Share

บทที่ 8

Author: จุนหนิง
“ไม่ใช่ ฉัน...”

เพียงชั่วขณะ สีหน้าตู้เชาหรานก็หม่นหมองลง

ราวกับถูกทำร้ายอย่างหนัก ริมฝีปากเขาสั่นไม่หยุด แต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

ฉันนึกถึงตอนที่น้องสาวแบกฉันออกจากกองไฟ

คอและปอดแสบร้อนราวกับมีมีดกรีด ส่วนความเจ็บปวดและเลือดในท้องทรมานฉันจนรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งตัวหัก

ตอนนั้น ฉันช่างไร้ที่พึ่งเหลือเกิน

อยากให้สามีที่รักอยู่ข้างๆ ปลอบใจ

แม้แต่ตอนที่สติพร่าเลือน ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นใบหน้าของตู้เชาหราน

ฉันหวังจริงๆ ว่าพอลืมตาจะเห็นเขา ได้ยินเขาพูดว่า “ไม่ต้องกลัว ฉันมาแล้ว”

แต่กลับไม่มีอะไรเลย

มีแค่ฉันคนเดียวคลอดลูกตายแล้วสลบไป!

ฉันจะไม่เกลียดเขาได้ยังไง?

แต่พอมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ ฉันกลับรู้สึกว่าพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมาย

เขาไม่มีทางรู้ตัวว่าตัวเองผิดตรงไหน

แค่ทำให้ฉันต้องทบทวนความเข้าใจคำว่า ‘โง่’ ครั้งแล้วครั้งเล่า

เสียเวลาชีวิตฉันเปล่าๆ

ฉันจึงสูดหายใจลึกๆ พูดกับคนขับแท็กซี่ “คนขับคะ ผู้ชายคนนี้นอกใจทำให้ฉันแท้งลูก ตอนนี้ยังตามรังควานฉันอีก ช่วยขับรถไปเร็วๆ หน่อยค่ะ!”

“อะไรนะ เป็นแบบนี้นี่เอง!”

คนขับที่แอบฟังอยู่ตลอด

ทันใดนั้น เขาเปิดประตูถ่มน้ำลายใส่ต
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 11

    พวกเขาสองคนยืนเผชิญหน้ากันแบบนั้นและคอยสังเกตความเคลื่อนไหวของฉันกับน้องสาวตลอด กลัวว่าพวกเราจะหนีไปแต่พวกเราไม่อยากเห็นหน้าผู้ชายไร้ยางอายสองคนนี้อีกแล้วจริงๆเสียเวลาหายใจและชีวิตเปล่าๆ!“เอาอย่างนี้”หลังจากครุ่นคิดเล็กน้อย ฉันก็พูดว่า “ตอนนี้พวกนายไปซื้อดอกไม้มาคนละช่อ ต้องวิ่งไป ห้ามขับรถ ห้ามนั่งแท็กซี่ ใครกลับมาก่อน เราจะพิจารณาให้อภัยคนนั้นก่อน”พูดพลางหยิบมือถือออกมา “จับเวลาตั้งแต่ตอนนี้นะ”น้องสาวรีบตอบรับทันที พยักหน้าตาม “ใช่! แบบนี้แหละ!”“ได้เลยเสี่ยวจิง!”“เหยาไว้ใจฉันได้ ฉันเป็นนักดับเพลิง ฝึกอยู่เป็นประจไ ต้องเร็วกว่าเขาแน่!”พอได้ยินแบบนั้น ดวงตาพวกเขาก็เป็นประกายเหมือนเห็นความหวังแล้วก็วิ่งออกไปเหมือนรีบไปเกิดใหม่ส่วนฉันกับน้องสาวยิ้มให้กัน รีบโบกแท็กซี่แล้วกระโดดเข้าไป “คุณลุงคะ รบกวนขับเร็วๆ หน่อยนะคะ! มีคนบ้าสองคน!”กว่าตู้เชาหรานกับพวกจะรู้ตัว พวกเราก็หายไปนานแล้วโทรศัพท์ก็ไม่มีทางติดต่อได้เพราะพวกเราซื้อซิมใหม่และตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่น!วันรุ่งขึ้น ข่าวก็รายงานอู๋ชิงชิงถูกตัดสินจำคุกสิบปีด้วยข้อหาวางเพลิงและแจ

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 10

    จริงๆ นะถ้าเป็นเมื่อก่อน ฉันคงสงสารและซาบซึ้งจนให้อภัยตู้เชาหรานไปแล้วแต่ตอนนี้ ฉันแค่นึกถึงภาพเหตุการณ์ในอดีตเขาจะรีบไปส่งผ้าอนามัยให้อู๋ชิงชิงตอนฝนตกดึกๆ โดยไม่ลังเลแต่ให้ฉันที่ท้องอ่อนๆ เป็นหวัด อดทนรอไปหาหมอตอนเช้าตอนฉันตกใจกรีดร้องเพราะงูโผล่มาในครัว เขาตวาดว่าฉันเรื่องเยอะแต่กลับยอมสละเวลาพักเที่ยงวิ่งจากที่ทำงานไปบ้านอู๋ชิงชิง เพื่อไล่แมลงเม่าไม่กี่ตัวแม้แต่ตอนรู้ว่าอู๋ชิงชิงแค่อวดว่าตัวเองมีเสน่ห์ ก็ยังชวนโจวจื่อเหลียงลางานไปเป็นเพื่อนเธอไปดูตัวกับลูกเศรษฐีแต่ตอนน้องสาวฉันเพิ่งท้องแล้วล้มเข่าบวมใหญ่ อยากไปอัลตร้าซาวด์แต่ลงบันไดไม่ได้ โจวจื่อเหลียงกลับอ้างว่างานยุ่งไม่ยอมไปด้วย!ผู้ชายขยะแบบนี้ ตอนนั้นพวกเราสองคนยังดีใจเหมือนได้ของวิเศษคิดแล้วอยากตบตัวเองสักที!ตาบอด!“ไม่มีประโยชน์หรอก”“ตอนนี้ ต่อให้พวกนายคุกเข่าโขกหัว ก็เปลี่ยนความจริงไม่ได้”น้องสาวยังเจ็บเท้าเธอส่ายหน้า ถอดรองเท้าส้นสูงถือไว้ มองโจวจื่อเหลียงในระดับสายตา “คิดว่าโยนความผิดให้อู๋ชิงชิงหมด ตัวเองจะไม่มีความผิดเหรอ?”“แต่คนที่ให้โอกาสเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ปล่อยให้เธอทำตามใจคือใคร?”

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 9

    ตอนนี้เขาดูต่ำต้อยอย่างมากและระมัดระวังตัวมากตั้งแต่รักกันจนแต่งงานมาถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้ เหมือนเด็กที่ทำผิดแล้วกระวนกระวายใจแต่ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรมา?“สำนึกผิด ก็ไม่ได้หมายความว่าต้องได้รับการให้อภัย”ฉันส่ายหน้าด้วยสายตาเรียบเฉย “อ้อยอิ่งไปก็ไม่มีประโยชน์ ตู้เชาหราน เราจบกันจริงๆ แล้ว”“แต่พวกเราสืบความจริงได้แล้วนะพี่เหยา!”“คนที่ตัดสายดินในห้องควบคุมไฟฟ้าที่ตึกเราคืออู๋ชิงชิง เธอวางอุปกรณ์จุดไฟแบบตั้งเวลาไว้ข้างใน แล้วไปที่ตึกสูงอีกที่ห่างไปหลายสิบกิโล จัดฉากการถูกจับตัวให้ผมกับตู้เชาหรานไปช่วย!”“เพื่อดูว่าในยามคับขัน พวกเราจะเลือกใคร!”“และกระดาษในกล่องพัสดุก็เป็นฝีมือเธอเอง พี่พูดไม่ผิดเลย!“อู๋ชิงชิงเป็นผู้หญิงใจร้าย แต่พวกเราคิดว่าเธอบริสุทธิ์ใจ ทุกอย่างเป็นเพราะพวกเรามองคนผิดจนตาบอด!”“พวกเราผิดเอง ผิดอย่างร้ายแรง!”“ไม่เพียงทำร้ายพวกพี่ ยังทำให้ลูกของเราจนต้องตายด้วย!”“แต่กับเธอ พวกเราไม่เคยมีความรู้สึกชายหญิง แค่เป็นเพื่อนจริงๆ ไม่อย่างนั้น ตอนนั้นจะเลือกแต่งงานกับพวกพี่ทำไมล่ะ?” “พี่เหยา เสี่ยวจิง พวกเธอลองคิดดูอีกทีได้ไหม?”โจวจื่อเหลีย

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 8

    “ไม่ใช่ ฉัน...”เพียงชั่วขณะ สีหน้าตู้เชาหรานก็หม่นหมองลงราวกับถูกทำร้ายอย่างหนัก ริมฝีปากเขาสั่นไม่หยุด แต่พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียวฉันนึกถึงตอนที่น้องสาวแบกฉันออกจากกองไฟคอและปอดแสบร้อนราวกับมีมีดกรีด ส่วนความเจ็บปวดและเลือดในท้องทรมานฉันจนรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งตัวหักตอนนั้น ฉันช่างไร้ที่พึ่งเหลือเกินอยากให้สามีที่รักอยู่ข้างๆ ปลอบใจแม้แต่ตอนที่สติพร่าเลือน ภาพตรงหน้าก็ยังเป็นใบหน้าของตู้เชาหรานฉันหวังจริงๆ ว่าพอลืมตาจะเห็นเขา ได้ยินเขาพูดว่า “ไม่ต้องกลัว ฉันมาแล้ว”แต่กลับไม่มีอะไรเลยมีแค่ฉันคนเดียวคลอดลูกตายแล้วสลบไป!ฉันจะไม่เกลียดเขาได้ยังไง?แต่พอมองเห็นตัวตนที่แท้จริงของผู้ชายคนนี้ ฉันกลับรู้สึกว่าพูดอะไรไปก็ไม่มีความหมายเขาไม่มีทางรู้ตัวว่าตัวเองผิดตรงไหนแค่ทำให้ฉันต้องทบทวนความเข้าใจคำว่า ‘โง่’ ครั้งแล้วครั้งเล่าเสียเวลาชีวิตฉันเปล่าๆฉันจึงสูดหายใจลึกๆ พูดกับคนขับแท็กซี่ “คนขับคะ ผู้ชายคนนี้นอกใจทำให้ฉันแท้งลูก ตอนนี้ยังตามรังควานฉันอีก ช่วยขับรถไปเร็วๆ หน่อยค่ะ!”“อะไรนะ เป็นแบบนี้นี่เอง!”คนขับที่แอบฟังอยู่ตลอดทันใดนั้น เขาเปิดประตูถ่มน้ำลายใส่ต

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 7

    ใบหน้าของโจวจื่อเหลียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวดฉันจับมือน้องสาว “เราไปกันเถอะ”คำโบราณว่า เลี้ยงดูตอนเด็กไม่เท่าเลี้ยงดูตอนโตถึงฉันจะคลอดลูกออกมาตาย แต่อย่างน้อยก็เป็นการคลอดธรรมชาติ แต่น้องสาวทำแท้ง ร่างกายต้องฟื้นฟูให้ดี ถ้ายีงฝืนโกรธต่อไป กลัวจะเป็นโรคเรื้อรังคนอื่นไม่สงสาร แต่ฉันสงสารแต่ไม่คิดว่า ตู้เชาหรานจู่ๆ จะคว้าข้อมือฉัน “เธอไปไม่ได้!”“ถึงลูกตายเพราะไฟไหม้ แต่เรื่องชิงชิงพยายามฆ่าตัวตาย เธอต้องรับผิดชอบ!”“เธอกับเสิ่นจิงต้องไปสถานีตำรวจกับจื่อเหลียงเพื่อสอบสวน!”โจวจื่อเหลียงเหมือนนึกอะไรออก “ใช่ พวกเธอไปไม่ได้!”“ชิงชิงใจมาตลอด เพื่อนๆ ก็สนิทกับเธอดี นอกจากพวกเธอสองคนที่หึงหวงไร้เหตุผล ใช้วิธีแบบนี้กดดันเธอ ไม่มีใครอื่นอีกแล้ว!”พูดจบ เขาควักกุญแจมือออกมาฉันหัวเราะเยาะความโง่ของพวกเขา “บนกล่องพัสดุมีชื่อพวกเราหรือเบอร์โทรเราเหรอ?”โจวจื่อเหลียงขมวดคิ้ว “ไม่มี แต่...”“งั้นแถวบ้านอู๋ชิงชิงต้องมีกล้องวงจรปิดใช่ไหม?”“กล่องนี้ไม่มีทางโผล่มาในบ้านเธอเอง ยังไงก็ต้องมีคนให้เธอ หรือวางไว้หน้าประตูใช่ไหม?”ฉันหัวเราะเยาะพลางพูดแทรก “พวกนายคนหนึ่งเป็นหัวหน้าดับเพลิง

  • หลังจากคลอดทารกที่ตายไป ฉันกับน้องสาวก็หย่าพร้อมกัน   บทที่ 6

    ทันใดนั้น ตู้เชาหรานก็แข็งทื่อไปเขารับเอกสารมาดูด้วยความไม่อยากเชื่อ มองท้องฉันที่ไม่นูนอีกต่อไป แล้วค่อยๆ ปล่อยมือ “ลูกตายในท้อง?”“ทำไม...ถึงตายในท้องล่ะ?”หลังจากพึมพำสองครั้ง แล้วจู่ๆ ก็เหมือนผีเข้า ถามขึ้นมาด้วยเสียงดัง “บอกมา ทำไมถึงตายในท้อง! เธอทำอะไรกับลูกของเรา!”“เธอหึงที่ฉันไม่กลับบ้าน เลยแอบไปนอนกับคนอื่น จนทำให้ลูกตายใช่ไหม!”“ตอบฉันมาสิ!”สีหน้าเขาน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ ราวกับใบหน้าจะระเบิดได้ทุกเมื่อแต่ฉันแค่หัวเราะเยาะ“อย่าคิดว่าฉันน่าขยะแขยงเหมือนนายสิ ตู้เชาหราน”“มันเกิดอะไรขึ้น นายควรนึกให้ดีๆ ว่าเมื่อวันก่อนตอนฉันโทรหา ฉันพูดอะไรบ้าง?”ตู้เชาหรานทำหน้างงและตกใจ เหมือนไม่กล้านึกถึงฉันมองเขาด้วยความเกลียดชัง “ฉันบอกนายไม่ใช่เหรอว่า ฉันเจ็บท้องมาก เลือดออกเยอะ ให้ช่วยฉันด้วย?”“แต่นายตอบว่าอะไร?”“นายบอกว่าต้องยุ่งช่วยอู๋ชิงชิงอยู่ บอกว่าฉันงี่เง่า!”“แต่นายรู้ไหม ตึกทั้งตึกไฟไหม้ ตอนนั้นฉันเกือบจะขาดอากาศตายแล้ว!”ตู้เชาหรานไม่อยากเชื่อหูตัวเอง ส่ายหน้า “ไม่ ฉันแค่...”แต่ฉันไม่สนใจ หันไปหาโจวจื่อเหลียงทันที“แล้วก็นายด้วย!”“จิงโทรบอกนายไม่ใช่เหรอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status