เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก]

เริ่ม(รัก)ร้าย[นิยายชุดร้ายรัก]

last updateLast Updated : 2025-06-26
By:  มณีภัทรสรUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
23Chapters
2views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

"อย่าเข้ามานะ นี่แน่ะๆ"หญิงสาวทั้งตีน้ำ ทั้งวักน้ำสาดใส่ จนชายหนุ่มเริ่มหมดความอดทน ร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลง ตรงเข้าไปหาคนร่างบาง ก่อนจะรวบตัวเธอ แล้วแบกขึ้นบ่า เดินขึ้นฝั่งไปเร็วๆ ลุงพงษ์ส่ายหัว เมื่อเห็นการกระทำของนายหัวหนุ่ม "ลำบากลำบนแท้"บ่นพร้อมกับส่ายหัวไปมา ไม่เข้าใจว่าเจ้านายจะดั้นด้นพาคุณคนสวยมาที่นี่ทำไม จะมาหาแต่ละครั้งก็แสนจะลำบาก "ลุงวางของแล้วก็กลับไปได้เลยนะ คืนนี้ผมจะนอนที่นี่"ธนากรหันมาบอกคนงาน ก่อนจะแบกคนบนบ่าเดินต่อไปเร็วๆ ในท่านี้อารดาเวียนหัวจนแทบอาเจียน แค่เมาเรือก็แย่พอแล้ว ยังจะมาถูกจับห้อยหัวอีก "กรี๊ดดด! ช่วยด้วย!"ส่งเสียงร้องไปอย่างนั้น ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีประโยชน์ "จะแหกปากทำไมวะ!"ธนากรตวาด ก่อนจะโยนคนบนบ่าลงพื้นอย่างแรง "โอ้ย!"อารดาเจ็บจนร้องไม่ออก ร่างบางตัวงอ ก่อนจะยกมือกุมท้อง "อย่าสำออย ลุกขึ้น!" หญิงสาวไม่ตอบ แต่ยังคงนอนเอามือกุมท้องอยู่แบบนั้น ตาคมเข้มกวาดมองไปทั่วตัว คนที่อยู่ตรงหน้า

View More

Chapter 1

ลอยทะเล

อาการโคลงเคลงของพื้นที่เกิดขึ้น ส่งผลให้ร่างบางที่    หลับสนิทมาตลอดคืนรู้สึกตัว ดวงตากลมโตปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะต้องหยีตาอีกครั้งเมื่อปะทะเข้ากับลำแสงที่ส่องเข้ามา ทั่วทั้งบริเวณผิวกายแสบร้อน ลำคอแห้งผาก แม้แต่น้ำลายยังไม่มีให้เธอ  กลืนลงคอ

ที่นี่ที่ไหน... ไม่ทันได้คิดนานร่างบางก็ต้องงอตัวลงอีกครั้ง        เมื่ออาการคลื่นไส้ตีวนขึ้นมาจากในคอ ดวงตากลมโตมองกวาดไปทั่วบริเวณ ก่อนจะต้องตกใจสุดขีด เมื่อภาพตรงหน้าบอกให้รู้ว่าเธอกำลังลอยอยู่กลางทะเล และที่สำคัญเธอถูกทิ้งให้นอนตากแดดจนรู้สึก    แสบร้อนไปทั่วทั้งตัว

ใบหน้าสวยเงยขึ้นมองท้องฟ้า ก่อนจะยกมือป้องหน้าเมื่อแสงจากดวงอาทิตย์สาดเข้าตา หันมองไปรอบ ๆ พร้อมกับเริ่มลำดับเหตุการณ์ เธอถูกผู้ชายคนนั้นฉุดขึ้นรถมาจากโรงพยาบาล เธอทะเลาะกับเขามาตลอดทาง เขาจอดรถทำร้ายเธอด้วยวิธีป่าเถื่อน ก่อนจะสั่งให้เธอหุบปากจนเธอเผลอหลับไป แล้วมาตื่นอีกทีก็ถูกปล่อยทิ้งไว้กลางทะเล เธอนั่งอยู่ในเรือประมงขนาดกลาง จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เขา แล้วตอนนี้คนชั่วนั่นหายไปไหน อย่าบอกนะว่าเขาเอาเธอมาทิ้ง

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ขนอ่อนบริเวณช่วงคอก็ลุกชัน ความกลัวเริ่มเกาะกุมหัวใจ เธอยังไม่อยากตาย อารดากรีดร้องในใจ เมื่อนึกถึงความตายที่กำลังมาเยือน ไม่ทันได้คิดนาน เมื่อสิ่งเร้าในคอตีขึ้นมาจนรู้สึก  ขมปร่าไปทั่วทั้งคอ ร่างบางถลาออกไปที่กาบเรือ ก่อนจะโก่งคออาเจียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ในหัวหนักอึ้ง มึนงงจากการโคลงเคลงของเรือ

“อ้วก! อ้วก!”

อาเจียนทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรออกมา จำได้ว่าตั้งแต่เมื่อวานยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยสักอย่าง คนเลวนั่นจงใจทรมานเธอ เขาตั้งใจให้เธอตายไปจริง ๆ ใช่ไหม

“คุณพ่อขา... ช่วยอ้อมด้วย”

วอนขอทั้ง ๆ ที่รู้ว่ายากลำบาก ลอยคออยู่แบบนี้จะขอให้ใครมาช่วยได้ยังไง

“อ้วก! อ้วก!”

ธนากรยืนมองคนที่กำลังโก่งคออาเจียนด้วยสายตาที่ไร้ความ รู้สึก ใบหน้าที่เรียบเฉยในตอนแรก แสยะยิ้มขึ้นมานิดหนึ่ง รู้สึกสะใจที่เห็นคนตรงหน้าทรมาน

“ดี... ตายไปเลยยิ่งดี!”

น้ำเสียงเหี้ยมเปล่งออกมาด้วยความสะใจ ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องเครื่อง แล้วเร่งความเร็วของเรืออีกนิด รู้สึกสะใจกับอาการเมาเรือของคนที่บังอาจมาท้าทายเขา 

“อารดา เธอต้องทรมานไปจนตาย!”

....................................................................................................

เริ่มรักร้าย เป็นนิยายชุดร้ายรัก 

มีนิยาย 3 เรื่องดังนี้ 

ร้าย(รัก) สายใยร้ายรัก เริ่ม(รัก)ร้าย อ่านไล่มาจากร้าย(รัก) จะฟินมาก ฝากด้วยนะคะ

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
23 Chapters
ลอยทะเล
อาการโคลงเคลงของพื้นที่เกิดขึ้น ส่งผลให้ร่างบางที่ หลับสนิทมาตลอดคืนรู้สึกตัว ดวงตากลมโตปรือขึ้นอย่างยากลำบาก ก่อนจะต้องหยีตาอีกครั้งเมื่อปะทะเข้ากับลำแสงที่ส่องเข้ามา ทั่วทั้งบริเวณผิวกายแสบร้อน ลำคอแห้งผาก แม้แต่น้ำลายยังไม่มีให้เธอ กลืนลงคอที่นี่ที่ไหน... ไม่ทันได้คิดนานร่างบางก็ต้องงอตัวลงอีกครั้ง เมื่ออาการคลื่นไส้ตีวนขึ้นมาจากในคอ ดวงตากลมโตมองกวาดไปทั่วบริเวณ ก่อนจะต้องตกใจสุดขีด เมื่อภาพตรงหน้าบอกให้รู้ว่าเธอกำลังลอยอยู่กลางทะเล และที่สำคัญเธอถูกทิ้งให้นอนตากแดดจนรู้สึก แสบร้อนไปทั่วทั้งตัวใบหน้าสวยเงยขึ้นมองท้องฟ้า ก่อนจะยกมือป้องหน้าเมื่อแสงจากดวงอาทิตย์สาดเข้าตา หันมองไปรอบ ๆ พร้อมกับเริ่มลำดับเหตุการณ์ เธอถูกผู้ชายคนนั้นฉุดขึ้นรถมาจากโรงพยาบาล เธอทะเลาะกับเขามาตลอดทาง เขาจอดรถทำร้ายเธอด้วยวิธีป่าเถื่อน ก่อนจะสั่งให้เธอหุบปากจนเธอเผลอหลับไป แล้วมาตื่นอีกทีก็ถูกปล่อยทิ้งไว้กลางทะเล เธอนั่งอยู่ในเรือประมงขนาดกลาง จะเป็นฝีมือใครไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เขา แล้วตอนนี้คนชั่วนั่นหายไปไหน อย่าบอกนะว่าเขาเอาเธอมาทิ้งเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ขนอ่อนบริเวณช่วงคอก็ลุกชัน ความกลัวเริ่
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ลอยทะเล(1)
เรือยังมุ่งหน้าไปด้วยความเร็วสม่ำเสมอ เมื่ออารดาอาเจียนจนหมดแรง เธอหิวน้ำและอยากได้น้ำบ้วนปาก แต่มองไป ทางไหนก็ไม่เห็นคน เธอมั่นใจว่านอกจากเธอแล้ว บนเรือยังมีคนอื่นอีก อย่างน้อยก็คนที่ขับเรือนั่น แต่จะเป็นใครล่ะ... เพราะตั้งแต่ที่ลืมตาขึ้น เธอยังไม่เห็นใครเลยสักคน ร่างบางเดินโซเซไปยังทิศทางที่มั่นใจว่าน่าจะเป็นห้องคนขับ เธออยากดื่มน้ำมากที่สุด ธนากรมองนิ่งไปยังคนที่เดินมาทางเขา อากาศร้อนแบบนี้ เขารู้ทันทีว่าคนตัวเล็กคงกระหายน้ำ ตาคมเข้มมองกวาดไปทั่วร่างบาง ก่อนจะนึกชอบใจกับสภาพที่เธอกำลังเป็นอยู่ เสื้อเชิ้ตพับแขนที่เธอใส่หลุดลุ่ยออกมาจากเอว กระโปรงผ่าหน้าสั้นกุดมีรอยขาดเป็นทางยาวไปจนถึงโคนขา ผิวขาวผ่องถูกแดดเผาจนบางจุดเป็นรอยไหม้โดยเฉพาะใบหน้าที่ตอนนี้แดงก่ำ ผมที่ยาวสยายถูกลมตีจนตอนนี้ มันพันกันจนยุ่งเหยิงไปหมด‘หงส์ปีกหัก’ ชายหนุ่มนึกฉายาให้เธอ ก่อนจะวางขวดน้ำไว้ บนพื้น เมื่อหงส์ตัวน้อย เดินใกล้เข้ามา อย่างน้อย ๆ เขาก็ยังไม่อยากให้เธอตายตอนนี้ ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่เขาอยากให้เธอได้พบเจอ“อย่าใจเสาะ โดดน้ำตายไปก่อนล่ะ”ธนากรบอกกับตัวเอง ก่อนจะเดินหลบไปอีกทาง เส้น
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ลอยทะเล(2)
“จะแหกปากทำบ้าอะไรหา!!” เสียงเกรี้ยวกราดดังมา พร้อมกับร่างสูงใหญ่คุ้นตา เป็นเขาจริง ๆ ด้วย ธนากร... ผู้ชายบ้าบอ คนนั้น“คุณจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันนะ!”“สายไปแล้วที่รัก คุณมาไกลเกินกว่าจะกลับแล้ว” ตอบด้วยน้ำเสียงกวน ๆ“คุณทำแบบนี้ทำไม ฉันไปทำอะไรให้คุณ”“อ้าว... ความจำสั้นเหรอเราน่ะ ก็คุณประกาศเองนี่ว่าเป็นเมียผม ผัวอยู่ที่ไหน เมียก็ก็ต้องอยู่ที่นั่น ไม่ใช่หรือไง”“บ้า! คุณก็รู้ว่าฉันพูดเพราะอะไร แล้วสิ่งที่ฉันพูดก็เป็นเรื่องจริงทุกอย่าง คุณก็ดีแต่โทษคนอื่น คุณเองก็ละ...” คำว่าเลวค้างไว้แค่ในคอ เมื่อร่างสูงใหญ่พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็วมือแกร่งคว้าข้อมือคนตัวเล็ก ก่อนจะออกแรงกระชากมาจนชิดอกกว้าง ใช้มือข้างที่ว่างบีบลงบนปากของหญิงสาวเต็มแรง ธนากรเองก็ตกใจกับการกระทำอันรวดเร็ว ของตัวเอง อยู่ ๆ เขาก็ทนไม่ได้ที่เห็นเธอปกป้องคนอื่น “พูดให้ดี ๆ นะ ผมทำไม”“อื้อ... ปล่อยนะ ฉันเจ็บ!”“แค่นี้ทำสำออย”“ปล่อย! ฉันพูดผิดตรงไหน คุณเองก็ข่มขืนฉัน ทำทุกอย่างเหมือนกับที่คุณกล่าวหาเต้ย ฉันถามจริง ๆ เถอะ คุณดูไม่ออกเหรอว่าสองคนนั้นเขารักกัน เขามีลูกด้วยกันขนาดนั้น คุณยังจะไปวุ่นวายอะไรกับเขาอี
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ลอยทะเล(จบ)
ความโมโห ความเหนื่อย ความน้อยใจที่ถูกกักเก็บไว้เป็นเหมือนลาวาลูกใหญ่ เมื่อโดนท้ามาแบบนี้มีหรือที่คนอย่างอารดา จะกลัว ต่อให้เธอไปกับเขาก็ใช่ว่าจะรอด คนเลวนี่คงหาวิธีกลั่นแกล้ง และทนมานเธอสารพัด ชั่ววูบของความคิด ความตายสำหรับเธอ คงสวยงามกว่าการมีชีวิตอยู่คิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็เดินไปจนชิดกาบเรือ ก่อนจะหันหลัง แล้วหลับตาลง ตัดสินใจทิ้งร่างลงทะเล นาทีนี้เธอไม่คิดอะไร เขาว่ากันว่าคนที่จมน้ำตายใช้เวลาไม่นาน แค่สามนาทีก็ตาย แล้วยิ่งตั้งใจตายอย่างเธอด้วยแล้ว มัจจุราชคงเห็นใจ สองแขนกางออก ก่อนจะยิ้มให้กับตัวเอง เมื่อความตายที่หอมหวานรออยู่ตรงหน้าตูม!!เสียงของหนักตกลงกระทบผิวน้ำ ทำให้ร่างสูงที่กำลังเดินไปยังห้องพัก ชะงักเท้าที่กำลังก้าวเดิน หัวใจแกร่งกระตุกเมื่อหันกลับไปมอง แล้วเห็นแต่ความว่างเปล่า ไม่มีเงาของอารดาอยู่ตรงนั้น“หยุดเรือเดี๋ยวนี้!!”เสียงแหบพร่าคำรามลั่น และก่อนที่จะมีใครพูดอะไรร่างสูงก็กระโดดลงไปในน้ำอย่างรวดเร็ว อารดากระโดดน้ำเพื่อฆ่าตัวตาย ผู้หญิงคนนี้ใจเด็ดกว่าที่เขาคิด “อารดา!” ธนากรตะโกนลั่น หลังจากโผล่พ้นผิวน้ำขึ้นมาหายใจ“เจอหมายครับนายหัว!” ลุงพงษ์ ค
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ปราบพยศ
ภาพที่เห็นเบื้องหน้าทำให้อารดาตาค้าง มันคือภูเขาที่ รายล้อมไปด้วยน้ำทะเล อย่าบอกนะว่าเขาจะเอาเธอมาปล่อยเกาะ ไม่มีเวลาคิดนาน เมื่อเสียงของคนที่อยู่ในน้ำเอ่ยเร่ง ให้เธอลงไปเร็ว ๆร่างบางมองซ้ายมองขวาก่อนจะตัดใจกระโดดตามเขาลงไป น้ำบริเวณนี้แค่หน้าอก แต่ด้วยการแต่งตัวของเธอก็ทำให้เดินลำบาก ไม่น้อยธนากรเดินกลับมายังร่างของคนที่ยืนโงนเงน แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปถึงตัว อารดาก็ตวาดแหวใส่เขาพร้อมกับใช้มือตีน้ำจนธนากรโมโห“อย่าเข้ามานะ นี่แน่ะ ๆ”หญิงสาวทั้งตีน้ำทั้งวักน้ำสาดใส่ จนชายหนุ่มเริ่มหมดความอดทน ร่างสูงไม่พูดพร่ำทำเพลง ตรงเข้าไปหาคนร่างบาง ก่อนจะรวบตัวเธอแล้วแบกขึ้นบ่า เดินขึ้นฝั่งไปเร็ว ๆ ลุงพงษ์ส่ายหัวเมื่อเห็นการกระทำของนายหัวหนุ่ม “ลำบากลำบนแท้”บ่นพร้อมกับส่ายหัวไปมา ไม่เข้าใจว่าเจ้านายจะดั้นด้นพาคุณคนสวยมาที่นี่ทำไม จะมาหาแต่ละครั้งก็แสนจะลำบาก “ลุงวางของแล้วก็กลับไปได้เลยนะ คืนนี้ผมจะนอนที่นี่”ธนากรหันมาบอกคนงาน ก่อนจะแบกคนบนบ่าเดินต่อไปเร็ว ๆ ในท่านี้อารดาเวียนหัวจนแทบอาเจียน แค่เมาเรือก็แย่พอแล้ว ยังจะมาถูกจับห้อยหัวอีก“กรี๊ดดด! ช่วยด้วย!” ส่งเสียงร้องไปอย่างน
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ปราบพยศ(1)
มื้อเย็นก็เป็นชายหนุ่มที่ต้องลงมือทำ เพราะหลังจากที่แหกปากเรียกหญิงสาวแล้วเหมือนพูดกับตอไม้ เพราะนอกจากเธอจะไม่ขยับแล้วยังทำท่าทางกวนโมโห ธนากรจึงปล่อยเลยตามเลยหลายครั้งที่ชายหนุ่มโมโหให้คนงาน เรื่องความไม่สะดวกของอุปกรณ์ครัวแต่ก็ต้องถอนหายใจ เพราะเขาเป็นคนสั่งพวกมันเองว่าให้เตรียมของพวกนี้เอาไว้ ก็เขาต้องการเอาไว้ทรมานยายคุณหนูนั่น ไม่ใช่ทรมานตัวเองแบบนี้ ธนากรทำไปบ่นไปแต่ก็ทำจนเสร็จ หลายครั้งที่ ตาคมเข้มชำเลืองไปทางคนที่นั่งพิงเสา ก่อนจะอมยิ้มเมื่อเห็นเธอ เอาผ้าถุงที่เขาโยนให้มาปิดช่วงล่างเอาไว้ ไหนว่าอยากโชว์ ไม่แน่จริง นี่หว่า “โอ๊ย!”ร่างสูงร้องออกมาอย่างลืมตัว เมื่อแขนไปโดนกับหม้อข้าวที่กำลังเช็ดน้ำ เพราะมัวแต่มองคนที่ทำท่าจะเคลิ้มหลับอยู่กลางบ้าน ชายหนุ่มยอมรับว่าหุงข้าวแบบนี้เป็นอะไรที่ลำบากมาก เวลาที่เขาไม่อยู่ ยายคุณหนูนี่คงอดตายแน่นอนอารดานั่งมองชายหนุ่มหยิบนั่นจับนี่อย่างเพลินตา ธนากรก็เป็นผู้ชายที่ดูดีคนหนึ่ง อาจจะไม่หล่อเนี้ยบเหมือนหนุ่มไฮโซ แต่ก็จัดว่า คมคาย ถ้าเธอเจอเขาในสถานการณ์ปกติ ก็ต้องยอมรับว่าเขาก็เป็นผู้ชายที่น่ามองคนหนึ่งตากลมโตมองสำร
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ปราบพยศ(2)
ธนากรเดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกะละมังน้ำในมือ หลังจากทะเลาะกับตัวเองอยู่พักใหญ่ และคำตอบก็เป็นอย่างที่เห็น ยายตัวเล็กที่นอนสั่นบนที่นอนนั่นเป็นฝ่ายชนะ ร่างสูงย่อตัวลงข้าง ๆ คนป่วย ก่อนจะลงมือเช็ดตัวให้เธอ มือที่สั่นตอนถอดเสื้อผ้าก็ว่าหนักแล้ว แต่พอนำผ้ามาลูบไล้ไปตามตัวเธอแบบนี้ อย่างอื่นก็พากันสั่นไปด้วย โดยเฉพาะหัวใจที่มันทั้งสั่นทั้ง เต้นแรงจนคร่อมจังหวะไปหมดแล้ว“ยุบหนอ... พองหนอ...”ชายหนุ่มสงบสติอารมณ์ ก่อนจะกลืนก้อนเหนียว ๆ ลงคอ เมื่อตาเจ้ากรรมดันมองไปที่ปทุมถันคู่งามเต็ม ๆ ตา“เย็นไว้ไอ้นะ ยายนี่เหม็นสาบอย่างกับหมา ท่องไว้กลิ่นหมา... กลิ่นหมา...”ธนากรพูดกับตัวเอง ก่อนจะรีบเช็ดตัวให้เธอเร็ว ๆ ถ้าขืนยังปล่อยให้เป็นแบบนี้ มีหวังเขาได้ข่มขืนคนป่วยแน่ ๆ“คุณพ่อขา อ้อมหนาว”ทันทีที่ขยับมือออกจากแขนเรียว อารดาก็คว้ามือของเขาเอาไว้ ธนากรขืนมือเอาไว้ เมื่อเธอจะดึงมือเขาไปซุกใต้แก้ม ชายหนุ่มจึงใช้มือข้างที่ว่างมาช่วยแกะมือเธอออก“พ่อขา... อ้อมหิวค่ะ” คนป่วยยังไม่ยอมแพ้ ออกแรงดึงมือเขาอีก ธนากรหรี่ตามอง ก่อนจะสะบัดมือออกจากมือเธอเร็ว ๆ“หิวก็ลุกขึ้นมากินข้าว จะได้กินยา”“อ้อ
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
ปราบพยศ(จบ)
ธนากรเดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมกระป๋องแป้งในมือ ตาคมเข้มมองไปที่เส้นผมที่เกาะกันเป็นเกลียว ก่อนจะเทแป้งลงไป บนนั้น แล้วขยี้เบา ๆ ให้แป้งคลุกกับเส้นผมจนขาวโผลนไปทั้งหัว ใบหน้าหล่อเหลายิ้มน้อย ๆ ก่อนจะหลุดขำ เมื่อเทแป้งใส่ฝ่ามือแล้วทาลงไปบนหน้าของหญิงสาว แล้วลูบไล้ลงไปตามผิวเนื้อ ก่อนจะชักสีหน้า เมื่อคนหลับปัดมือเขาออกพร้อมกับหันหลังหนี“ปูอัดอย่ากวนได้ไหม อ้อมปวดหัว”หญิงสาวพึมพำออกมาเบา ๆ เมื่อรู้สึกว่ามีอะไรมาวุ่นวายกับ เนื้อตัวของเธอ น่าจะเป็นเจ้าปูอัดแมวเปอร์เซียขนยาวที่ชอบเข้ามา นอนกับเธอ“ก็ไม่อยากยุ่งหรอกโว้ย! เน่ามาทั้งวัน เดี๋ยวสังคังก็แดกเอาหรอก นอนเฉย ๆ คิดว่าอยากยุ่งนักเหรอ มันทุเรศนัยน์ตา”ถึงปากจะบ่นแต่มือก็ยังไล้แป้งไปทั่ว มีหลายครั้งที่ต้องกลืนน้ำลายลงคอ เมื่อมือสากระคายสัมผัสโดนอะไรที่มันนุ่มนิ่ม ถึงแม้จะเคยเห็นเธอมาทั้งตัว และเคยทำมากกว่าลูบคลำมาแล้ว แต่ก็ยังอดตื่นเต้นไม่ได้ เพราะเขารู้ว่านอกจากผิวที่นุ่มนิ่มชวนสัมผัสแล้ว รสชาติของมันยังหวานหอมมากอีกด้วยธนากรแปลกใจกับการกระทำของตัวเอง ที่ดูแลและใส่ใจเธอขนาดนี้ เขาควรปล่อยให้เธอหิว ปล่อยให้นอนคัน ปล่อยให้จับไข้
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
เด็กดื้อ
ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้หญิงสาวตกตะลึง ตากลมโตกะพริบถี่ ๆ ถ้าจำไม่ผิดตอนนี้เธอกำลังยืนอยู่บนเกาะที่รายล้อมไปด้วยน้ำทะเลไม่ใช่หรือ แล้วนี่มันคืออะไร... น้ำตกขนาดใหญ่!ใช่... มันคือน้ำตกที่ไหลลดหลั่นกันลงมาตามโขดหิน หญิงสาวยังมองนิ่งอยู่แบบนั้น น้ำตกมาจากไหน แล้วมาอยู่บนเกาะได้ยังไง ถึงแม้ที่นี่จะสวยสู้น้ำตกที่เกาะช้างไม่ได้ แต่ในสายตาของคนที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมและรีสอร์ตย่อมดูออกว่าที่นี่คือทำเลทอง เพราะยัง อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ คำถามผุดขึ้นมาในหัวคือ เกาะนี้เป็นของใครกัน อย่าบอกนะว่าเป็นของคนบ้านั่น ไม่น่าใช่... คนเถื่อนแบบนั้นจะเป็นเจ้าของที่แบบนี้เหรอ น่าจะเป็นของเจ้านายเขามากกว่า อารดาคิดในใจถ้าพ่อเธอได้มาเห็นที่นี่ อย่าว่าแต่ร้อยล้านเลย พันล้านก็ยอมจ่าย เพราะมันสามารถต่อยอดเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ได้ มองเห็นกำไรที่เป็นเม็ดเงินจำนวนมหาศาล และถ้าเธอได้บริหารเอง รับรองว่าไม่เกินห้าปี นอกจากจะได้ทุนคืน เธอยังสร้างกำไรได้อีกหลายเท่าตัว อารดา กระหยิ่มในใจ ก่อนจะมองสำรวจไปทั่วบริเวณอย่างหลงใหลหญิงสาวต้องเก็บแผนทำรีสอร์ตไว้ก่อน เพราะตอนนี้สิ่งที่อยากทำมากที่สุดคืออา
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
สระผม
“อารดา!” เมื่อเห็นหญิงสาวยังยืนนิ่ง ธนากรก็ร้องเรียก เธออีกครั้ง น้ำเสียงที่ใช้บ่งบอกให้รู้ว่า ความอดทนของเขาเริ่มเหลือน้อยลงทุกทีเมื่อถูกกดดันทุกทิศทาง อารดาก็หมดทางเลือก เธอรู้ว่า เขาเป็นคนเอาแต่ใจ และจะทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะเธอ ต่อให้เธอวิ่งหนีไปได้ แต่สุดท้ายเขาก็ตามไปลากคอเธอกลับมาอยู่ดี สู้ตัดใจทำตามคำสั่งเขาให้มันจบ ๆ กันไปเมื่อคิดมาถึงตรงนี้หญิงสาวก็ถอนใจ ก่อนจะข่มความโมโหแล้วเดินลากขากลับไปหาเขา ใบหน้าสวยเห่อร้อนจนลามไปถึงไปหู เมื่อเห็นสายตาของเขาที่มองมา ปากบางขบเข้าหากันเพื่อขมความอายธนากรมองร่างบางที่เดินเข้ามาหา ตั้งแต่หัวจดเท้า หญิงสาวจะ รู้ไหมนะว่าท่าทางการเดินที่ประชดประชันของเธอนั้น ทำให้เขาหายใจไม่ทั่วท้อง ผู้หญิงคนนี้ยั่วเก่ง ดูสะโพกที่บิดจนจะเป็นเลขแปดนั่น มองแล้วมีผลกับอวัยวะเบื้องล่างของเขาเหลือเกิน โดยเฉพาะบาทา ที่ตอนนี้อยากจะหวดลงไปที่ก้นกลม ๆ นั่นสักป้าบ ยั่วได้ยั่วไป... สักวันเขาจะทำให้เธอต้องร้องขอชีวิตเลยคอยดู“มาแล้วค่ะ”ทั้งที่อายแสนอาย แต่ยังฝืนลอยหน้าลอยตาท้าทายเขา“นั่งลง!”ธนากรกดเสียงต่ำแล้วชี้ไปที่โขดหินริมน้ำ อารดามองหินตา
last updateLast Updated : 2025-06-23
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status