บทที่ 1183

ปาถูเอ่อร์รู้อยู่แล้วว่าปาหย่าจะต้องมาโวยวายต่อหน้าเสินอ๋องผู้เฒ่าแน่

แต่เขาคาดไม่ถึงว่าปาหย่าจะยึดติดกับชายหนุ่มผมเงินที่ชื่อ ‘หยินเป่ย’ ผู้นั้นถึงเพียงนี้

หยินเป่ยคือนามแฝงของเป่ยเฉินหยวน

ส่วนหลานซื่อใช้นามว่า ‘อู๋โยว’ โดยตรง

ไม่ต้องพูดถึงว่าชื่ออู๋โยวมีคนใช้มากน้อยเพียงใด อย่างไรเสียธิดาศักดิ์สิทธิ์อู๋โยวในแดนชาวต่างถิ่น โดยเฉพาะในเขตหวงห้ามแห่งนี้ คนที่เคยได้ยินรวมกันแล้วเกรงว่าคงมีไม่ถึงหนึ่งมือ

ดังนั้นหลานซื่อจึงไม่กลัวว่าจะเปิดเผยตัวตนแต่อย่างใด

เพราะอีกเดี๋ยวพวกเวินเฉวียนเซิ่งก็จะตามเข้ามาในเขตหวงห้ามและมาถึงเมืองหินดำในไม่ช้า

ถึงเวลานั้นต่อให้ชื่อของนางไม่ถูกเปิดเผย เวินเฉวียนเซิ่งก็คงไม่ปล่อยโอกาสที่จะสร้างความเดือดร้อนให้นางเป็นแน่

ดังนั้นไม่ช้าก็เร็วต้องรู้ หลานซื่อจึงคร้านจะเสียเวลาไปคิดนามแฝงอื่น

พอบอกไป๋เยวี่ยโหรวกับปาถูเอ่อร์ ทั้งสองคนก็พยักหน้าเรียกขานนามแฝงของพวกเขาสองคนโดยไม่สงสัยแม้แต่น้อย

ไม่ใช่ว่าไม่มีการคาดเดา เพียงแต่เหตุผลเดียวกันคือ...คร้านจะเดา

หลังจากปาถูเอ่อร์คิดตกแล้ว ก็ถือว่าหลานซื่อและเป่ยเฉินหยวนเป็นพวกเดียวกันชั่วคราว

ยามนี้ได้ยินปาหย่ากำลั