Share

บทที่ 1048

Author: จิ้งซิง
ยิ่งกว่านั้น พวกเขาทั้งสองยังไม่ใช่แค่บุกรุกเข้าไปในดินแดนของชาวต่างเผ่า

อย่าลืมว่าโอวหยางอวี้เทียนเคยส่งคนไปลอบโจมตีหลานซื่อในยามวิกาลมาก่อน

ไม่ว่าจุดประสงค์ของเขาจะเป็นอะไรก็ตาม เพียงเพราะบุญคุณอันใหญ่หลวงที่หนึ่งปีก่อนหลานซื่อไม่เกรงกลัวภยันตราย นำยาสมุนไพรมาเป็นจำนวนมาก เข้าสู่ลู่โจวตามคำเชิญของหนิงหย่วนโหวเพื่อขอพรให้ราษฎรที่ประสบภัย ขจัดโรคภัยไข้เจ็บและปัดเป่าภัยพิบัติ หนิงหย่วนโหวจะไม่มีทางปล่อยโอวหยางอวี้เทียนไปง่าย ๆ แน่นอน

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงจุดประสงค์ที่พวกเขาทั้งสองสะกดรอยตามมาจนถึงที่นี่เลย

หลานซื่อไม่ต้องเดาก็รู้ว่า ก็แค่ยังไม่เลิกล้มความคิดชั่วร้ายเท่านั้นเอง

ดังนั้นเมื่อเทียบกันแล้ว การที่เป่ยเฉินหยวนส่งพวกเขาไปที่หนิงหย่วนโหวโดยตรง อาจทำให้โอวหยางอวี้เทียนและโอวหยางอวี้ซู่น่าเวทนายิ่งกว่าเดิม

จริงอยู่ที่พวกเขานั้นมีสายเลือดของหนิงหย่วนโหว แต่คนสกุลโอวหยางที่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับหนิงหย่วนโหวก็ไม่ได้มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้น

แต่ในเวลานี้โอวหยางอวี้เทียนและโอวหยางอวี้ซู่ยังไม่รู้สึกตัว

เมื่อเห็นว่าคนที่มาไม่ใช่องครักษ์ของพวกเขา สีหน้าของสองพี่น้องก็ดูไม่สู้ด
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1128

    การส่งปรมาจารย์กู่ชุดดำมาไล่ล่าหลานซื่อกับพวก อาจเรียกได้ว่าเป็นความผิดพลาดประการหนึ่งในการจัดการของชางชิงหลานอย่างไรเสียในเวลานี้หากคนที่ยืนอยู่ตรงนี้คือเยี่ยนจือ เก่อถูย่อมไม่กล้าพูดคำเหล่านี้ออกมาแน่นอนผู้ใดก็รู้ว่าเยี่ยนจือเป็นคนสนิทของชางชิงหลาน ติดตามชางชิงหลานมานานกว่าสิบปี แต่ปรมาจารย์กู่ชุดดำเพิ่งจะมาได้นานแค่ไหนกัน?ถึงรู้เก่อถูก็สามารถแสร้งโง่ได้อันที่จริงหากภายหลังต้ารื่อหวังจะเอาผิด อย่ากมากก็ทำได้เพียงตัดสินโทษสถานเบาแก่เขาเท่านั้นยิ่งกว่านั้นด้านหลังเขายังมีองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองยืนอยู่ เรื่องนี้เป็นคำสั่งของทั้งสองท่าน เมื่อถึงเวลาต้องปกป้องเขาแน่นอนเก่อถูมีความมั่นใจ ดังนั้นเมื่อเผชิญหน้ากับปรมาจารย์กู่ชุดดำ จึงยิ่งจองหองมากขึ้นไปอีก“พวกเจ้ากล้าดีอย่างไรมาวิ่งเพ่นพ่านในวังหลวง ก่อกวนความสงบเรียบร้อย ทหาร! จับพวกเขาทั้งหมดไว้ พาไปยังวังหลวง รอท่านราชาตัดสินโทษ!”“ขอรับ!”เก่อถูยกมือขึ้นสั่งการ ทหารลาดตระเวนวังหลวงทางด้านหลังก็แบ่งออกเป็นสองชุดทันที ล้อมหน้าล้อมหลังผู้คนที่ปรมาจารย์กู่ชุดดำพามาทั้งสองกลุ่มไว้ปรมาจารย์กู่ชุดดำโกรธจัดจนด่าทอออกมาเสียยกให

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1127

    เกาหยางกับพวกที่แยกตัวออกไปนั้นดูเหมือนจะสังเกตได้ถึงชาวต่างเผ่าที่ไล่ตามมากว่าสิบคนต่างมุ่งหน้ามารวมตัวกันอย่างรวดเร็วที่ถนนฝั่งหลานซื่อแทบจะในเวลาเดียวกันพวกเขาต่างถอยหลังออกไปไม่กี่ก้าวเงียบ ๆ ทั้งหมดยืนขวางอยู่ด้านหลังหลานซื่อเกาหยางยังโยนเวินเยวี่ยที่แบกอยู่ให้กองทัพธงดำอีกนาย ให้เขาพาหนีไปตามลำพังส่วนเกาหยางเองก็กดดาบที่เอวไว้ ทั่วร่างเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารเห็นได้ชัดว่าหากชาวต่างเผ่าที่อยู่ด้านหลังไล่ตามมาจริง ๆ เขาจะเป็นคนแรกที่ลงมือ จะไม่ยอมให้ชาวต่างเผ่าเหล่านั้นพาธิดาศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาไปอย่างเด็ดขาด!หลานซื่อเหลือบมองไปยังด้านหลัง “ข้าไม่ได้บอกให้พวกเจ้าหาโอกาสหนีไปหรอกหรือ?”เกาหยางสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลง “ที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์บอกคือช่วงเวลาคับขัน ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่พวกเราจะทิ้งธิดาศักดิ์สิทธิ์ไปได้”ในฐานะกองทัพธงดำ หากยังไม่ถึงช่วงเวลาสุดท้าย พวกเขาจะไม่ยอมละทิ้งความหวังใด ๆยิ่งกว่านั้นหากไม่ใช่คำสั่งของธิดาศักดิ์สิทธิ์ พวกเขายินดีที่จะสู้จนตัวตายอยู่ข้างกายธิดาศักดิ์สิทธิ์ ไม่มีทางจากไปไหนเช่นกัน“เอาเถิด”เมื่อเห็นสีหน้าอันแน่วแน่ของเกาหยาง หลานซื่อก็

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1126

    การจับคนทรยศเป็นสิ่งที่ต้องทำอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ต้องไล่ตามนางให้ทันก่อนเพื่อไม่ให้แผนการของชางชิงหลานล้มเหลว ปรมาจารย์กู่ชุดดำจำต้องควักแมลงกู่ที่ทุ่มเทเลี้ยงดูออกมาหลายตัวขณะที่เขาปล่อยแมลงกู่เรียวยาวที่ยาวเท่าแขนแต่เรียวกว่าเมล็ดข้าวลงไปในน้ำ ใบหน้าภายใต้เสื้อคลุมสีดำนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดแมลงกู่พิเศษชนิดนี้ใช้ไปหนึ่งตัวก็จะหายไปหนึ่งตัวแต่ตอนนี้จะมัวสนใจไม่ได้แล้ว ต่อให้จับนางไม่ได้ ก็ต้องติดตามร่องรอยของธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิงอย่างใกล้ชิดดังนั้นเขาจึงปล่อยแมลงกู่เรียวยาวสามตัวออกมาในคราวเดียว แล้วให้ตะขาบยาวอื่น ๆ คุ้มกันหลังจากจัดการแมลงพิษที่เฝ้าทางลับลงแล้ว แมลงกู่เรียวยาวสามตัวนั้นก็พาฝูงตะขาบยาวชอนไชเข้าไปในทางลับทันที ก่อนจะไล่ตามไปในทิศทางที่หลานซื่อกับพวกหลบหนีไปส่วนปรมาจารย์กู่ชุดดำแน่นอนว่าไม่ยอมนั่งรออยู่ที่นี่ ทิ้งกำลังคนส่วนหนึ่งคอยเฝ้าริมสระน้ำไว้ จากนั้นเขาก็นำคนอื่น ๆ ทยอยกระโดดลงน้ำตามไปทันทีที่แมลงพิษที่ทิ้งไว้ตาย หลานซื่อก็สังเกตเห็นได้ทันทีและจากข้อมูลสุดท้ายที่เหล่าแมลงพิษส่งกลับมา ผู้ที่ไล่ตามมาต้องเป็นปรมาจารย์กู่ชุดดำที่เป็นผู้ใต้บ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1125

    ชาวต่างเผ่าที่อยู่ข้างสระน้ำเหล่านั้น หลังจากที่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบนร่างกายแล้ว ก็สลัดแมลงพิษบนตัวอย่างบ้าคลั่ง บางคนถึงกับคิดจะวิ่งหนีน่าเสียดายที่สายเกินไปแล้วฝูงแมงมุมพิษร้ายแรง ฝูงตะขาบพิษร้ายแรง...หลังจากฝูงแมลงพิษเหล่านี้ตกลงบนร่างกายของชาวต่างเผ่า ก็กัดพวกเขาไว้ไม่ยอมปล่อยในชั่วขณะเดียว ก็มีคนกว่าสิบคนถูกฝูงแมงมุมปกคลุมและกัดกินส่วนคนที่ถูกฝูงตะขาบปกคลุม ตะขาบเหล่านั้นไม่เหมือนพวกแมงมุมที่ชอบกัดกินจากข้างนอกเข้าไปข้างใน พวกมันชอบกัดกินจากข้างในออกสู่ข้างนอก ดังนั้นตะขาบที่หนาเท่ากับนิ้วมือแต่ละตัวจึงเล็งไปที่ปาก จมูก ตา และหูของชาวต่างเผ่าโดยตรง จากนั้นก็รีบเร่งเจาะเข้าไปในร่างกายของพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นกัดกินอย่างดุเดือด“โอ๊ยยยย!!”“ช่วยด้วย! ช่วยข้าด้วย!”“อย่ากินข้า! อย่ากินข้า!”เสียงกรีดร้องอันโหยหวน เสียงขอความช่วยเหลืออย่างเจ็บปวด...ในชั่วขณะนั้น ภาพริมสระเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งชาวต่างเผ่าที่ถูกฝูงแมลงพิษพัวพันดิ้นรนได้ไม่นาน ก็ล้มลงบนพื้นทีละคนด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว ไม่นานก็กลายเป็นซากศพกระดูกขาวที่ยังคงมีเส้นเลือดและเ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1124

    ทางเข้าลับแห่งหนึ่งถ่ายทอดผ่านสายตาของแมลงพิษที่ค้นพบ แวบผ่านสายตาหลานซื่ออย่างรวดเร็วนางพูดกับเกาหยางและพวกทันทีว่า “รีบไป! ถอยกลับ ไปที่ริมสระน้ำที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตร!”เกาหยางและพวกก็สังเกตเห็นการเข้าใกล้ของเวินเฉวียนเซิ่งที่พาชาวต่างเผ่าเหล่านั้นมาเช่นกันเมื่อเห็นว่ากำลังจะถูกพบ คำสั่งของหลานซื่อก็ถูกส่งลงมาในทันทีพวกเขาเคลื่อนไหวทันที ถอยหนีไปข้างหลังโดยไม่ลังเลคนสิบกว่าคนมีฝีมือดีเยี่ยม เคลื่อนไหวว่องไวถ้าเป็นเพียงพวกเขาเอง การจะถอยออกไปอย่างไร้สุ้มเสียงโดยไม่ให้ใครสังเกตเห็นนั้น ย่อมไม่มีปัญหาแน่นอนแต่พวกเขายังพาเวินเยวี่ยมาด้วยอีกคนเวินเยวี่ยได้ยินเสียงบิดาของนางมานานแล้ว เพียงแต่ถูกเกาหยางควบคุมไว้ นางจึงไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ หรือสร้างความเคลื่อนไหวใด ๆ เลยเพราะเมื่อใดที่นางมีความคิด ชายชั่วที่จับนางไว้ผู้นั้นก็เหมือนมีตาเพิ่มมาสิบคู่ มองทะลุความคิดของนางได้ในทันที จากนั้นก็ออกแรงบีบกระดูกสะบักของนางไว้แน่นความเจ็บปวดเช่นนั้น ทำให้เวินเยวี่ยรู้สึกเหมือนกระดูกสะบักของตนเองกำลังจะถูกเขาบีบให้แหลกละเอียดดังนั้นก่อนหน้านี้เวินเยวี่ยจึงทำได้เพียงอยู่เฉย ๆ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 1123

    แต่พอถึงที่ ก่อนที่เกาหยางและพวกจะพุ่งออกไป ฝูงแมงมุมก็ปรากฏตัวขึ้นขวางทางพวกเขาไว้อย่างฉับพลันเมื่อจำได้ว่าแมลงกู่เหล่านี้หลานซื่อเป็นผู้ส่งออกมา เกาหยางก็เข้าใจทันทีมีคนขวางทาง ทางข้างหน้าไปไม่ได้พวกเขาไปจากที่นี่ไม่ได้แล้วแมงมุมผลึกตัวหนึ่งปีนขึ้นไปบนหัวไหล่ของเกาหยางอย่างรวดเร็ว เสียงที่คุ้นเคยเข้าสู่หูของเกาหยาง...“ตามมา กลับไปที่สวนพฤกษา”กลับสวนพฤกษา?จะไม่ไปปะทะกับทหารที่ไล่ตามหลังมาหรอกหรือ?ช่างเถิด ทำตามที่ธิดาศักดิ์สิทธิ์สั่ง!เกาหยางลังเลเพียงชั่วครู่ ก็ทำตามคำสั่งของหลานซื่อทันที พาเวินเยวี่ยที่ถูกมัดและอุดปากไว้ กลับไปที่สวนพฤกษาพร้อมกับคนอื่น ๆแต่หลานซื่อย่อมไม่ปล่อยให้พวกเขาหันกลับไปประจันหน้ากับปรมาจารย์กู่ชุดดำและพวกเช่นนั้นที่นางไม่ปรากฏตัวนานเช่นนี้ ก็เพื่อให้อวิ่นซิงวางหมากไว้ทั่ววังหลวง เพื่อจับตาดูผู้คนในทุกทิศทางเพราะนางไม่คิดจะเชื่อมั่นองค์ชายใหญ่และองค์ชายรองอย่างสมบูรณ์อยู่แล้วไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาควรค่าแก่การเชื่อถือหรือไม่ ต่อให้พวกเขาจะไม่หักหลัง แต่คนอื่น ๆ ในวังหลวงนี้เป็นคนโง่เขลาหรืออย่างไร?โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้ารื่อหวังผู้นั้น

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status