LOGINมุกสลิลถูกคุกคามทางเพศจาก วรภพ พ่อเลี้ยงของเธอ แทนคุณจึงชวนเธอมาเป็นรูมเมทเพื่อหนีจากภัยคุกคาม และความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างลึกซึ้ง...ในวันที่ทั้งคู่ต่างอกหักพร้อม ๆ กัน แต่เรื่องราวไม่ง่ายดาย เมื่อวรภพได้เจอกับ พิมพ์ประภา แม่ของแทนคุณ และใส่ร้ายมุกสลิลว่าเป็นเด็กใจแตก แถมยังโกหกว่ามุกสลิลหนีไปอยู่กับแทนคุณเพราะทะเลาะกับเขา และอ้างว่ามุกสลิลได้มีความสัมพันธ์กับตนเองตั้งแต่ก่อนแม่เธอเสียชีวิต พิมพ์ประภาหลงเชื่อทุกอย่าง จึงส่งแทนคุณไปฝึกงานต่างประเทศในบริษัทของสามีใหม่ วรภพใช้โอกาสนี้วางแผนข่มขืนมุกสลิลในห้องทำงานจนสำเร็จ มุกสลิลหนีไปหาแทนคุณ และยอมไปฝึกงานกับเขาที่เมืองนอก แต่ไม่นานเธอก็พบว่าตัวเองตั้งท้อง! มุกสลิลคิดว่าลูกในท้องต้องเป็นของพ่อเลี้ยงที่ข่มขืนเธอ จึงตัดสินใจสารภาพกับพิมพ์ประภาและตั้งใจจะจากไปอย่างเงียบ ๆ หลังฝึกงานเสร็จ เพื่อไม่ให้แทนคุณต้องมารับผิดชอบ แต่เมื่อลูกคลอดออกมา พิมพ์ประภาสงสารลูกชายจึงนำเด็กไปตรวจ DNA และพบว่า แทนคุณคือพ่อที่แท้จริง! ทว่าเมื่อทั้งสองกลับไปหา มุกสลิลได้พาลูกหนีไปแล้ว... เพราะเธอยังคงเชื่อว่าลูกเป็นของพ่อเลี้ยง
View Moreย้อนไปเมื่อสองปีที่แล้ว
“มุกจ๊ะ! นี่อาภพ แฟนใหม่ของแม่”
“สวัสดีค่ะ” เด็กสาวยกมือใหม่ วรภพแฟนใหม่ของนิตรามารดาของเธอที่อายุห่างกันเกือบหนึ่งรอบ วรภพเป็นรุ่นน้องที่ทำงานของนิตรา หลังจากที่บิดาของมุกสลิลได้เสียชีวิตไปเมื่อสองปีก่อนจนมาถึงบัดนี้ มารดาของก็ได้พบรักใหม่กับวรภพและกำลังจะขายบ้านเดิมเพื่อย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านของวรภพ
มุกสลิลไม่ค่อยเห็นด้วยที่แม่ของเธอจะมีแฟนใหม่ แต่เธอก็ยอมใจอ่อนเพราะคุณแม่เธอขอร้องต่างๆ นานา วรภพเป็นหนุ่มโสดรูปหล่อคารมดี เธอกลัวว่าเขาจะมาหลอกลวงแม่ของเธอ
และสาเหตุที่มุกสลิลไม่อยากให้แม่เธอคบกับวรภพ ก็เพราะเธอยังไม่อยากจะย้ายออกจากบ้านเก่า
“แม่คะ เราเก็บบ้านหลังนี้ไว้ได้มั้ยคะ มุกไม่อยากให้แม่ขายเลย” เด็กสาวผูกพันกับบ้านหลังนี้มาตั้งแต่เกิด แถมยังมีเพื่อนสนิทที่บ้านอยู่ตรงกันข้ามอย่างแทนคุณ เพื่อนรักต้องแต่สมัยอนุบาล ทั้งสองกินด้วยกัน เที่ยวด้วยและกันเล่นด้วยกันมาตลอด
วันนี้มุกสลิลรู้สึกเศร้าขณะที่กำลังนั่งเรียนอยู่ เพราะนึกถึงเรื่องที่คุยกับมารดาเธอเมื่อเช้า
“แกจะย้ายไปจริง ๆ เหรอวะไอ้มุก” แทนคุณเอ่ยถามเพื่อนระหว่างที่ทั้งสองเดินกลับบ้านพร้อมกัน
“เอ่อ!!..พอดีแม่จะเอาเงินขายบ้านมาใช้หนี้ให้พ่อด้วย ฉันเองก็จนใจว่ะ” มุกสลิลเอ่ยด้วยเสียงเศร้า
“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวว่าง ๆ เราก็เจอกันก็ได้นิ” แทนคุณปลอบเพื่อน เขาเองก็รู้สึกใจหายเหมือนกัน
“ฉันคงคิดถึงแกมากเลยว่ะ...ไอ้แทน”
“เฮ่ย!!.. ว่าไปโน่น เราไม่ได้ตายจากกันสักหน่อย แค่แกย้ายบ้านใหม่เองนะโว้ย! ว่าง ๆ เราก็มาเจอกันได้นี่หว่า หรือจะให้ฉันไปหาแกดีละ” เด็กหนุ่มก็รู้สึกเศร้าไม่ต่างจากเพื่อนของเขา แต่ด้วยที่เขาจะต้องเป็นคนปลอบ เพื่อนจึงไม่อยากเศร้าไปตามไปอีกคน
“รอให้ฉันได้ที่อยู่ใหม่ที่แน่นอนก่อนนะ...แล้วฉันจะบอกแกเอง” มุกสลิลหันมาบอกเพื่อน เมื่อถึงบ้านของเธอแล้ว แทนคุณบอกว่าให้เธอรออยู่ที่หน้าบ้านของเขาก่อน จากนั้นเด็กหนุ่มก็รีบเดินเข้าไปในบ้าน เพื่อนำสิ่งของบางอย่างมาให้เพื่อน
“เอ้า!!!นี่ฉันให้...” เด็กหนุ่มยื่นซองน้ำตาลให้เพื่อน
“อะไรวะ” มุกสลิลอยากรู้ก็เลยรีบแกะซองนั้นออกมาดู
“เฮ่ย!..รูปนี้ยังอยู่อีกเหรอ!!!” มุกสลิลเอ่ยขึ้นด้วยความแปลกใจ เพราะไม่คิดว่าจะมีรูปนี้อยู่ เพราะมันตั้งแต่ที่เธอกับเขาเรียนด้วยกันตอนประถม ตอนนั้นทั้งสองไปว่ายน้ำเล่นด้วยกันที่น้ำตกแห่งหนึ่งท้ายหมู่บ้าน
“อืม!!.. ฉันอยากให้แกเก็บเอาไว้นะ มันมีเหลือแค่รูปเดียวแล้ว สมัยเรายังแก้ผ้าเล่นน้ำด้วยกันน่ะ”
“ไอ้บ้า!!! แล้วตอนนั้นใครถ่ายให้เราวะ” เธอยิ้มด้วยความเขินอาย เพราะรูปนั้นทั้งคู่ไม่ได้ใส่อะไรกันเลย
“ก็แม่ฉันไง”
“อ๋อ”
“เออ!!..ฝากลาน้าพิมพ์ด้วยนะ ต่อไปฉันคงไม่ได้มาฝากท้องมื้อเย็นที่บ้านแกอีกแล้ว”
“เอ่อ ๆ ..เดี๋ยวฉันบอกให้”
“แล้วแม่แกจะกลับกี่โมงวะ เผื่อฉันจะได้อยู่รอ” มุกสลิลพลางดูนาฬิกาแล้วเอ่ยถามเพื่อนเธอจำต้องเก็บข้าวของย้ายออกจากบ้านภายในวันนี้ให้เสร็จ
“อย่ารอเลย แม่ฉันไปนาน”
“ทำไมอะ...แม่แกไปไหน?”
“แม่ฉันไปนัดเดทกับหนุ่มต่างชาติน่ะสิ ฮ่า ๆ” พูดจบแทนคุณก็หัวเราะขึ้นมา
“อ่าว!!..ในที่สุดแม่แกก็ใจยอมอ่อนสักทีเนาะ อิอิ” เธอหัวเราะกับเพื่อน
“อืม..”
“ยังไง..ฉันไปก่อนนะ...แทน จะรีบไปช่วยแม่ขนของ”
“แล้วเจอกันนะเพื่อน”
“บาย” ทั้งสองโบกมือให้กันก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้านของตัวเอง
ตอนที่ 25 ขวัญกระเจิงบันเทิงพ่อเลี้ยง NC“เดี๋ยวสิ!!! จะไปไหน...ใจร้อนจังนะเรา..”“อาภพจะทำอะไร!!!!” เธอพูดพร้อมกับผลักวรภพให้พ้นทาง ก่อนที่มือหนาจะคว้าเอวของมุกสลิลเข้ามากอดเอาไว้แน่น“อย่าดื้อกับอาสิ หนูมุก” วรภพจับสองแขนเรียวขึ้นเหนือศีรษะแล้วดันร่างบางของลูกเลี้ยงไปชิดผนังห้อง ก่อนจะระดมซุกไซ้ริมฝีปากหนาไปที่ซอกคอขาวเนียนของเธออย่างหื่นกระหาย“อืม!!!. อย่านะ ปล่อย!!!” มุกสลิลเม้มปากสนิท พยายามดิ้นหนีเธอกระทืบเท้าลงไปบนหลังเท้าวรภพแต่ไม่เป็นผลอะไรเลย เพราะเธอไม่ได้ใส่ส้นสูงแต่เป็นแค่รองเท้าคัชชูธรรมดา วรภพบีบมือเรียวบางที่ล็อกเอาไว้อย่างรุนแรงด้วยความโมโหเมื่อเห็นเด็กสาวต่อต้านและทำร้ายเขา“ปล่อยมุกนะ...มุกเจ็บ” มุกสลิลขอร้องและพยายามดิ้นให้พ้นจากการถูกใบหน้าที่มีหนวดหนา ๆ ซุกไซ้ไปทั่ว“เจ็บก็อย่าดิ้นสิ!!!”เพี๊ยะ!!!...ฝ่ามือหนากระทบกับใบหน้างามจนคนถูกตบหน้าหันไปตามทิศทางของมือ ใบหน้าสวยมีรอยนิ้วมือแดงเป็นปื้น พร้อมกับเลือดซึมที่มุมปาก“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องเธอกับไอ้เด็กข้างบ้านนั่น ฉันรู้มานานแล้ว นังเด็กร่าน!!!! หัดร่านแต่เด็ก!!! ฉันอุตส่าห์รับเธอมาเลี้ยงแต่พอโตขึ้นก็คิดเนรค
ตอนที่ 24 มลพิษในที่ทำงานหลายวันต่อมา“มุกที่ฝึกงานใหม่เค้าติดต่อมาหรือยัง อาทิตย์หน้าแทนก็จะต้องไปเบอร์ลินแล้วนะ”“ติดต่อมาแล้ว เค้ารับมุกเข้าฝึกงานแล้วล่ะ เห็นที่บริษัทนี้เค้ารับทำบัญชีด้วยนะ น่าจะตรงสายอยู่”“แทน...สัญญาก่อนได้มั้ยว่าไปเบอร์ลินแล้วจะไม่ทิ้งนะมุก”“สัญญาครับ”จากนั้นก็มาถึงวันที่แทนคุณต้องบินไปฝึกงานที่เบอร์ลิน แทนคุณขับรถมาที่สนามบินด้วยตัวเอง มุกสลิลนั่งมาข้าง ๆ เพราะเธอต้องขับรถกลับคอนโด“มุก...ดูแลตัวเองดี ๆ นะ ขับรถก็ระวัง ๆ ด้วยล่ะ”“ไม่เป็นไร มุกก็ขับคล่องแล้ว”“แทนขอเอารูปของเราไปด้วยนะ” แทนคุณหยิบรูปในกระเป๋าเสื้อที่ถอดออกมาจากกรอบรูปบนหัวเตียง รูปที่เขาเคยให้เธอตอนจากกันครั้งแรก และตอนที่มาอยู่ด้วยกัน มุกสลิลก็เอารูปนี้กลับมาด้วย มันถูกวางอยู่ที่หัวเตียง เหมือนเป็นสัญลักษณ์ความผูกพันของคนทั้งสอง“เอาไปสิ!!.. มุกถ่ายเก็บไว้ในโทรศัพท์แล้ว”“แทนไปก่อนนะมุก” เขาจับมือเรียวบางของเธอขึ้นมา“ไปฝึกงาน ห้ามว่อกแว่กที่ไหนนะ แล้วก็ห้ามเอาสาวตาน้ำข้าวกลับมาด้วย ไม่งั้นล่ะน่าดู!!!!”“ไม่มีอย่างแน่นอนครับไม่มีใครแทนที่ของมุกได้หรอก” ทั้งคู่สวมกอดกันอย่างรักใคร่ จนถึงเว
ตอนที่ 23 พลาดจนได้ NCในวันที่คุณพิมพ์ประภาตัดสินใจซื้อบ้านและที่ดินต่อจากคุณสุชาติ วรภพก็ไปอำนวยความสะดวกแล้วก็ได้คุยเรื่องมุกสลิลอีกครั้ง พิมพ์ประภาเริ่มเชื่อในคำพูดของวรภพมากขึ้น เพราะมุกสลิลไม่ยอมให้แทนคุณบอกกับใครว่าเธอเป็นแฟนและก็ยังไม่ให้บอกใครว่าเธอพักอยู่กับแทนคุณซึ่งผิดวิสัยของคนที่เป็นแฟนกัน คุณพิมพ์ประภาไม่อยากให้ลูกชายต้องถูกมุกสลิลหลอก จึงวางแผนให้ลูกชายไปฝึกงานที่เบอร์ลิน “ถ้าเรื่องจริงเป็นอย่างที่คุณภพว่ามา พิมพ์คงต้องรีบเตือนลูกชายแล้วล่ะค่ะ อันที่จริงพิมพ์ก็เคยเห็นหนูมุกมาตั้งแต่เด็ก ๆ ไม่คิดเลยว่าหนูมุกจะเป็นคนแบบนี้ไปได้”“ไม่เป็นไรครับ จริง ๆ เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว ผมก็แค่อยากจะเตือนคุณพิมพ์กับลูกชายเท่านั้นครับ เพราะกลัวจะถูกมุกสลิลหลอกเอา” วรภพเล่าความเสียหายต่าง ๆ นานา ให้คุณพิมพ์ประภาถึงวีรกรรมของมุกสลิลตอนที่เธออยู่กับเขา“ยังก็ต้องขอบคุณคุณภพมากนะคะ ที่เตือนเรื่องนี้ แล้วก็ยังเป็นธุระเรื่องซื้อขายที่ดินให้อีก” พิมพ์ประภากล่าวขอบคุณ ก่อนจะแยกกับวรภพหลังจากที่เธอซื้อขายบ้านเรียบร้อยแล้ว เธอเก็บเรื่องนี้เอาไว้ในใจ และรอโอกาสที่จะพิสูจน์คำพูดของวรภพ เพรา
ตอนที่ 22 คนชั่วป้ายสีหลังจากคืนนั้นเป็นต้นมาทั้งสองก็ทำตัวติดกันมากกว่าเดิม เรียกว่าเป็นปาท่องโก๋เลยก็ว่าได้ มีแทนคุณที่ไหนมีมุกสลิลที่นั่น จนกระทั่งทั้งสองเรียนอยู่ปีสี่ด้วยกัน และเทอมสุดท้ายทั้งคู่ต้องแยกย้ายกันไปฝึกงาน แม่ของแทนคุณต้องการให้แทนคุณไปอยู่ด้วยที่เบอร์ลินในช่วงฝึกงานบริษัทของคาร์ลต้องการพนักงานเพิ่ม จึงเสนอให้ลูกชายไปฝึกงานที่บริษัทของสามีเธอ พิมพ์ประภาตั้งใจจะให้ลูกชายทำงานอยู่ที่นั่นหากเขาเรียนจบย้อนกลับไปตอนปิดเทอมที่ผ่านมาแทนคุณติดแฟนจนไม่ยอมกลับไปหามารดาในช่วงซัมเมอร์ คุณพิมพ์ประภาแม่ของแทนคุณเป็นกังวลหนักเรื่องของมุกสลิล จึงได้บินมาหาลูกชายที่เมืองไทย คาร์ลสามีของเธองานยุ่งจึงไม่ได้ตามมาด้วยเหมือนทุกครั้ง และครั้งนี้คุณพิมพ์ประภาก็ตัดสินใจพักอยู่กับแทนคุณ จนทำให้มุกสลิลต้องไปเช่าโรงแรมนอนเธอตัดสินใจถามลูกชายตรง ๆ ถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างลูกชายและมุกสลิลเพราะดันไปเห็นเสื้อผ้าและของใช้ต่าง ๆ ที่เป็นของผู้หญิงยังอยู่ครบภายในห้องนอนของลูกชาย บนหัวเตียงมีรูปถ่ายในวัยเด็กที่เธอจำได้ว่าเธอเองเป็นคนถ่ายให้กับทั้งคู่ แล้วแทนคุณก็จำต้องสารภาพความจริงกับมารดา“ผมร





