึ้นจนสมองเลอะเลือน ต่อให้เขาจะคัดค้าน เขาก็ไม่มีแรงหรอกค่ะ”เขาเหมือนกับเนื้อปลาวางบนเขียง จัดการได้สบาย ๆในใจของฟางห่าวถึงกับตะลึง สมกับเป็นผู้หญิงที่ประธานจ้าวชอบ ช่างกล้าหาญจริง ๆ“ได้ครับ ผมจะไปเรียกหมอเดี๋ยวนี้ งั้นรบกวนสถาปนิกสวีช่วยผมจับตาดูหน่อยนะคร

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 55

    บทที่ 55“สวีเหยียนซี?”เสียงเคี้ยวน้ำแข็งกรอบแกรบหยุดลงทันที สวีเหยียนซีเงยหน้าขึ้น ด้วยความตะลึงปนงงงวย จ้องไปยังร่างสูงตรงหน้าสีหน้าของจ้าวจวิ้นโจวว่างเปล่าไปหลายวินาที ถ้าไม่เห็นด้วยตาตัวเองว่าเธอยัดก้อนน้ำแข็งเข้าปาก แค่ฟังเสียง เขาคงสงสัยว่าเธอกำลังเคี้ยวกระดูกแน่ ๆ“คุณ… เป็นอะไรหรือเปล่า?” หลังจากตกใจ จ้าวจวิ้นโจวก็แสดงสีหน้ากังวล พร้อมกับก้าวสามก้าวเหมือนพุ่งเข้ามา แล้วย่อตัวลงหน้าเธอก่อนถามว่า “อยู่ดี ๆ กินน้ำแข็งทำไม? เป็นไข้เหรอ?”ตอนที่ถาม เขายื่นมือออกไปแตะหน้าผากสวีเหยียนซีอุณหภูมิปกติยิ่งทำให้เขาไม่เข้าใจ จึงสรุปได้เพียงอย่างเดียวว่า “กินน้ำแข็งกลางดึกเป็นนิสัยส่วนตัวคุณเหรอ?”ก้อนน้ำแข็งในปากละลายเป็นน้ำหมดแล้ว สวีเหยียนซีกลืนน้ำลาย แล้วส่ายหน้าว่า “ไม่ใช่ค่ะ คือฉันคอแห้ง”“กระหายน้ำก็ดื่มน้ำสิ คุณกินน้ำแข็งทำไม?!” จ้าวจวิ้นโจวหยิบกล่องใส่น้ำแข็งไป “ตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้วนะ สวีเหยียนซี”“เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว” สวีเหยียนซีตาไวมือไว ห้ามไม่ให้จ้าวจวิ้นโจวเอากล่องน้ำแข็งกลับใส่ตู้เย็น เธอพูดด้วยความอายว่า “คือเมื่อคืนฉันกินซุปเป็ดมากไป ฉันดื่มน้ำก็ไม่ดี

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status