หายนะกำลังจะมาเยือน

วันนี้ร้านเช่าหนังสือที่ฉันทำงานอยู่ปิดฉันก็เลยมีเวลามาเดินตลาดเพื่อหาซื้อของสดไว้ทำกับข้าวกินเพราะของที่ห้องใกล้หมดแล้ว จู่ๆเสียงมือถือฉันสั่นอยู่ในกระเป๋าฉันรีบล้วงมันออกมาดูว่าเป็นใครโทรมาซึ่งคนที่รู้เบอร์โทรฉันก็มีแค่น้าอนงค์กับยัยปุ้ยเท่านั้น ถ้าให้เดาน่าจะเป็นน้าอนงค์เพราะฉันกับยัยปุ้ยเพิ่งแยกกับฉันเมื่อครู่นี้เอง ใช่จริงๆด้วยเป็นน้าอนงค์โทร ดีเลยฉันจะได้ลองขอเลขบัญชีอีกรอบเผื่อน้าอนงค์จะลืมจริงๆ

"สวัสดีค่ะน้าอนงค์ น้าโทรมาพอดีเลยคือเดียอยากจะขอ..." ฉันกำลังจะขอเลขบัญชีน้าอนค์แต่ไม่ทันได้พูดจบประโยค

"เดียอยู่คอนโดหรือเปล่าลูก"

"เดียมาซื้อของที่ตลาดกำลังจะกลับค่ะ น้าอนงค์มีอะไรหรือเปล่าคะ"

"มีจ๊ะเรื่องสำคัญด้วย งั้นไว้เจอกันที่คอนโดนะจ๊ะแล้วเราค่อยคุยกันตอนนี้น้าใกล้จะถึงคอนโดแล้ว"

"ได้ค่ะเดียจะรีบกลับนะคะ" พอวางสายฉันก็รีบวิ่งสี่คูณร้อยเลยเพราะเกรงว่าน้าอนงค์จะรอนาน

ฉันมาถึงคอนโดภายในสิบนาทีและพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอน้าอนงค์นั่งรออยู่แต่....แต่ได้ไม่ได้มีแค่น้าอนงค์คนเดียวมีเด็กผู้ชายที่อยู่ในชุดนักเรียนมอปลายกำลังนอนกระดิกเท้าเล่นมือถืออยู่บนโซฟากลางห้องแต่สายตาฉันไปสะดุดกับเท้าของเด็กนั่นที่กำลังวางทับอยู่บนตุ๊กตาตัวโปรดของฉันที่ฉันจะต้องนอนกอดทุกคืนซ้ำยังเอาเท้าเขี่ยไปมาอีกฉันกำลังจะอ้าปากด่าเด็กนั่นแต่ก็ต้องรีบหุบปากเอาไว้เพราะลืมไปว่าน้าอนงค์อยู่ด้วยและฉันก็ยังไม่รู้ว่าเด็กคนนี้เป็นอะไรกับน้าอนงค์ หรือจะเป็นลูกชายของท่าน อยากจะบอกว่าฉันไม่เคยเห็นหน้าลูกชายของน้าอนงค์เลยสักครั้งเพราะตอนนั้นฉันถูกกักให้อยู่แต่ในบ้านตลอดเวลาไม่ให้ออกไหนนอกจากไปโรงเรียน

"กลับมาแล้วเหรอเดีย นักรบเลิกเล่นมือถือก่อนลูกแล้วมาไหว้พี่เค้าเพราะเดี๋ยวเราต้องมาอยู่กับพี่เขาที่นี่" อยู่กับพี่เขาที่นี่??หมายความว่าไงฉันไม่เข้าใจแต่ที่เข้าใจตอนนี้ก็คือเด็กนี่เป็นลูกของน้าอนงค์

"ทำไมต้องไหว้ด้วยอ่ะในเมื่อห้องนี้มันเป็นห้องของแม่แล้วยัยนี่ก็เป็นแค่คนอาศัยทำไมผมต้องไหว้ด้วย ผมไม่ไหว้หรอก" น้ำเสียงฟังดูก็รู้ว่าหยิ่งและถือตัวแค่ไหน

 ฉันถึงกับอึ้งกับคำพูดของลูกชายเพียงคนเดียวของน้าอนงค์ ซึ่งดูเหมือนลูกของน้าอนงค์จะไม่ได้สนใจที่แม่ตัวเองพูดสักเท่าไหร่เพราะเขายังเอาแต่เล่นเกมส์ไม่หยุด แต่ก็แอบมีเหล่หางตามองมาที่ฉันแว๊บนึงแบบเหยียดๆแล้วหันหน้าไปเล่นเกมส์ต่อที่ฉันรู้ว่ากำลังเล่นเกมส์เพราะฉันได้ยินเด็กนั่นทั้งบ่นทั้งด่าคนในเกมส์ซึ่งแต่ละคำที่ด่าออกมาคือมาทั้งสวนสัตว์อ่ะแต่ละคำหยาบคายทั้งนั้นรับไม่ได้บอกเลย แต่น้าอนงค์ก็ไม่ได้ว่าหรือดุอะไร ดูๆแล้วน้าอนงค์คงตามใจลูกชายน่าดู

"เดีย น้ามีเรื่องจะขอให้เดียช่วย^^"

เรื่องที่น้าอนงค์ขอให้ฉันช่วยก็คือ ลูกชายของท่านสอบเข้ามหาลัยKได้ท่านก็เลยจะให้เขามาอยู่ที่นี่และจะขอให้ฉันช่วยดูแลเพราะท่านไม่มีเวลาดูแลเพราะต้องเดินทางไปๆมาๆต่างประเทศ ซึ่งตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่ให้เขาไปเรียนต่อต่างประเทศแต่น้าอนงค์บอกว่าเขาติดเพื่อนก็เลยไม่ยอมไปซึ่งพ่อของเขาก็ยื่นคำขาดว่าถ้าจะเรียนต่อที่ไทยก็ต้องสอบเข้ามหาลัยKให้ได้ซึ่งเขาก็ทำได้จริงๆ เพราะแบบนี้ท่านก็เลยต้องให้เขามาอยู่ที่นี่และขอให้ฉันช่วยดูแลพูดง่ายๆก็คือให้ฉันเป็นผู้ปกครองของนักรบ ตอนแรกฉันอยากจะปฏิเสธแต่ด้วยค่าจ้างที่น้าอนงค์จ้างฉันทำให้ฉันปฏิเสธไม่ลง

และนี่คือจุดเริ่มต้นของความหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นเพราะลูกชายของน้าอนงค์ไม่ธรรมดาเลย เรียกได้ว่าแสบสุดๆจนฉันอยากจะลาไปบวชชี