ฉันไม่ใช่คนรับใช้นายนะ

ไอเดีย....

หลังจากที่น้าอนงค์กับเด็กปากเสียนั่นกลับไปฉันก็ต้องรีบย้ายข้าวของของฉันออกจากห้องนอนที่เคยนอนเพื่อไปอยู่อีกห้องซึ่งเล็กกว่าเพราะนักรบบอกว่าเขาจะเอาห้องนอนใหญ่แล้วให้ฉันไปนอนห้องอื่นแทนฉันก็เลยต้องจัดการย้ายของๆตัวเองมานอนห้องนอนเล็ก ดีที่ห้องนี้มีห้องนอนหลายห้องไม่อย่างงั้นฉันคงต้องไปนอนในครัวแทน ซึ่งฉันก็ไม่ได้อะไรหรอกนะนอนห้องเล็กห้องใหญ่ได้หมดแล่ะขอแค่มีที่ซุกหัวนอน หลังจากนั้นไม่ถึงอาทิตย์น้าอนงค์ก็พาลูกชายสุดแสบมาที่คอนโดพร้อมกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สามสี่ใบซึ่งมีผู้ติดตามของน้าอนงค์คอยยกเข้ามาให้ส่วนนักรบไม่ถือไม่อะไรเลยนอกจากมือถือ ก็อย่างว่าอะเนอะลูกคุณหนูทำอะไรเองไม่เป็นต้องมีคนคอยทำให้ พอมาคิดๆดูแล้วถ้านักรบอยู่ที่นี่ฉันไม่ต้องเป็นคนรับใช้เขาหรือยังไงกันเพราะมีแค่ฉันกับเขาที่อยู่ที่นี่ แต่ก็เอาเถอะเพื่อเงินเดือนห้าหมื่นที่น้าอนงค์ให้ซึ่งฉันก็ขอเอาแค่สามหมื่นพออีกสองหมื่นให้หักเป็นค่าเช่าตอนแรกน้าอนงค์ไม่ยอมรับแต่ฉันก็ขอร้องอ้อนวอนเพราะฉันรู้สึกไม่ดีที่มาอาศัยอยู่แล้วมาเอาเงินเดือนอีก ที่จริงฉันก็ไม่ได้อยากได้เงินหรอกนะเพราะฉันเกรงใจน้าอนงค์แต่เพราะฉันต้องลาออกจากงานที่ทำเพื่อมาดูแลนักรบถึงจะมีศักดิ์ศรีแต่มันกินไม่ได้ไงเอาเงินไว้ก่อนเพื่อความอยู่รอด

"ป้าเดี๋ยวเข้าไปจัดของให้ด้วยนะ อ่อระวังๆด้วยล่ะโดยเฉพาะโมเดลรถผมซื้อมาแพงเสียหายมาป้าจะไม่มีปัญญารับผิดชอบ" พอทุกคนกลับไปนักรบก็เดินมาสั่งฉันทันทีก่อนจะเดินไปนอนเล่นเกมที่โซฟาอย่างสบายใจ ฉันที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำกับข้าวอยู่ก็ต้องรีบหันไปมองด้วยความหมั่นไส้

"โตจนจะขึ้นปีหนึ่งแล้วทำไมไม่หัดช่วยตัวเองคอยแต่จะใช้คนอื่น" ที่ฉันกล้าพูดแบบนี้กับเขาเพราะก่อนน้าอนงค์จะกลับไปท่านบอกว่าฉันสามารถดุนักรบได้เต็มที่ถ้าเขาทำอะไรให้ฉันไม่พอใจและขอให้ฉันช่วยดัดนิสัยเอาแต่ใจเขาให้ด้วย คือฉันฟังแล้วก็งง ฉันเป็นคนอื่นจะไปอบรมสั่งสองเขาได้ไงเขาจะฟังมั้ยขนาดน้าอนงค์พูดอะไรบอกอะไรยังไม่ค่อยจะฟังเลย

"รู้ได้ไงว่าผมไม่ช่วยตัวเองผมช่วยตัวเองตลอดแล่ะเวลา...." แล้วเขาก็ทำปากเหมือนพูดคำว่าอะไรสักอย่างที่ออกเสียง งองู แล้วก็ทำหน้ากวน....ใส่ หรือคำที่ไม่พูดออกเสียงมามันจะเป็นคำที่ไม่น่าฟังหรือเป็นคำไม่ดี  ไอ้เด็กนี้มันคิดอะไรและคำว่าช่วยตัวเองมันกำลังนึกถึงอะไรเพราะฉันหมายถึงการเก็บของๆตัวเองไม่ใช่ว่าต้องคอยมาใช้คนอื่น ฉันเลิกสนใจเขาแล้วหันมาทำอาหารต่อเพราะฉันไม่ชอบทำอะไรค้างคาชอบทำอะไรให้เสร็จเป็นอย่างๆ

"นี่ป้า"

"ฉันไม่ใช่ป้านายอย่ามาเรียกแบบนี้นะ" ฉันอดไม่ได้ที่จะหันว่าเขาเพราะนักรบเรียกฉันว่าป้ามาสองรอบแล้วฉันกับเขาอายุห่างกันแค่ไม่ปีเอง อะไรมาเรียกฉันว่าป้า

"ชอบเรียกแบบนี้อ่ะ ทำไมมีปัญหาอะไรป้า" เขาทำหน้าทำน้ำเสียงกวนๆใส่ฉันอีกแล้วฉันไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเขาต่อเพราะมันบั่นทอนสุขภาพจิต

"ผมสั่งให้ไปเก็บของออกจากกระเป๋าทำไมไม่ไปทำ"

"ฉันไม่ใช่คนรับใช้นายนะ"

"แต่ป้าก็รับเงินจากแม่ผมมาแล้วไม่ใช่หรือไงเพราะฉันนั้นป้าก็ช่วยทำงานให้มันคุ้มค่ากับเงินที่จ้างหน่อยดิ คนรับใช้บ้านผมยังได้เงินเดือนไม่เท่าป้าเลยนะ" พูดแบบนี้หาว่าฉันทำงานได้ไม่เต็มที่ไม่คุ้มค่าจ้างสินะ หึนี่ขนาดมาอยู่วันแรกนะยังทำเอาฉันโมโหแทบจะทุกสิบนาที ฉันจัดการเก็บของในครัวจนสะอาดเรียบร้อยจากนั้นก็เดินเข้าไปในห้องนอนของเขาซึ่งเคยเป็นห้องนอนของฉันมาก่อน แต่พอฉันเอามือจับลูกบิดประตูเสียงของเขาก็ดังตามหลังมาทันที