บทที่ 7

เมื่อคำพูดนั้นออกมา ทุกคนในห้องก็เหมือนถูกสลายตัว ยืนมองเราด้วยความไม่เชื่อ

สีหน้าของฉู่หยิงหยิงขาวโพลน รู้สึกตะกุกตะกัก “คุณ... คุณพูดว่าอะไร?”

เพื่อนของฉู่หยิงหยิงต่างตกใจจนหน้าซีด รู้สึกหวาดกลัวและถามว่า “หยิงหยิง คุณอาจจะเข้าใจผิดจริงๆ หรือเปล่า? ผู้หญิงคนนี้น่าจะไม่ได้เป็นมือคนที่สามจริงๆ หรอกใช่ไหม?”

ไม่ว่าอย่างไร ฉู่หยิงหยิงก็เป็นแฟนของประธานกู้ เขามีเงินมีอำนาจ ไม่ว่าทำอะไรเขาก็มีพลังปกป้อง

แต่เพื่อนของเธอเพียงมาเพื่อหวังผลประโยชน์ ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้น ใครจะมาช่วยพวกเธอ?

ฉู่หยิงหยิงหวาดกลัวจนไม่กล้าหายใจลึกๆ พยายามตั้งสติแล้วพูดด้วยเสียงเบา “กู้เฉิง ฉันไม่เคยได้ยินคุณบอกว่าคุณมีน้องสาวนะ ลองมองดีๆ ว่าอาจจะจำผิดหรือเปล่า?”

พี่ชายของฉันมองเธอด้วยความเยือกเย็นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “เสี่ยวเหย็น ถูกขโมยไปตั้งแต่เด็ก ครอบครัวของเราไม่เคยยอมแพ้ในการตามหาเธอเลยตลอดปีที่ผ่านมา จนกระทั่งปีที่แล้ว ฉันถึงจะตามเจอเธอ และครอบครัวเราก็ปฏิบัติกับเธอเสมือนเป็นสมบัติล้ำค่าของเรา”

“แต่เดิม ฉันตั้งใจจะพาเธอไปที่ร้านอาหารในคืนนี้ และรอให้คุณกลับมาเพื่อแนะนำให้รู้จักกันอย่างเป็นทาง