Share

บทที่ 59

Author: อวี๋ปู้เหยียน
บทที่ 59

สวีเหยียนซีตบบ่าโหยวฉีเบา ๆ “ลำบากเธอแล้ว”

โหยวฉีตอนนี้ก็ยังโมโหไม่หาย “แล้วทั้งสองตระกูลยังปล่อยข่าวออกมาอีกว่า หลังตรุษจีนก็จะจัดงานแต่งงาน บัตรเชิญคาดว่าอีกไม่กี่วันก็น่าจะเอามาแจก เหมือนกลัวว่าคนอื่นจะยังสงสัยว่าเป็นแค่ข่าวลือ”

“ก็ดี รีบผูกมัดแต่เนิ่น ๆ” สวีเหยียนซีไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว “ฉินเซียวยังไม่กลับประเทศใช่ไหม”

“ยังนะ ไอ้หมอนี่ซ่อนตัวเก่งชะมัด” โหยวฉีถามด้วยความห่วงใยว่า “มันจะทำให้เรื่องหย่าของพวกเธอล่าช้าไหม?”

“ไม่หรอก ถึงเขาไม่อยากทำก็ต้องทำ ยังไงซะสองตระกูลก็ปล่อยข่าวออกมาแล้ว นอกจากว่าเขาจะใช้ชีวิตที่ต่างประเทศไปตลอดชีวิต และเลิกใช้ชื่อฉินเซียว” สวีเหยียนซีเพิ่งพูดจบ ด้านนอกก็เกิดความวุ่นวาย

ตาเธอกระตุกเล็กน้อย

คิดไม่ถึงว่าสวีเหยียนเช่อจะมาเร็วขนาดนี้

เมื่อทั้งสองเงยหน้าขึ้น ประตูก็เปิดออกแล้ว

สวีเหยียนเช่อคลุมกายชุดดำทั้งตัว บวกกับใบหน้ามืดครึ้ม ปรากฏตัวราวกับเงาผีร้าย พอเห็นว่าสวีเหยียนซีนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ เขาก็ถอนหายใจออกมา ปรับอารมณ์ปกติก่อนเดินไปหาเธอ

ในสายตาโหยวฉี ท่าทางเขาแบบนี้เหมือนจะมาทำร้ายคน

โหยวฉีจึงรีบลุกพรวดมาขวางหน้าสวีเหยียนซีทันที “คุณชายสวี ท่าทางคุณนี่คือจะมาทำร้ายเหยียนซีเหรอ?”

สวีเหยียนเช่อมองโหยวฉีด้วยสายตาเย็นชา ต่อหน้าสวีเหยียนซี เขายังคงไว้หน้าโหยวฉี “คุณโหยว เธอเป็นน้องสาวผม”

“ไม่ใช่น้องสาวแท้ ๆ ซะหน่อย”

คำพูดนี้ทำให้ทั้งร่างของสวีเหยียนเช่อเย็นเฉียบทันที

ราวกับวินาทีต่อมาจะโกรธเดือดดาลสุดขีด

เมื่อเห็นท่าไม่ดี สวีเหยียนซีจึงลุกขึ้นแล้วกดแขนโหยวฉีลงเบา ๆ ก่อนเอ่ยว่า “ฉีฉี เธอออกไปก่อนนะ”

โหยวฉีเดินออกจากห้องทำงานไปด้วยความกังวล

จู่ ๆ พนักงานก็วิ่งมา “พี่โหยว ข้างนอกมีผู้ชายที่โคตรหล่อมา”

“โคตรหล่อ? หล่อแค่ไหน?” ถ้าเป็นเวลาปกติ เธอคงรีบไปดูทันที แต่ตอนนี้ใจของเธออยู่ที่ห้องทำงาน

“หล่อกว่าพี่ชายของพี่เหยียนซีไม่รู้กี่เท่า”

“อ้อ” สายตาของเธอยังคงจดจ้องไปยังประตูห้องทำงาน ถ้าข้างในมีความเคลื่อนไหว เธอจะได้เตรียมตัวพุ่งเข้าไปทันการ

“เขาเข้ามาในร้านแล้ว”

“ถ้ามาซื้อดอกไม้เธอจัดการไป”

“เขาบอกมาหาพี่”

“อะไรนะ?!” ครั้งนี้โหยวฉีถึงจะหันไปมองพนักงาน เขาพยักหน้าอย่างจริงจัง ด้วยความจำใจ โหยวฉีทำได้เพียงลงไปข้างล่าง

ในห้องทำงาน

สวีเหยียนเช่อพูดด้วยความอดทนว่า “ซีซี จะอารมณ์เสียอะไรก็ต้องมีขอบเขตนะ ทำไมเธอไม่บอกสักคำว่าไปเมืองไห่? บอกพี่มา เธอไปกับใคร คนที่ช่วยเธอปกปิดเป็นใคร”

“พี่ใหญ่ ฉันไม่ใช่เด็กนะ มีเรื่องส่วนตัวบ้าง” สวีเหยียนซีพูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่จำเป็นต้องรายงานให้พี่ทราบทุกเรื่อง และก็หวังว่าพี่จะไม่ส่งคนมาสอดแนมเพื่อนฉันอีกแล้วก็อย่ามาก้าวก่ายเรื่องของฉัน”

สวีเหยียนเช่อทำไม่ได้แน่ เขาต้องการรู้ทุกเรื่องของสวีเหยียนซี แม้ว่าทุกสถานที่ที่เธอและฉินเซียวเคยไป รวมทั้งเรื่องที่เธอและฉินเซียวเคยทำร่วมกัน เขาจะทำมันซ้ำ โดยจินตนาการว่าเป็นเขาและเธอเท่านั้น

ไม่ง่ายเลยที่ตอนนี้จะจัดการเรื่องฉินเซียวไปได้ ตอนนี้ข้างกายเธอยังมีคนเพิ่มมาอีก แล้วยังเป็นคนที่เขาค้นหาไม่เจอสักที

ความรู้สึกนี้ เขาไม่สบายใจ และร้อนรนอย่างมาก

เขาอยากพาสวีเหยียนซีกลับไปตอนนี้ แล้วขังเอาไว้

แต่เขารู้ว่าเขาทำแบบนั้นไม่ได้

อย่างน้อยไม่ใช่ตอนนี้…
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 60

    บทที่ 60วินาทีต่อมาเขาจับไหล่สวีเหยียนซีทั้งสองข้าง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงดุดันว่า “เธอรู้ไหมว่าตอนนี้เธอกับฉินเซียวยังอยู่ในช่วงทบทวน แต่ตอนนี้เธอกลับอยู่กับผู้ชายคนอื่น ไม่กลัวถูกคนนินทารึไง? บอกพี่มา เธอตั้งใจแก้แค้นฉินเซียว ถึงได้ไปหาผู้ชายคนอื่นใช่ไหม?”สวีเหยียนซีสีหน้าเรียบเฉยก่อนสะบัดมือเขาออก “จะใช่ไม่ใช่มันก็เรื่องของฉัน คำพูดนี้พี่ไม่ควรพูดกับฉัน พี่ควรไปเตือนสวีหว่านหนิงต่างหาก มันเป็นเธอที่เป็นเมียน้อยแย่งสามีฉันไป ทำเรื่องที่ไร้คุณธรรมแบบนั้น”“แล้วก็พี่อย่าลืมนะ ตอนนี้คนนอกรู้หมดแล้วว่าคนที่จดทะเบียนสมรสกับฉินเซียวแท้จริงคือสวีหว่านหนิง งั้นฉันจะมีหรือไม่มีผู้ชายคนอื่น ใครจะมานินทาฉันได้? ตอนนี้คนที่นินทามันคือพี่!”สวีเหยียนเช่อโดนเธอตะคอกใส่จนสีหน้าตกใจ น้ำเสียงอ่อนลงทันที “ซีซี พี่ไม่ได้หมายความอย่างนั้นนะ พี่แค่กลัวว่าเธอจะใช้อคติส่วนตัวตัดสินใจผิด ถูกคนหลอกเข้า”“ต่อให้โดนหลอก ฉันก็ยินดี!”เมื่อเห็นเธอหงุดหงิดแบบนี้ สวีเหยียนเช่อจึงแน่ใจว่าเธอตั้งใจหาคนมาแก้แค้นฉินเซียวจริง ๆเขากดอารมณ์ไว้ ยังคงใช้น้ำเสียงอ่อนโยนพูดเอาใจเธอว่า “ซีซี พี่รู้ว่าเธอกำลังระงับอารมณ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 59

    บทที่ 59สวีเหยียนซีตบบ่าโหยวฉีเบา ๆ “ลำบากเธอแล้ว”โหยวฉีตอนนี้ก็ยังโมโหไม่หาย “แล้วทั้งสองตระกูลยังปล่อยข่าวออกมาอีกว่า หลังตรุษจีนก็จะจัดงานแต่งงาน บัตรเชิญคาดว่าอีกไม่กี่วันก็น่าจะเอามาแจก เหมือนกลัวว่าคนอื่นจะยังสงสัยว่าเป็นแค่ข่าวลือ”“ก็ดี รีบผูกมัดแต่เนิ่น ๆ” สวีเหยียนซีไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว “ฉินเซียวยังไม่กลับประเทศใช่ไหม”“ยังนะ ไอ้หมอนี่ซ่อนตัวเก่งชะมัด” โหยวฉีถามด้วยความห่วงใยว่า “มันจะทำให้เรื่องหย่าของพวกเธอล่าช้าไหม?”“ไม่หรอก ถึงเขาไม่อยากทำก็ต้องทำ ยังไงซะสองตระกูลก็ปล่อยข่าวออกมาแล้ว นอกจากว่าเขาจะใช้ชีวิตที่ต่างประเทศไปตลอดชีวิต และเลิกใช้ชื่อฉินเซียว” สวีเหยียนซีเพิ่งพูดจบ ด้านนอกก็เกิดความวุ่นวายตาเธอกระตุกเล็กน้อยคิดไม่ถึงว่าสวีเหยียนเช่อจะมาเร็วขนาดนี้เมื่อทั้งสองเงยหน้าขึ้น ประตูก็เปิดออกแล้วสวีเหยียนเช่อคลุมกายชุดดำทั้งตัว บวกกับใบหน้ามืดครึ้ม ปรากฏตัวราวกับเงาผีร้าย พอเห็นว่าสวีเหยียนซีนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ เขาก็ถอนหายใจออกมา ปรับอารมณ์ปกติก่อนเดินไปหาเธอในสายตาโหยวฉี ท่าทางเขาแบบนี้เหมือนจะมาทำร้ายคนโหยวฉีจึงรีบลุกพรวดมาขวางหน้าสวีเหยียนซี

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 58

    บทที่ 58หมอ ???ฟางห่าว “...”สถาปนิกสวีกำลังเอาใจเด็กหรือนี่จ้าวจวิ้นโจวพลิกตัว ไม่มีท่าทีต่อต้าน สวีเหยียนซีหันหน้ามา แล้วยิ้มให้กับคุณหมอ ก่อนแสดงท่าทีเหมือนกำลังบอกว่าดูสิแค่สองประโยคก็เอาใจจนเขายอมฟังได้ นี่เป็นความสัมพันธ์แบบเจ้านายกับลูกน้องซะที่ไหน? คุณหมอเก็บเรื่องซุบซิบนั้นไว้ ก่อนตรวจจ้าวจวิ้นโจวอย่างรวดเร็ว คุณหมอสีหน้าจริงจัง บอกว่าต้องให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวพอได้ยินว่าต้องให้น้ำเกลือก็เริ่มต่อต้านอีก ใครจะคิดว่าสวีเหยียนซีที่ยืนข้าง ๆ จะตอบรับอย่างรวดเร็ว เธอบอกหมอให้น้ำเกลือจ้าวจวิ้นโจวตอนนี้สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงแสดงหน้าตาบูดบึ้ง ปล่อยให้คุณหมอติดสายให้น้ำเกลือให้สวีเหยียนซีก็ทำเพราะหวังดีกับเขา ยังไงซะอุณหภูมิร่างกายที่สูงเกินไปอาจทำให้เขาช็อกได้ อีกอย่าง ถ้าวันนี้ยังไม่หายดี พรุ่งนี้คาดว่าน่าจะกลับเมืองจิงไม่ได้โชคดีที่หลังจากกินยาน้ำไปสองขวด อาการของจ้าวจวิ้นโจวใกล้จะคงที่แล้วเขาที่หลับแค่ตื่นเดียวในวันนั้นตอนบ่ายก็ลงมาเดินเล่นข้างล่างได้แล้ว เขาถือโอกาสเอางานที่เหลือมาทำจนเสร็จวันรุ่งขึ้น พวกเขาบินกลับเมืองจิงตามแผนเดิมเมื่อลงจากเครื่องบิน สวี

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 57

    บทที่ 57จ้าวจวิ้นโจวเปลี่ยนประเด็นกะทันหัน สวีเหยียนซีตกใจเล็กน้อย “เปล่านะคะ ฉันกำลังฟังคุณพูดอยู่ค่ะ” พูดจบ เธอเผยรอยยิ้มสวยไร้ที่ติออกมานานพอสมควร จ้าวจวิ้นโจวใช้ดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดแดงปิดตาลงชั่วครู่แล้วลืมตาขึ้นมา ถามด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “คุณกำลังด่าผม”สวีเหยียนซีถึงกับเหงื่อแตก เธอสงสัยว่าปรอทวัดไข้อาจแสดงค่าผิด แต่สมองของเขาก็ยังไม่เลอะเลือน “ท่านประธานจ้าวคะ คุณอยากดื่มน้ำไหมคะ?”“อยาก” ลูกกระเดือกของจ้าวจวิ้นโจวเคลื่อนไหวขึ้นลงตามท่าทางของเขา“งั้นฉันลงไปถามหาหลอดกับแม่บ้านหลี่ข้างล่าง คุณรอสักครู่นะคะ” เธอพูดอย่างเร็ว เงาด้านหลังที่เธอวิ่งออกไปเกือบจะปรากฏเป็นเงาซ้อนจ้าวจวิ้นโจวเวียนหัวตาลาย พ่นลมหายใจร้อนออกมาการอาบน้ำเย็นเมื่อคืนนี่มันบ้าชะมัดจริง ๆสวีเหยียนซีลงไปข้างล่างทักทายแม่บ้านหลี่แล้วก็ขอหลอด แม่บ้านหลี่ราวกับเตรียมไว้ล่วงหน้าแล้ว ส่งหลอดและแก้วใบใหญ่ให้เธออย่างรวดเร็วแม่บ้านหลี่เอ่ยว่า “คุณผู้ชายทุกครั้งที่ป่วยก็งอแงเหมือนกับเด็กหกเจ็ดขวบ ให้เขาฉีดยากินยาเหมือนกับจะเอาชีวิตเขา ทุกครั้งเขาจะดันทุรัง ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็จะดื่มแค่น้ำ

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 56

    บทที่ 56เมื่อลุกขึ้นมามองเวลา แปดโมงแล้ว เธอจึงรีบลุกขึ้นมาล้างหน้าบ้วนปากเมื่อเปิดประตูออกไป เธอชนกับฟางห่าวพอดี“ผู้ช่วยฟาง คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ?” ในขณะเดียวกันเธอสังเกตเห็นยาในมือของฟางห่าว ยาไอบูโพรเฟน… เธอถามออกไปด้วยความเป็นห่วงว่า “ผู้ช่วยฟาง คุณมีไข้หรือปวดหัวเหรอคะ?”ฟางห่าวตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ว่า “จู่ ๆ ท่านประธานจ้าวก็ไข้ขึ้นสูงครับ”สวีเหยียนซีตะลึงไปชั่วครู่ “ท่านประธานจ้าวไม่สบายเหรอคะ?”เมื่อคืนยังดี ๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ?!“ใช่ครับ อุณหภูมิจะแตะสี่สิบองศาแล้ว”“ไม่ได้เรียกหมอเหรอคะ?”“ท่านประธานจ้าวไม่ยอมให้ผมเรียกครับ”โตเป็นผู้ใหญ่แล้วยังจะกลัวหมอ? สวีเหยียนซีจึงพูดว่า “เขาป่วยขนาดนี้แล้วอย่าให้ไข้ขึ้นจนสติมึนงงไปเลยนะคะ ผู้ช่วยฟางฉันแนะนำว่าคุณเรียกหมอดีกว่านะคะ อย่าตามใจเขาเลย คาดว่าตอนนี้เขาน่าจะไข้ขึ้นจนสมองเลอะเลือน ต่อให้เขาจะคัดค้าน เขาก็ไม่มีแรงหรอกค่ะ”เขาเหมือนกับเนื้อปลาวางบนเขียง จัดการได้สบาย ๆในใจของฟางห่าวถึงกับตะลึง สมกับเป็นผู้หญิงที่ประธานจ้าวชอบ ช่างกล้าหาญจริง ๆ“ได้ครับ ผมจะไปเรียกหมอเดี๋ยวนี้ งั้นรบกวนสถาปนิกสวีช่วยผมจับตาดูหน่อยนะคร

  • หย่าเสร็จ ท่านประธานฉวยโอกาสเป็นสามีใหม่   บทที่ 55

    บทที่ 55“สวีเหยียนซี?”เสียงเคี้ยวน้ำแข็งกรอบแกรบหยุดลงทันที สวีเหยียนซีเงยหน้าขึ้น ด้วยความตะลึงปนงงงวย จ้องไปยังร่างสูงตรงหน้าสีหน้าของจ้าวจวิ้นโจวว่างเปล่าไปหลายวินาที ถ้าไม่เห็นด้วยตาตัวเองว่าเธอยัดก้อนน้ำแข็งเข้าปาก แค่ฟังเสียง เขาคงสงสัยว่าเธอกำลังเคี้ยวกระดูกแน่ ๆ“คุณ… เป็นอะไรหรือเปล่า?” หลังจากตกใจ จ้าวจวิ้นโจวก็แสดงสีหน้ากังวล พร้อมกับก้าวสามก้าวเหมือนพุ่งเข้ามา แล้วย่อตัวลงหน้าเธอก่อนถามว่า “อยู่ดี ๆ กินน้ำแข็งทำไม? เป็นไข้เหรอ?”ตอนที่ถาม เขายื่นมือออกไปแตะหน้าผากสวีเหยียนซีอุณหภูมิปกติยิ่งทำให้เขาไม่เข้าใจ จึงสรุปได้เพียงอย่างเดียวว่า “กินน้ำแข็งกลางดึกเป็นนิสัยส่วนตัวคุณเหรอ?”ก้อนน้ำแข็งในปากละลายเป็นน้ำหมดแล้ว สวีเหยียนซีกลืนน้ำลาย แล้วส่ายหน้าว่า “ไม่ใช่ค่ะ คือฉันคอแห้ง”“กระหายน้ำก็ดื่มน้ำสิ คุณกินน้ำแข็งทำไม?!” จ้าวจวิ้นโจวหยิบกล่องใส่น้ำแข็งไป “ตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้วนะ สวีเหยียนซี”“เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว” สวีเหยียนซีตาไวมือไว ห้ามไม่ให้จ้าวจวิ้นโจวเอากล่องน้ำแข็งกลับใส่ตู้เย็น เธอพูดด้วยความอายว่า “คือเมื่อคืนฉันกินซุปเป็ดมากไป ฉันดื่มน้ำก็ไม่ดี

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status