แชร์

ตอนที่ 1 เพื่อนพี่ชาย

ผู้เขียน: J.Jusmin
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-17 15:33:56

หนึ่งวันก่อน

 “ฉลาม ปลาดาว ได้เวลากินข้าวแล้วลูก” 

นภาตะโกนเรียกลูก ๆ ที่ยังอยู่บนห้องนอนบนชั้นสองของบ้านในช่วงค่ำหลังจากทำอาหารเสร็จ

ตึก ตึก ตึก!!!

 “ฉันจะไปก่อน” 

ปลาดาวรีบเปิดประตูวิ่งออกจากห้องนอนของเธอ แต่ก็ถูกฉลามพี่ชายตัวดีที่ชอบแกล้งน้องเป็นที่สุด เปิดประตูออกจากห้องแล้วรีบมาเบียดเธอลงบันไดตามเสียงเรียกของผู้เป็นแม่

 “พี่จะไปก่อน” 

 “ฉันจะไปก่อน” 

 “ฉลาม อย่าแกล้งน้อง เดี๋ยวจะพากันตกบันได” 

นภาเงยหน้ามองทางบันไดแล้วตะโกนออกไป ก่อนจะบ่นพึมพำว่าลูกสองคนนี้ไม่รู้จักโตจริง ๆ คนหนึ่งก็จะเข้าปีหนึ่งแล้ว อีกคนก็จะอยู่ชั้นมอสี่ แต่ก็ยังชอบแกล้งกันเป็นเด็กไปได้

ได้ยินเสียงแม่ตะโกนขึ้นมา เด็กสาวที่มีความสูงหนึ่งร้อยห้าสิบหกเซนติเมตร ซึ่งสูงประมาณหน้าอกของพี่ชายก็รีบกระแทกด้านข้างของเขาเบา ๆ แล้ววิ่งลงบันไดไปอย่างรวดเร็ว ฉลามก็ได้แต่ถอนหายใจ เลื่อนมือเข้าไปล้วงกระเป๋ากางเกงก้าวเดินลงมาตามปกติ

 “แม่ขา พี่เขาแกล้งหนู” 

 “ยัยขี้ฟ้อง” 

ปลาดาวแลบลิ้นใส่พี่ชายอย่างไม่เกรงกลัว ส่วนฉลามก็บึนปากส่ายศีรษะไปมาเช่นกัน

 “หยุดเลยทั้งสองคน เวลากินข้าวยังจะมาทะเลาะกันอีก” 

นภาส่ายหน้า ขณะหยิบจานอาหารที่ทำเสร็จมาวางไว้บนโต๊ะ

 “พรุ่งนี้พ่อกับแม่มีประชุมผู้ประกอบการร้านอาหาร ฉลามขับรถไปเองได้ไหมลูก” ปองภพเอ่ยกับลูกชาย

ครอบครัวของปลาดาวเปิดร้านอาหารอยู่ริมชายหาด และพรุ่งนี้ก็เป็นวันที่ฉลามจะต้องขนของย้ายไปอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย เนื่องจากสอบติดที่มหาวิทยาลัยในตัวเมือง ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านเกือบหกสิบกิโลเมตร แล้วอีกไม่กี่วันก็จะเปิดภาคเรียนแล้ว ถ้าจะให้ไปกลับเกรงว่าจะเดินทางลำบาก แต่ลูกชายก็ขับรถยนต์เป็น ใบขับขี่ก็สอบเรียบร้อยแล้ว คงไม่มีอะไรน่าห่วงถ้าจะให้ขับรถขนเสื้อผ้าของใช้จำเป็นไปไว้ที่หอพักก่อน

 “ได้ครับพ่อ” 

 “ปลาดาว พรุ่งนี้หนูไปช่วยพี่นะ” นภาบอกลูกสาว

 “พี่ก็โตเป็นควายแล้ว ขนของแค่นี้ยังต้องให้หนูไปช่วยอีกเหรอคะ” 

 “เป็นพี่น้องกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิจ๊ะ เดี๋ยวแม่ประชุมเสร็จแล้วจะซื้อกล่องสุ่มมาฝาก” 

นภาบอกกับลูกสาวคนเล็ก แม้ว่าปลาดาวจะอายุสิบหกปีแล้ว แต่เธอก็มีงานอดิเรกชอบสะสมของเล่นตุ๊กตา และยิ่งอยู่กับพี่ชายก็ยิ่งทำตัวเหมือนเด็กกันไปใหญ่

 “จริงเหรอคะแม่ ขอบคุณนะคะ” หญิงสาวทำตาลุกวาว ก่อนจะเปลี่ยนเป็นคลี่ยิ้มตาหยีด้วยความดีใจ

 “แม่ก็ตามใจจนเสียคน”  ฉลามเอ่ยขึ้นทันทีที่เจ้าหญิงของบ้านจะได้รับของฝาก

 “เสียคนที่ไหน ฉันเรียนดีกว่าพี่ซะอีก” 

 “จ้า แม่คนเก่ง แม่คนสอบได้ที่สิบของห้อง” 

 “พี่ก็เก่งตายแหละ” 

 “ถ้าไม่เก่งจะสอบเข้าวิศวะได้เหรอยัยบ๊อง” 

ต่างคนต่างไม่มีใครยอมใคร จนผู้เป็นแม่ต้องส่งเสียงเอ็ดขึ้นอีกครั้ง

 “หยุดเลยสองพี่น้อง ถ้ายังไม่หยุดก็ไม่ต้องกินข้าวด้วยกันทั้งคู่” 

 “กินค่ะกิน หนูหิวจะตายอยู่แล้ว” 

 “กินครับ” 

แม้จะตอบอย่างนั้นแต่สองพี่น้องก็ทำหน้ายียวนส่งไปให้กันอยู่ดี ทำเอาผู้เป็นพ่อและแม่ต่างก็มองกันแล้วส่ายหน้าให้กับความแสบไม่ยอมใครของลูก

*****

เช้าวันต่อมา

 “เสร็จรึยังยัยเตี้ย เร็ว ๆ หน่อย พี่นัดเพื่อนไว้” 

 “รอหน่อยไม่ได้หรือไง พี่นัด ฉันไม่ได้นัดสักหน่อย” 

เสียงกวนประสาทดังออกมาจากห้องน้องสาว ฉลามจึงตัดสินใจตะโกนลงไปชั้นล่างของบ้าน

 “แม่ครับ น้องบอกว่าจะไม่ไปช่วยผมแล้ว เย็นนี้ไม่ต้องซื้อกล่องสุ่มมาให้แล้วนะครับ” 

แกร๊ก!

ปลาดาวรีบเปิดประตูห้อง ยืนขมวดคิ้วใส่พี่ชาย

 “ไอ้พี่บ้า” 

 “แต่งตัวเป็นชาติ ใครจะอยากรอ” 

 “แล้วทำไมล่ะ” 

 “รีบไปได้แล้ว ไปช้ารถจะติด” 

สองพี่น้องพากันลงไปกินข้าวก่อนจะออกเดินทาง ปลาดาวก็นั่งตักข้าวเข้าปากพลางทำหน้าง้ำงอที่วันนี้ต้องตื่นแต่เช้า เพราะพี่ชายต้องเดินทางไปลงทะเบียนก่อนเข้าหอพักในเวลาเก้าโมง

พอไปถึงเธอก็ช่วยพี่ชายขนของขึ้นไปที่ชั้นห้าของหอพัก แค่เดินขึ้นรอบแรกก็เหนื่อยมาก แต่ความเหนื่อยที่มีก็ได้หายไปทันที เมื่อฉลามเปิดประตูห้องพักเข้าไป ก็ทำให้เธอได้พบกับเพื่อนพี่ชายเป็นครั้งแรก 

ปลาดาวก้าวเข้าไปในห้องอย่างเชื่องช้าแล้ววางของลงไว้ที่พื้น เพราะมันเขินจนบอกไม่ถูก

“น้องสาวเหรอ น่ารักดี”

ใบหน้าหล่อและน้ำเสียงละมุนที่เอ่ยชม ทำใจเธอเต้นแรงจนแทบจะหลุดจากอก แต่แล้วความรู้สึกดีที่ก่อตัวขึ้นก็พลันหายไปทันที เมื่อมีเสียงของพี่ชายตัวดีดังขึ้นพร้อมกับทำหน้ากวนประสาท

“น่ารักกับผีน่ะสิ”

 “ชมน้องไม่เป็นก็เงียบไปเลย” 

 “อ้าว ไม่พูดคะแล้วเหรอ” 

ฉลามพูดล้อกลับที่ก่อนหน้าเธอพูดมีหางเสียงกับเขา ทำอึ้งเป็นไก่ตาแตกเลยทีเดียว

ส่วนน้องสาวก็ได้แต่มองเขาโดยใช้หางตาไม่โต้กลับอะไร

 “ชื่ออะไรเหรอเรา” 

เสียงละมุนดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้เธออมยิ้มเขิน เปลี่ยนอารมณ์และน้ำเสียงต่างจากคุยกับพี่ชายลิบลับ

 “ปลาดาวค่ะ” 

 “ปลาดาว ชื่อน่ารักดี พี่ชื่อทะเลครับ เป็นเพื่อนไอ้ฉลาม แล้วนี่มาช่วยมันขนของเหรอ” 

 “ค่ะ” 

 “อย่าเรียกว่ามาช่วย ต้องเรียกว่าโดนบังคับมา” 

ไอ้พี่บ้ามาช็อตฟีลเธอต่อหน้าพี่ทะเลสุดหล่อได้ยังไง ปลาดาวกัดกรามข่มคำต่อว่าพี่ชายเอาไว้ในใจ แม้อยากจะด่าแต่ก็ต้องฝืนยิ้มออกมาแล้วเลือกที่จะเงียบแทน

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 9 ย้ายเข้าหอพัก

    ก๊อก ก๊อก!!!“พี่ฉลาม”ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!!“พี่ฉลาม ตื่นเร็ว”เสียงของน้องสาวดังรบกวนเวลานอนของเขา วันนี้เป็นวันที่ฉลามจะต้องไปส่งปลาดาวย้ายเข้าไปอยู่หอพักในมหาวิทยาลัย เพราะใกล้จะเปิดเทอมในอีกไม่กี่วัน แต่เปลือกตาของเขาที่ปรือขึ้นอย่างงัวเงีย ยื่นมือไปหยิบนาฬิกาข้างหัวเตียงขึ้นมาดูเวลาก็ทำเอาคิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน พลันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่“ยัยตัวแสบนี่เล่นกูแล้ว”คนถูกรบกวนเอ่ยพึมพำ ยกมือขึ้นขยี้ผมตัวเองเพื่อเรียกสติที่ยังมาไม่ครบ ไม่รู้ว่าน้องสาวจะเอาคืนหรืออย่างไร ที่เมื่อสามปีก่อนเขาให้เธอออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อขนของไปไว้หอพัก เพราะโกหกว่าต้องไปถึงก่อนเก้าโมงแต่นี่มันเพิ่งจะตีห้าครึ่ง อยากจะบ้าตายตั้งแต่จัดกระเป๋าและเตรียมของที่จำเป็นเมื่อวาน ปลาดาวก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก และวันนี้ก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้แต่เช้าตรู่ เพื่อที่จะมาปลุกคนขี้เกียจสันหลังยาวให้ตื่นมาเตรียมตัวครืด ครืด…(ตื่นแล้ว จะโทรมาทำไมอีก)ฉลามดีดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง เลื่อนมือไปหยิบโทรศัพท์มากดรับสายของน้องสาวที่โทรมากวน แค่เคาะประตูเรียกก็ทำเอาตื่นกันทั้งบ้านแล้ว ยังจะโทรมาหาอีก“ก็เรียกไม่ตอบ นึกว่าซ้อมตาย”(แล้วจะมา

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 8 ของขวัญย้อนหลัง

    เจ้าของรถเก๋งสีดำได้แวะไปส่งเพื่อนของปลาดาวก่อน เพราะถึงบ้านของลูกตาลเป็นคนแรก จากนั้นก็แวะมาส่งสองพี่น้องต่อ“ขอบใจมากนะเว้ยที่เลี้ยงหมูจุ่ม แถมน้องกูยังเอาเสื้อมึงมาใส่อีก”“ไม่เป็นไร เรื่องเล็กน้อย” ทะเลตอบกลับเพื่อน“งั้นกูเข้าบ้านก่อนนะ”“...” ทะเลคลี่ยิ้มพยักหน้ารับ“อย่าลืมปิดประตูบ้านด้วยล่ะ”“คนขี้เกียจ หลอกให้ปิดประตูอีกละ”ปลาดาวตะโกนว่าพี่ชายที่สะพายกระเป๋าเป้เดินเข้าบ้าน แล้วยกมืออีกข้างโบกไปมาเพื่อลาเพื่อนของเขา ก่อนเธอจะหันกลับมาพบกับใบหน้าหล่อละมุน ทำให้คิ้วที่ขมวดใส่พี่ชายเมื่อครู่คลายออกจากกันอัตโนมัติ ริมฝีปากสวยอมยิ้มในทันที“รอพี่แป๊บนึงนะครับ”ทะเลหันไปเปิดประตูฝั่งที่ฉลามนั่ง แล้วเปิดช่องเก็บของหยิบเอากล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กออกมายื่นให้กับเด็กสาว“สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง”“ขอบคุณนะคะพี่ทะเล”ปลาดาวยื่นมือออกไปรับพร้อมกับรอยยิ้มหวาน หัวใจดวงน้อยพองโตทุกครั้งที่ได้เจอกับเพื่อนพี่ชาย และเขาก็มักจะเป็นผู้ให้ที่ดีอยู่เสมอ“แล้วเสื้อของพี่ล่ะคะ”“เก็บไว้ที่เราได้เลย ไว้เจอกันครั้งหน้าค่อยคืน”หลังจากที่ทะเลได้อาสาปิดประตูบ้านให้เหมือนเช่นเคยและขับรถออกไปแล้ว ปลาดาวก็เ

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 7 วันเกิดปลาดาว

    ในวันนี้ของเดือนกรกฎาคมก็จะเป็นวันคล้ายวันเกิดของลูกสาวคนเล็กของบ้าน ตอนนี้ปลาดาวก็อายุครบสิบเจ็ดปีและเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ห้าแล้ว“พ่อขอให้ลูกมีความสุขมาก ๆ นะปลาดาว”“แม่ก็เหมือนกันนะจ๊ะ ขอให้ลูกมีความสุข คิดสิ่งใดก็ขอให้สมหวัง”“แฮปปีเบิร์ดเดย์จ้าเพื่อนรัก ฉันก็ขอให้แกมีความสุข สวยวันสวยคืนนะปลาดาว”“ขอบคุณทุกคนนะคะ”งานวันเกิดได้จัดขึ้นแบบเรียบง่ายที่บ้าน แต่ปีนี้มันกลับเงียบเหงาเพราะพี่ชายดันไปเรียนอยู่ในเมือง เลยมีแต่พ่อแม่และลูกตาลที่แวะมาฉลองเป็นเพื่อนครืด ครืด...ในขณะที่กำลังตัดเค้กแบ่งใส่จาน ก็มีเสียงเตือนของโทรศัพท์ดังขึ้น เจ้าของวันเกิดจึงหยิบขึ้นมาดูแล้วใช้ปลายนิ้วสไลด์หน้าจอเพื่อกดรับสาย(แฮปปีเบิร์ดเดย์ยัยตัวแสบ)ขนาดวันเกิดน้องสาวก็ยังจะกวนประสาทไม่เลิก พี่ชายใครเนี่ย(ทำหน้างอนอีกละ)“ทำไมเพิ่งจะโทรมาล่ะ”เด็กสาวทำหน้าน้อยใจ วันนี้เธอไม่ได้โทรหาพี่ชายเพราะรู้ว่าเขามีเรียน แต่อย่างน้อยก็น่าจะส่งข้อความมาก็ได้ เพราะทุกปีจะมีพี่ชายเป็นคนมากวนให้ตื่นตอนเช้า แล้วบอกอวยพรวันเกิดให้ก่อนใคร(สุขสันต์วันเกิดครับปลาดาว)ฉลามเบี่ยงเลนส์กล้องด้านหน้าของโทรศัพท์หันไปทางทะ

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 6 ข่าวดี

    “ผลสอบออกแล้ว แกเข้าไปดูรึยัง” (กำลังเปิดดูเลย กรี๊ด สามจุดสามเจ็ด เกรดดีกว่าเทอมก่อนอีกอะ แล้วของแกล่ะปลาดาว ได้เกรดเท่าไหร่) “ของฉันสามจุดสี่ห้า ถ้าพ่อกับแม่รู้ต้องดีใจมากแน่เลยที่ผลการเรียนของฉันดีขึ้น” วันนี้เป็นวันประกาศผลสอบในเว็บไซต์ของโรงเรียน ริมฝีปากผลิยิ้มจนแก้มแทบปริรู้สึกดีใจจนเนื้อเต้น ไม่รู้จะแบ่งปันเรื่องราวดี ๆ นี้กับใคร จึงได้โทรคุยกับลูกตาลซึ่งเป็นเพื่อนสนิท เพราะตอนนี้เธออยู่บ้านเพียงลำพัง พ่อกับแม่ออกไปดูแลร้านอาหารริมหาด ส่วนพี่ชายก็ยังสอบไม่เสร็จตลอดสี่เดือนที่ผ่านมาปลาดาวตั้งใจเรียนเป็นอย่างมาก และเกรดเฉลี่ยที่ออกมามันก็ดีกว่าเทอมก่อนที่สอบได้มากสุดก็คงจะเป็นสามจุดหนึ่งศูนย์ ไม่เคยสอบได้เกรดเฉลี่ยเกินกว่านี้เลยสักครั้งแต่ข่าวดีแบบนี้ก็ควรจะบอกให้พี่ชายรับรู้ จะได้ไม่มาล้อว่าเธอสอบได้ที่สิบของห้องอีก เพราะรายชื่อในเทอมนี้อยู่ในลำดับที่เจ็ดหลังจากวางสายจากเพื่อนที่เมาท์มอยกันเกือบยี่สิบนาที ก็ได้โทรไปหาพี่ชายต่อ เพราะตอนนี้เป็นช่วงพักกลางวัน ป่านนี้ก็คงจะนั่งกินข้าวอยู่ที่โรงอาหาร (ว่าไง ทำไมวันนี้โทรมาตั้งแต่กลางวัน) ฉลามกดรับสายของน้องสาวด้วยความแปลกใจ

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 5 ใจละลาย

    หนึ่งเดือนต่อมาเย็นวันศุกร์หลังเลิกเรียน ฉลามก็ได้เตรียมตัวกลับบ้านด้วยรถยนต์ส่วนตัวของทะเล ที่ได้นำมาจอดไว้ที่ลานจอดรถของคณะ เนื่องจากหอพักในมหาวิทยาลัยห้ามนักศึกษานำรถมาใช้ช่วงแรกของการเปิดภาคเรียนพวกเขาต้องเข้าร่วมกิจกรรมหลายอย่าง ทั้งการปรับพื้นฐาน กิจกรรมรับน้อง กิจกรรมประกวดดาวเดือนของแต่ละคณะ ซึ่งไอ้หน้าหล่ออย่างทะเลก็ได้รับเลือกให้เป็นเดือนของคณะบริหารธุรกิจอย่างไม่ต้องสงสัยครืด ครืด…ขณะที่นั่งอยู่บนรถของเพื่อนที่ขับออกจากมหาวิทยาลัยได้ไม่นาน ก็มีเสียงสั่นเตือนสายเรียกเข้าดังมาจากโทรศัพท์ของฉลาม “ครับแม่” (กำลังจะกลับบ้านใช่ไหม แม่ฝากแวะไปรับน้องหน่อย) “สถาบันสอนพิเศษข้างโรงเรียนใช่ไหมครับ” (ใช่จ้ะ แม่ฝากหน่อยนะ เดี๋ยวเย็นนี้แม่จะเตรียมของโปรดลูกเอาไว้รอ อ้อ แล้วอย่าลืมชวนเพื่อนที่มาส่งกินข้าวที่บ้านเราด้วยนะ) “ครับ” หลังจากวางสายผู้เป็นแม่ ฉลามก็หันไปเอ่ยกับเจ้าของรถ “ก่อนเข้าบ้าน กูขอแวะรับน้องด้วยนะ” “อือ” สถาบันสอนพิเศษอยู่ถัดจากโรงเรียนมัธยมเพียงไม่กี่ก้าว ซึ่งก็เป็นทางผ่านก่อนจะถึงบ้านของพวกเขาอยู่แล้ว และทั้งสองหนุ่มก็ได้เดินทางไปถึงที่นั่นก่อนเวลาเลิก

  • หลงกลรัก เพื่อนพี่ชาย   ตอนที่ 4 เปิดเรียนวันแรก

    วันต่อมา“พี่ไปก่อนนะ อย่าแอบร้องไห้เพราะคิดถึงพี่ล่ะ” ฉลามบอกลาน้องสาววันนี้พ่อของเขาจะเป็นคนไปส่งที่หอพัก เพราะในอีกสามวันข้างหน้าก็จะเปิดภาคเรียนแล้ว พ่อแม่มีความเป็นห่วงไม่อยากให้นำรถไปใช้เพราะถึงอย่างไรก็พักอยู่หอใน กลัวออกไปเถลไถลกับกลุ่มเพื่อนแล้วจะเกิดอันตราย เลยเลือกไปส่งแล้วนำรถกลับมาบ้าน แต่ฉลามก็ยังเป็นห่วงยัยตัวแสบกลัวว่าจะเหงาขึ้นมา เพราะปกติจะอยู่ทะเลาะกันทุกวันราวกับเขาเป็นเพื่อนเล่น“...”ปลาดาวสวมใส่เสื้อยืดลายการ์ตูนตัวใหญ่ กางเกงขาสั้นสีขาว ปล่อยผมยาวใส่ที่คาดผมยืนอยู่ตรงประตูพยักหน้าให้พี่ชายด้วยใบหน้าหงอย พอคิดว่าในบ้านจะขาดใครไปสักคนมันก็รู้สึกใจหายขึ้นมา“ถ้าไม่มีใครให้ทะเลาะด้วย ก็โทรไปหาพี่ได้”“ฉันโทรไปได้ใช่ไหม โทรได้ตลอดเวลารึเปล่า”ได้ยินพี่ชายบอกว่าโทรหาได้ ดวงตาที่หลุบต่ำก็รีบช้อนขึ้นมองฉลามที่กำลังเปิดประตูรถ ถ้าอย่างนั้นเธอก็อาจจะได้ยินเสียงของพี่ชายคนนั้นเล็ดลอดเข้ามาในโทรศัพท์บ้าง“เฉพาะช่วงเย็น ถ้าว่างก็จะคุยเป็นเพื่อน”“พูดแล้วห้ามคืนคำ”“รู้แล้วน่ายัยบ๊อง พี่ไปก่อนนะ”ฉลามโบกมือให้น้องสาวก็เข้าไปนั่งที่ฝั่งคนขับ ขาไปเขาจะเป็นคนขับรถให้ผู้เป็นพ่อ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status