LOGINShare
บทที่ 360
Latest chapter
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1211
“คารวะเสินอ๋อง”พิธีการถูกทำซ้ำอีกหนึ่งรอบ แต่เสินอ๋องผู้เฒ่าไม่ได้ไต่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ราวกับรู้อะไรอยู่แล้ว เพียงเอ่ยปากพร้อมเสียงหัวเราะ “ลุกขึ้นเถิด พวกเจ้าสองสามีภรรยารีบเข้ามานี่ มาพบปะแขกเหรื่อของพ่อในวันนี้”ปาถูเอ่อร์จูงมือไป๋เยวี่ยโหรวไว้ไม่ปล่อยพานางเดินเข้าไปในตำหนักใหญ่ ยืนอยู่เบื้องหน้าหลายคนรวมเวินเฉวียนเซิ่งอยู่ในนั้นด้วยสายตาหลายคู่พลันจับจ้องมาที่ตัวพวกเขาแต่สายตาเหล่านั้นเพียงกวาดมองปาถูเอ่อร์แวบหนึ่ง แล้วก็ไปรวมอยู่ที่ใบหน้าของไป๋เยวี่ยโหรวที่อยู่ข้างกายเขาแทนเวินเยวี่ยที่เพิ่งฟื้นได้ไม่นาน ก็เพิ่งถูกเอ้อถานหลัวพาตัวมาเช่นกัน แม้จะพอรู้สถานการณ์อยู่บ้าง แต่ก็ยังสับสนอยู่เล็กน้อยว่าสถานการณ์ตรงหน้านี้คือเรื่องอะไรกันแน่อย่างเช่น...หญิงผู้นั้นที่ถูกชายอื่นจูงมืออยู่ เหตุใดจึงมีหน้าตาเหมือนกับนางราวกับพิมพ์เดียวกัน?หรือว่า...มารดาของนางก็ฟื้นคืนชีพแล้ว?!“ท่านแม่?”เวินเยวี่ยเอ่ยปากออกมาโดยไม่รู้ตัว ลองหยั่งเชิงเรียกไปหนึ่งคำทว่าเมื่อสิ้นเสียงนี้ ไป๋เยวี่ยโหรวที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็มีสีหน้าบึ้งตึงลงทันใด สายตาราวกับจะกินคน จ้องเขม็งใส่เวินเยวี่ยราวกับจ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1210
บนท้องถนน กลิ่นหอมของสุราลอยอบอวลจาง ๆท่ามกลางกลิ่นหอมของสุรานี้ไม่มีผู้ใดสังเกตเห็นว่าด้านหลังหลานซื่อกับพวกหายไปหนึ่งคนหลังจากเห็นกับตาว่าเกาหยางกับพวกออกจากเมืองไปแล้ว หลานซื่อและเป่ยเฉินหยวนจึงเปลี่ยนเส้นทางตามสือเซี่ยวมุ่งหน้าไปยังจวนเสินอ๋องณ เวลานี้ทางฝั่งจวนเสินอ๋องไป๋เยวี่ยโหรวและปาถูเอ่อร์ทั้งสองคนได้ถูกเสินอ๋องผู้เฒ่าเชิญเข้าสู่จวนเสินอ๋องแล้วจริง ๆทันทีที่ก้าวเข้าสู่ตำหนักใหญ่ ปาถูเอ่อร์ก็พบว่าภายในตำหนักดูเหมือนจะมีผู้อื่นอยู่ด้วย เขาไม่ได้คิดมาก เพียงทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อน “ถวายบังคมเสด็จพ่อ”เมื่อเขาทำความเคารพเสร็จ กลับพบว่าคนข้างกายไร้ความเคลื่อนไหวเขาหันไปมอง ไป๋เยวี่ยโหรวยืนนิ่งไม่ขยับอยู่กับที่“เยวี่ยโหรว? เป็นอะไรไป?”ไป๋เยวี่ยโหรวไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่จ้องเขม็งไปข้างหน้าอยู่อย่างนั้นปาถูเอ่อร์เกรงว่าจะทำให้เสินอ๋องผู้เฒ่ากริ้ว จึงรีบยื่นมือไปดึงนาง พอดึงก็พบว่าเวลานี้ไป๋เยวี่ยโหรวตัวแข็งทื่อไปทั้งร่างปาถูเอ่อร์เริ่มสังเกตเห็นความผิดปกติ เขาเองก็ไม่สนธรรมเนียมที่ต้องก้มหน้าเมื่อทำความเคารพแล้ว พลางเงยหน้ามองตามสายตาของไป๋เยวี่ยโหรวเข้าไปในต
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1209
“มีเรื่องอะไรหรือ?”หลานซื่อหรี่ตาลงเล็กน้อย น้ำเสียงราบเรียบสือเซี่ยวประสานมือคารวะกล่าวว่า “เสินอ๋องมีคำสั่งให้ข้าน้อยมาแจ้งแก่คุณชายอู๋โยวว่า ตอนงานเลี้ยงได้เห็นหน้าตาของคุณชายอู๋โยว ตอนนั้นเสินอ๋องก็รู้สึกคุ้นตายิ่งนัก เพียงแต่นึกไม่ออก ภายหลังเสินอ๋องกลับถึงตำหนักเสินอ๋อง จึงนึกขึ้นได้ว่าเมื่อสองวันก่อนเพิ่งจะได้พบคนผู้หนึ่งที่มีหน้าตาเหมือนกับคุณชายอู๋โยวไม่มีผิด คนผู้นี้กำลังอยู่ที่ตำหนักเสินอ๋อง”หากไม่ได้ยินประโยคก่อนหน้าที่ว่า ‘เมื่อสองวันก่อน’ หลานซื่อก็อาจจะเผลอคิดไปเองว่าอีกฝ่ายกำลังพูดถึงเวินเฉวียนเซิ่งแต่เวินเฉวียนเซิ่งเพิ่งจะเข้ามาในเมืองหินดำวันนี้เองเวินเยวี่ยแม้จะคล้ายนางอยู่บ้าง แต่ก็เพิ่งจะถูกส่งตัวไปถึงเอ้อถานหลัววันนี้เช่นกันส่วนเวินฉางอวิ้นกับเวินจื่อเยวี่ยยิ่งไม่ต้องพูดถึงนอกจากคนพวกนี้แล้ว ยังจะมีใครหน้าตาเหมือนนางได้อีก?คงไม่ใช่ว่าเสินอ๋องผู้เฒ่าจงใจพูดเช่นนี้หรอกกระมัง?คิดจะหลอกให้นางหลงกลหรือ?ไม่ใช่ ช้าก่อน!หลานซื่อพลันนึกอะไรขึ้นได้ ดวงตาเบิกกว้างอย่างฉับพลัน ในใจพลันตื่นตระหนกหรือว่า...จะเป็นเขา?นางมองสือเซี่ยวที่อยู่ฝั่งตรงข้าม พล
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1208
“ฆ่าเลยไหม?”พอเป่ยเฉินหยวนเห็นกลุ่มคนที่ขวางทางอยู่ แววตาก็เย็นเยียบลงในชั่วพริบตา กลิ่นอายสังหารแผ่ซ่านไปทั่วร่างเกาหยางและกองทัพธงดำที่อยู่ด้านหลังเขาก็เช่นกัน แต่ละคนเตรียมพร้อมรอฟังคำสั่งแล้วเห็นได้ชัดว่าขอเพียงหลานซื่อพยักหน้า เป่ยเฉินหยวนรวมถึงเกาหยางกับพวกจะพุ่งเข้าไปทันที สังหารชาวต่างเผ่าที่ขวางหน้าประตูเมืองเหล่านั้นทั้งหมดให้สิ้นซากนิ้วมือของหลานซื่อขยับเล็กน้อย แมลงพิษจำนวนไม่น้อยในมุมมืดก็เข้าไปตรวจสอบสถานการณ์หน้าประตูเมืองอย่างละเอียดกองทหารยอดฝีมือชาวต่างเผ่าสองร้อยนาย รวมถึงปรามาจารย์กู่อีกสามคนจำนวนไม่น้อยเลยแต่ว่า ไม่ถือว่ารับมือยากบุกฝ่าออกไปตรง ๆ พวกเขาก็สามารถตีฝ่าออกจากเมืองไปได้เมื่อคิดได้ดังนี้ หลานซื่อกำลังจะพยักหน้า “เช่นนั้นก็...” ฆ่าคำว่าฆ่ายังไม่ทันหลุดออกจากปาก ด้านหลังพลันมีเสียงกีบม้าวิ่งห้อดังเข้ามาหลายเสียงมีคนมาอีกแล้วหลานซื่อกับพวกหันกลับไปมอง ผู้มาใหม่ทั้งสามล้วนสวมชุดเกราะองครักษ์ของตำหนักเสินอ๋อง สวมหน้ากากอันเย็นเยียบบนใบหน้า ควบม้าพุ่งมาถึงหน้าประตูเมือง หัวหน้าองครักษ์ของเสินอ๋องปรายตามองกองทหารหน้าประตูเมืองแวบหนึ่ง จา
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1207
เวินเฉวียนเซิ่งกับพวกหายตัวไปแล้วหลังจากเอ้อถานหลัวออกจากจวนอ๋องของปาถูเอ่อร์ คนที่เป่ยเฉินหยวนส่งไปจับตาดูเวินเฉวียนเซิ่งและชางชิงหลานที่โรงเตี๊ยมก็กลับมาอย่างรีบร้อน แล้วแจ้งข่าวนี้ให้ทราบหลานซื่อชะงักไปครู่หนึ่ง สั่งให้อวิ่นซิงตรวจสอบทันทีกลับพบว่าเหล่าแมลงพิษที่นางส่งไปจับตาดูทางฝั่งโรงเตี๊ยมเช่นเดียวกันล้วนถูกวางยาจนสลบเหมือดทั้งหมด!และนึกไม่ถึงว่านางไม่ได้สังเกตเลยสักนิด!“น่าจะเป็นวิธีการที่ใช้จัดการกับฝูงแมลงของท่านโดยเฉพาะ”เพราะอย่างไรเสียเวินเฉวียนเซิ่งกับพวกก็รู้เรื่องฝูงแมลงของนางมานานแล้ว ทั้งยังเคยเห็นความเก่งกาจของฝูงแมลงเหล่านี้ ต่อให้คาดเดามาไม่ถึงตัวนาง ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เตรียมการป้องกันเลยเพียงแต่เป่ยเฉินหยวนก็นึกไม่ถึงว่า หลังจากเวินเฉวียนเซิ่งกับพวกเข้าเมืองมา ภายใต้การจับตามองทั้งจากคนของเขาและฝูงแมลงของอู๋โยว ยังสามารถตบตาได้อย่างไม่น่าเชื่อวิธีการเช่นนี้ไม่ใช่ของเวินเฉวียนเซิ่ง และภายในเวลาอันสั้นเขาก็ไม่มีทางเรียนรู้ได้ทันดังนั้นจึงเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวว่ามาจากฝีมือของอ๋องชางชางชิงหลาน หรือไม่ก็น้องสาวผู้นั้นของเขา“เข้ามาในเมืองหินดำ แ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 1206
หลานซื่อในเวลานี้ย่อมไม่ปล่อยให้นางทำอะไรเวินเยวี่ยหลังจากนี้นางไม่สน แต่ตอนนี้นางต้องแลกตัวเสี่ยวหานกลับมาก่อน“คนที่ท่านต้องการก็อยู่ที่นี่แล้ว คนของข้าอยู่ที่ไหน?”เอ้อถานหลัวเห็นหลานซื่อจับคนมาได้แล้วจริง ๆ รอยยิ้มบนใบหน้าชราก็ดูชัดเจนขึ้นมาอีกหลายส่วน“ออกจากประตูเมืองไปทางทิศตะวันออกสิบลี้ ในป่าต้องห้ามแห่งนั้นมีถ้ำอยู่แห่งหนึ่ง สาวใช้ของท่านอยู่ในนั้น”เขาพูดจบแล้ว แต่หลานซื่อก็ไม่ได้ส่งตัวเวินเยวี่ยให้เขาในทันทีแต่กลับสั่งการแมลงพิษทั้งหมดที่นางทิ้งไว้นอกเมืองโดยตรง ให้มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกเพื่อค้นหาตามสถานที่ที่เอ้อถานหลัวบอกในทันทีไม่นานนัก หลานซื่อก็ใช้เท้าเตะเวินเยวี่ยที่อยู่บนพื้นส่งไปให้“เอาไปเถอะ”เห็นได้ชัดว่า หาคนเจอแล้วเอ้อถานหลัวเลิกคิ้ว มองหลานซื่อด้วยรอยยิ้มกริ่ม “เป็นอย่างที่คิด คนอื่นต่างบอกว่าข้างกายธิดาศักดิ์สิทธิ์ซุกซ่อนปรมาจารย์กู่ที่เก่งกาจมากไว้คนหนึ่ง แต่ในสายตาอาตมา ข้างกายธิดาศักดิ์สิทธิ์คงไม่มีปรมาจารย์กู่อะไรอยู่หรอก ปรมาจารย์กู่เก่งกาจที่กล่าวขานกันผู้นั้นเห็นได้ชัดว่าก็คือตัวธิดาศักดิ์สิทธิ์เองกระมัง?”หลานซื่อที่ได้ยินคำพูดนี้กลับ
You may also like
สามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ25.4K viewsลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ
กุหลาบดิน25.8K viewsพระชายาหมอยาพิษเทวดาสะเทือนลั่นเมืองหลวง
นางสาวซินหยู่156.4K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน63.0K viewsยินดีต้อนรับเข้าสู่สวนผักของนางร้าย
ฝอยทองหวานน้อย32 viewsท่านแม่ทัพ จะเป็นพ่อเลี้ยงข้าหรือสามีข้ากันแน่
l3oonm@8.0K viewsเป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง
Ai Chi Tudou179 viewsข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ
หลิวซินอี้4.1K views
