Share

บทที่ 13

Author: จิ้งซิง
หลังจากนั้นครึ่งชั่วยาม เวินซื่อก็มายืนอยู่ในห้องทรงพระอักษรของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน

การเข้าวังหลวงของนาง สามารถกล่าวได้ว่าเรียบง่ายและสบายมาก

เพราะในมือของนางยังมียันต์คุ้มภัยอีกชิ้นที่ท่านแม่เหลือไว้ให้นาง…นั่นก็คือป้ายคำสั่งที่อดีตฮ่องเต้ประทาน

ชาติที่แล้วป้ายคำสั่งชิ้นนี้ถูกบ่าวไพร่ที่คอยรับใช้ข้างกาย หรือก็คือชุนเซียงขโมยไปให้เวินเยวี่ย จนทำให้นางจนหนทาง

โชคดีที่นางเกิดใหม่ในชาตินี้ ป้ายคำสั่งยังไม่ถูกขโมย

ดังนั้นนางจึงสามารถอาศัยป้ายคำสั่งของอดีตฮ่องเต้ มายืนอยู่ต่อหน้าฮ่องเต้หนุ่มองค์นี้

“หม่อมฉันเวินซื่อ ถวายบังคมฝ่าบาท”

“เวินซื่อ? เราจำได้ว่าเจ้าคือลูกสาวคนที่ห้าของเจิ้นกั๋วกงใช่หรือไม่?”

ฮ่องเต้ที่นั่งอยู่ด้านหลังของโต๊ะทรงพระอักษรวางฎีกาลง แล้วมองเวินซื่อที่คุกเข่าอยู่บนพื้นแวบหนึ่ง

ฮ่องเต้องค์นี้คือพระราชโอรสองค์ที่เก้าของอดีตฮ่องเต้ ขณะขึ้นครองราชย์มีพระชนมายุเพียงสิบเอ็ดชันษา ต่อให้เป็นปัจจุบันก็มีพระชนมายุเพียงสิบห้าชันษา

แม้อายุเท่ากับเวินซื่อ แต่ความน่าเกรงขามบนร่างกายที่สวมชุดมังกรของเขาทำให้ไม่สามารถมองข้าม และถึงขั้นให้ความรู้สึกกดขี่อย่างคลุมเครือ

เวินซื่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (7)
goodnovel comment avatar
ประหยัด สิงห์ทอง
ชอบมากสนุกมาก
goodnovel comment avatar
Phinnipha Khonhok
ฉันต้องการกดออกทำไมกดออกไม่ได้จะไปเอาคะแนนที่ยังไม่ได้เอามากดออกยากเหลือเกินกันไปนะคะ
goodnovel comment avatar
Samart Pochjanapan
goodddddddd
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 758

    “หลินเนี่ยนฉือ ข้าไม่เคยคิดเลยจริง ๆ ว่า เจ้าจะเป็นผู้หญิงที่ยินดีขายตัวเองเพื่อชื่อเสียงเงินทอง ชอบความฟุ้งเฟ้อแบบนี้”“ผัวะ!”ทันทีที่เวินจื่อเยวี่ยพูดจบ หลินเนี่ยนฉือก็ยกมือขึ้นตบเขาการตบครั้งนี้นางตบอย่างไม่ปรานีและยังทำลายเยื่อใยสุดท้ายที่มีต่อเวินจื่อเยวี่ยในใจของนางจนหมดสิ้น“เวินจื่อเยวี่ย ลองนึกถึงโอกาสที่ข้าเคยมอบให้ท่านสิ ในการเลือกหลายครั้งนั้น ท่านเคยเลือกข้าบ้างไหม?”หลินเนี่ยนฉือมองเขาด้วยความผิดหวังเป็นอย่างมาก “หากในตอนที่ข้าไปหาท่าน ท่านเลือกข้าโดยไม่ลังเลแล้วล่ะก็ ระหว่างเราคงไม่มาถึงจุดนี้”“ดังนั้นคราวหน้าหากท่านต้องการทำร้ายข้าด้วยคำพูดเหล่านี้ รบกวนท่านคิดให้ดีว่า เป็นท่านที่ละเลยข้า เช่นเดียวกับที่พวกท่านทอดทิ้งอาซื่อ ท่านเลือกเวินเยวี่ยเสมอมา ดังนั้น หากจะคลุ้มคลั่งก็จงไปหานางเถอะ”“และตอนนี้ ข้าไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับท่านอีกต่อไปแล้ว”หลินเนี่ยนฉือพูดจบก็กำลังจะไป แต่เวินจื่อเยวี่ยไม่ยอมให้นางจากไปแบบนี้เขากางแขนทั้งสองออกมาขวางอยู่ตรงหน้าหลินเนี่ยนฉือทันที “ช้าก่อน เนี่ยนฉือ ตอนนั้นข้าก็ไม่รู้ว่าการเลือกที่เจ้าพูดถึงคือความหมายนี้ ถ้าข้ารู้ข้าต้อง

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 757

    แต่ความจริงแสดงให้เห็นว่า เวินซื่อยังดีใจเร็วเกินไปเพราะข่าวร้ายต่อมา อารมณ์ของนางก็ดำดิ่งลงสู่ก้นเหวในทันที“เกิดอะไรขึ้นกับพระราชโองการฉบับนี้? เหตุใดฝ่าบาทถึงประทานพระราชโองการให้ข้ากะทันหัน?”เวินซื่อวางเรื่องหลินเนี่ยนฉือไว้ชั่วคราว ก่อนจะถามเรื่องพระราชโองการในมือของเป่ยเฉินหยวนพระราชโองการฉบับนี้อยู่ในมือเป่ยเฉินหยวนตลอดเวลาจริง ๆ สีเหลืองสดใสทำให้นางไม่สามารถละความสนใจได้เลยเป่ยเฉินหยวนไม่ได้อ่านพระราชโองการใด ๆ ให้เวินซื่อฟัง เพียงแค่ยัดใส่มือนาง ให้นางอ่านด้วยตัวเอง “เดิมทียังไม่ถึงเวลา แต่เนื่องจากสถานการณ์ในเมืองหลวงเปลี่ยนแปลงกะทันหัน หลินเนี่ยนฉือจึงขอพระราชโองการฉบับนี้จากฝ่าบาทแทนท่าน ให้ข้านำมาให้ท่าน”เป่ยเฉินหยวนมองดูเวินซื่ออย่างจนปัญญาพลางกล่าวว่า “ก่อนกลับเมืองหลวง ท่านต้องตามข้าไปที่ชางโจวก่อน”หลังจากอ่านเนื้อหาในพระราชโองการจบแล้ว เวินซื่อก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ“ถ้าอย่างนั้น คนที่ฟ้องร้องข้าเป็นพวกไหนกัน?”“สกุลอัน จวนเจิ้นกั๋วกง ยังมีขุนนางจากฝ่ายต่าง ๆ ด้วย รวม ๆ กันแล้วน่าจะมีประมาณสิบหรือยี่สิบคน”ทางฝ่ายทหารมีเป่ยเฉินหยวนนั่งบัญชาการอยู่ ไม่มีใ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 756

    เวินซื่อสะดุ้งเฮือกในใจ นางขมวดคิ้วมองไปที่พระราชโองการในมือของเป่ยเฉินหยวน ราวกับคาดเดาอะไรได้บางอย่าง “พระราชโองการฉบับนี้เกี่ยวกับข้าหรือ?”เป่ยเฉินหยวนพยักหน้า “ใช่”เมื่อได้ยินเป่ยเฉินหยวนพูดเช่นนี้ เวินซื่อก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกพระราชโองการประกาศออกมาแล้ว หมายความว่าเรื่องราวไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ข่าวร้ายที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้หนึ่งข่าว ในเมื่อเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับนาง นางจึงไม่จำเป็นต้องวิตกกังวลอีกเวินซื่อจึงบอกว่า “เช่นนั้นก็พูดเรื่องเนี่ยนฉือก่อนเถอะ นางเป็นอะไรไป?”หรือว่าคนในเมืองหลวงจะทนไม่ไหว กล้าโจมตีเนี่ยนฉือในเมืองหลวง?เป่ยเฉินหยวนกล่าวว่า “ข่าวหลินเนี่ยนฉือได้รับเลือกเป็นฮองเฮาแพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองหลวงแล้ว ในขณะเดียวกัน อันซินรุ่ย คุณหนูสามสกุลอันก็ได้รับเลือกเช่นกัน อีกเจ็ดวัน ในพิธีราชาภิเษกของหลินเนี่ยนฉือ อันซินรุ่ยจะเข้าวังในฐานะกุ้ยเฟย”“อันซินรุ่ย คุณหนูสามสกุลอัน?”เวินซื่อยังคงตกตะลึงอยู่ชั่วขณะก่อนจะตระหนักว่านั่นคือชื่อปัจจุบันของอันหลันซินทีแรกนางยังไม่เข้าใจว่าทำไมสกุลอันถึงเปลี่ยนตัวตนของอันหลันซินและให้นางกลับมาตอนนี้เมื่อได้ยิน

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 755

    เวินซื่อเอ่ยขึ้นทันทีว่า “ส่งคนไปตามล่าเขา ต้องจับเขาหรือไม่ก็ฆ่าเขาให้ได้ เขาคือชางชิงหลาน อ๋องชางแห่งราชสำนักต่างเผ่า”เมื่อได้ยินดังนั้น เป่ยเฉินหยวนก็ส่งกองทัพธงดำหลายหน่วยออกไปโดยเร็ว “อยู่ต้องเห็นคน ตายต้องเห็นศพ”“พ่ะย่ะค่ะ!”กองทัพธงดำที่อยู่ข้างหลังเขาไล่ตามไปอย่างรวดเร็วส่วนเป่ยเฉินหยวนก็ดึงเวินซื่อขึ้นหลังม้า พานางไปยังบริเวณสถานที่เคยยิงกำจัดราชากู่ชางชิงหลานไปก่อนหน้านี้“ท่านอย่าลงมา”เวินซื่อรีบกระโดดลงจากหลังม้า แต่ไม่ยอมให้เป่ยเฉินหยวนลงมาด้วย“ราชากู่ตัวนี้ไม่ธรรมดา รอข้าพบและปราบมันได้แล้ว ท่านค่อยลงจากหลังม้า”แม้ว่าชางชิงหลานจะหนีไปแล้ว แต่แมลงกู่ตัวนั้นก็ซ่อนตัวอยู่ภายใต้การควบคุมของเขาเช่นกัน อาจจะเปิดฉากลอบโจมตีได้ทุกเมื่อเวินซื่อกลัวว่าราชากู่ตัวนั้นจะทำร้ายเป่ยเฉินหยวน ดังนั้นจึงอยากลงไปจัดการด้วยตัวเองก่อนเพราะถึงอย่างไรขอเพียงราชากู่ตัวนั้นกล้ากระโดดออกมาพบกับนาง นางก็สามารถจับมันโยนเข้าไปในมิติได้ทันทีแต่นึกไม่ว่านางยังไม่ทันได้เคลื่อนไหว เป่ยเฉินหยวนก็ลงจากหลังม้ามาแล้ว“ช้าก่อน ท่านระวังตัวด้วย”เวินซื่อยังพูดไม่ทันจบ ก็เห็นเป่ยเฉินหยวนชั

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 754

    เวินซื่อ “?”เมื่อเห็นภาพนี้เวินซื่อก็ถึงกับตะลึงไปชั่วขณะไม่ใช่ อ๋องชางชาวต่างถิ่นผู้สง่างาม เมื่อครู่ยังตะโกนให้จับตัวนาง ต้องการจะฆ่านางอยู่เลย ตอนนี้หนีไปแบบนี้อย่างนั้นหรือ?เวินซื่อมีหรือจะปล่อยเขาไปแบบนี้ นางตะโกนเรียกเสียงดัง “จู๋เยวี่ย!”หลังจากจู๋เยวี่ยดึงแส้ออกจากเอวก็สะบัดลงข้างล่างทีหนึ่ง หลังจากพันรอบเอวของเวิ่นซื่อแล้ว ก็ดึงเวินซื่อขึ้นมานางกระโดดพรวดพราดออกมา ยกเวินซื่อขึ้นบนหลังเรียบร้อย จากนั้นก็กระโดดออกไปอีกครั้งในขณะเดียวกันเวินซื่อก็สั่งการหัวหน้ากองทัพธงดำและพวกที่อยู่ด้านล่าง “พวกเจ้าเฝ้าอยู่ที่นี่ คุ้มครองลุงหลินให้ดี”เมื่อนางพูดจบ ก็ออกไปจากหุบเขาพร้อมกับจู๋เยวี่ยกลางหุบเขา หัวหน้ากองทัพธงดำและพวกรีบกลับไปที่ข้างรถม้าเพื่อเฝ้ายาม ในขณะที่แมลงพิษที่รอดชีวิตบนพื้นดินเหล่านั้นก็เฝ้าดูพวกเขาไว้เช่นกัน ป้องกันศัตรูจากภายนอก......ทางด้านนี้หลังจากเวินซื่อกับจู๋เยวี่ยไล่ล่าออกมาจากหุบเขาแล้ว เวินซื่อก็สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง ดวงตาทั้งสองของนางสว่างไสวขึ้นเล็กน้อยในขณะเดียวกัน ชางชิงหลานและเยี่ยนจือที่วิ่งหนีอยู่ด้านหน้าได้เปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหั

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 753

    ยังไม่ทันเริ่มต่อสู้ ก็รู้สึกว่าตัวเองชนะแน่นอนแล้ว“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว”ชางชิงหลานยอมรับอย่างไม่ถ่อมตัวสักนิด“วิชากู่ของข้าไม่มีใครเทียบได้ ไม่ว่าแม่นางจะใช้วิธีการใดปิดบังราชากู่ของข้าก็ตาม ถึงวันนี้ก็สิ้นสุดลงเพียงเท่านี้แล้ว”“ถ้าเจ้ายอมแพ้ตอนนี้ ข้าจะไม่มีทางแตะต้องเจ้าเด็ดขาด ว่าอย่างไรเล่า?”เมื่อเผชิญกับคำพูดหลอกล่อของชางชิงหลาน เวินซื่อก็ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเผยสายตาดูถูกออกมา...“ยังไม่รู้ว่าใครจะชนะหรือแพ้ แทนที่จะพูดมากไร้สาระ สู้ลงมือเสียเลยดีกว่า”เมื่อชางชิงหลานได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจทันที “เอาล่ะ เช่นนั้นก็อย่าหาว่าข้าโหดเหี้ยมทำร้ายผู้หญิงก็แล้วกัน”ในขณะเดียวกัน แมลงทั้งสองฝั่งในหุบเขาก็เกิดอาการหงุดหงิดกระสับกระส่ายขึ้นมาทันที เข้ามารวมตัวกันภายในพริบตาบนพื้นดินและกลางอากาศ ทั้งหมดกำลังเข่นฆ่ากันมันน่าทึ่งยิ่งกว่าการต่อสู้ระหว่างผู้คนเมื่อครู่เสียอีกโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพที่แน่นขนัดนั้น ทำให้ผู้คนรู้สึกขนหัวลุกอย่างช่วยไม่ได้ เห็นแล้วไม่สบายใจเป็นอย่างมากกระนั้นกองทัพธงดำและคนอื่น ๆ ยังคงเฝ้าอยู่ข้างกายเวินซื่อ ยังมีที่อยู่นอกรถม้าของหลินหงเหวินด้วย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status