“โอ๊ะ บังเอิญจัง เจอคนรู้จัก”
ฉลามเข้าไปในร้านก็สอดสายตามองหาหญิงสาวที่เข้ามาก่อนหน้า พอเห็นเธอนั่งอยู่ตรงมุมด้านข้างติดกับผนัง เลยถือวิสาสะเข้าไปนั่งเก้าอี้ว่างอีกตัว เอ่ยทักทายด้วยใบหน้าระรื่น
ที่แห่งนี้คือคาเฟน้ำหอม ทั่วทั้งร้านถูกประดับตกแต่งด้วยตุ๊กตาหมีขนาดเล็กใหญ่คละกันไป มีแจกันดอกไม้แห้งวางอยู่ทุกโต๊ะ ส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ น้ำค้างชอบมาสั่งน้ำผลไม้และขนมเค้ก รวมทั้งอาหารก็ทำออกมาได้รสชาติดีไม่แพ้กับภัตตาคารใหญ่ เธอจึงมาฝากท้องที่ร้านนี้บ่อยครั้ง
และที่เธอชอบมากก็คือสไตล์การทำน้ำหอมจากดอกไม้แห้ง ที่มีกลิ่นเฉพาะและสูตรที่ปรับแต่งของร้านนี้ก็ส่งกลิ่นหอมได้ยาวนาน เธอมักจะซื้อติดมือไปวางไว้ที่คอนโด ทั้งห้องนอน ห้องนั่งเล่น ได้กลิ่นแล้วก็รู้สึกสบายใจและผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
ทว่าความสุนทรีที่มีก่อนหน้าก็ได้มลายหายไป คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันเป็นปม พร้อมกับใบหน้าแสดงออกถึงความไม่ชอบใจจ้องไปยังคนหน้าด้านที่หย่อนก้นลงนั่งเก้าอี้ข้างเธอ
“บังเอิญหรือตั้งใจกันแน่”
“งั้นตั้งใจก็ได้ พี่ขอนั่งด้วยนะ”
“มีมารยาทด้วยเหรอ ก่อนนั่งไม่เห็นจะถาม”
หญิงสาวโต้กลับน้ำเสียงเรียบ ริมฝีปากสวยยกยิ้มยียวนเหมือนที่เขาชอบทำ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉลามถือสากับคำพูดของเธอเลยสักนิด
“ขี้เกียจนั่งคนเดียว มันเหงา”
“เหงาก็โทรตามผู้หญิงของพี่มาสิ จะมารบกวนเวลาอันสงบสุขของฉันทำไม”
“ถ้ามีก็มาด้วยแล้วสิครับ น้องน้ำค้าง”
“มีคนเคยบอกไหมว่าพี่เป็นคนน่ารำคาญและกวนประสาทมาก”
“มี” เขาเอ่ยตอบทันที ก่อนจะเอ่ยต่อ
“มีแค่น้องสาวที่กวนประสาทยิ่งกว่าของพี่แค่คนเดียว คนอื่นไม่กล้าหรอก เดี๋ยวแม่งโดนต่อยปาก”
“ชิ คิดว่าตัวเองน่ากลัวนักหรือไง”
น้ำค้างเบือนหน้าหนีคนขี้โม้ พลางจิปากบ่นพึมพำ ก่อนหน้านี้เขาเคยโดนเธอกระโดดถีบจนล้มมาแล้ว ไม่เห็นจะมีความน่ากลัวตรงไหนเลย
“อยากลองไหมล่ะ ถ้าเป็นผู้ชายพี่จะต่อยปาก แต่ถ้าเป็นผู้หญิงพี่จะจับจูบ”
ช่วงนี้น้ำค้างมักจะอ่อนไหวกับคำว่าจูบ พอได้ยินคำนี้ทีไรใบหน้าสวยก็เห่อร้อนจนพวงแก้มแดงก่ำลามไปจนถึงใบหู และดีที่พนักงานของร้านเข้ามาขัดจังหวะเสียก่อน เธอจึงลอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างโล่งใจ
“น้ำแตงโมสตอร์วเบอร์รีปั่นกับเค้กนมสดโอริโอ้สูตรน้ำตาลน้อยของน้องน้ำค้างมาแล้วค่ะ”
“ขอบคุณค่ะพี่มะนาว”
มะนาวคือพนักงานประจำของร้าน มีอัธยาศัยดี พูดคุยเก่ง และน้ำค้างก็มาร้านนี้บ่อยจึงทำให้ทั้งสองคนทักทายกันได้อย่างคนสนิท
“แล้วแฟนน้องน้ำค้างรับอะไรดีคะ” มะนาวหันไปเอ่ยถามคนที่นั่งข้างนักศึกษาสาวสวย
“ไม่ใช่นะคะ คนนี้ไม่ใช่แฟนน้ำค้างค่ะ แค่รุ่นพี่ที่มหา’ ลัย”
“ขอโทษค่ะ ปกติพี่เห็นน้องนั่งคนเดียว วันนี้เห็นพาผู้ชายมาด้วยก็นึกว่าเป็นแฟน” มะนาวรีบเอ่ยขอโทษด้วยสีหน้ารู้สึกผิดที่ดันทักมั่วซั่ว
“ผมเอาเหมือนเธอครับ”
“ค่ะ”
มะนาวรับออเดอร์ก็เดินกลับไปมอบหมายให้กับบาร์ริสตาซึ่งรับหน้าที่ทำน้ำผลไม้ปั่นด้วย ส่วนเธอก็เตรียมขนมเค้กใส่จาน แล้วนำมาเสิร์ฟที่โต๊ะอีกครั้ง พร้อมกับนำบิลมาสองใบเพื่อให้ลูกค้าแยกกันจ่าย แต่ฉลามรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาสแกนจ่ายเงินในส่วนของน้ำค้างด้วย ก่อนจะถูกสายตาแง่งอนของหญิงสาวหันมาจ้องมอง
“ทำไมต้องสั่งเหมือนฉันด้วย ไม่มีความคิดเป็นของตัวเองหรือไง”
“มี แต่ไม่อยากคิด”
เขาเอ่ยพร้อมกับยักคิ้วกระตุกยิ้มมุมปาก เลื่อนมือไปหยิบแก้วน้ำผลไม้ปั่นขึ้นมาดูดอย่างสบายใจ คราแรกนึกว่าผู้หญิงมักชอบกินอะไรแปลก ๆ แต่พอลิ้นได้สัมผัสและกลืนลงคอไปแล้ว ไม่คิดว่ารสชาติจะเข้ากันได้อย่างลงตัวและอร่อยมาก
หลังกินอิ่มเขาก็เดินตามเธอไปยังลานจอดรถ ก่อนจะแยกกันฉลามก็รีบเอ่ยขึ้น
“พี่จ่ายเงินให้สองรอบแล้ว เมื่อไหร่จะรับแอดพี่สักที”
“แอดมาแล้วเหรอ”
“ยัง”
ที่จริงเขายังไม่ได้แอดเฟรนด์เธอไปหรอก แค่พูดย้ำให้ยอมใจอ่อนแล้วเอ่ยปากอนุญาตก็แค่นั้น และถึงจะไม่รับเขาก็สามารถส่งข้อความไปก่อกวนได้อยู่ดี แค่ไม่อยากทำ เดี๋ยวมีคนโมโหขึ้นมาแล้วกดบล็อกจะซวยเอา
“แล้วจะถามทำไม”
เธอเอ่ยพลางถอนหายใจกับผู้ชายตรงหน้า เจอกันแต่ละครั้งก็กวนประสาทไม่เลิก
“ถามไปงั้น เผื่อใครบางคนจะเห็นใจ”
“ชื่ออะไร ฉันจะแอดไปเดี๋ยวนี้เลย จะได้เลิกก่อกวนฉันสักที อ้อ แล้วอย่าคิดนะว่าจะคืนเงินให้ พี่อยากอวดรวยเอง แม้แต่บาทเดียวฉันก็ไม่คืน”
“เข้าใจแล้วครับ”
ฉลามกระตุกยิ้มให้กับสาวสวยช่างพูดแล้วเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มสุภาพต่างจากทุกครั้ง เลื่อนมือหนาล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วกดเข้าโปรไฟล์เฟซบุ๊กของตัวเอง หันหน้าจอมือถือให้เธอดู จากนั้นน้ำค้างก็เป็นฝ่ายแอดเฟรนด์มาเอง ฉลามจึงรีบกดรับเพื่อนทันที
“พอใจแล้วใช่ไหม”
“พอใจมากครับ”
*****
คอนโดของน้ำค้าง เวลาสามทุ่ม
ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง! ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนเมสเซนเจอร์ดังติดกันห้าครั้ง
น้ำค้างเพิ่งอาบน้ำเสร็จและนั่งใช้ไดร์เป่าผมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง เธอได้ยินเสียงแจ้งเตือนจึงลุกไปหยิบโทรศัพท์ซึ่งวางอยู่ข้างหมอนมาเปิดดู ตอนแรกก็นึกว่าเฟญ่าส่งข้อความเข้ามา เพราะรายนั้นชอบทักมาอวดเวลาอยู่กับผู้ชาย แต่ที่ไหนได้กลับเป็น…
ฉลาม : สติกเกอร์หมีโบกมือ
ฉลาม : สติกเกอร์เป็ดทำหน้าบึ้ง
ฉลาม : สติกเกอร์กระต่ายเต้นโยกแขน
ฉลาม : สติกเกอร์ผู้ชายหลับตาข้างหนึ่งแล้วแลบลิ้น
ฉลาม : สติกเกอร์น้องหมีส่งหัวใจรัว ๆ
น้ำค้างเห็นแล้วพลันถอนหายใจออกมาทันที บ้ารึเปล่าเนี่ย พอแอดเฟรนด์กันก็เป็นเสียแบบนี้ เธอจึงรีบพิมพ์ข้อความยื่นคำขาด
น้ำค้าง : ถ้ายังไม่หยุดพี่โดนฉันบล็อกแน่
ข้อความถูกส่งไปไม่ถึงหนึ่งนาที ก็มีการตอบกลับมา
ฉลาม : พี่แค่จะบอกว่าฝันดี
ตอนแรกกะจะโกรธอยู่แล้วเชียว แต่พออ่านข้อความนี้กลับทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงตึกตักขึ้นมาเสียดื้อ ๆ พวงแก้มมีอุณหภูมิความร้อนเพิ่มสูงขึ้น ริมฝีปากอวบอิ่มไร้สีสันเนื่องจากทาแค่ลิปบาร์มบำรุงคลี่ยิ้มขึ้นมาอย่างลืมตัว
*****
ทางด้านฉลาม
หลังจากส่งข้อความบอกฝันดีไป เขาก็นึกว่าเธอจะอ่านแล้วไม่ตอบ แต่ไม่นานก็มีข้อความเด้งขึ้นมา ทำให้ริมฝีปากของชายหนุ่มยกยิ้มขึ้น เลื่อนดวงตาเปล่งประกายลงมองหน้าจอมือถือ
น้ำค้าง : สติกเกอร์ Good Night
“อุแว้ อุแว้…”ทารกน้อยเปล่งเสียงร้องเมื่อตื่นขึ้นลืมตาดูโลกในวินาทีแรกที่คลอดออกมาด้วยวิธีธรรมชาติ ฉลามได้เข้าไปให้กำลังใจอยู่ข้างเตียงของเมียอยู่ไม่ห่าง ทั้งสองต่างหันจ้องมองกัน ดวงตาเอ่อคลอไปด้วยน้ำสีใส ซึ่งเป็นน้ำตาแห่งความสุขที่เฝ้าทะนุถนอมเด็กน้อยในท้องมาตลอดเก้าเดือน แต่ตอนนี้ได้เห็นหน้ากันแล้วหลังจากทำความสะอาดร่างกายและตรวจเบื้องต้นเสร็จหมอก็อุ้มมาวางไว้แนบอกของผู้เป็นแม่ เพื่อให้เธอได้มอบน้ำนมหยดแรกให้เจ้าตัวน้อยได้ดื่มกินหยาดน้ำตาของน้ำค้างร่วงหล่นอย่างห้ามไม่อยู่ ความรู้สึกโล่งและดีใจที่ได้เห็นลูกคลอดออกมาอย่างปลอดภัย แถมยังหน้าตาจิ้มลิ้มมีส่วนคล้ายทั้งพ่อและแม่อย่างไม่ต้องสงสัยว่าเป็นลูกของใครฉลามเลื่อนมือไปลูบลูกสาวผ่านผ้าอ้อมสีขาวที่ทางโรงพยาบาลใช้ห่อหุ้มตัวเด็กน้อยอย่างเบามือ ทั้งสองไม่เคยคาดหวังจึงไม่เคยผิดหวังว่าลูกคนแรกจะต้องเป็นลูกชายหรือลูกสาว ขอเพียงเป็นลูกที่เกิดจากทั้งสองคน พวกเขาก็พร้อมที่จะรักและเอ็นดูไม่ต่างกัน รวมถึงพ่อแม่ทั้งสองฝ่ายก็ไม่เคยคาดหวังในเรื่องนี้เช่นกันว่าจะต้องได้หลานชายเป็นคนแรก“หลานของพวกเรามาแล้ว”นภา แม่ของชายหนุ่มเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียง
ครบกำหนดสองอาทิตย์ที่น้ำค้างขอเวลาจากผู้เป็นพ่อ เพื่อจะได้อยู่เคียงข้างคนที่เธอคิดถึงมาตลอด คอยเป็นกำลังใจให้กับเจ้าของโรงงานแห่งใหม่ที่เพิ่งเปิดตัว หลังจากนั้นเธอก็กลับไปรับตำแหน่งผู้จัดการโรงแรม สานต่อธุรกิจที่พ่อและแม่สร้างร่วมกันมา และเก็บรักษาไว้ให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวสามเดือนหลังจากนั้นหญิงสาวก็ได้เข้าสู่ประตูวิวาห์กับแฟนหนุ่มผู้เป็นเจ้าของหัวใจและเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธออยากฝากชีวิต อยู่ดูแลกันและกันไปจนแก่เฒ่าหาดทรายสีขาวด้านหน้าร้านอาหารริมทะเลซึ่งเป็นบ้านเกิดของฉลามได้ถูกเนรมิตให้เป็นงานแต่งสุดเรียบหรู พิธีสำคัญได้ดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ท่ามกลางความยินดีของญาติพี่น้องทั้งสองฝ่าย และเพื่อนสนิทที่มาร่วมงานกันอย่างพร้อมหน้าร้านอาหารของครอบครัวฝ่ายชายได้ถูกจัดเตรียมเป็นสถานที่เลี้ยงต้อนรับแขกเหรื่อที่มาร่วมงานมงคล มีทั้งอาหารคาวหวานและเครื่องดื่มจัดเตรียมเอาไว้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ทั้งสองครอบครัวต่างปลื้มปิติไม่ต่างจากเจ้าบ่าวเจ้าสาวที่ได้เกี่ยวดองเป็นครอบครัวเดียวกันงานเลี้ยงจบลงคู่บ่าวสาวก็อยู่กันตามลำพังที่เรือนหอชั่วคราว นั่นก็คือห้องของฉลาม คืนนี้พ่อและแม่ของเขาเต็ม
“คุณนิรุตช่วยผมดูนี่หน่อยสิ”“อะไรเหรอครับ”นิรุตปรายตามองไปยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่ชยันต์เปิดไฟล์วิดีโอ แล้วหันหน้าจอมาทางเขา ก่อนจะกดปุ่มเอ็นเทอร์เพื่อเล่นภาพเคลื่อนไหว(อะ อ๊า… แรงอีกค่ะ ช่อชอบที่คุณตอกแรง ๆ)(คุณช่วยบดลงมาด้วย ซี้ด… อย่างนั้นแหละ)“ว้าย นี่มันอะไรกัน”หญิงวัยกลางคนได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากคลิปวิดีโอ จึงตกใจรีบวิ่งอ้อมโต๊ะทำงานเข้าไปโอบกอดหน้าจอ หวังใช้ตัวบังภาพอันน่าอายซึ่งไม่ต้องบอกว่าเป็นภาพของใครชู้รักทั้งสองคนใบหน้าร้อนชาส่งสายตามองกันอย่างผวา ชยันต์เริ่มระแคะระคายเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน“นี่คุณแอบติดกล้องตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่อง”“หึ ถ้าคุณรู้ว่าก็คงไม่มีหลักฐานคาตาว่าคนที่ผมไว้ใจทั้งสองคนกำลังแอบเล่นชู้กันอยู่”“คุณชยันต์ครับ ฟังผมอธิบายก่อน”“รอไปคุยกันในชั้นศาลเถอะ คุณถูกฟ้องในข้อหาฉ้อโกงเงินของโรงแรม และร่วมมือกันวางยาผม คุณก็เหมือนกันคุณช่อ ผมจะฟ้องคุณในฐานสมรู้ร่วมคิดและฟ้องชู้ พวกคุณทั้งคู่เตรียมตัวกันได้เลย”“กรี๊ด… คุณจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันเป็นเมียคุณ ฉันดูแลคุณมาตั้งนาน”“หึ แล้วเมียทำกับผัวแบบนี้เหรอ ผมไว้ใจคุณ คอยดูแลคุณ
สองเดือนต่อมา“วันนี้ผู้จัดการโรงแรมจะมาหาคุณชยันต์ที่บ้าน ฝากกำชับทุกคนด้วยว่าอย่าขึ้นไปยุ่มย่ามที่ชั้นสองเด็ดขาด เข้าใจไหม”นายหญิงของบ้านเอ่ยสั่งแม่บ้านเก่าแก่ให้ฝากไปบอกกับคนอื่น ๆ เนื่องจากช่วงนี้ชยันต์ไม่สบาย จึงไม่สามารถเข้าไปตรวจดูความเรียบร้อยที่โรงแรมได้“ค่ะคุณช่อ”“เข้าใจแล้วก็รีบไปทำงานสิ มัวมายืนบื้ออยู่ทำไม”“ค่ะ”ช่อผกาออกคำสั่งเสร็จก็ขึ้นไปยังชั้นสองของบ้าน ก่อนจะเข้าไปหาสามีที่มีใบหน้าเหนื่อยล้าในห้องทำงาน เธอยืนอยู่ด้านหลังเก้าอี้ เลื่อนแขนทั้งสองข้างสวมกอดรอบคออย่างที่เคยทำเป็นประจำ“คุณกำลังไม่สบายอยู่ อย่าเอาแต่ทำงานสิคะ”“ผมยังมีเอกสารที่ต้องเคลียร์อีกเยอะ แล้วก็นัดนิรุตไว้ตอนบ่ายสามด้วย”นิรุตเป็นบุคลากรที่เขาเชื่อมั่นในฝีมือการทำงาน เป็นคนที่คัดเลือกมากับมือให้ดำรงตำแหน่งผู้จัดการทั่วไปซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุดในบรรดาตำแหน่งอื่น ๆ รองจากเขา ชยันต์ไว้ใจนิรุตเป็นอย่างมาก หวังจะให้สอนน้ำค้างหลังจากเธอกลับมาดำรงตำแหน่งเดียวกัน เพราะว่าอีกไม่กี่ปีลูกน้องที่เขาเชื่อมั่นก็จะเกษียณแล้ว“งั้นเดี๋ยวฉันลงไปเอาข้าวกับยามาให้นะคะ”ชยันต์มองแผ่นหลังของภรรยาเดินออกจากห้อง สักพัก
ประเทศออสเตรเลีย“ห่างแค่คืนเดียวก็คิดถึงใจจะขาด พี่คิดถึงฉันไหม”น้ำค้างลงจากเครื่องแล้วเดินทางไปถึงบ้านของผู้เป็นแม่ ก็รีบตรงดิ่งขึ้นไปบนห้องนอน หยิบโทรศัพท์มากดวิดีโอคอลไปหาฉลามทันที และดีที่มันตรงกับช่วงพักเที่ยง เขาจึงมีเวลารับสาย(คิดถึงเหมือนกัน คิดถึงมากด้วย)“พี่ฉลาม ฉันมีอะไรจะให้ดู”ฉลามจ้องมองแฟนสาวในหน้าจอมือถือ เหมือนว่าเธอกำลังเอื้อมหยิบอะไรบางอย่าง ก่อนจะพบว่ามันเป็นสมุดโน้ต แล้วเธอก็เปิดไปยังหน้าที่ต้องการให้เขาดู(ดอกสแตติส)“ใช่ค่ะ ฉันสตัฟฟ์ไว้ในสมุด จะเอาพกติดตัวไปเรียนทุกวันเลย”(หึ น่ารักจัง พี่ก็มีเหมือนกัน)“อะไรเหรอคะ”จากนั้นเขาก็หยิบกิ๊บติดผมที่เป็นโบว์สีชมพูขนาดเล็กที่เธอชอบใช้ขึ้นมาโชว์ให้ดู พร้อมกับส่งรอยยิ้มหล่อไปให้แฟนสาวที่เผยรอยยิ้มหวานจนหน้าแดง“แอบขโมยไปตอนไหนเนี่ย ถึงว่าหาไม่เจอเลย”(เอามาตั้งแต่เริ่มทำงาน)“พี่น่ารักแบบนี้ไง ฉันถึงโคตรรักพี่มากเลย”(พี่ก็โคตรรักเธอเหมือนกัน)“คิกคิก”(หึหึ)ทั้งสองต่างหยอกล้อด้วยคำบอกรัก ส่งเสียงหัวเราะคิกคักกันอย่างมีความสุขช่วงเวลาที่อยู่ไกลกันก็ไม่ได้กระทบกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่ ในทุกวันยังสามารถโทรคุยแบบเห็
ทางด้านช่อผกา“ฉันได้ยินคุณชยันต์บอกว่านังเด็กน้ำค้างจะไปเรียนต่ออยู่กับแม่ของมันที่เมืองนอก เห็นทีอนาคตที่ฉันคิดไว้ว่าจะให้แกรับช่วงต่อโรงแรมก็คงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม”ช่อผกาเข้าไปหาลูกสาวในห้อง ตอนนี้มหาวิทยาลัยได้ปิดภาคเรียนแล้ว และยิปโซก็เพิ่งจะกลับเข้าบ้านมาวันแรก เนื่องจากช่วงก่อนเธอได้ขอผู้เป็นแม่ออกไปอยู่ข้างนอก นั่นก็คือไปอยู่ที่คอนโดของเคน เพื่อหลีกเลี่ยงถ้อยคำชักจูงของผู้เป็นแม่ให้ทำในสิ่งที่เธอไม่เต็มใจ แล้วที่กลับมาบ้านก็เพื่อมาเก็บเสื้อผ้า เพราะว่าต้องไปฝึกงานที่ต่างประเทศสามเดือน“แม่ แต่ฉันไม่ได้อยาก…”ช่อผการีบยกนิ้วชี้ไปที่หน้าของยิปโซ ถลึงตาใส่ลูกสาวที่ไม่เชื่อฟังทันที ก่อนจะเอ่ยขึ้นน้ำเสียงกร้าว“แกหุบปากไปเลย ฉันเลี้ยงแกมาลำบากแค่ไหนก็น่าจะรู้ ทำไมไม่คิดจะตอบแทนบุญคุณฉันบ้างฮะ แกจะโง่เรียนจบมาแล้วมาเป็นขี้ข้าคนอื่นหรือไง ได้นั่งอยู่ในห้องผู้บริหารแค่ชี้นิ้วสั่งลูกน้องแล้วมันไม่ดียังไง”“มันไม่ดีตรงที่มันไม่ใช่ของเราไงแม่”“นังโง่ แกเป็นลูกแม่ แม่เป็นเมียคุณชยันต์ ของผัวก็เหมือนของเมีย แล้วมันจะไม่ใช่ของเราได้ยังไง แกไม่ต้องคิดจะอ้าปากเถียง รีบเรียนให้จบแล้วกลับมาช่